Actueel
Winter Vol Liefde-Adrienne ontmaskerd: ´Ze doet alleen maar lief voor de camera´
Adrienne heeft in het programma Winter Vol Liefde een bewogen liefdesavontuur beleefd. Ondanks de ups en downs lijkt ze bij haar laatste logé, Frits, eindelijk de liefde te hebben gevonden. Toch twijfelen niet alle kijkers aan haar oprechtheid. Onder anderen Yvonne Coldeweijer werpt haar kritische blik op Adrienne en suggereert dat ze acteert.
Een bijzondere klik met Frits
Frits is de laatste deelnemer die naar Zwitserland reist om Adrienne’s hart te veroveren. Waar eerdere logés haar hart niet wisten te raken, lijkt er bij Frits iets veranderd te zijn. Adrienne lijkt eindelijk ontdooid, wat resulteerde in een kus. Kijkers reageren enthousiast op de romantische wending en hopen op een sprookjesachtige afloop voor Adrienne en Frits.
Kritiek van Yvonne Coldeweijer
Hoewel veel kijkers genieten van de ontwikkeling tussen Adrienne en Frits, is niet iedereen overtuigd van de echtheid van haar gevoelens. Yvonne Coldeweijer, bekend van haar uitgesproken meningen op Instagram, heeft zo haar twijfels. ,,Die laatste man… Ja, ik weet niet wat het verschil is met de rest. Hij lijkt precies op de man die voor hem kwam. Maar Adrienne dacht op een gegeven moment van: ik ga ergens mijn tong insteken nu,” deelt Coldeweijer in haar Instagram Stories.
Passief-agressieve houding
Volgens Coldeweijer straalt Adrienne iets uit dat niet helemaal klopt. ,,Ze lijkt zó lief en ze brengt alles zó lief,” stelt Yvonne. Toch bekruipt haar het gevoel dat deze vriendelijkheid niet oprecht is. Coldeweijer beschrijft Adrienne’s houding als passief-agressief en vindt het haast te perfect om waar te zijn.
Een acteershow?
Yvonne Coldeweijer suggereert zelfs dat Adrienne acteert voor de camera. ,,Ik heb echt het idee dat Adrienne elke keer voor de camera lief doet. Wanneer ze omdraait, smijt ze keihard de deur dicht en denkt ze: ‘leave me alone’. Dit voel ik bij haar. Ik denk dat ze een beetje heeft geacteerd,” zegt ze stellig.
Reuring onder de kijkers
Coldeweijer’s uitspraken hebben veel losgemaakt. Sommige kijkers delen haar mening en vermoeden dat Adrienne haar gevoelens misschien overdrijft voor de camera.
Anderen vinden het juist flauw om zulke conclusies te trekken en geloven dat Adrienne gewoon tijd nodig had om zich open te stellen.
Echte liefde of tv-strategie?
Het is niet ongebruikelijk dat realityshows vragen oproepen over de oprechtheid van de deelnemers. Adrienne’s gedrag, hoe lief en charmant ook, kan bij sommige kijkers argwaan wekken. Toch blijft de vraag of haar gevoelens voor Frits echt zijn, of dat ze een rol speelt, onbeantwoord.
Afloop in spanning
Met de kritiek van Yvonne Coldeweijer in het achterhoofd kijken fans reikhalzend uit naar de afloop van Adrienne’s liefdesverhaal. Zullen zij en Frits samen verdergaan? Of blijkt Adrienne toch niet zo openhartig als ze lijkt?
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.