Actueel
Zo reageert Rachel Hazes op breuk André en Monique
Rachel Hazes reageert niet op breuk André en Monique: ‘Ik wil hiermee niet worden lastiggevallen’
De roerige liefdesgeschiedenis van André Hazes en Monique Westenberg heeft opnieuw een wending genomen. De twee, die jarenlang in een knipperlichtrelatie verwikkeld waren, maakten woensdagavond via sociale media bekend dat ze definitief uit elkaar zijn gegaan. Opvallend stil in het hele verhaal is Rachel Hazes, de moeder van André. Zij laat weten dat ze geen behoefte heeft om zich hierover uit te spreken. “Ik wil hierover niet worden lastiggevallen,” zegt ze kort maar krachtig tegen het ANP.
Een breuk tijdens de vakantie
Het moment waarop de breuk werd gedeeld, kwam voor veel volgers als een verrassing. De twee zijn namelijk samen op vakantie, ver weg van de gebruikelijke hectiek. Toch kozen ze juist dat rustmoment om de knoop door te hakken. In haar verklaring schrijft Monique dat zij en André “op een andere plek in elkaars leven” zijn beland. “Met onze zoon voorop,” benadrukt ze. Het klinkt als een weloverwogen beslissing, ingegeven door een lange weg van vallen, opstaan en proberen.
Ook André deelde het bericht via zijn eigen kanaal, met dezelfde woorden. Daarmee lijkt het stel dit keer gezamenlijk en in goed overleg een punt achter hun relatie te hebben gezet.
Liefde met een lange geschiedenis
De breuk is niet de eerste in de lange geschiedenis van het stel. André Hazes en Monique Westenberg zijn al jarenlang in de weer met elkaar, waarbij periodes van hartstocht werden afgewisseld met afstand, verwarring en verzoening. Hun liefdesverhaal begon ruim tien jaar geleden en groeide uit tot een publiek soapverhaal dat de gemoederen telkens weer bezighield.
In 2020 leken de twee een stabiele toekomst tegemoet te gaan: ze kondigden hun verloving aan en spraken openlijk over trouwplannen. Voor veel fans was dat hét teken dat het eindelijk goed zat tussen hen. Maar in maart 2021 kwam daar plots een einde aan. De verloving werd verbroken en het stel ging opnieuw uit elkaar.
Keer op keer verzoening
Toch bleek de aantrekkingskracht tussen de twee hardnekkig. In de maanden na de breuk werden ze opnieuw samen gezien. Ze leken het roer om te gooien en vonden elkaar weer terug, mede vanwege hun gedeelde liefde voor hun zoon André junior. Die gezamenlijke verantwoordelijkheid vormde telkens de lijm tussen de brokstukken van hun relatie.
In de jaren die volgden, verschenen ze regelmatig samen op sociale media. Momenten van vakantie, gezinsuitjes en liefdevolle blikken deden geloven dat de rust was wedergekeerd. De afgelopen tijd leek het zelfs alsof een huwelijk opnieuw tot de mogelijkheden behoorde. In interviews sprak André meermaals over een mogelijke huwelijksaanzoek. “Als ik Moon ten huwelijk vraag op het podium, krijg ik waarschijnlijk een klap in mijn gezicht,” grapte hij onlangs nog. “Maar ik weet zeker dat zij de vrouw van mijn leven is.”
Een terughoudende Rachel
Toch bleek niets minder waar. Met de nieuwe breuk verdampten ook de laatste huwelijksfantasieën. En zoals zo vaak tijdens eerdere momenten van crisis, blijft moeder Rachel Hazes op de achtergrond. Ze geeft aan zich niet in het verhaal te willen mengen. Voor Rachel, zelf jarenlang het middelpunt van media-aandacht rondom de erfenis van André Hazes sr., lijkt rust nu belangrijker dan ooit.
Hoewel ze vroeger niet schuwde om zich uit te spreken over de relatie van haar zoon, kiest ze nu bewust voor afstand. “Ik wil hierover niet worden lastiggevallen,” luidt haar korte verklaring. Het is een duidelijke boodschap: deze storm gaat aan haar deur voorbij.
De publieke impact
Ondanks de ogenschijnlijk harmonieuze verklaring van het stel, zorgt het nieuws voor opschudding onder fans. Velen hadden juist gehoopt dat André en Monique het deze keer zouden volhouden. Vooral Monique werd vaak gezien als de stabiele factor, degene die rust bracht in het woelige leven van de zanger. Ze was er toen het minder ging, stond naast hem tijdens herstelperiodes en bleef trouw in tijden dat anderen afhaakten.
In reacties op sociale media klinkt zowel teleurstelling als begrip. “Het was te mooi om waar te zijn,” schrijft een fan. Anderen roemen het respectvolle karakter van de verklaring, waarin zoon André jr. duidelijk centraal wordt gesteld. “Als ze op die manier uit elkaar gaan, is dat al heel wat,” merkt iemand op.
De zoon als prioriteit
In hun gezamenlijke verklaring benadrukken André en Monique meermaals dat hun zoon vooropstaat. Het jongetje is inmiddels acht jaar oud en krijgt steeds meer mee van wat er om hem heen gebeurt. “We willen jullie vragen om bij reacties aan hem te denken,” schrijven ze. Het is een oproep tot mildheid, tot compassie voor een kind dat opgroeit in een wereld waarin de schijnwerpers zelden doven.
Zowel Monique als André lijken te beseffen dat hun keuzes gevolgen hebben. En ook al gaat ieder nu zijn eigen weg, de zorg voor hun zoon blijft hun gedeelde verantwoordelijkheid.
Wat brengt de toekomst?
Het is nog onduidelijk hoe het leven van André en Monique zich vanaf nu zal ontwikkelen. Blijft deze breuk definitief, of is er opnieuw ruimte voor verzoening in de toekomst? Die vraag zal alleen de tijd kunnen beantwoorden. Voor nu lijkt het stel vooral behoefte te hebben aan rust en ruimte.
Rachel Hazes laat ondertussen opnieuw zien dat ze de grens trekt als het om de privélevens van haar zoon gaat. Misschien heeft ze door de jaren heen geleerd dat bemoeien meer kwaad dan goed doet. Of misschien heeft ze gewoon haar buik vol van alle media-aandacht.
Wat de reden ook is, haar afwezigheid in het debat voelt als een bewuste keuze. En in het oog van de storm is dat misschien wel de meest verstandige houding.
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.