Actueel
Urk!-ster Greetje nog nauwelijks herkenbaar: ´Meer dan 20 kilo afgevallen!´
Greetje Hakvoort, bekend van de serie Urk! en nu te zien in Echte Meisjes in de Jungle, heeft haar levensstijl compleet omgegooid. De voormalige tv-persoonlijkheid heeft besloten haar gezondheid voorop te stellen en is daardoor maar liefst tientallen kilo’s afgevallen. Wat voor velen als een grote stap lijkt, is voor Greetje een weloverwogen keuze om haar lichaam en geest weer in balans te brengen. Haar transformatie valt op in de media en inspireert anderen die op zoek zijn naar een gezondere levensstijl.
Sporten: een dagelijkse uitdaging
Ondanks haar indrukwekkende resultaten, onthult Greetje dat sporten nooit echt haar favoriet is geweest. In een interview met weekblad Party vertelt ze eerlijk: “Ik vind het elke dag verschrikkelijk om te doen.”
Voor haar is het een dagelijkse strijd, een verplichting die ze liever vermijdt. Toch heeft ze de moed gevonden om deze uitdaging elke dag aan te gaan, ondanks de terughoudendheid en het ongemak dat ze ervaart bij het sporten. Haar toewijding laat zien dat doorzettingsvermogen de sleutel is tot succes, ook als de activiteit op zich niet als plezierig wordt ervaren.
Een hekel aan sporten en toch volhouden
Greetje geeft aan dat haar vrienden vaak praten over dat ‘stofje’ dat vrijkomt bij het sporten, waardoor je je gelukkiger zou voelen. “Ik mis dat stofje denk ik,” bekent ze met een knipoog. Ondanks dat ze een hekel heeft aan het fysieke aspect, is ze vastbesloten om haar routine vol te houden.
Ze deelt dat ze in december even gestopt was met sporten, maar in januari weer met “lood in de schoenen” aan de slag is gegaan. Haar eerlijkheid over de dagelijkse worsteling maakt haar transformatie des te indrukwekkender.
Terug naar beweging: de herstart
In januari besloot Greetje dat het tijd was voor een herstart. Ze ging weer actief aan de slag, zowel met cardio als krachttraining. Cardio doet ze op de dijk, terwijl ze in de sportschool haar krachttraining uitvoert. Deze combinatie blijkt een belangrijke factor in haar succes. Ondanks de aanvankelijke tegenzin, heeft zij een routine ontwikkeld die haar helpt haar doelen te bereiken. Elke dag opnieuw zet ze door, zelfs als de motivatie soms ver te zoeken is.
22 kilo minder: Resultaten en voordelen
De inspanningen van Greetje werpen duidelijk hun vruchten af. Ze vertelt trots dat ze inmiddels 22 kilo is afgevallen. Niet alleen ziet ze er beter uit, maar haar lijf voelt sterker en gezonder aan. Ze ervaart meer energie in haar dagelijkse leven en merkt dat haar algehele gezondheid aanzienlijk is verbeterd. Het verlies van deze kilo’s heeft haar niet alleen fysiek, maar ook mentaal versterkt, waardoor ze nu met meer vertrouwen en levenslust haar dag begint.
Vroege ochtendtraining als sleutel tot succes
Voor Greetje is het plannen van haar trainingssessies in de vroege ochtend een absolute must. Vooral op dagen dat ze voor de kinderen zorgt, zorgt ze ervoor dat ze om zes uur ’s ochtends al sport. “Dan ben ik weer thuis als zij opstaan en kunnen we samen ontbijten tot ze naar school gaan,” vertelt ze. Deze ochtendroutine helpt haar om de rest van de dag bewuster om te gaan met haar keuzes, zowel op het gebied van beweging als voeding. Het stelt haar in staat om direct de toon van de dag te zetten.
Bewuste voedingskeuzes en gezonde levensstijl
Naast haar dagelijkse workouts, heeft Greetje ook haar voedingspatroon aangepast. Ze geeft aan dat haar ochtendtraining ervoor zorgt dat ze later op de dag extra alert is op wat ze eet. “Als ik ’s ochtends heb gesport, denk ik wel twee keer na als ik een frikandelletje voorbij zie komen. Dat sla ik dan over,” zegt ze. Haar bewuste keuzes leiden tot een gezondere levensstijl, waarbij ze haar lichaam voedt met de juiste voeding en zo haar resultaten versterkt.
Toekomstperspectief: doorzetten en inspireren
Greetje Hakvoort bewijst dat zelfs de grootste tegenzin overwonnen kan worden met vastberadenheid en doorzettingsvermogen. Haar transformatie is niet alleen zichtbaar in de kilo’s die ze verloren is, maar ook in de energie en positieve levensstijl die ze nu uitstraalt. Haar verhaal inspireert anderen om hun eigen uitdagingen aan te gaan, zelfs als de weg moeilijk lijkt. Voor Greetje is dit pas het begin, en ze kijkt vol vertrouwen uit naar een toekomst waarin gezondheid, energie en levensvreugde centraal staan.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.