Actueel
Gordon opnieuw zwaar onder vuur: ´Afgegleden narcist!´
In de nieuwste aflevering van de AD Mediapodcast neemt mediajournalist Gudo Tienhooven geen blad voor de mond als het over Gordon gaat. Tijdens het jaaroverzicht, gepresenteerd door Angela de Jong en haar collega’s, wordt Gordon uitgebreid besproken, vooral zijn recente soapserie.
Kritiek op de Soapserie
Tienhooven noemt de serie een gemiste kans. “Dit had een interessant portret kunnen zijn van een afgegleden narcist,” stelt hij. De serie had inzicht kunnen geven in wat Gordon drijft, maar volgens Tienhooven is dit niet gelukt.
Psychologisch Portret
Gudo ziet potentie in een diepgaand psychologisch portret van Gordon, waarin de impact van roem wordt belicht. “Daar had ik nog wel naar willen kijken,” zegt hij. Dit sentiment wordt gedeeld door collega’s, die het interessant zouden vinden om te zien wat roem met iemand als Gordon doet.
Sensatiebeluste Documentaire
Tienhooven bekritiseert de documentaire als “puur sensatiebelust” en benadrukt dat het vooral Gordons “aandachtsgeilheid” voedt. Hij kon slechts enkele afleveringen verdragen voordat hij afhaakte.
Producent Onder Vuur
Volgens Tienhooven heeft producent John van den Heuvel een fout gemaakt door Gordon te veel ruimte te geven om anderen te bekritiseren zonder zelfreflectie. “Deze documentaire geeft hem alle ruimte om alles en iedereen uit te kafferen,” concludeert hij.
Angela de Jong’s Reactie
Angela de Jong voegt met enige ironie toe: “Dat maakt het ook wel weer leuk toch? Dat maakt het juist zo verschrikkelijk.” Echter, Tienhooven geeft toe dat hij dit slechts kort kan verdragen.
De kritiek op Gordon en zijn serie laat zien hoe verdeeld de meningen zijn over zijn publieke persona en zijn keuzes in de media.
Het was een ogenschijnlijk normale ochtend toen Tori, slechts vijftien jaar oud, haar ouders in allerijl hun koffers zag pakken. Haar vader, met een ernstige blik in zijn ogen, kondigde aan: “We hebben de kinderbescherming gebeld, zij zullen komen om je op te halen.”
Deze woorden markeerden het begin van een abrupte en hartverscheurende scheiding. Tori en haar jongere broers, Lucas en Ben, werden plotseling uit hun vertrouwde omgeving gerukt en overgeleverd aan het onbekende.
Hun wereld werd gekanteld; wat volgde was een reeks overplaatsingen naar verschillende pleeggezinnen, waarbij elk kind geïsoleerd raakte van de anderen. Dit was het begin van een moeizame reis door een systeem dat zowel onpersoonlijk als onvoorspelbaar was.
Strijd
Gescheiden van haar broers en zonder duidelijke uitleg of toekomst, begon Tori’s strijd tegen de omstandigheden. Haar leven veranderde van een zorgeloze kindertijd naar een strijd om te overleven.
De pleeggezinnen waarin ze terechtkwam varieerden van onverschillig tot koud, waardoor ze zich vaak ongewenst en alleen voelde. Deze emotionele en fysieke isolatie dwong Tori om op jonge leeftijd volwassen te worden, terwijl ze leerde navigeren door een leven vol onzekerheden.
Haar pad werd gekenmerkt door momenten van diepe eenzaamheid en strijd, maar ook door een groeiend gevoel van zelfstandigheid en veerkracht.
Doorzettingsvermogen
Ondanks de ontberingen leerde Tori zichzelf te onderhouden door te werken in verschillende bijbaantjes. Van het schoonmaken van auto’s tot het assisteren in restaurants, elke job bracht haar een stap dichter bij zelfvoorziening.
Deze periode van haar leven was gevuld met kleine overwinningen en grote verliezen, maar haar drijfveer bleef hetzelfde: het herenigen met haar broers en het opbouwen van een stabiele toekomst. Haar vastberadenheid leidde ertoe dat ze genoeg spaarde om te investeren in haar opleiding, een pad dat ze hoopte dat uiteindelijk zou leiden naar een beter leven voor zowel haarzelf als haar broers.
Hereniging
Jaren nadat ze het pleegzorgsysteem had verlaten en een carrière in de retail had opgebouwd, kwam er een onverwachte wending. Op een dag, net toen ze zich comfortabel voelde in haar nieuwe rol als winkelmanager en in haar recent betrokken appartement, klopten haar ouders aan haar deur.
Hun plotselinge verschijning, met koffers en glimlachen alsof er nooit iets was voorgevallen, confronteerde Tori met een verleden dat ze had geprobeerd achter zich te laten. Hun verzoek om onderdak, alsof ze het recht hadden om haar leven binnen te dringen na zoveel jaren van afwezigheid, bracht een stortvloed aan onopgeloste gevoelens naar boven.
Toekomst
De beslissing van Tori om haar ouders de deur te wijzen was niet alleen een daad van zelfbehoud, maar ook een symbolische afsluiting van een hoofdstuk dat haar jarenlang had achtervolgd.
Deze daad van afwijzing gaf haar de ruimte om zich volledig te richten op het vinden van haar broers en het opbouwen van een leven dat vrij was van het verleden. Het was een moment van bevrijding en empowerment, een bevestiging dat ze ondanks alle tegenslagen haar eigen pad kon kiezen.