Connect with us

Actueel

Vriend Martijn Krabbé belt anoniem naar de krant en deelt details 😔

Avatar foto

Published

on

Een anonieme vriend van Martijn Krabbé heeft in een interview met De Telegraaf gedeeld hoe hij persoonlijk van de presentator te horen kreeg dat hij ongeneeslijk z!ek is. “Ik vertrok met tranen in mijn ogen,” vertelt de vriend, die sprak over de indrukwekkende manier waarop Martijn zijn situatie deelde.

Uitgezaaide longk*nker

Vorige week maakte Nederland kennis met het hartverscheurende nieuws: Martijn Krabbé lijdt aan uitgezaaide longk*nker en zal nooit meer beter worden. Voor de buitenwereld was dit schokkend, maar Martijn en zijn naasten wisten het al een jaar. In die tijd heeft de geliefde presentator het nieuws op zijn eigen manier aan zijn vrienden en familie overgebracht.

Martijn nodigde vrienden en dierbaren persoonlijk uit bij hem thuis, zonder vooraf te vertellen wat de reden was. Pas eenmaal aangekomen kregen zij het aangrijpende nieuws te horen. Deze persoonlijke benadering onderstreept de moed en kracht waarmee Martijn zijn situatie probeert te verwerken.


Twee weken van emotionele ontmoetingen

Martijns dochter Michelle gaf eerder in een interview met LINDA een inkijkje in hoe deze ontmoetingen verliepen. Ze beschreef hoe haar vader en stiefmoeder Deborah twee weken lang meerdere keren per dag gasten over de vloer kregen. “Mensen kwamen vrolijk binnen en gingen huilend weg,” vertelde ze.

Michelle hoorde haar vader en Deborah keer op keer hetzelfde zware verhaal vertellen. “Het was hartverscheurend om te zien. Voor mijn vader is het belangrijk dat iedereen persoonlijk van hem hoort hoe de situatie is, maar voor ons als gezin was het zwaar om dit telkens opnieuw mee te maken.”


Anonieme vriend deelt ervaring

Hoewel Martijn nadrukkelijk aan zijn naasten had gevraagd om zijn situatie niet met anderen te delen, heeft een anonieme vriend besloten zijn ervaring toch te delen met De Telegraaf. De vriend, die anoniem wil blijven, noemde de ontmoeting met Martijn “bijzonder en onvergetelijk.”

“Wat een kracht ging er van Martijn uit,” vertelde de vriend. “Ik was totaal uit het lood geslagen toen hij mij vertelde dat hij niet meer beter zou worden. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Toen de grote stilte viel, was het juist Martijn die het initiatief nam om mij te troosten. Dat had andersom moeten zijn.”

De vriend beschreef hoe Martijns vastberadenheid en sereniteit hem diep raakten. “Het is fascinerend hoe hij met alles omgaat. Hij probeert niet alleen zichzelf, maar ook zijn omgeving gerust te stellen. Deze bijzondere ontmoeting zal mij de rest van mijn leven bijblijven.”


Omstreden onthulling

Dat deze vriend zijn ervaring naar buiten heeft gebracht, roept vragen op. Martijn had zijn vrienden juist om discretie gevraagd en wilde de controle houden over hoe en wanneer zijn verhaal gedeeld werd. Het interview met De Telegraaf, waarin Martijn zelf geen toestemming heeft gegeven, wordt door sommigen als onrespectvol gezien.

Evert Santegoeds, de journalist die het artikel publiceerde, verdedigt de keuze. Hij benadrukt dat de bron “zeer dicht bij Martijn staat” en dat hij dit verhaal pas nu deelt, na maandenlang zijn lippen stijf op elkaar te hebben gehouden.


Een blijvende impact

Martijn Krabbé’s openheid en persoonlijke aanpak om zijn z!ekte met dierbaren te delen, laat een diepe indruk achter. Zijn vriend noemt het een “levensveranderend moment” dat hem anders heeft doen kijken naar kracht en kwetsbaarheid.

Voor het publiek blijft Martijn een voorbeeld van moed en veerkracht. Zijn verhaal raakt niet alleen zijn innerlijke kring, maar ook de vele fans die hem jarenlang hebben gevolgd op televisie.

Hoewel de onthulling van de anonieme vriend controversieel is, werpt het een licht op de moeilijke maar bewonderenswaardige manier waarop Martijn zijn situatie beheert. Het blijft een verhaal van verdriet, maar ook van waardigheid en liefde.

Actueel

Huisarts stuurt Georgia (28) negen keer weg in zes maanden en nu is het te laat: ”Ik moet mijn begrafenis gaan regelen”

Avatar foto

Published

on

Georgia (28) kreeg pas na maanden de juiste diagnose: “Nu heb ik nog hooguit een jaar te leven”

De 28-jarige Georgia-Leigh Gardiner uit het Verenigd Koninkrijk kreeg op vrijdag 13 juni het moeilijkste nieuws dat een jonge moeder zich kan voorstellen: ze heeft een zeldzame, agressieve vorm van maagk*nker en haar prognose is nog maximaal twaalf maanden. Een diagnose die volgens haar voorkomen had kunnen worden, als haar klachten eerder serieus waren genomen.

Eerste klachten: buikkrampen en misselijkheid

De eerste signalen doken op in de zomer van vorig jaar. Georgia voelde zich steeds vaker misselijk en kreeg regelmatig last van buikkrampen. Bezorgd stapte ze naar de huisarts, die haar klachten bestempelde als ‘brandend maagzuur’. Ze kreeg een standaardmedicatie voorgeschreven: lansoprazol, een middel dat normaal helpt bij maagzuurklachten en reflux.

Maar Georgia’s symptomen verdwenen niet. Integendeel: ze verergerden. Al snel kon ze bijna geen voedsel meer verdragen. Binnen een paar maanden viel ze twintig kilo af, zonder dat duidelijk was wat er precies aan de hand was.

“Negen keer werd ik weggestuurd”

In gesprek met Daily Mail vertelt Georgia openhartig over haar zoektocht naar hulp. Ze ging maar liefst negen keer naar de huisarts, maar kreeg steeds opnieuw het gevoel niet serieus genomen te worden. Pas maanden later werd ze eindelijk doorgestuurd naar een speciaal traject voor mensen met onverklaarbare symptomen.

Tijdens een endoscopie – waarbij artsen via de keel het spijsverteringskanaal bekijken – werd besloten dat ze op 13 juni naar het z!ekenhuis moest komen voor de uitslag. Die dag zou haar leven voorgoed veranderen.

Zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker

In het St. James’s University Hospital kreeg Georgia de diagnose linitis plastica, een uiterst zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker die zich snel verspreidt. “In die kamer zakte de grond onder mijn voeten weg,” zegt ze. De artsen ontdekten dat de z!ekte zich al had uitgezaaid naar haar lymfeklieren en andere organen.

Ze kreeg te horen dat de z!ekte ongeneeslijk is en zich in het laatste stadium bevindt. De gemiddelde levensverwachting is een jaar. Maar het enige waar Georgia op dat moment aan kon denken, was haar zoontje Arlo van twee jaar oud. “Hoe kan dit gebeuren terwijl ik een kind heb dat me nog zo nodig heeft?”

Jong, gezond en toch ernstig z!ek

Wat haar situatie nog schrijnender maakt, is dat Georgia verder een gezond leven leidde. “Afgezien van het gewichtsverlies voelde ik me fit. Ik had nooit verwacht dat dit mij zou overkomen. Ik dacht dat ik onaantastbaar was op mijn leeftijd.”

Via een GoFundMe-pagina deelt ze haar verhaal en toekomstplannen. Binnenkort start ze met chemotherapie in de hoop dat de behandeling de groei van de tumor kan afremmen. “Ik wil mijn zoontje zo lang mogelijk bij me hebben. Elke extra dag telt.”

“We halen onze bruiloft naar voren”

Een van Georgia’s dromen was trouwen met haar verloofde. Oorspronkelijk stond hun bruiloft pas over een paar jaar gepland, maar gezien de situatie hebben ze die plannen versneld. “We weten niet of ik er dan nog ben,” vertelt ze openhartig. “Dus willen we nu trouwen, terwijl ik me nog sterk genoeg voel.”

“Het had anders kunnen lopen”

Georgia blijft strijdbaar, maar voelt ook frustratie over hoe haar klachten aanvankelijk zijn behandeld. “Steeds werd mij verteld dat het gewoon maagzuur was. Dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Maar dit type k*nker ontwikkelt zich razendsnel – binnen enkele maanden van stadium één naar stadium vier.”

Ze hoopt met haar verhaal bewustwording te creëren. “Als iemand met aanhoudende klachten niet gehoord wordt, moet er sneller gehandeld worden. Misschien was er dan nog een kans geweest op genezing.”

Hoop, liefde en strijdlust

Hoewel Georgia nu leeft met een beperkte toekomstverwachting, weigert ze op te geven. “Ik ben jong, ik ben sterk, en ik ga vechten. Voor mezelf, maar vooral voor mijn zoontje.”

Op sociale media en via haar crowdfundingactie ontvangt Georgia veel steun. Haar verhaal raakt een snaar, juist omdat het laat zien hoe broos het leven kan zijn – zelfs op jonge leeftijd.

Continue Reading