Actueel
Patricia Paay in diepe rouw: ´Ben compleet van slag, kan er nauwelijks over praten´
Patricia Paay rouwt om verlies van dierbare vriend en oud-manager John van Katwijk
Het verdriet is groot bij Patricia Paay na het overlijden van haar oud-manager en goede vriend John van Katwijk. Ondanks dat zijn overlijden niet onverwachts kwam vanwege zijn jarenlange gezondheidsproblemen, raakt het verlies haar diep. “John heeft ontzettend veel voor mij betekend,” deelt een geëmotioneerde Patricia in een interview met Privé. Zijn heengaan laat een enorme leegte achter in haar leven, maar ook bij velen die hem gekend hebben.
Een onbreekbare band
De samenwerking tussen Patricia Paay en John van Katwijk ging verder dan een puur zakelijke relatie. Naast zijn rol als manager, werd John een dierbare vriend en vertrouwenspersoon in haar leven. “Hij stond altijd voor me klaar, zowel in goede als slechte tijden,” zegt Patricia. “Na mijn zangcarrière bleef hij een belangrijk onderdeel van mijn leven. Hij was niet alleen mijn manager, maar ook mijn steun en toeverlaat.”
De bijzondere band tussen Patricia en John ontstond in een tijd waarin Patricia een nieuwe richting zocht voor haar carrière. Zijn steun en begeleiding waren volgens haar van onschatbare waarde. “John had altijd het juiste advies en wist hoe hij me op het juiste moment moest motiveren,” vertelt Patricia. “Ik heb alleen maar mooie herinneringen aan hem. Hij had een ongekende warmte en loyaliteit.”
Een dappere strijd tegen ziekte
John van Katwijk was al meer dan tien jaar bekend met ernstige gezondheidsproblemen. In 2013 werd bij hem kanker vastgesteld, een diagnose die zijn leven voorgoed veranderde. Desondanks bleef hij strijden en probeerde hij het leven zo positief mogelijk te benaderen.
“Hij gaf nooit op, hoe zwaar het ook was,” vertelt Patricia. “John bleef altijd hoop houden, zelfs toen de ziekte zich steeds verder ontwikkelde.” Zijn optimisme en veerkracht maakten indruk op iedereen in zijn omgeving. Toch kon hij niet voorkomen dat zijn gezondheid de afgelopen maanden snel verslechterde. Eind november van vorig jaar werd duidelijk dat hij afhankelijk was van kunstmatige zuurstof om te kunnen blijven leven.
De laatste dagen
De laatste fase van John’s leven stond in het teken van afscheid nemen. Omringd door zijn dierbaren nam hij in rust en vrede afscheid van het leven. Op 72-jarige leeftijd overleed hij, laat Patricia weten. “Het is zo zwaar om afscheid te nemen van iemand die zoveel voor je heeft betekend. Maar ik weet dat hij nu geen pijn meer heeft, en dat is een troost,” zegt ze.
Zijn overlijden kwam als een klap voor velen die hem kenden. “Hij was een unieke man,” vervolgt Patricia. “Hij had een bijzonder talent om mensen om zich heen te inspireren. Iedereen die hem kende, voelde zich speciaal en gezien.”
Grote leegte
Het overlijden van John laat een grote leegte achter in het leven van Patricia en anderen die hem goed kenden. “Ik kan niet in woorden uitdrukken hoeveel hij voor me heeft betekend,” zegt ze. De herinneringen aan hun jarenlange vriendschap geven haar enige troost in deze moeilijke tijd. “Hij was niet alleen mijn manager, maar ook een van mijn beste vrienden. Ik zal hem altijd in mijn hart dragen.”
Ook anderen uit de entertainmentwereld hebben hun medeleven betuigd. John was niet alleen bekend als manager van Patricia, maar werkte ook met andere artiesten. Hij stond bekend om zijn professionaliteit, maar ook om zijn vriendelijkheid en oprechte betrokkenheid. Zijn overlijden is dan ook een groot verlies voor de hele Nederlandse showbizz.
Mooie herinneringen koesteren
Patricia vindt steun in de vele mooie herinneringen die ze samen hebben gedeeld. “We hebben zoveel meegemaakt, zowel in mijn carrière als in mijn persoonlijke leven,” vertelt ze. “John wist altijd precies wat ik nodig had, of het nu ging om advies of gewoon een luisterend oor.”
Ze hoopt dat anderen die hem kenden, ook troost kunnen vinden in de bijzondere momenten die ze met hem hebben beleefd. “John was een man die het leven vierde, zelfs in moeilijke tijden,” zegt Patricia. “Ik wil hem herinneren zoals hij was: sterk, liefdevol en altijd met een glimlach.”
Het belang van steun
Patricia benadrukt hoe belangrijk het is om in tijden van verlies steun te vinden bij familie en vrienden. “Ik ben dankbaar voor de mensen om me heen die me in deze tijd steunen,” zegt ze. “Het verlies van John is een grote klap, maar ik weet dat ik er niet alleen voor sta.”
Ze hoopt dat anderen die met verlies te maken hebben, ook steun kunnen vinden in hun omgeving. “Het is zo belangrijk om je verdriet te delen en samen te rouwen,” zegt Patricia. “Dat helpt je om door te gaan, hoe moeilijk het ook is.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Een nalatenschap van liefde
Met het overlijden van John van Katwijk verliest de wereld niet alleen een getalenteerde manager, maar ook een geliefde vriend en mentor. Zijn nalatenschap leeft voort in de mensen die hij heeft geraakt. “John had een uniek talent om het beste in mensen naar boven te halen,” zegt Patricia. “Hij heeft zoveel voor me betekend, en ik ben dankbaar dat ik hem in mijn leven heb mogen hebben.”
Hoewel het verdriet groot is, blijft Patricia zich richten op de positieve herinneringen. “Ik wil dat mensen hem herinneren zoals hij echt was: een geweldige vriend, een mentor en een bron van inspiratie,” zegt ze. “John was een man die zijn leven heeft geleefd met passie en liefde, en dat is iets wat we allemaal kunnen koesteren.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Afscheid nemen
In de komende weken zal Patricia de tijd nemen om afscheid te nemen van haar dierbare vriend. Ze hoopt dat ze, samen met anderen die hem kenden en liefhadden, zijn leven kan vieren en de herinneringen aan hem levend kan houden. “Het is moeilijk om afscheid te nemen, maar ik weet dat John altijd een speciale plek in mijn hart zal hebben,” zegt ze.
Met het verlies van John van Katwijk verliest Patricia een belangrijke steunpilaar in haar leven. Toch blijft ze vastberaden om zijn nalatenschap te eren en de mooie herinneringen te koesteren die ze samen hebben gedeeld. “John was een bijzonder mens, en ik ben trots dat ik hem mijn vriend mocht noemen,” besluit Patricia.
Mijn dank aan twee hele bijzondere mensen. Wat een verdrietig nieuws 😢
John van Katwijk en Manuela kemp. ❤️🙏🏽❤️
Ik was nog een onervaren broekie toen John van Katwijk mij in de eerste jaren na de Soundmixshow heeft geholpen in mijn carrière. Mijn eerste tv optredens en studio…— Albert de Munck (@AlbertdeMunck) January 17, 2025
Mona Keijzer presenteert strenger opvangbeleid: wat betekenen de nieuwe plannen voor Oekraïense vluchtelingen in Nederland?
Asielminister Mona Keijzer (BBB) heeft een uitgebreid maatregelenpakket aangekondigd dat mogelijk grote gevolgen heeft voor duizenden Oekraïners die sinds 2022 in Nederland verblijven. Haar boodschap is glashelder: wie werkt, moet gaan bijdragen aan woonkosten, zelf een zorgverzekering afsluiten en rekening houden met een nieuwe, tijdelijke verblijfsstatus die gericht is op terugkeer zodra dat veilig kan.
De aankondiging zet direct een fel debat in gang. Gemeenten, werkgevers, hulporganisaties en juristen reageren verdeeld. Sommigen noemen het een logische stap richting meer eerlijkheid en balans in de opvang; anderen vrezen dat een kwetsbare groep juist verder onder druk komt te staan.
In deze longread lees je wat Keijzer precies voorstelt, waarom het kabinet deze richting kiest en welke gevolgen dat kan hebben voor de Oekraïense gemeenschap én voor Nederland.
Waarom het kabinet kiest voor een koerswijziging
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vangt Nederland mensen op onder de Europese Tijdelijke Beschermingsrichtlijn. Deze noodregeling biedt een snelle opvang zonder asielprocedure en garandeert directe toegang tot zorg, onderwijs en werk.
De regeling heeft echter een uiterste looptijd: maart 2027. Gemeenten waarschuwen al langer dat de opvangcapaciteit onder enorme druk staat. Tussen reguliere asielzoekers, statushouders die wachten op woonruimte en Oekraïense ontheemden die blijven instromen, is de rek er volledig uit.
Volgens Keijzer moet Nederland zich nu al voorbereiden op de overgang naar een nieuwe situatie. Haar doel: duidelijkheid scheppen, zowel voor Oekraïners als voor gemeenten en werkgevers.
Drie grote veranderingen in Keijzers plannen
Het voorstel bestaat uit drie hoofdonderdelen die vanaf de overgangsfase in werking moeten treden.
1. Werkenden gaan bijdragen aan woonkosten
Oekraïners in gemeentelijke opvang betalen nu geen huur. In het nieuwe systeem gaan werkenden een inkomensafhankelijke bijdrage leveren aan hun woonlasten. Dat wordt door het kabinet gepresenteerd als eerlijk en in lijn met hoe Nederlanders hun woonkosten betalen.
-
Wie een stabiel inkomen heeft, draagt méér bij.
-
Wie weinig of niets verdient, kan rekenen op een vangnet.
-
Niemand mag zijn plek in de opvang verliezen door financiële problemen.
Gemeenten krijgen hiervoor extra administratieve taken, want zij moeten inkomsten toetsen en bijdragen vaststellen. Toch zien sommige gemeenten deze aanpassing als verlichting, omdat ze nu zelf veel kosten dragen.
2. Een reguliere zorgverzekering wordt verplicht
Op dit moment ontvangen Oekraïners medische zorg via een aparte, door de overheid bekostigde regeling. Deze constructie zou verdwijnen. Net als andere inwoners van Nederland worden werkenden straks verplicht om:
-
een zorgverzekering af te sluiten
-
maandelijks premie te betalen
-
eventueel zorgtoeslag aan te vragen als hun inkomen laag is
Voor mensen zonder werk of met een heel wisselend contract moet het kabinet nog uitwerken hoe de premie-inning wordt geregeld. Verzekeraars en gemeenten worden nauw bij dit proces betrokken.
3. Een nieuwe nationale, tijdelijke verblijfsstatus
Het meest ingrijpend is het voornemen om na 2027 een tijdelijke nationale status in te voeren. Deze vervangt de Europese regeling en maakt expliciet dat het verblijf in Nederland bedoeld is als tijdelijke bescherming, niet als permanente vestiging.
Belangrijke uitgangspunten:
-
bescherming zolang het nodig is
-
terugkeer zodra de situatie in Oekraïne veilig wordt
-
duidelijkheid over rechten, plichten en verblijfsduur
Deze nieuwe status moet juridische zekerheid geven en voorkomen dat mensen plots zonder rechten komen te zitten.
Waarom juist nú deze plannen?
Naast opvangdruk spelen twee structurele problemen een grote rol in het debat.
Woningnood
De woningmarkt is al jaren vastgelopen. Gemeenten proberen opvangplekken te creëren, maar lopen keer op keer tegen grenzen aan:
-
te weinig beschikbare locaties
-
hoge kosten voor noodopvang
-
druk op lokale voorzieningen
Door werkenden te laten bijdragen aan hun woonlasten ontstaat volgens het kabinet een eerlijker kostenstructuur.
Tekorten op de arbeidsmarkt
Een ander aspect dat meespeelt: veel werkgevers zijn inmiddels sterk afhankelijk van Oekraïense werknemers. Vooral in:
-
logistiek
-
zorg
-
horeca
-
productie
-
landbouw
Werkgevers vrezen dat strengere regels mensen kunnen ontmoedigen om te blijven, terwijl zij juist hard nodig zijn.
Wat vinden gemeenten en werkgevers van de plannen?
De reacties zijn gemengd.
Gemeenten
Gemeenten zien voordelen, zoals extra financiële ruimte, maar waarschuwen voor nieuwe administratieve druk. Ze benadrukken dat elk nieuw systeem werkbaar, eerlijk en uitvoerbaar moet zijn.
Werkgevers
Werkgevers signaleren risico’s:
-
Extra regels kunnen personeelskrapte vergroten.
-
Onzekerheid over verblijfsduur maakt het moeilijker om te investeren in scholing of contracten.
Tegelijkertijd biedt een tijdelijke status volgens sommigen juist duidelijkheid voor werknemers.
Politieke en maatschappelijke reacties
Zoals verwacht lopen de meningen uiteen:
Voorstanders
Zij vinden dat het tijd is om de regels gelijk te trekken: wie in Nederland werkt, draagt net als Nederlanders bij aan zorg en wonen. Daarnaast benadrukken ze dat opvang altijd tijdelijk bedoeld is.
Critici
Zij vrezen dat kwetsbare groepen tussen wal en schip belanden.
Vragen die zij stellen:
-
Wat als iemand ziek wordt en tijdelijk stopt met werken?
-
Wat als lonen sterk schommelen door seizoenswerk?
-
Wat als gezinnen de kosten niet kunnen dragen?
-
En hoe verhoudt een nationale status zich tot EU-regels?
NGO’s zijn vooral alert op de gevolgen voor kinderen, scholing, mentale gezondheid en continuïteit van zorg.
Onbeantwoorde vragen die nog grote impact kunnen hebben
Veel onderdelen moeten nog worden uitgewerkt. Cruciale openstaande vragen zijn:
-
Hoe hoog wordt de bijdrage aan woonkosten precies?
-
Komt er een overgangsregeling voor mensen die net werk hebben?
-
Hoe worden wisselende contracten verwerkt in de berekening?
-
Wordt zorgtoeslag toegankelijk voor Oekraïners?
-
Welke uitzonderingen komen er voor alleenstaande ouders en chronisch zieken?
Zonder heldere afspraken blijft de discussie voortduren.
De rol van Vandaag Inside en het rumoer rondom de plannen
De plannen kregen extra aandacht nadat Mona Keijzer te gast was bij Vandaag Inside. Wat begon als een beleidsmatig gesprek, liep door opmerkingen van Johan Derksen en René van der Gijp uit op een rumoerige discussie. Hoewel de inhoud soms naar de achtergrond verdween, leidde het optreden wel tot meer landelijke aandacht en debat over het meebetalen aan huur en zorg.
Wat gebeurt er nu?
De komende maanden werkt het kabinet samen met gemeenten, verzekeraars en werkgevers aan concrete regelgeving. Daarna volgen:
-
Advies van de Raad van State
-
Debat en stemming in de Tweede Kamer
-
Behandeling in de Eerste Kamer
-
Overleg met Brussel over Europese regels
Pas na deze stappen wordt duidelijk welke versoepelingen, uitzonderingen en veiligheidsmechanismen daadwerkelijk worden ingevoerd.
Samenvatting: Nederland maakt zich klaar voor de toekomst van de opvang
-
In 2027 loopt de Europese beschermingsregeling af.
-
Mona Keijzer wil dat werkende Oekraïners een bijdrage gaan leveren aan huur en zorgpremie.
-
Er komt mogelijk een nieuwe, tijdelijke nationale verblijfsstatus met terugkeer als uitgangspunt.
-
Gemeenten, werkgevers en hulporganisaties reageren verdeeld.
-
Veel details moeten nog worden ingevuld; vooral kwetsbare groepen verdienen extra bescherming.
De komende tijd zal duidelijk worden hoe streng of soepel het beleid uiteindelijk wordt — en hoe groot de impact is voor duizenden mensen die nu in Nederland wonen en werken.