Actueel
André Hazes wil zijn zoontje niet meer zien: ´Ik blijf gewoon ver weg uit zijn buurt!´
André Hazes jr. heeft de afgelopen week opvallend weinig gedeeld over zijn 8-jarige zoontje op social media. Dit kwam doordat het jongetje ernstig ziek is en momenteel veel tijd in bed doorbrengt. Ondanks de zorgen van volgers, kiest André ervoor om zijn zieke zoon niet te bezoeken.
Koorts en keelontsteking
André verklaarde in een video op Instagram dat zijn zoon kampt met koorts en een keelontsteking. “M’n jongetje heeft een virus, koorts en een keelontsteking, en die heeft álles wat ik op dit moment niet kan hebben voor dit weekend,” vertelt hij.
Het is duidelijk dat de volkszanger het risico wil vermijden om zelf ziek te worden, vooral nu hij belangrijke optredens in de agenda heeft staan.
Focussen op zijn carrière
Ondanks de situatie met zijn zoon, is André’s prioriteit zijn muzikale carrière. “Ik heb Holland Zingt Hazes en de Herinneringen Top 50, en dat is allemaal in de Ziggo Dome.
Het zou niet handig zijn als ik hetzelfde virus krijg, dus ik blijf lekker ver uit die buurt,” legt hij uit. Voor hem is het belangrijk om in topvorm te blijven voor deze belangrijke evenementen.
Reacties van collega’s
Bij Shownieuws kreeg André steun voor zijn keuze. “Dat lijkt me heel verstandig,” zegt Bart Ettekoven. “Ja, je wil liever niet ziek worden als je van die belangrijke avonden hebt.” Ook Tooske Ragas is het met hem eens: “Ik vind het goed. Ik denk dat je daar weinig tegen kan hebben.”
Hoewel zijn beslissing niet door iedereen begrepen wordt, lijkt het erop dat André zijn focus momenteel volledig op zijn werk legt, wat voor hem de prioriteit heeft.
Het was een ogenschijnlijk normale ochtend toen Tori, slechts vijftien jaar oud, haar ouders in allerijl hun koffers zag pakken. Haar vader, met een ernstige blik in zijn ogen, kondigde aan: “We hebben de kinderbescherming gebeld, zij zullen komen om je op te halen.”
Deze woorden markeerden het begin van een abrupte en hartverscheurende scheiding. Tori en haar jongere broers, Lucas en Ben, werden plotseling uit hun vertrouwde omgeving gerukt en overgeleverd aan het onbekende.
Hun wereld werd gekanteld; wat volgde was een reeks overplaatsingen naar verschillende pleeggezinnen, waarbij elk kind geïsoleerd raakte van de anderen. Dit was het begin van een moeizame reis door een systeem dat zowel onpersoonlijk als onvoorspelbaar was.
Strijd
Gescheiden van haar broers en zonder duidelijke uitleg of toekomst, begon Tori’s strijd tegen de omstandigheden. Haar leven veranderde van een zorgeloze kindertijd naar een strijd om te overleven.
De pleeggezinnen waarin ze terechtkwam varieerden van onverschillig tot koud, waardoor ze zich vaak ongewenst en alleen voelde. Deze emotionele en fysieke isolatie dwong Tori om op jonge leeftijd volwassen te worden, terwijl ze leerde navigeren door een leven vol onzekerheden.
Haar pad werd gekenmerkt door momenten van diepe eenzaamheid en strijd, maar ook door een groeiend gevoel van zelfstandigheid en veerkracht.
Doorzettingsvermogen
Ondanks de ontberingen leerde Tori zichzelf te onderhouden door te werken in verschillende bijbaantjes. Van het schoonmaken van auto’s tot het assisteren in restaurants, elke job bracht haar een stap dichter bij zelfvoorziening.
Deze periode van haar leven was gevuld met kleine overwinningen en grote verliezen, maar haar drijfveer bleef hetzelfde: het herenigen met haar broers en het opbouwen van een stabiele toekomst. Haar vastberadenheid leidde ertoe dat ze genoeg spaarde om te investeren in haar opleiding, een pad dat ze hoopte dat uiteindelijk zou leiden naar een beter leven voor zowel haarzelf als haar broers.
Hereniging
Jaren nadat ze het pleegzorgsysteem had verlaten en een carrière in de retail had opgebouwd, kwam er een onverwachte wending. Op een dag, net toen ze zich comfortabel voelde in haar nieuwe rol als winkelmanager en in haar recent betrokken appartement, klopten haar ouders aan haar deur.
Hun plotselinge verschijning, met koffers en glimlachen alsof er nooit iets was voorgevallen, confronteerde Tori met een verleden dat ze had geprobeerd achter zich te laten. Hun verzoek om onderdak, alsof ze het recht hadden om haar leven binnen te dringen na zoveel jaren van afwezigheid, bracht een stortvloed aan onopgeloste gevoelens naar boven.
Toekomst
De beslissing van Tori om haar ouders de deur te wijzen was niet alleen een daad van zelfbehoud, maar ook een symbolische afsluiting van een hoofdstuk dat haar jarenlang had achtervolgd.
Deze daad van afwijzing gaf haar de ruimte om zich volledig te richten op het vinden van haar broers en het opbouwen van een leven dat vrij was van het verleden. Het was een moment van bevrijding en empowerment, een bevestiging dat ze ondanks alle tegenslagen haar eigen pad kon kiezen.