Actueel
Winter Vol Liefde-Mike komt uit de kast: ‘Valt op mannen’
Voor sommige kandidaten heeft Winter Vol Liefde geen liefde opgeleverd, maar dat betekent niet dat ze met lege handen staan. Het programma heeft namelijk ook nieuwe vriendschappen gekweekt. In het geval van Mike heeft hij een hechte band opgebouwd met een andere deelnemer. “Vanavond gezellig naar Feyenoord,” deelt hij enthousiast.
Mike en Monique: het meest besproken duo
Mike en zijn moeder Monique waren zonder twijfel de meest spraakmakende deelnemers van Winter Vol Liefde. Dit had minder te maken met Mike zelf en des te meer met de rol die zijn moeder speelde. Monique trad voortdurend op als een soort spreekbuis van haar zoon, wat bij veel kijkers tot ergernis leidde.
Deze dynamiek had ook gevolgen voor Mike’s relatie met Antine, die uiteindelijk strandde. Volgens velen had Monique daar een groot aandeel in. Monique zelf vond dat onzin en beweerde dat Antine alleen meedeed aan het programma om influencer te worden en volgers te vergaren.
Bart en Judith: de liefde heeft wél standgehouden
Waar Mike en Antine geen succes hadden in de liefde, liep het voor Bart heel anders. Hij ging op bezoek bij Judith en besloot te blijven. Inmiddels woont het stel samen in Frankrijk en lijkt hun relatie sterker dan ooit.
Een onverwachte vriendschap tussen Bart en Mike
Ondanks dat hun liefdesverhalen verschillend eindigden, hebben Mike en Bart elkaar gevonden in een solide vriendschap. Monique deelde recent een foto waarop te zien is dat Bart in Seefeld op bezoek is bij Mike. De twee zijn de afgelopen tijd steeds hechter geworden en delen verschillende interesses.
De liefde voor Feyenoord verbindt
Hoewel Bart gelukkig is in Frankrijk met Judith, mist hij toch een paar dingen uit Nederland. Tijdens de reünie-uitzending gaf hij toe dat hij twee dingen echt mist: Thuisbezorgd en zijn favoriete voetbalclub.
Gezien zijn Rotterdamse tongval was er weinig twijfel over welke club dat zou zijn: Feyenoord. Toevallig is Mike ook een trouwe supporter van de Rotterdammers. Dit gedeelde enthousiasme heeft ervoor gezorgd dat de twee besloten om samen een wedstrijd bij te wonen.
Samen naar Feyenoord – AC Milan
Vanavond staat een grote wedstrijd op het programma: Feyenoord neemt het in de Champions League op tegen AC Milan. Bart en Mike hebben kaartjes weten te bemachtigen en zullen de wedstrijd live bijwonen. Monique deelde een foto van het trio – Bart, Mike en zichzelf – met de begeleidende tekst: “De mannen gaan gezellig naar Feyenoord.”
Hoewel Winter Vol Liefde niet voor iedereen het gewenste liefdesverhaal opleverde, laat het programma zien dat het ook op andere manieren levens verrijkt. Voor Mike betekende dit geen romantische liefde, maar een waardevolle vriendschap met Bart. Wie weet wat de toekomst nog brengt voor dit bijzondere duo.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.