Actueel
Rachel Hazes getroffen door groot verlies: ‘Onwerkelijk om je zo plots te moeten missen’
Rachel Hazes heeft een emotioneel zware dag achter de rug. Gisteren zou haar vader, Jan van Galen, 78 jaar zijn geworden. Via Instagram deelt Rachel een persoonlijk en ontroerend bericht om stil te staan bij deze bijzondere, maar ook beladen dag.
Een persoonlijke boodschap vol liefde
Rachel begint haar bericht met een liefdevolle felicitatie. “Lieve pap, gefeliciteerd vandaag met jouw verjaardag,” schrijft ze. Ze spreekt de hoop uit dat haar vader, samen met dierbaren, geniet van een borrel aan de ‘Petrusbar’ in het hiernamaals.
“Geef iedereen boven een dikke kus van mij,” voegt ze eraan toe. Deze woorden tonen de diepe verbondenheid die Rachel met haar vader blijft voelen, zelfs na zijn 0verlijden.
Dagelijks een kaarsje bij de urn
Sinds het 0verlijden van haar vader heeft Rachel een speciale herdenkingsplek gecreëerd. Zowel de urn van haar vader als die van haar moeder staan naast elkaar in Spanje, een plek die een grote betekenis heeft voor de familie Hazes.
Rachel vertelt dat ze elke dag een kaars brandt bij deze urnen. “Ik ben zo blij dat ik jullie een laatste rustplaats hier in jullie geliefde Spanje heb kunnen geven,” schrijft ze. Deze dagelijkse gewoonte symboliseert hoe ze haar ouders nog steeds dichtbij houdt.
Een onverwacht verlies
Het 0verlijden van Jan van Galen afgelopen juni kwam onverwacht. Hij sti*rf op 77-jarige leeftijd. Rachel was op dat moment in Spanje en kon niet bij haar vader zijn in zijn laatste uren.
Dit gemis blijft een zware last voor haar. In eerdere interviews en posts heeft Rachel meerdere keren benadrukt hoe plotseling het verlies kwam en hoe moeilijk het voor haar is om dit een plek te geven.
Herinneringen aan een sterke band
In een eerdere Instagram-post gaf Rachel een inkijkje in de hechte band die ze met haar vader had. Ze vertelde over de dagelijkse gesprekken waarin humor en liefde centraal stonden. “Hoe onwerkelijk is het om jou nu ook zomaar te moeten missen,” schreef ze destijds.
Ze herinnerde zich hoe haar vader altijd voor een lach zorgde, zelfs op de moeilijkste momenten. Het telefoontje waarin ze hoorde dat het slecht ging met hem, blijft een van de meest pijnlijke herinneringen voor Rachel.
Een leven vol herinneringen
Met haar liefdevolle woorden en dagelijkse rituelen toont Rachel hoe ze de herinneringen aan haar ouders levend houdt. Ze benadrukt de waarde van de momenten die ze met hen heeft gedeeld, maar ook de pijn van het moeten loslaten. Haar dankbaarheid voor de liefde en humor die haar vader haar heeft gegeven, blijft een centrale rol spelen in haar leven.
Een betekenisvolle rustplaats in Spanje
Rachel’s keuze om de urnen van haar ouders in Spanje te plaatsen, onderstreept de bijzondere band van de familie met dit land. Voor de Hazes-familie was Spanje altijd een plek van rust en geluk. Door hen hier een laatste rustplaats te geven, voelt Rachel dat ze hen op een liefdevolle manier eert.
R0uwen op haar eigen manier
Met haar Instagram-post deelt Rachel niet alleen haar verdriet, maar ook haar veerkracht. Haar boodschap is een herinnering aan hoe belangrijk het is om herinneringen aan dierbaren levend te houden.
Hoewel de pijn van het verlies groot is, probeert ze troost te vinden in de gedachte dat haar ouders nu samen zijn. “Ik hoop dat jullie daarboven net zo veel van elkaar genieten als jullie hier op aarde deden,” schreef ze eerder.
Reacties van fans en volgers
Onder de post van Rachel stroomden de reacties binnen. Veel fans delen hun steun en medeleven met de zangeres. “Blijf sterk, Rachel,” schrijft een volger. “Wat een mooie manier om je ouders te eren,” reageert een ander. De warmte en empathie vanuit haar online gemeenschap lijkt Rachel kracht te geven in deze moeilijke periode.
Een boodschap van hoop en dankbaarheid
Met haar openhartige bericht herinnert Rachel ons eraan hoe belangrijk familie en herinneringen zijn. Ondanks het verdriet kiest ze ervoor om de liefde en warmte die ze van haar ouders heeft gekregen centraal te stellen.
Haar dagelijkse ritueel van een kaars branden is niet alleen een manier om hen te herdenken, maar ook een symbool van hoop en dankbaarheid.
Een nieuw hoofdstuk met een diepe verbinding
Rachel Hazes blijft vechten tegen de pijn van verlies, maar haar rituelen en liefdevolle woorden laten zien hoe belangrijk het voor haar is om verbonden te blijven met haar ouders. Door haar verhaal te delen, biedt ze ook troost en inspiratie aan anderen die met vergelijkbaar verlies te maken hebben.
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.