Actueel
Winter Vol Liefde-Monique onthult groot geheim: ´Dit heeft ons compleet kapot gemaakt´
Monique, de spraakmakende moeder van skileraar Mike in het programma Winter Vol Liefde, wordt alom geprezen om haar openhartige en betrokken houding. Toch schuilt er achter haar vrolijke uitstraling een aangrijpend verhaal van verlies en verdriet. Een tragische gebeurtenis veranderde het hechte gezin van Monique voorgoed.
Een Hecht Gezin
Mike’s deelname aan Winter Vol Liefde heeft veel kijkers een inkijkje gegeven in zijn nauwe band met zijn ouders. Vooral Monique, die niet bang is haar mening te geven, laat duidelijk merken hoe belangrijk familie voor haar is. Zo was ze openlijk teleurgesteld toen Mike afscheid nam van Denise, een kandidaat met wie Monique direct een klik had.
Strenge Woorden
De huidige gast, Antine, lijkt minder goed in de smaak te vallen bij Monique. Haar strenge woorden richting Mike verraden de hoge waarde die ze hecht aan harmonie binnen het gezin. “Wij zijn een hecht gezin. Dan vind ik het echt niet leuk als iemand minder goed met je vader en mij kan opschieten,” gaf Monique resoluut aan.
Een Tragisch Verlies
Dat hechte gezinsleven kent echter een pijnlijke breuklijn. In een interview met Rijnmond vertelde Monique over het tragische 0ngeluk waarbij haar vader om het leven kwam.
Hij werd in Rotterdam, op de Kralingseplaslaan, aangereden door een auto terwijl hij fietste. Het 0ngeval kostte hem ter plaatse het leven.
Een Onverwerkt Verdriet
Maanden later, in maart, zou Monique’s vader 76 jaar zijn geworden. Ter nagedachtenis ging Monique naar de plek van het 0ngeluk en legde een rouwboeket neer. Die emotionele dag blijft in haar geheugen gegrift: “’s Ochtends hadden we bloemen opgehangen, maar ’s middags waren ze verdwenen,” vertelde Monique destijds geëmotioneerd aan Rijnmond. “Ons gezin is helemaal ingestort door wat er allemaal is gebeurd.”
Vlucht Naar Oostenrijk
Na deze tragedie besloot het gezin een nieuw leven op te bouwen in Oostenrijk. Tien jaar geleden verhuisden ze naar Seefeld in Tirol, een populaire wintersportbestemming. Hier begon Mike, samen met een lokale eigenaar, een skischool en vond het gezin een nieuwe routine, ver weg van de plek waar het verdriet zich afspeelde.
Leven Met Herinneringen
Hoewel het gezin nu al jaren in Oostenrijk woont, blijven de herinneringen aan hun oude leven in Rotterdam en het tragische verlies een belangrijke rol spelen. Monique’s sterke focus op familie lijkt voort te komen uit die pijnlijke periode. De hechte band binnen het gezin is zowel een bron van kracht als een manier om het verdriet samen te dragen.
Monique in Winter Vol Liefde
Haar deelname aan Winter Vol Liefde, hoewel indirect, toont niet alleen haar liefdevolle betrokkenheid bij Mike’s liefdesleven, maar ook haar sterke persoonlijkheid.
Monique’s opmerkingen en acties laten zien dat familie voor haar altijd op de eerste plaats komt, ondanks de moeilijke weg die ze samen hebben bewandeld.
Een Moeder met Diepgang
Monique’s verhaal laat een andere kant zien van de vrouw die vaak wordt geportretteerd als de gezellige en bemoeizuchtige moeder. Het tragische verlies van haar vader en de impact daarvan op haar gezin geven haar karakter meer diepgang en maken haar een herkenbaar en krachtig figuur in Winter Vol Liefde.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.