Actueel
Grootschalige fraude met taxi’s voor asielzoekers: duizenden euro’s verspild, overheid kijkt weg
Een asielzoeker die voor duizenden euro’s aan taxi’s bestelt zonder ook maar een ziekenhuisafspraak te hebben, taxichauffeurs die spookritten indienen en zo belastinggeld wegsluizen, en een overheid die faalt in controle: uit een diepgaand onderzoek van het AD blijkt dat er op grote schaal misbruik wordt gemaakt van het ziekenvervoer voor asielzoekers.
Het onderzoek onthult dat in 2023 maar liefst 70.000 taxiritten werden geboekt voor ruim 11.000 asielzoekers. Dit gigantische aantal ritten wordt volledig vergoed door het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA), wat neerkomt op miljoenen euro’s belastinggeld. Maar hoeveel precies? Dat blijft geheim, want de betrokken instanties weigeren openheid van zaken te geven.
Systeem zonder controle: fraudeurs grijpen hun kans
De medische zorg voor asielzoekers wordt geregeld door het commerciële bedrijf Gezondheidszorg Asielzoekers (GZA). Dit bedrijf werkt samen met taxibedrijven Snel Een Taxi en ZCN Vervoer om de ritten uit te voeren. Maar het systeem blijkt een zeef vol gaten, waar fraudeurs gretig gebruik van maken.
Zo werd een asielzoeker betrapt die voor €2500 aan taxi’s bestelde om naar een ziekenhuis te gaan, terwijl hij daar helemaal geen afspraak had. En dit is geen op zichzelf staand geval. Het AD stuitte op talloze signalen dat het systeem wordt misbruikt, met medeweten van sommige medewerkers en taxibedrijven.
Een oud-medewerker van GZA verklaart: “We kregen constant klachten dat taxi’s niet kwamen opdagen, terwijl chauffeurs beweerden dat ze er wél waren. Er zat niets anders op dan een nieuwe taxi te sturen. Maar ondertussen werden er gewoon dubbele kosten gemaakt.”
E-mail onthult dat COA wist van fraude, maar niets deed
De fraude kwam aan het licht via een gelekte e-mailwisseling uit 2023 tussen het COA en GZA. Hierin staat dat medewerkers van de Praktijklijn—de telefoonservice die taxi’s regelt—geen enkele controle uitvoeren op de ziekenhuisafspraken van asielzoekers.
Een rit wordt zonder enige verificatie geboekt, tenzij een medewerker op basis van een “onderbuikgevoel” denkt dat er iets niet klopt. Dit betekent dat elke asielzoeker zomaar ritten kan bestellen, zonder dat iemand checkt of hij daadwerkelijk een medische afspraak heeft.
De omvang van de fraude is onduidelijk, maar insiders schatten dat er jaarlijks voor miljoenen euro’s aan misbruik wordt gemaakt. Ondanks deze onthullingen blijft de overheid passief toekijken en worden er geen harde maatregelen genomen.
COA probeerde misstanden geheim te houden
Het AD probeerde via de Wet Open Overheid (Woo) inzage te krijgen in documenten over de fraude. Het COA weigerde aanvankelijk mee te werken en hield deze informatie achter op verzoek van GZA. Pas na een juridische procedure werd een document vrijgegeven – grotendeels zwartgelakt.
Maar in een blunder van formaat stuurde het COA eind 2024 per ongeluk het originele, ongelakte document door. Daaruit bleek dat er al jarenlang signalen waren over fraude binnen het ziekenvervoer. Toch werd er nooit ingegrepen.
Spookritten en georganiseerde fraude onder taxichauffeurs
Het probleem beperkt zich niet alleen tot asielzoekers die misbruik maken van het systeem. Ook taxichauffeurs zelf zien hier een verdienmodel in.
Bij een zogenaamde ‘no-show’—wanneer een asielzoeker niet op komt dagen—ontvangen chauffeurs 80 procent van de ritprijs, zonder daadwerkelijk te rijden. Dit maakt het bijzonder lucratief om spookritten te registreren en zo onterecht geld op te strijken.
Een oud-medewerker legt uit: “Taxichauffeurs konden het COA-registratienummer van asielzoekers zien in de taxibestel-app. Hierdoor konden ze ritten indienen die nooit waren aangevraagd. Dit is niets minder dan georganiseerde fraude.”
Sommige chauffeurs gingen zelfs nog verder en deden zichzelf voor als asielzoekers om op die manier extra ritten te claimen. Een insider uit de taxiwereld zegt: “Er rijden gewoon boefjes rond in deze branche.”
Waarom grijpt de overheid niet in?
Deze grootschalige zwendel vindt plaats door heel Nederland, maar ondanks de steeds luider wordende signalen blijft de overheid afwachtend. Harde maatregelen blijven uit, terwijl er miljarden in de opvang en zorg voor asielzoekers omgaan.
Dit roept serieuze vragen op:
- Waarom wordt er geen strengere controle uitgevoerd op medische taxiritten?
- Waarom mogen commerciële partijen zoals GZA en taxibedrijven opereren zonder transparantie?
- Hoeveel belastinggeld is hier daadwerkelijk aan verloren gegaan?
Wat nu?
Hoewel de omvang van de fraude nog steeds niet volledig in kaart is gebracht, is één ding duidelijk: het systeem is kapot. De controlemechanismen functioneren niet en de overheid weigert in te grijpen.
De vraag is nu: blijft de politiek dit negeren, of wordt er eindelijk een eind gemaakt aan dit massale misbruik van belastinggeld? Het wordt tijd voor antwoorden.
De jubileumaflevering van Miljoenenjacht zorgde afgelopen zondag voor een van de meest besproken momenten in de geschiedenis van het programma. Tijdens deze bijzondere editie, waarin maar liefst 10 miljoen euro te winnen viel, maakte de finaliste een keuze die de kijkers niet snel zullen vergeten. In plaats van een bod van 750.000 euro van de bank te accepteren, besloot ze door te spelen. Uiteindelijk verliet ze de studio met 61.000 euro.
Een speciale uitzending ter ere van het jubileum
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Miljoenenjacht had de redactie groots uitgepakt. Voor het eerst was het mogelijk om een hoofdprijs van 10 miljoen euro te winnen, wat zorgde voor extra spanning in de studio en thuis op de bank. De aflevering begon met de vertrouwde spanning, waarbij kandidaten één voor één afvielen tot de uiteindelijke finaliste overbleef.
Een sterk begin voor de finaliste
De finaliste begon vol vertrouwen aan het beroemde koffertjesspel. Al snel vielen enkele hoge bedragen weg, maar ook grote bedragen bleven nog in het spel. Met de felbegeerde 10 miljoen euro nog steeds op het bord, besloot de bank een indrukwekkend bod te doen: 750.000 euro. Het moment zorgde voor een hoorbare spanning in de zaal. Iedereen vroeg zich af: accepteert ze het bod of neemt ze het risico?
Vertrouwen in haar partner
Toen het aanbod werd gedaan, leek de finaliste even geëmotioneerd en aangedaan. Ze gaf aan dat ze het al een prachtig bedrag vond. Toch besloot ze door te spelen, mede dankzij het aanmoedigende advies van haar partner: “Doorgaan!” Met een glimlach antwoordde ze: “Ik volg mijn man.” Daarmee werd het spel voortgezet – en veranderde de sfeer in de studio.
Keuzes met grote gevolgen
Met nog drie koffers in het spel – 100.000 euro, 10.000 euro en 1 euro – opende de finaliste er één. De 10.000 euro viel af. De spanning was te snijden, want de kans op slechts 1 euro in haar eigen koffer was ineens reëel. De bank bood haar nu nog 61.000 euro. Ze besloot het aanbod aan te nemen – een keuze die uiteindelijk verstandig bleek: in haar koffer zat 1 euro.
Reacties van kijkers laten niet op zich wachten
Op sociale media werd direct gereageerd. Veel kijkers waren verbaasd dat het bod van 750.000 euro was afgeslagen. Sommigen schreven: “Ik had het bod meteen geaccepteerd!” Anderen hadden begrip voor haar keuze en wezen erop dat ze alsnog met een aanzienlijk bedrag naar huis ging. Toch overheerste het gevoel van gemiste kans.
De invloed van spanning en verwachtingen
Miljoenenjacht staat bekend om de psychologische druk die het spel met zich meebrengt. Onder het oog van camera’s en het publiek kunnen keuzes ineens heel anders voelen dan thuis op de bank. Het verlangen naar de hoofdprijs, de steun van dierbaren en de sfeer in de studio zorgen ervoor dat spelers soms hun intuïtie volgen in plaats van het zekere voor het onzekere nemen.
Een unieke aflevering
Voor de makers van het programma was het een aflevering om in te lijsten. De spanning, de onverwachte wending en de reacties van het publiek zorgden voor televisie die je bijblijft. Met het hoogste bod ooit en een gedurfde keuze van de finaliste is deze jubileumeditie er één die nog lang zal worden besproken.
Discussie onder kijkers: bewondering of onbegrip?
De reacties op de keuze van de finaliste liepen uiteen. Sommigen prezen haar moed en noemden haar een voorbeeld van iemand die risico durft te nemen. Anderen vonden het onverstandig om zo’n hoog bedrag af te slaan. Wat iedereen wel leek te delen, was de spanning die het moment met zich meebracht.
Een leerzame ervaring
Hoewel ze uiteindelijk met minder geld naar huis ging dan mogelijk was geweest, blijft het bedrag van 61.000 euro een mooie prijs. Het moment is een herinnering aan hoe onvoorspelbaar het leven – én dit spel – kan zijn. De uitzending laat zien dat lef en hoop niet altijd worden beloond, maar dat elke keuze een eigen waarde heeft.
Blik op de toekomst
Of de finaliste haar verhaal later nog deelt via een talkshow of social media, is nog onbekend. Wat wel vaststaat, is dat haar deelname Nederland aan het praten heeft gekregen. De aflevering roept vragen op over risico, vertrouwen en het maken van keuzes onder druk.
Een aflevering om niet snel te vergeten
De jubileumuitzending van Miljoenenjacht bood alles wat kijkers willen: spanning, emotie, verrassingen en stof tot nadenken. Hoewel de uitkomst voor de finaliste niet optimaal was, wist ze het publiek te raken. En dat maakt haar optreden onvergetelijk.
Wat zou jij hebben gedaan? Het bod accepteren of alles op alles zetten voor die felbegeerde miljoenenprijs?