Actueel
Cath Luyten onthult echte reden breuk met Frank Raes: ‘Was benauwend’
In een verrassend openhartig gesprek met Het Laatste Nieuws heeft Cath Luyten de reden achter haar breuk met voetbalcommentator Frank Raes gedeeld. De onthullingen over hun relatie geven een nieuwe blik op het einde van hun huwelijk, waarbij Luyten duidelijk maakt dat er geen sprake was van liefde die vervaagde. Integendeel, hun scheiding werd gedreven door een verschil in levensritme en persoonlijke verlangens, wat uiteindelijk de aanleiding was voor hun beslissing om uit elkaar te gaan.
“Niet dat de liefde op was, dat is ze nog steeds niet”
Cath benadrukte dat de liefde tussen haar en Frank absoluut niet op was. “Dat is ze nog steeds niet,” zegt ze met warmte. De breuk had dan ook niets te maken met gevoelens die vervaagden, maar met het feit dat hun levens op een ander spoor belandden. Frank verlangde naar meer rust en stabiliteit, terwijl Cath juist voelde dat haar leven vol mogelijkheden zat en dat er nog zoveel was wat ze wilde doen. Dit verschil in tempo en richting begon haar te benauwen, wat uiteindelijk leidde tot hun beslissing om ieder hun eigen weg te gaan.
“Fantastische vriend”
Toch is de scheiding niet het einde van hun band. Cath en Frank blijven goede vrienden en hebben een warme relatie, ondanks dat ze geen koppel meer zijn. Frank is nog steeds aanwezig bij belangrijke momenten in Cath’s leven, zoals familiefeesten en verjaardagen, en wordt door haar zoon Jools als “nonkel Frank” beschouwd. Cath vertelt met plezier dat ze nog regelmatig samen langs het voetbalveld staan om hun zoon Bill aan te moedigen, en dat deze vriendschap haar oprecht gelukkig maakt.
De impact van de scheiding
Cath erkent echter dat de breuk emotioneel zwaar was. “Toen ik scheidde van Frank, heb ik diep gezeten,” vertelt ze eerlijk. De scheiding was een moeilijke tijd voor haar, met dagen van verdriet en pijn, maar ze heeft geleerd dat verdriet niet voor altijd blijft. Langzaam maar zeker werd het lichter, en nu kijkt ze terug met respect voor wat geweest is. De pijn van het afscheid is aan de oppervlakte gekomen, maar het verlies heeft haar ook iets waardevols gebracht: een hechte vriendschap en een gedeeld verleden.
“Ik zou willen dat ik mensen geen verdriet had moeten aandoen”
Hoewel de scheiding in harmonie plaatsvond, blijft het voor Cath moeilijk om te dragen dat sommige mensen in haar omgeving zich verrast voelden door de breuk.
“Ik zou willen dat ik mensen geen verdriet had moeten aandoen,” zegt ze, waarbij ze aangeeft dat ze achteraf misschien opener had moeten zijn over haar gevoelens en de situatie. Dit blijft een gedachte die haar bezighoudt, ondanks de warme en respectvolle manier waarop ze de breuk uiteindelijk heeft afgehandeld.
Kijken naar de toekomst
Ondanks de pijn en de moeilijke momenten die de scheiding met zich meebracht, kijkt Cath nu vooruit. Ze heeft geleerd om met de situatie om te gaan, met dankbaarheid voor wat gebleven is en het besef dat sommige relaties, hoewel ze veranderen, nog steeds waardevol kunnen zijn. Het is duidelijk dat Cath en Frank hun relatie op hun eigen manier hebben geherdefinieerd, van man en vrouw naar goede vrienden, en dat ze beiden een nieuwe weg inslaan, terwijl ze de band die ze altijd hebben gedeeld, blijven koesteren.
Het vierde seizoen van De Verraders is inmiddels afgelopen, maar één moment uit het seizoen blijft in de herinnering van zowel de deelnemers als de kijkers hangen. Het gaat om de beruchte kaartjesbluf van topadvocaat Omar Souidi, die Staf Coppens op een onverwachte en ingrijpende manier misleidde. In de reünieaflevering, die na het seizoen werd uitgezonden, opent Staf zich voor het eerst over de impact van deze misleiding, die hem zelfs tot op het bot liet twijfelen.
De misleiding begint bij het allereerste kaartje
Aan het begin van De Verraders moesten alle deelnemers een keuze maken uit twee kaartjes: een groene of een rode. De groene stond voor bondgenoot, terwijl de rode aangaf dat je een verrader wilde zijn. In een plotse wending bleek dat Omar een rood kaartje had getrokken, maar hij beweerde dat dit niet het geval was. Hij volhield dat Staf zich vergist had en dat hij helemaal geen verrader wilde zijn. Dit was de opzet van Omar: door twijfel te zaaien bij Staf en zijn mededeelnemers, probeerde hij het voordeel van de onzekerheid te behalen.
“Hij heeft me doen twijfelen aan mezelf”
In een openhartig gesprek tijdens de reünieaflevering gaf Staf toe dat Omar hem compleet had misleid. “Eén iemand heeft mij écht liggen gehad. Omar, je hebt mij doen twijfelen aan mezelf,” vertelde Staf met een lach, maar zijn woorden waren duidelijk doordrenkt met de ernst van de situatie. De onzekerheid die Omar had gezaaid, ging diep. Staf was zo overtuigd dat hij zich had vergist, dat de rest van de groep onmiddellijk in actie kwam. Terwijl Omar al onderweg was naar het kasteel, doken de producenten in de beelden om het voor eens en voor altijd te verifiëren.
Het bewijs liegt niet
Na enkele zenuwslopende zoekpogingen vonden ze eindelijk het fragment waarin Omar duidelijk een rood kaartje had getrokken. Zijn bewering was dus puur misleiding. Dit werd snel duidelijk, maar het feit dat de misleiding zich had afgespeeld voordat de rolverdeling officieel was gemaakt, maakte het des te sterker. Dit moment van twijfel was slechts een voorproefje van de sluwe en manipulerende spelstijl die Omar het hele seizoen door zou tentoonstellen. Het bewees hoe gemakkelijk iemand zelfs de scherpste waarnemers in de war kan brengen.
Een moment dat blijft hangen
De beroemde kaartjesbluf groeide uit tot een van de meest besproken momenten van het seizoen, niet alleen vanwege de strategische slimheid van de zet, maar vooral vanwege de manier waarop Omar erin slaagde om zelfs iemand als Staf Coppens — een ervaren presentator en spilfiguur van het programma — te laten twijfelen aan zijn eigen waarneming. Dit moment benadrukte voor de kijkers wat de essentie van De Verraders is: manipulatie, vertrouwen en het doorbreken van psychologische barrières. Voor Staf zelf bleek dit moment een belangrijk keerpunt in het spel, dat hem deed beseffen hoe ver deelnemers zouden gaan om de ander te misleiden.
Hoewel Omar Souidi door zijn sluwe tactiek als een van de meest memorabele verraders in de geschiedenis van De Verraders wordt beschouwd, is dit moment niet alleen een overwinning voor hem, maar ook een leermoment voor Staf. Het toont aan hoe belangrijk psychologische manipulatie is in dit programma, waar zelfs de meest ervaren mensen als Staf zich niet veilig voelen tegen de intriges van de andere deelnemers. Het blijft een van de meest indrukwekkende en verrassende momenten uit dit seizoen, en een bewijs van de kracht van misleiding in het spel.