Actueel
Jumbo stopt per direct met zelfscankassa
Zelfscankassa’s onder vuur: Heeft deze technologie nog toekomst in supermarkten?
Zelfscankassa’s werden ooit gepresenteerd als dé innovatie in de supermarktwereld. Minder personeel, kortere wachtrijen en meer gemak voor de klant leken een perfecte combinatie. Toch blijkt de praktijk minder rooskleurig. Winkeldiefstal via zelfscankassa’s neemt explosief toe, en supermarkten draaien op voor miljoenenverliezen. Sommige ketens nemen daarom drastische maatregelen, variërend van extra controles tot het volledig verwijderen van zelfscankassa’s. Maar betekent dit het einde van deze technologie?
Jumbo lijdt forse verliezen door fraude bij zelfscankassa’s
Jumbo is een van de supermarktketens die zwaar te lijden heeft onder fraude bij zelfscankassa’s. De keten rapporteerde een verlies van 100 miljoen euro, grotendeels toe te schrijven aan diefstal bij deze kassa’s. Dit gigantische bedrag onderstreept hoe groot het probleem is en waarom steeds meer supermarkten heroverwegen of zelfscankassa’s nog toekomst hebben.
Om diefstal tegen te gaan, heeft Jumbo verschillende maatregelen genomen, zoals steekproeven en cameratoezicht. Toch blijken deze niet voldoende om fraude volledig te voorkomen. Daarom kijkt de keten nu kritisch naar alternatieven om verliezen te beperken.
Jumbo verwijdert zelfscankassa’s in Breda
In sommige Jumbo-filialen worden zelfs alle zelfscankassa’s verwijderd. Een opvallend voorbeeld is de Jumbo in Tuinzigt, Breda, waar klanten niet langer zelfstandig hun boodschappen kunnen afrekenen. In plaats daarvan moeten zij weer bij een kassamedewerker betalen.
Volgens een woordvoerder van Jumbo speelde klantfeedback een doorslaggevende rol in deze beslissing. “We willen een prettige en veilige winkelomgeving creëren. Uit evaluaties bleek dat klanten in deze wijk het persoonlijke contact met caissières missen. Daarom hebben we besloten de zelfscankassa’s te verwijderen.”
Met deze keuze erkent Jumbo dat niet alleen winkeldiefstal, maar ook de klantbeleving een belangrijke factor is in de toekomst van zelfscankassa’s.
Aldi trekt stekker uit zelfscanfunctie in app
Niet alleen Jumbo neemt maatregelen, ook Aldi schroeft de zelfscanopties terug. Per 23 februari kunnen klanten geen gebruik meer maken van de zelfscanfunctie in de Aldi-app. Dit betekent dat alle aankopen weer traditioneel bij een kassamedewerker moeten worden afgerekend.
Het ‘Scan & Go’-systeem van Aldi werd in 2023 geïntroduceerd om het afrekenproces te versnellen. Klanten konden met een QR-code producten scannen, terwijl camera’s de aankopen registreerden. Ondanks deze technologische vooruitgang trekt Aldi de stekker uit het systeem. Hoewel er geen officiële reden wordt gegeven, lijkt het aannemelijk dat diefstal en technische uitdagingen de doorslag hebben gegeven.
Lidl verscherpt controles op zelfscankassa’s
Waar Jumbo en Aldi besluiten om zelfscan deels of volledig terug te schalen, kiest Lidl voor een andere aanpak. De supermarktketen blijft vasthouden aan zelfscantechnologie, maar voert striktere controles in om fraude te verminderen.
Hoewel Lidl geen exacte details geeft over de nieuwe maatregelen, wordt verwacht dat er:
- Meer steekproeven zullen worden uitgevoerd.
- Medewerkers een actievere rol krijgen bij het controleren van klanten.
- Nieuwe detectiesystemen worden geïnstalleerd om diefstal te voorkomen.
Met deze strategie laat Lidl zien dat zelfscankassa’s nog steeds kunnen werken, mits er voldoende beveiliging is om misbruik tegen te gaan.
Wat vinden klanten van de zelfscankassa’s?
De meningen over zelfscankassa’s blijven verdeeld. Voor veel klanten zijn ze een handig alternatief voor lange wachtrijen. Toch blijkt uit onderzoek dat een aanzienlijk deel van de supermarktbezoekers liever afrekent bij een kassamedewerker. Dit heeft meerdere redenen:
- Gebrek aan interactie: Sommige klanten missen het sociale aspect van het boodschappen doen.
- Technische problemen: Niet alle producten worden even goed herkend, wat frustratie oplevert.
- Minder controle: Klanten voelen zich ongemakkelijk door de extra steekproeven en controles.
- Ethische drempel: Sommige klanten geven toe dat ze zich bij een zelfscankassa eerder laten verleiden tot ‘per ongeluk’ iets niet scannen.
Hoewel supermarkten zelfscan promoten als een efficiënte oplossing, lijkt een deel van het winkelend publiek zich toch prettiger te voelen bij een traditionele kassa.
Is dit het einde van de zelfscankassa?
De vraag blijft of meer supermarkten het voorbeeld van Jumbo en Aldi zullen volgen. Oorspronkelijk werden zelfscankassa’s geïntroduceerd om wachttijden te verkorten en personeelskosten te drukken. Maar de stijgende diefstalcijfers en de dalende klanttevredenheid zetten deze voordelen onder druk.
Mogelijke scenario’s voor de toekomst:
- Strengere beveiliging – Meer controles, slimme detectiesystemen en AI-technologie om fraude te minimaliseren.
- Hybride model – Een combinatie van zelfscankassa’s en traditionele kassa’s om klanten keuzevrijheid te bieden.
- Gedeeltelijke afschaffing – Zelfscan verdwijnt uit specifieke filialen of risicogebieden.
- Volledige terugkeer naar traditionele kassa’s – Als de kosten van winkeldiefstal hoger blijven dan de besparingen op personeel, kunnen supermarkten de technologie volledig afschaffen.
Conclusie: toekomst onzeker voor zelfscankassa’s
De ontwikkelingen bij Jumbo, Aldi en Lidl tonen aan dat zelfscankassa’s niet zonder problemen zijn. Winkeldiefstal blijft een groot risico, en steeds meer supermarktketens nemen maatregelen om de verliezen te beperken.
Of zelfscankassa’s een blijvende rol spelen in de supermarktbranche hangt af van de balans tussen efficiëntie, veiligheid en klanttevredenheid. Supermarkten zullen de komende jaren moeten kiezen: investeren in betere beveiliging of een (gedeeltelijke) terugkeer naar het traditionele kassasysteem.
Wat vind jij? Moeten zelfscankassa’s blijven, of is het tijd om ze volledig af te schaffen?
De gezondheidstoestand van Bruce Willis blijft de afgelopen tijd verder achteruitgaan, en dat laat diepe sporen na bij zijn familie. Volgens mensen uit zijn directe omgeving is er binnen het gezin een pijnlijk maar eerlijk besef gegroeid: de man die hij ooit was, is langzaam aan het verdwijnen. Zijn dochters hebben daar in stilte al afscheid van genomen – niet van hun vader als persoon, maar van wie hij vroeger was.
Samen, zolang het kan
Tijdens de feestdagen probeert de uitgebreide familie Willis zo veel mogelijk samen te zijn. Dat betekent: Demi Moore met dochters Rumer, Scout en Tallulah, én Bruce’ huidige vrouw Emma Heming met hun dochters Mabel en Evelyn. De samenstelling is bijzonder, maar de band is hecht. Alles draait om nabijheid, rust en het maken van herinneringen – hoe klein die momenten soms ook zijn.
Binnen de familie leeft het besef dat elke kerst, elk gezamenlijk etentje of simpel samenzijn extra betekenis heeft gekregen. Niet vanuit angst, maar vanuit waardering. Niemand weet hoe de toekomst eruitziet, maar iedereen voelt dat het nu telt.
Een bron vertelt: “De feestdagen waren altijd al belangrijk voor deze familie. Juist nu willen ze die momenten koesteren. Ze voelen zich dankbaar dat Bruce er nog is en dat ze hem kunnen omringen met liefde.”
Afscheid in fases
Het woord ‘afscheid’ krijgt in dit verhaal een andere lading. Het gaat niet om een plots einde, maar om een proces dat zich langzaam ontvouwt. De z!ekte waarmee Bruce te maken heeft, is onomkeerbaar. Dat betekent dat zijn dochters hebben moeten leren loslaten, stap voor stap, terwijl hij fysiek nog bij hen is.
Dat afscheid is niet luid of publiek. Het gebeurt in kleine momenten: wanneer hij hen niet meer herkent, wanneer een gesprek niet meer lukt, of wanneer een herinnering alleen nog bij hen leeft. Het is r0uw in lagen – zonder duidelijke einddatum.
Rumer Willis sprak daar onlangs openhartig over. Ze vertelde dat haar vader haar soms niet meer herkent, maar dat ze daar niet verbitterd over is. “Ik ben vooral dankbaar dat ik hem nog kan vasthouden, hem kan knuffelen. Dat gevoel blijft.”
Leven met een veranderend contact
Bruce heeft intensieve zorg nodig, dag en nacht. Zijn z!ekte beïnvloedt vooral zijn cognitieve vermogens en communicatie. Voor zijn omgeving was die verandering in het begin beangstigend. Emma Heming beschreef dat eerder als confronterend: “Hij was niet meer de warme, open Bruce die iedereen kende. Dat was moeilijk om te zien.”
Toch heeft de familie een nieuw evenwicht gevonden. Door professionele begeleiding, structuur en veel geduld hebben ze geleerd om op andere manieren contact te maken. Communicatie verloopt niet meer via woorden, maar via aanraking, gezichtsuitdrukking en aanwezigheid.
“We hebben een manier gevonden om met hem te zijn,” vertelde Emma. “Niet zoals vroeger, maar op een nieuwe manier die werkt.”
De kracht van nabijheid
Wat opvalt in de verhalen van mensen rond Bruce Willis, is de nadruk op liefde en rust. Er is geen strijd tegen wat niet meer kan. In plaats daarvan wordt er gekeken naar wat er nog wél is: momenten van herkenning, een glimlach, een hand vasthouden, samen in stilte zijn.
Voor zijn dochters is dat een leerproces geweest. Ze hebben moeten accepteren dat hun rol verandert: van kind naar verzorger, van herinneringen ophalen naar nieuwe rituelen creëren. Het vraagt volwassenheid, maar ook zachtheid.
Die houding wordt door velen als bewonderenswaardig gezien. Op sociale media spreken fans hun respect uit voor de manier waarop de familie met de situatie omgaat. Zonder drama, zonder publieke uitbarstingen – maar met openheid en menselijkheid.
Geen grote woorden, wel betekenis
Wat dit verhaal zo aangrijpend maakt, is juist het ontbreken van grote uitspraken. Niemand probeert de situatie mooier te maken dan hij is. Tegelijkertijd is er geen wanhoop. Het is een verhaal over aanpassen, over leven met wat er is, en over liefde die niet verdwijnt, ook als herkenning dat soms wel doet.
Bruce Willis was jarenlang een icoon op het scherm: sterk, charismatisch, onverzettelijk. In deze fase van zijn leven is hij dat op een andere manier geworden – als middelpunt van een familie die laat zien wat zorg, trouw en verbondenheid betekenen.
Een ander soort nalatenschap
Voor zijn dochters zal hun vader altijd meer zijn dan de z!ekte die hem nu beperkt. Hij blijft de man van hun jeugd, van films, van herinneringen die niemand hen kan afnemen. Tegelijk leren ze hem opnieuw kennen, in stilte, in kwetsbaarheid.
Die dubbele werkelijkheid is zwaar, maar ook verbindend. Het dwingt tot vertraging, tot aanwezig zijn in het moment. En misschien is dat wel de grootste les die deze periode met zich meebrengt.
Zoals een familievriend het verwoordt: “Ze r0uwen niet alleen om wat verdwijnt, maar vieren ook wat er nog is.”
Liefde zonder voorwaarden
In alles wat naar buiten komt over Bruce Willis en zijn familie, staat één ding centraal: liefde zonder voorwaarden. Niet afhankelijk van woorden, prestaties of herkenning. Gewoon er zijn, samen.
En misschien is dat, los van roem en carrière, uiteindelijk de meest menselijke rol die iemand kan spelen.