Actueel
Trudy over het verlies van Jeffrey uit Over Mijn Lijk
Een jaar zonder Jeffrey: Hoe Trudy en haar kinderen omgaan met verlies
In november 2023 overleed Jeffrey, bekend van het programma Over Mijn Lijk, op 36-jarige leeftijd aan darmkanker. Hij liet zijn vrouw Trudy en hun twee kinderen, Max en Merel, achter. Nu, ruim een jaar later, vertelt Trudy openhartig over hoe zij en haar gezin omgaan met het verlies, hoe ze de herinnering aan Jeffrey levend houden en hoe kleine momenten van geluk hen helpen verder te gaan.
De feestdagen zonder Jeffrey
De feestdagen brengen veel herinneringen en gemis met zich mee, vertelt Trudy. “Het gaat eigenlijk wel oké met mij en de kinderen, maar deze periode blijft moeilijk. Jeff hield enorm van kerst. Hij genoot van de gezelligheid, de versieringen en de tijd samen. Voor mij is het besef dat hij er niet meer is, het moeilijkst.”
Hoewel Trudy probeert betekenis te geven aan de feestdagen, voelt het gemis tijdens deze periode extra zwaar. “Alle eerste keren zonder hem zijn nu geweest: de eerste kerst, zijn eerste verjaardag, onze trouwdag zonder hem. Maar nu lijkt het alsof hij steeds verder weg is.” Om Jeffrey dichtbij te houden, brengt ze een kleine kerstboom naar zijn graf. “Het voelt alsof hij er dan toch een beetje bij is.”
Verdriet mag er zijn
Voor Trudy is het belangrijk dat zij en haar kinderen hun emoties niet wegstoppen. “Het gemis is en blijft heftig, maar we hebben elkaar. Als we willen huilen, dan huilen we. Soms is dat tijdens een tranentrekker op tv, soms is het ineens omdat een herinnering bovenkomt. Alles mag er zijn, want het is niet niks wat we meemaken.”
Max en Merel hebben ook hun verdrietige momenten, en Trudy ondersteunt hen daarin. “We praten veel over Jeff en halen herinneringen op. Het helpt ons allemaal om hem in onze gedachten te houden.”
Ze vertelt ook over bijzondere momenten die haar kracht geven. “Jeff was dol op kerstbomen. Ik wilde dit jaar een kleine boom, maar dat is mislukt. Terwijl ik de boom optuigde, verscheen er een regenboog in de kamer. Het voelde alsof hij me toelachte, alsof hij liet weten dat het goed is.”
Een confronterende terugblik op Over Mijn Lijk
Jeffrey werd in de laatste maanden van zijn leven gevolgd voor het programma Over Mijn Lijk. Hoewel de opnames waardevolle herinneringen vastleggen, vindt Trudy het moeilijk om deze afleveringen terug te kijken.
“De eerste afleveringen laten Jeff zien zoals hij altijd was: energiek, vol humor en liefde. Maar later zie je hoe hij steeds meer achteruitgaat. Dat is zwaar en confronterend. De reünie-aflevering vond ik moeilijk. Het haalt alle emoties weer naar boven, ook bij de kinderen.”
De rouwverwerker adviseerde Trudy om vooral de mooie momenten terug te kijken. “Merel wordt helemaal blij als ze beelden ziet waarin Jeff haar optilt of haar laat lachen. Die momenten koesteren we. De beelden van de begrafenis kan ik niet kijken. Alleen al de muziek doet me in tranen uitbarsten.”
Herinneringen voor later
Trudy is dankbaar voor de tastbare herinneringen die ze heeft. “Merel was pas drie toen Jeff overleed. Dankzij de opnames van Over Mijn Lijk en de vele foto’s en video’s die we hebben, kan ze hem toch herinneren.”
Voor Trudy zijn het vooral de kleine details die ze het meest mist. “Jeffs lach was zo uniek en aanstekelijk. Gelukkig heb ik nog filmpjes waarop ik hem hoor lachen. Dat stemgeluid is onbetaalbaar, want je vergeet soms hoe iemand precies klonk.”
Lotgenoten als steun
Het programma bracht niet alleen herinneringen aan Jeffrey, maar ook een bijzondere band met andere deelnemers. Trudy vertelt dat ze veel steun vindt bij lotgenoten. “De band die we hebben, voelt als een tweede familie. We begrijpen elkaars verdriet, zonder dat je alles hoeft uit te leggen. Dat schept een bijzondere verbondenheid.”
Ze noemt specifiek hoe het overlijden van Eva, een andere deelnemer, hen allemaal heeft geraakt. “We kenden elkaar niet allemaal even goed, maar de pijn en het verlies voelen we samen. Dat maakt het contact heel waardevol.”
Kleine lichtpuntjes in het dagelijks leven
Ondanks het grote verlies weet Trudy kracht te halen uit kleine momenten van geluk met haar kinderen. “In de kerstvakantie slapen Max en Merel vaak bij mij in bed. We beginnen de dag relaxed met koffie en fruit. Het zijn zulke eenvoudige dingen, maar ze betekenen zoveel.”
De band met haar kinderen is hechter dan ooit. “We zijn echt een team geworden. Jeff zei altijd: ‘Steek energie in dingen die het teruggeven.’ Dat is een les die ik nu elke dag probeer toe te passen.”
Toekomst met een plek voor Jeffrey
Hoewel Trudy en haar kinderen een manier hebben gevonden om met hun verlies om te gaan, blijft het gemis groot. “Jeff was een geweldige vader en echtgenoot. Dat hij er niet meer is, heeft een gat achtergelaten dat niemand kan vullen.”
Toch probeert ze positief vooruit te kijken. “Ik wil dat Max en Merel een fijne jeugd hebben, ondanks alles. Dat ze weten dat het oké is om verdrietig te zijn, maar dat er ook ruimte is voor geluk.”
er is weer een nieuwe aflevering van Over Mijn Lijk – de Podcast. een bijzondere: Tibby en Trudie met delen hun ervaring met het verliezen van hun partners Patrick en Jeffrey. hoe zijn de laatste momenten? wat vertel je je kinderen? en is er ruimte voor een nieuwe partner? pic.twitter.com/zfqrIxWK3b
— Tim Hofman (@debroervanroos) March 19, 2024
De impact van herinneringen
De ervaring met Over Mijn Lijk heeft Trudy ook iets waardevols gegeven: het besef hoe belangrijk herinneringen zijn. Ze hoopt dat anderen hier ook iets van kunnen leren. “Maak filmpjes, leg stemgeluiden vast, bewaar de kleine momenten. Het zijn die dingen die je later het meest zult koesteren.”
Een boodschap van hoop
Trudy sluit af met een boodschap die ze van Jeffrey heeft geleerd: “Hij zei altijd dat je moet genieten van de kleine dingen in het leven. Dat probeer ik nu elke dag te doen, voor mezelf en voor de kinderen. Jeff zou niet willen dat we blijven hangen in verdriet. Hij zou willen dat we lachen, genieten en doorgaan.”
Met deze woorden blijft Jeffrey, ondanks zijn afwezigheid, een bron van kracht en inspiratie voor Trudy en haar gezin.
Over Mijn Lijk-deelnemer Jeffrey overleed aan de gevolgen van darmkanker. In de laatste aflevering zagen we zijn uitvaart. Tranen vloeiden bij kijkers. https://t.co/8hK1r0Z1AG
— Flair (@Flaironline) February 28, 2024
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.