Actueel
Familie Ahmed niet blij met bijstandsuitkering: ”Veel te weinig”

De familie Ahmed leeft dagelijks met de uitdagingen van een bestaan op bijstandsniveau. Het gezin worstelt om rond te komen en om hun driejarige zoontje een gelukkige en zorgeloze jeugd te bieden. Maar zelfs eenvoudige vreugdes, zoals een uitstapje naar de dierentuin of een ijsje in het park, zijn financieel buiten bereik. “Ik wil werken,” zegt de vader met nadruk. “Maar het is niet zo eenvoudig als mensen denken.”
Leven met beperkingen
Voor het gezin is elke euro belangrijk. Ze wonen in een klein appartement waar alles functioneel is ingericht. Prioriteiten bepalen de uitgaven: eerst wordt de huur betaald, daarna de boodschappen en vervolgens de energierekening. Wat daarna overblijft, is niet genoeg om iets extra’s te doen. “Hoe leg je een kind uit dat een dagje naar de dierentuin niet mogelijk is? Of dat zelfs een ijsje te duur is?” vraagt de moeder zich hardop af.
Ze wil haar zoon een normale jeugd bieden, maar steeds weer ‘nee’ moeten zeggen, doet haar pijn. Vooral tijdens de feestdagen is het contrast pijnlijk. “Op sociale media zie je blije gezichten en feestelijke momenten. Voor ons zijn dat dagen zoals alle anderen. We kunnen niet meedoen, en dat breekt je hart.”
De wil om te werken
De vader, die sterk de behoefte voelt om voor zijn gezin te zorgen, vertelt over zijn frustratie. “Ik wil werken, echt waar. Maar het is moeilijker dan mensen zich voorstellen,” legt hij uit. “Werkgevers zien mijn gebrekkige Nederlands en het feit dat ik weinig werkervaring heb, en dan houdt het op.” Toch geeft hij niet op. Hij volgt een cursus in de hoop zijn kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. “Ik wil mijn zoon laten zien dat hard werken belangrijk is en dat het loont. Maar hoe kan ik dat doen als ik vastzit in dit systeem?”
Zijn vrouw knikt instemmend. Ook zij voelt de pijn van hun situatie. “Hij doet echt zijn best, maar het voelt alsof we gevangen zitten in een systeem dat ons niet laat ontsnappen. Mensen denken dat de bijstand makkelijk is, maar dat is echt niet waar. Het is overleven.”
Relatie onder druk
Naast de financiële zorgen brengt de situatie ook emotionele spanning met zich mee. “We hebben vaak woorden over geld,” zegt de moeder. “Niet omdat we elkaar de schuld geven, maar omdat de druk zo groot is. Het voelt alsof je altijd in overlevingsmodus zit. Dat is slopend.”
Toch proberen ze elkaar te steunen. “We willen het beste voor onze zoon. Hij verdient een betere toekomst, en wij doen alles wat we kunnen om dat mogelijk te maken. Het is soms moeilijk om hoop te houden, maar we moeten wel,” zegt ze.
Het gevoel van onrecht
Voor de vader is het niet alleen de financiële krapte die hem frustreert, maar ook de manier waarop hij wordt beoordeeld. “Mensen kijken naar je alsof je lui bent, alsof je niets doet om vooruit te komen. Maar dat klopt niet. Ik wil bewijzen dat ik mijn best doe, niet alleen voor mezelf, maar vooral voor mijn gezin. Het voelt alsof het systeem ons tegenwerkt.”
Hij noemt voorbeelden van regels en bureaucratie die het moeilijk maken om de stap naar werk te zetten. “Als je in de bijstand zit en werk vindt, kun je ineens veel geld verliezen door het terugbetalen van toeslagen. Het voelt alsof je wordt gestraft voor je inspanningen. Dat ontmoedigt enorm.”
Dromen van betere tijden
Ondanks alles blijven ze dromen van een betere toekomst. “Ik hoop dat mijn man zijn cursus afmaakt en een goede baan vindt. Dan kunnen we eindelijk vooruitkijken,” zegt de moeder. Ze fantaseert over simpele dingen, zoals samen een dagje uit of een taart bakken met hun zoon.
De vader deelt die hoop. “Ik wil dat mijn zoon trots kan zijn op ons. Dat hij later kan zeggen: mijn ouders hebben gevochten en het uiteindelijk gered. We willen laten zien dat we nooit hebben opgegeven.”
Toch blijft het een uitdaging om hoopvol te blijven in een systeem dat weinig ruimte biedt voor groei. “We houden vol,” zegt de moeder vastberaden. “Voor onze zoon. Voor ons gezin. We moeten doorgaan, hoe zwaar het ook is.”
De behoefte aan verandering
De situatie van de familie Ahmed laat zien hoe kwetsbaar gezinnen in de bijstand zijn en hoe moeilijk het is om te ontsnappen aan de vicieuze cirkel van armoede. Het verhaal benadrukt de noodzaak van een eerlijker systeem, dat mensen niet ontmoedigt om stappen te zetten richting werk, maar hen juist ondersteunt.
Voor gezinnen zoals de Ahmeds is hoop niet genoeg. Ze hebben concrete veranderingen nodig: betere begeleiding naar werk, meer mogelijkheden om bij te verdienen zonder meteen toeslagen kwijt te raken en ondersteuning om een betere toekomst op te bouwen.
Een boodschap van kracht
Ondanks de dagelijkse strijd blijft de familie Ahmed vechten. Ze dromen van betere tijden, van stabiliteit en kansen. Hun verhaal is er een van doorzettingsvermogen en hoop, zelfs in de moeilijkste omstandigheden. Het herinnert ons eraan dat achter de cijfers en statistieken over armoede echte mensen schuilen met dromen, verlangens en de wil om te verbeteren.
“Het is zwaar, maar we geven niet op,” besluit de vader. “We willen een betere toekomst voor ons gezin. En op een dag, dat weet ik zeker, zal het ons lukken.”

Actueel
Fatbike-verbod komt eraan: eerste stad maakt de gevaarlijke fietsen illegaal

Enschede verbiedt als eerste Nederlandse stad fatbikes in de binnenstad: “Onveilig, gevaarlijk en vaak opgevoerd”
Waar de landelijke politiek nog twijfelt over regelgeving rond fatbikes, neemt de gemeente Enschede het voortouw. De stad voert per 1 januari 2026 een verbod in op het gebruik van fatbikes in de binnenstad. De beslissing is het gevolg van toenemende zorgen over verkeersveiligheid, overlast en het gedrag van veelal jonge bestuurders.
Fatbike-overlast: van hip naar hinderlijk
Fatbikes zijn in korte tijd enorm populair geworden onder jongeren. De stoere e-bikes met brede banden en krachtige motoren zijn niet alleen opvallend, maar ook vaak opgevoerd. Waar ze oorspronkelijk bedoeld zijn voor off-road gebruik in bijvoorbeeld zand of sneeuw, rijden ze tegenwoordig massaal op stoepen, fietspaden en winkelstraten – met snelheden die kunnen oplopen tot boven de 40 kilometer per uur.
In Enschede leidde dit tot een groeiend aantal klachten van burgers en ondernemers. Bewoners voelen zich niet langer veilig in het centrum, en winkeliers spreken van “asociaal gedrag en gevaarlijke verkeerssituaties”. De gemeenteraad vond het genoeg geweest en nam een historisch besluit: een verbod op fatbikes in het hart van de stad.
Waarom Enschede ingrijpt
De motie voor het verbod kwam van Rachel Denneboom, fractievoorzitter van de VVD in Enschede. Zij kreeg bijval van partijen als Volt, CDA en Burgerbelangen Enschede. “Fatbikes zien eruit als fietsen, maar gedragen zich als scooters,” aldus Denneboom. “De snelheid is vaak te hoog, de controle ontbreekt en de bestuurders zijn vaak erg jong.”
Het voorstel werd met een meerderheid aangenomen. Het verbod zal worden opgenomen in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV), waarin nu al staat dat scooters verboden zijn in het centrum. Volgens Denneboom is het een logische volgende stap om ook fatbikes onder die categorie te scharen.
Een scooter vermomd als fiets
“Wat je ziet, is dat deze fatbikes zich net als scooters gedragen: ze racen door voetgangerszones, veroorzaken gevaarlijke situaties en negeren verkeersregels,” licht Denneboom toe. “Alleen hebben ze het uiterlijk van een fiets, waardoor ze lastig te handhaven zijn met de huidige regels.”
Ze vervolgt: “Als het verbod er eenmaal is, kunnen handhavers effectiever optreden. We hebben dat eerder gezien bij het scooterverbod: in het begin was er veel discussie, maar uiteindelijk heeft het geleid tot een rustiger en veiliger stadscentrum.”
Wanneer gaat het fatbikeverbod in?
Het geplande verbod gaat op 1 januari 2026 in. Tot die tijd wordt gewerkt aan de juridische onderbouwing en de aanpassing van de APV. Ook zal de gemeente inzetten op voorlichting en communicatie richting inwoners, scholen en ouders.
De handhaving zal vergelijkbaar zijn met eerdere maatregelen tegen scooters: waarschuwingen in het begin, gevolgd door boetes en mogelijk inbeslagname van voertuigen bij herhaaldelijke overtreding. Er wordt verwacht dat het straatbeeld in de binnenstad van Enschede hierdoor drastisch zal veranderen.
Wethouder: “Geen makkelijke opgave”
Hoewel het voorstel brede steun kreeg, zijn er ook kritische geluiden. Wethouder Marc Teutelink steunde het initiatief, maar benadrukte de complexiteit: “Een juridisch waterdicht verbod op fatbikes is niet eenvoudig. Dit plan is vooral een aanzet tot verdere analyse van de verkeersveiligheid.”
Hij wees erop dat landelijke regelgeving wenselijk is, maar zolang die uitblijft, wil Enschede lokaal verantwoordelijkheid nemen. “We kunnen niet blijven wachten. De veiligheid van onze inwoners staat voorop.”
Politieke verdeeldheid: niet iedereen is overtuigd
Niet alle raadsleden zijn enthousiast over het verbod. Robin Wessels van GroenLinks noemde het plan “laakbaar” en vergeleek het met “stukken rood vlees voor de bühne in de arena”. Hij betwijfelt of een lokaal verbod juridisch standhoudt en vraagt zich af of er niet effectievere manieren zijn om de overlast aan te pakken.
“Wij willen ook iets doen aan de onveiligheid,” zei Wessels. “Maar dit is niet de manier. Je moet niet alleen verbieden, maar ook investeren in gedragscorrectie, toezicht en technische aanpassingen van voertuigen.”
Enschede als voorbeeld voor andere steden?
Met deze maatregel is Enschede de eerste stad in Nederland die daadwerkelijk een stap verder gaat dan alleen handhaving en voorlichting. De kans is groot dat andere gemeenten het voorbeeld zullen volgen, zeker als blijkt dat het verbod daadwerkelijk effect heeft op verkeersveiligheid en overlast.
Steeds meer steden worstelen namelijk met hetzelfde probleem: jongeren die met hoge snelheid op fatbikes door drukke straten scheuren, zonder verlichting of helm, en vaak op voertuigen die niet meer als reguliere fietsen gezien kunnen worden.
Wat betekent dit voor fatbikegebruikers?
Voor fatbikebezitters die regelmatig in het centrum van Enschede komen, betekent dit verbod dat zij hun vervoermiddel daar straks niet meer mogen gebruiken. Alternatieven zijn fietsenstallingen aan de rand van het centrum, of gebruik van reguliere fietsen die wel aan de regels voldoen.
Het verbod geldt in eerste instantie alleen voor het afgebakende stadscentrum. Of het later wordt uitgebreid naar andere delen van de stad, hangt af van het succes van de maatregel en het aantal overtredingen.
Wat zegt de landelijke politiek?
Op landelijk niveau is er nog altijd veel discussie over de status van fatbikes. Moeten ze worden geclassificeerd als bromfietsen? Moet er een helmplicht komen? Of volstaat betere handhaving?
Ministeries buigen zich momenteel over deze vragen, en er wordt gewerkt aan een aanpassing van de verkeerswetgeving die voertuigen zoals fatbikes beter moet reguleren. Tot die tijd nemen steeds meer gemeenten het heft in eigen handen.
Bekijk de video hieronder:
Conclusie: een duidelijke koerswijziging
Met het verbod op fatbikes in de binnenstad laat Enschede zien dat het veiligheid en leefbaarheid boven gemak en populariteit stelt. Hoewel de maatregel tot discussie leidt, is de boodschap helder: de stad kiest voor een veilig centrum, waarin voetgangers, fietsers en ondernemers zich prettig voelen.
Of dit initiatief navolging krijgt in andere steden, zal de komende jaren blijken. Maar duidelijk is dat de maat vol is: fatbikes zijn welkom, maar alleen als ze verantwoord worden gebruikt.