Actueel
De Marokkaanse man die een 11-jarig meisje in Nieuwegein doodstak staat op beeld
Nieuwegein in rouw: 11-jarig meisje doodgestoken op straat
Nieuwegein is in diepe shock na de gewelddadige moord op een 11-jarig meisje, dat zaterdagmiddag werd neergestoken in de Anemoonstraat, gelegen in de wijk Hoog-Zandveld. De gruwelijke aanval vond plaats midden op de dag, in het bijzijn van andere kinderen en haar vader.
De politie heeft kort na het incident een 29-jarige man aangehouden, maar over het motief en de relatie tussen de verdachte en het slachtoffer is nog veel onduidelijk.
Wat gebeurde er?
🕒 Tijdstip: Zaterdagmiddag rond 14:45 uur kwamen bij de hulpdiensten de eerste meldingen binnen van een steekpartij in de Anemoonstraat.
👧 Slachtoffer: Een 11-jarig meisje, dat op bezoek ging bij een vriendinnetje, werd op straat meerdere keren gestoken. De aanval gebeurde in het volle zicht van buurtbewoners, waaronder haar vader en spelende kinderen.
🚑 Hulpdiensten: De politie en ambulancediensten waren snel ter plaatse, en ook een traumahelikopter werd ingeschakeld. Maar alle hulp kwam te laat. Het meisje overleed ter plekke aan haar verwondingen.
Getuigen in shock: ‘Onmenselijk tafereel’
De aanval speelde zich af in een rustige woonwijk, waar veel kinderen en gezinnen wonen. Buurtbewoners kwamen massaal naar buiten toen ze sirenes hoorden en zagen wat er was gebeurd.
👀 Getuigenverklaringen:
🔹 “Ik hoorde geschreeuw en ben naar buiten gerend. Het was
vreselijk.”
🔹 “De ouders schreeuwden het uit van wanhoop, het was
hartverscheurend.”
🔹 “Iedereen is in shock, dit is een ramp voor onze buurt.”
De politie plaatste schermen rond de plaats delict om het lichaam af te schermen van de vele omstanders.
🌆 Burgemeester Marijke van Beukering noemt het incident een “nare droom die werkelijkheid is geworden”. Ze spreekt van een zwarte dag voor Nieuwegein en leeft mee met de familie van het slachtoffer.
Aanhouding verdachte: Wie is hij?
🛑 De dader werd vrijwel direct opgepakt.
De politie arresteerde een 29-jarige man in een tuin vlakbij de plaats van de aanval. Op beelden die zijn vrijgegeven, is te zien hoe hij door agenten wordt afgevoerd.
🇲🇦 Identiteit: De verdachte is van Marokkaanse afkomst en woonachtig in Nieuwegein. Zijn naam is nog niet vrijgegeven.
💬 Opvallend gedrag:
Verschillende buurtbewoners melden dat de man al
eerder vreemd gedrag vertoonde.
🔸 Een omwonende zegt dat hij al op donderdagavond
de politie heeft gebeld, omdat een man zich verdacht
gedroeg. Hij zou verward door de straat hebben
gelopen, maar er werd toen niets gedaan.
🔸 Het is nog onduidelijk of het slachtoffer en de verdachte
elkaar kenden.
Onderzoek en roep om antwoorden
🔍 Wat is het motief?
De politie onderzoekt nog of er een connectie was tussen de verdachte en het meisje. Tot nu toe is er geen duidelijk motief.
👮♂️ Politieonderzoek:
🔹 Forensisch specialisten hebben de
plaats delict uitgebreid onderzocht.
🔹 Agenten gaan beelden van
beveiligingscamera’s in de buurt bekijken.
🔹 Oproep aan getuigen: Mensen die iets hebben
gezien of camerabeelden hebben, worden gevraagd zich te melden.
Verslagenheid in de buurt
💔 De impact op de wijk Hoog-Zandveld is enorm.
🌹 Bloemen en kaarsen: Buurtbewoners hebben een gedenkplek ingericht met bloemen en knuffels voor het meisje.
🗣️ Reacties uit de gemeenschap:
🔹 “Ze was zo’n lief en vrolijk meisje.”
🔹 “Waarom gebeurt zoiets hier? We dachten dat dit een veilige buurt
was.”
🔹 “Mijn kinderen durven nu niet meer alleen op straat te
spelen.”
De gemeente Nieuwegein heeft slachtofferhulp ingeschakeld om familieleden, vrienden en omwonenden te ondersteunen.
Wat nu?
De verdachte blijft in voorarrest, terwijl de politie zijn verhoor voortzet.
De grote vragen die nu nog onbeantwoord zijn:
🔹 Waarom werd dit meisje aangevallen?
🔹 Had de aanval voorkomen kunnen worden?
🔹 Hoe kunnen we dit in de toekomst
voorkomen?
Wat wel zeker is: Nieuwegein rouwt om een onschuldig meisje dat op brute wijze uit het leven werd gerukt.
💬 Heeft u informatie over deze zaak? Neem contact op met de politie via 0900-8844 of anoniem via 0800-7000.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.