Actueel
Winter Vol Liefde-kijkers gaan meteen los en zeggen allemaal hetzelfde
Het langverwachte nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde is begonnen, en al tijdens de eerste aflevering ging het los op sociale media. Het programma, waarin Nederlanders in het buitenland op zoek gaan naar liefde, introduceerde onder andere Mike (33) uit Tirol. Maar het is niet Mike die de meeste aandacht trekt – het is zijn moeder, Monique.

Winterse zoektocht naar liefde
Mike, een energieke vrijgezel uit het Oostenrijkse Tirol, zoekt een leuke vrouw die bij hem past. Hij heeft al een bijzondere begeleider in zijn zoektocht: zijn moeder Monique. Het lijkt alsof Monique niet alleen Mike ondersteunt, maar ook een flinke vinger in de pap heeft als het gaat om de keuze van haar toekomstige schoondochter.
Tijdens de introductie van Mike en Monique werd al snel duidelijk hoe betrokken zijn moeder is. Mike woont namelijk nog thuis bij zijn ouders, en Monique heeft sterke ideeën over wat voor soort vrouw bij haar zoon past – en vooral wat niet.
Geen vrouwen met ‘bagage’
Monique’s scherpe uitspraken over wie wel en niet geschikt is voor Mike maakten meteen indruk. Ze stelde resoluut dat vrouwen met een burn-out of borderline niet in aanmerking komen. Dit leidde tot verbaasde reacties bij kijkers, die zich afvragen hoe groot Monique’s invloed zal zijn op de zoektocht naar liefde voor haar zoon.

Monique’s commentaar en uitgesproken persoonlijkheid zorgden ervoor dat zij, in plaats van Mike, al snel het middelpunt van het gesprek werd op sociale media. Haar bemoeienis roept vragen op: is Mike zelf op zoek naar een partner, of is dit vooral Monique’s project?
Sociale media ontploft
Het duurde niet lang voordat de Twitter-tijdlijn en andere platforms vol stonden met reacties op de dominante houding van Monique. Veel kijkers konden hun verbazing niet verbergen en maakten hun mening duidelijk.
Een van de reacties luidde: “Is het nu Mike die een vriendin zoekt, of zijn moeder die een schoondochter zoekt? Wat een type en wat een commentaar. Dat wordt wat!” Een andere kijker merkte op: “De moeder van Mike is nu al trending. Ze lijkt meer op zoek naar een schoondochter dan Mike naar een vriendin.”
Hier zijn enkele opvallende reacties:
- “Monique weet al precies wie niet geschikt is, maar laat Mike überhaupt wel iemand ontmoeten die zij goedkeurt?”
- “Dit gaat niet werken. Moeder bepaalt alles en Mike lijkt het allemaal wel prima te vinden.”
- “Als ik één keer zo’n opmerking zou krijgen van mijn schoonmoeder, was ik al weg.”
Mike en Monique: een bijzonder duo
Hoewel Mike rustig en vriendelijk overkomt, lijkt zijn moeder de touwtjes stevig in handen te hebben. Dit roept de vraag op hoe dit hun zoektocht naar liefde zal beïnvloeden. Zal Monique’s kritische houding potentiële partners afschrikken, of zorgt ze juist voor de nodige bescherming van haar zoon?
Kijkers lijken verdeeld: sommige mensen vinden Monique’s betrokkenheid begrijpelijk en vinden het leuk om te zien hoe ze zich inzet voor Mike. Anderen vinden haar juist te dominant en vrezen dat haar houding de kansen van Mike op een echte connectie in de weg kan staan.
Winter Vol Liefde: een veelbelovend seizoen
De introductie van Mike en Monique heeft het nieuwe seizoen van Winter Vol Liefde in ieder geval veelbesproken gemaakt. Met nog vele afleveringen te gaan, zijn kijkers benieuwd hoe het verhaal van Mike zich zal ontwikkelen. Zal hij zijn ware liefde vinden, of blijft zijn moeder het grootste obstakel?
Eén ding is zeker: Monique heeft met haar aanwezigheid en uitspraken een blijvende indruk achtergelaten, zowel op de kijkers als op de vrouwen die in Mike’s leven willen stappen.
Wat vind jij van Monique’s rol in de zoektocht naar liefde? Praat mee in de reacties!

Actueel
Margriet Hermans moet mensen teleurstellen: “Geen zin meer in”

Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.

Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.

Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.

Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.

Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
