Actueel
Winter Vol Liefde-reünie loopt uit de hand: “Wat doe jij hier” 👀
De reünie van het razend populaire Winter Vol Liefde is inmiddels opgenomen en belooft een emotionele en spraakmakende uitzending te worden. Terwijl fans reikhalzend uitkijken naar woensdag 5 februari, wanneer de aflevering wordt uitgezonden, is er al veel te doen over wie er wél en niet bij aanwezig was.
Helaas moest één geliefde deelnemer verstek laten gaan vanwege een verdrietige reden. Maar ook opvallend: een niet-deelnemer, die eerder al veel stof deed opwaaien, was opnieuw uit het niets aanwezig bij de opnames.
Maarten: De Grote Afwezige
Eén van de meest besproken deelnemers dit seizoen was Maarten, de oud-basketbalcoach uit Estland. Zijn reis naar de liefde heeft niet alleen diepe indruk achtergelaten bij kijkers, maar zijn persoonlijke strijd tegen alvleesklierk*nker heeft het publiek ook diep geraakt.
Hoewel Maarten in het programma een sterke, onafhankelijke indruk maakte, kreeg hij kort na de opnames de hartverscheurende diagnose dat hij ongeneeslijk z!ek is. Sindsdien heeft hij chemotherapie ondergaan, maar recentelijk besloot hij de behandelingen stop te zetten.
🗣 “Ik ga d00d. En dat is prima. Ik leef mijn leven op mijn manier,” verklaarde hij eerder in een openhartig interview.
Zijn gezondheidssituatie maakte het onmogelijk om naar Nederland af te reizen voor de reünie. Toch heeft de productie een oplossing gevonden: Maarten werd via een videoverbinding aan de uitzending toegevoegd, zodat hij tóch nog even van zich kon laten horen.
Monique: Onverwachte Aanwezigheid
Waar Maarten ontbrak om begrijpelijke redenen, was er juist iemand aanwezig die helemaal geen kandidaat was, maar toch weer vol in de schijnwerpers stond: Monique, de moeder van Mike.
Wie Winter Vol Liefde heeft gevolgd, weet dat Monique een belangrijke rol speelde in het liefdesleven van haar zoon Mike – en dat is een understatement. Vanaf het begin van het seizoen wist ze zich te mengen in zijn keuzes, bemoeide ze zich met zijn potentiële partners en leek ze het laatste woord te willen hebben over wie haar zoon wél en niet zou daten.
Veel kijkers waren daardoor op zijn zachtst gezegd niet gecharmeerd van haar invloed. Op sociale media werd ze al snel ‘Het monster van Seefeld’ genoemd, en mensen vroegen zich openlijk af of Mike ooit in staat zou zijn om zijn eigen keuzes te maken zonder tussenkomst van zijn moeder.
Het feit dat Monique nu ook bij de reünie aanwezig was, roept dan ook veel vragen op. Waarom was ze erbij?
❓ Was ze uitgenodigd door de
productie?
❓ Of heeft ze zichzelf een uitnodiging
verschaft?
❓ Kwam ze opnieuw het woord voeren namens
Mike?
Feit is dat de andere deelnemers zich niet met de familieleden bemoeien, en dat Monique als enige moeder tóch haar opwachting maakte. Dat zal zonder twijfel weer veel reacties oproepen bij kijkers.
Social Media Reacties: “Waarom Is Ze Er Weer?”
Op X (voorheen Twitter) zijn de eerste reacties op de aanwezigheid van Monique al niet mals.
💬 “Serieus? Waarom is Monique weer overal? Het is Winter Vol Liefde, niet ‘Winter Vol Moeien’!”
💬 “Het verbaast me niks meer. Die vrouw doet er álles aan om in de spotlights te blijven.”
💬 “Monique zou eigenlijk een eigen realityshow moeten krijgen. Dan kan Mike misschien eindelijk eens zonder haar verder.”
Het blijft afwachten hoe haar aanwezigheid zich zal ontvouwen in de uitzending. Maar dat het weer de nodige ophef zal veroorzaken, lijkt al vast te staan.
Wat Kunnen We Verwachten?
De Winter Vol Liefde Reünie belooft een mix van emotionele momenten, verrassende onthullingen en ongemakkelijke situaties te worden.
📌 Maarten via videoverbinding – Zijn gezondheid laat een fysieke aanwezigheid niet toe, maar hij zal alsnog zijn kijk op het avontuur delen.
📌 Monique’s rol – Wat doet ze daar? Heeft ze een boodschap? Of neemt ze wederom het woord voor haar zoon?
📌 Bijgewerkte liefdesstatussen – Zijn er stellen die het tóch hebben gered? Of zijn er relaties stukgelopen na het programma?
📌 Onverwachte wendingen – Reünies zitten vaak vol verrassingen, en als we iets van dit seizoen hebben geleerd, is het dat alles mogelijk is.
De Grote Vraag: Wat Doet Mike?
Terwijl Monique opnieuw de show lijkt te stelen, blijft de vraag: Hoe staat Mike hierin?
🔹 Heeft hij inmiddels zijn eigen pad
gekozen?
🔹 Of laat hij zijn moeder nog steeds bepalen wie wel
en niet goed genoeg voor hem is?
🔹 Heeft hij geleerd van zijn deelname, of blijft hij
vastzitten in hetzelfde patroon?
Het lijkt erop dat we op 5 februari antwoord gaan krijgen op al deze vragen. Eén ding is zeker: de reünie zal nog lang worden besproken. 🎬🔥
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
