Actueel
Winter Vol Liefde-Antine gaat terug naar Seefeld en doet het ondenkbare
Het liefdesavontuur tussen Mike en Antine in Winter Vol Liefde is definitief ten einde. Sinds hun mislukte romance is er veel gebeurd, maar wat blijkt? Antine verblijft momenteel in Seefeld, wat vragen oproept. Is er sprake van een verrassende wending of heeft dit een andere reden?
Waarom liep het stuk tussen Mike en Antine?
Dat het tussen Mike en Antine niet werkte, was voor velen geen verrassing. Kijkers merkten al snel op dat Mike een bijzonder nauwe band had met zijn moeder, Monique. Zo intens zelfs, dat het voor sommigen leek alsof hij eerder met haar getrouwd was dan openstond voor een nieuwe liefde. Ook Antine gaf tijdens de reünie-aflevering aan dat een relatie met Mike simpelweg onmogelijk was omdat Monique altijd en overal aanwezig was. Zelfs bij telefoongesprekken zou ze meeluisteren, waardoor Antine het gevoel kreeg geen ruimte te hebben.
Toch bleek er meer aan de hand te zijn dan alleen de nauwe moeder-zoonband. Tijdens een vakantie in Altea ontdekte Antine dat Mike contact onderhield met een andere vrouw: Denise. Alsof dat nog niet genoeg was, zou Monique zelfs Denise en haar ouders (!) hebben uitgenodigd om naar Seefeld te komen. Dit bleek voor Antine de druppel, waarna ze besloot de relatie voorgoed te beëindigen.
Beschuldigingen over achtergehouden spullen
Alsof de breuk op zich nog niet pijnlijk genoeg was, kwam er onlangs een nieuw hoofdstuk bij. Antine beweerde namelijk dat Mike en Monique enkele van haar bezittingen hebben achtergehouden. Het zou gaan om dure spullen, waaronder zonnebrillen en andere waardevolle items, met een totale waarde van ongeveer 1.000 euro. Dit zorgde voor extra spanning en uiteindelijk heeft Antine zowel Mike als Monique geblokkeerd. Het contact tussen hen is nu volledig verbroken.
Antine in Seefeld: toeval of opzet?
Hoewel de relatie voorbij is, duikt Antine nu plots weer op in Seefeld. Op haar Instagram deelt ze foto’s waarop te zien is dat ze in het pittoreske Oostenrijkse dorp verblijft. Dit roept bij velen de vraag op: is er dan toch sprake van een hereniging? Zou ze alsnog met Mike of Monique een kopje thee drinken en het verleden laten rusten?
Het antwoord hierop is een duidelijke nee. Haar verblijf in Seefeld heeft niets te maken met een verzoening. De echte reden is dat Hotel Klosterbräu, waar Antine en Mike hun eerste nacht samen doorbrachten, haar heeft uitgenodigd. Maar ze is daar niet alleen: ook Eefke en Amber, twee andere vrouwen die eerder interesse toonden in Mike, zijn mee op deze trip.
Waar is Mike nu?
Terwijl Antine en de andere dames zich vermaken in Seefeld, bevindt Mike zich op een heel andere plek. Hij is deze week namelijk in Nederland. Samen met Winter Vol Liefde-deelnemer Bart bezocht hij een wedstrijd van Feyenoord. Dit lijkt erop te wijzen dat hij zich momenteel focust op andere zaken dan een liefdeshereniging.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Het lijkt erop dat de verhalen rondom Mike, Monique en Antine nog niet helemaal voorbij zijn. Hoewel Antine de bladzijde heeft omgeslagen, blijft haar onverwachte verblijf in Seefeld voer voor speculatie. De vraag blijft of zij en de andere vrouwen samen herinneringen ophalen of simpelweg genieten van een uitnodiging van het hotel. Hoe dan ook, een hereniging met Mike lijkt uitgesloten.
Wat de toekomst brengt voor Mike en Antine blijft afwachten, maar één ding is duidelijk: de romance tussen hen is voorgoed verleden tijd.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
