Actueel
Zorgwekkend nieuws over de gezondheid van Sylvana Simons – Fans in grote angst 😔
Het gaat helemaal niet goed met Sylvana Simons. De presentatrice en oud-politica kampt met chronische pijn en deelt openhartig haar strijd met gezondheidsproblemen. In een interview met Story vertelt ze hoe zwaar haar situatie is en welke impact dit heeft op haar dagelijks leven.
Kamerwerk eiste zijn tol
Enkele jaren geleden maakte Sylvana haar intrede in de Tweede Kamer als politica. Het werk in de politiek bracht een enorme druk en stress met zich mee, en na verloop van tijd begon haar lichaam de gevolgen hiervan te voelen.
Sylvana lijdt aan artrose en fibromyalgie. Fibromyalgie is een aandoening die gepaard gaat met langdurige spierpijn, stijfheid en extreme vermoeidheid. De combinatie van deze aandoeningen zorgde ervoor dat haar werkzaamheden steeds zwaarder werden. “Mijn lijf was op toen ik uit de Tweede Kamer vertrok,” vertelt ze aan Story.
Om haar klachten onder controle te houden, probeert Sylvana stress te vermijden, goed te rusten en gezond te eten. “De bekende dingen,” zegt ze. Toch bieden deze maatregelen niet altijd verlichting, en medicatie werkt slechts in beperkte mate. Haar klachten worden bovendien verergerd door weersomstandigheden: koude en vochtige lucht zorgen ervoor dat de pijn ondraaglijk wordt.
Lichamelijke inspanning heeft grote gevolgen
Het leven met een chronische aandoening is voor Sylvana een voortdurende uitdaging. Een klein uitstapje kan haar dagenlang uit balans brengen. Een recente wandeling in het Amsterdamse Bos was zo intensief dat ze een weeklang nauwelijks van de bank kon komen. “In totaal was ik veertien dagen van slag. Ik had meerdere ontstekingen in mijn achillespees.”
Ondanks haar klachten probeert Sylvana haar leven zo normaal mogelijk te leiden. “Als ik een avondje ga stappen, geef ik alles,” zegt ze. Maar de nasleep van dergelijke activiteiten is zwaar. Het herstel duurt lang en brengt veel ongemak met zich mee. “Ik kan nog wel veel, maar niet zonder daar een prijs voor te betalen.”
Felle kritiek na uitspraak over Ron Brandsteder
Naast haar gezondheidsproblemen kwam Sylvana deze week ook in het nieuws vanwege een controversiële uitspraak op BlueSky, een sociaal mediaplatform. Op de dag dat Ron Brandsteder 0verleed, plaatste ze een harde boodschap:
“Over de d0den niets dan goeds, behalve als het zelfingenomen kl00tzakken zijn. Dan niets over de d0den.”
Deze uitspraak zorgde voor een storm van kritiek. Onder anderen Johan Derksen en Dries Roelvink reageerden fel op haar woorden en veroordeelden haar harde toon. Veel mensen vonden het respectloos en ongepast om zo kort na het 0verlijden van Brandsteder een dergelijk bericht te plaatsen.
Hoewel Sylvana niet onbekend is met controverse, lijken haar woorden dit keer een gevoelige snaar te hebben geraakt bij een groot deel van het publiek. Haar uitlatingen en de gevolgen ervan hebben de aandacht afgeleid van haar gezondheidsstrijd, waardoor ze zich opnieuw geconfronteerd ziet met hevige kritiek.
Wat betekent dit voor haar toekomst?
Gezien haar voortdurende gezondheidsproblemen is het onduidelijk hoe Sylvana haar carrière en persoonlijke leven in de toekomst zal vormgeven. De combinatie van fysieke beperkingen en publieke controverses maakt haar situatie complex. Toch blijft ze vastberaden om ondanks alles het beste uit het leven te halen.
Haar verhaal benadrukt hoe moeilijk het is om met een chronische aandoening te leven, vooral wanneer lichamelijke klachten het dagelijks functioneren bemoeilijken. Hoe Sylvana haar toekomst ziet en welke keuzes ze zal maken, blijft een open vraag. Eén ding is zeker: haar gezondheidsproblemen en haar uitgesproken meningen zullen haar niet snel uit de schijnwerpers halen.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
