Actueel
Gezin uit Soest verliest alles door aangestoken brand: ‘Ons hele leven is in vlammen opgegaan’ – schokkende beelden vastgelegd
Een heftige brand heeft in de nacht van zondag op maandag een restaurant en de bovenliggende woning aan de Burgemeester Grothestraat in Soest volledig in de as gelegd. Voor Martin en zijn gezin betekende dit het verlies van hun hele thuis en bezittingen. In een interview met Hart van Nederland deelt hij zijn aangrijpende verhaal.
Een jong gezin getroffen door tragedie
Martin woonde samen met zijn vrouw en hun drie jonge kinderen in de woning boven het restaurant. De kinderen zijn nog klein: een dochter die volgende week vier jaar wordt, een zoon die net twee is geworden en hun jongste dochter van zes maanden. Het gezin woonde hier al zo’n vier jaar en had een thuis opgebouwd in de buurt. Tijdens de brand waren ze gelukkig niet aanwezig, omdat ze een paar dagen weg waren. Toch is de schok enorm.
“Van ons huis is niks meer over,” vertelt Martin. “Mijn kinderen weten nog niet wat er is gebeurd. We zijn alles kwijt, we hebben letterlijk alleen nog vier weekendtassen.” De impact van het verlies is gigantisch en raakt het gezin diep. “Mijn vrouw heeft het er heel zwaar mee en ik maak me grote zorgen over het welzijn van ons gezin. Sinds het moment dat de brand uitbrak, worden we geleefd.”
Opzet: de brand blijkt aangestoken
Wat de situatie nog schrijnender maakt, is dat de politie ervan uitgaat dat de brand is aangestoken. Woensdag doken er beelden op waarop een persoon met een bivakmuts te zien is. De dader goot een brandbare vloeistof uit een jerrycan over een babybedje in de woning. Dit bedje bleek de slaapplek te zijn van hun zes maanden oude dochter.
Martin is diep geschokt door deze beelden. “Dat was de kinderkamer van onze jongste. Een of andere onverlaat sprenkelt een vloeistof over het kribje van mijn kleine meid. Dat doet heel veel met mij als vader.” Hij kan niet bevatten wie verantwoordelijk zou kunnen zijn voor deze daad. “Ik weet niet waarom dit is gebeurd. Waar heb ik dit aan te danken? Natuurlijk heb ik, net als iedereen, weleens conflicten, maar niets dat zo’n daad zou rechtvaardigen.”
Volgens hem zijn er geen bedreigingen geweest voorafgaand aan de brand. Hij heeft geen idee wie zoiets verschrikkelijks zou kunnen doen. “Het is een groot vraagteken voor ons. We kunnen het niet plaatsen.”
Geruchten en verdachtmakingen op sociale media
Naast het verlies van hun huis en spullen krijgt het gezin nu ook te maken met wilde speculaties en beschuldigingen op sociale media. Er circuleren berichten waarin gesuggereerd wordt dat Martin of zijn vrouw zelf verantwoordelijk zouden zijn voor de brand. Deze verdachtmakingen maken de situatie nog ondraaglijker. “Het is alsof je dubbel wordt gestraft,” zegt Martin gefrustreerd.
“Mijn vrouw is een geweldige vrouw en mijn kinderen zijn onschuldig,” voegt hij toe. “Mensen praten zonder te weten wat er werkelijk is gebeurd. Het doet pijn om zulke dingen over jezelf en je gezin te lezen, terwijl we al door een hel gaan.”
Op zoek naar een tijdelijke woonruimte
In de nasleep van de brand is het gezin dringend op zoek naar een tijdelijke woonplek. Op dinsdag plaatsten ze een oproep op Facebook waarin ze hun noodsituatie uitlegden en vroegen om hulp bij het vinden van onderdak.
Aanvankelijk leek er goed nieuws te zijn: iemand bood hen een woonruimte aan. Maar helaas trok deze persoon zich later terug, naar eigen zeggen vanwege de negatieve berichtgeving rond de brand. Martin en zijn vrouw voelen zich hierdoor in een nog moeilijkere positie gebracht. “We hopen op een plek waar we in ieder geval een paar maanden kunnen verblijven,” vertelt hij. “Het liefst ergens in Soest of in de nabije omgeving, zodat we niet nog meer verliezen dan we al hebben gedaan.”
Ondertussen proberen ze stap voor stap weer op de been te komen, maar dat is niet gemakkelijk. “Je wordt plotseling geconfronteerd met een situatie waarin je alles kwijt bent. We moeten nu alles opnieuw opbouwen en tegelijkertijd onze kinderen beschermen tegen de chaos en onzekerheid,” zegt Martin. “Het is ontzettend zwaar.”
Gemeenschap reageert op de tragedie
De brand en de gevolgen ervan hebben veel reacties losgemaakt in de gemeenschap. Mensen leven mee met het gezin en bieden steun waar mogelijk. Er wordt gesproken over het opzetten van een hulpactie om het gezin te helpen met nieuwe spullen en een plek om te wonen.
Ook de politie is nog volop bezig met het onderzoek naar de brandstichting. Ze roepen mensen op om informatie te delen als ze iets verdachts hebben gezien of weten over de dader. “Iedere aanwijzing kan helpen om deze verschrikkelijke daad op te lossen,” aldus een woordvoerder van de politie.
Ondertussen blijft de onzekerheid voor Martin en zijn gezin groot. “We proberen sterk te blijven voor onze kinderen, maar het is moeilijk. We hebben hulp nodig om hier doorheen te komen. We hopen dat iemand ons een plek kan bieden waar we tijdelijk kunnen wonen, zodat we een begin kunnen maken met het herstellen van ons leven.”
Voor het gezin uit Soest is de toekomst op dit moment onzeker, maar één ding is duidelijk: ze hebben steun nodig om hun leven weer op te bouwen na deze hartverscheurende gebeurtenis.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
