Actueel
Pauw confronteert advocaten Borsato met schokkende details: ‘Ik lees er 3’
Jeroen Pauw bevraagt advocaten Knoops over zaak Marco Borsato: “Waar ligt de grens tussen onhandig en strafbaar gedrag?”
In de nieuwste aflevering van Pauw & De Wit stond de tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato centraal. Presentator Jeroen Pauw ging in gesprek met de advocaten Geert-Jan en Carry Knoops, die de zanger bijstaan in het lopende proces. De uitzending bood een diepgaand gesprek over de juridische kern van de zaak: waar ligt de grens tussen onhandig gedrag en een strafbaar feit?
Volgens de verdediging heeft Borsato geen ontuchtige handeling gepleegd, maar Pauw uitte openlijk zijn twijfels over sommige fragmenten uit het dossier. Vooral de appberichten die tijdens de zitting zijn besproken, zorgden voor discussie aan tafel.
Pauw over de sfeer in het gezin
Pauw begon het gesprek met een fundamentele vraag:
“Hoe gedraag je je in zo’n gezin als jij als buitenstaander wordt uitgenodigd, in dit geval Marco Borsato? En in hoeverre deed hij mee aan de gewoonten binnen dat gezin?”
Volgens de presentator roepen de appjes die nu in het dossier zijn opgenomen vragen op. Hij vroeg zich af waarom Borsato bepaalde berichten stuurde en in welke context die moeten worden gezien.
Advocaat Carry Knoops reageerde beslist:
“Hij is daar niet in meegegaan. Sterker nog: er was een vriendengroep waarin iedereen te maken had met de bijzondere omgangsvormen binnen dat gezin. Dat was iets waar ook anderen moeite mee hadden. Er is zelfs over gesproken. Marco en zijn vrienden hebben daar afstand van genomen.”
Pauw wees erop dat er in verklaringen van vrienden inderdaad staat dat zij die ongemakkelijke sfeer herkenden, maar dat hun pogingen om daar iets van te zeggen niet altijd goed werden ontvangen.
Appjes uit het dossier
Om het gesprek concreet te maken, las Pauw enkele berichten voor die in het dossier zouden staan. Eén daarvan zou dateren uit april 2017. Daarin schreef Borsato naar het meisje dat hij keelontsteking had en haar dus niet kon zoenen, maar voegde eraan toe: “Billen aanraken kan wel.”
Carry Knoops legde uit dat de berichten in een bredere context moeten worden gelezen.
“In dat gezin bestond een soort spelletje waarbij men elkaar op de billen tikte. Het was iets waar moeder, dochter en vrienden aan meededen. Als je niet meedeed, werd daar een grap over gemaakt. Dat is de situatie waar dit over gaat.”
Volgens haar is het verkeerd om die appjes los van hun context te beoordelen.
Pauw: “Maar wat zegt dat over grenzen?”
Pauw bleef kritisch en vroeg zich af of een opmerking als die in het appje niet juist wijst op overschrijdend gedrag.
“Als ik verkouden ben, zeg ik tegen mijn kinderen of kleinkinderen: blijf even op afstand. Maar je zegt toch niet: ik heb keelontsteking, dus we zoenen niet, maar iets anders kan wel?”
Carry Knoops reageerde daarop:
“Er is niets s*ksueels bedoeld met dat bericht. Als ik mijn kleinkinderen knuffel, geef ik ze ook een kusje. Dat is genegenheid, geen grensoverschrijding.”
Daarop voegde Geert-Jan Knoops toe dat er volgens hem sprake is van een maatschappelijke misvatting.
“Wat hier gebeurt, is dat er een hedendaagse sociale norm wordt toegepast op gedrag uit een heel andere context. Het 0penbaar Ministerie probeert van dat sociale oordeel een juridisch verwijt te maken, terwijl dat niet hetzelfde is.”
“Er is geen ontucht gepleegd”
De advocaten benadrukten dat het 0penbaar Ministerie volgens hen probeert te bewijzen dat Borsato zijn grenzen heeft verlegd. Maar dat klopt niet, aldus Geert-Jan Knoops.
“Er heeft geen ontuchtige handeling plaatsgevonden. Er was een bepaalde open sfeer in dat gezin, iets waar iedereen achteraf van zegt: misschien hadden we daar meer afstand van moeten nemen. Maar dat maakt het nog niet strafbaar.”
Volgens hem heeft Borsato meerdere keren geprobeerd dat gedrag bespreekbaar te maken.
“Hij heeft moeder en dochter aangesproken op bepaalde gewoonten, maar dat stuitte op weerstand. Als iemand achteraf zegt: ik had daar beter afstand van kunnen nemen, is dat geen bewijs van schuld.”
Pauw citeert de appjes
De presentator bleef echter kritisch en haalde opnieuw enkele appberichten aan die tijdens de zitting aan bod kwamen. Berichten waarin Borsato bijvoorbeeld zou schrijven: “Ik vind je heel lief”, “Wat heb je mooie billen”, of “Je kunt het ook zelf doen als je vriendje er niet is.”
Volgens Pauw zijn dat berichten die door veel mensen als problematisch worden gezien.
Geert-Jan Knoops reageerde rustig:
“Dat is precies het punt. De appjes worden nu gelezen met de bril van vandaag. In werkelijkheid heeft hij nooit s*ksuele grenzen overschreden. Alle getuigenverklaringen bevestigen dat hij niet is meegegaan in dat gedrag.”
Hij benadrukte dat er in het hele dossier geen enkel bewijs te vinden is van een strafbaar feit.
De maatschappelijke norm
Volgens de advocaten draait de zaak niet om bewijs van fysiek grensoverschrijdend gedrag, maar om maatschappelijke interpretatie.
“Er wordt een sociale moraal gebruikt als juridisch instrument,” stelt Geert-Jan. “Men zegt: hij had afstand moeten nemen van het gedrag in dat gezin. Maar dat is een moreel oordeel, geen strafrechtelijke overtreding.”
Pauw hield echter vol dat er een grijs gebied blijft bestaan tussen “ongepast” en “strafbaar”.
“Als buitenstaander kun je toch zelf bepalen waar je grens ligt? Zeker als er kinderen bij betrokken zijn?”
Carry Knoops antwoordde:
“Natuurlijk. En dat heeft hij ook gedaan. Marco is daar niet overheen gegaan. Hij heeft zijn grenzen bewaakt.”
De rol van de moeder
Tijdens het gesprek kwam ook de rol van de moeder in het gezin aan bod. Pauw vroeg wie verantwoordelijk is voor het stellen van grenzen in een dergelijke thuissituatie.
Volgens Carry Knoops lag die verantwoordelijkheid niet bij Borsato.
“Hij was niet verantwoordelijk voor de opvoeding van het meisje. Dat is een taak van de ouders. En dat hebben ook andere leden van de vriendengroep verklaard.”
Geert-Jan vulde aan:
“Het idee dat hij een vaderfiguur was, is onjuist. Hij was een vriend van de familie, niet iemand die in dat gezin een opvoedende rol had.”
Geen vaderrol, maar betrokkenheid
Pauw vroeg daarop hoe het kan
dat Borsato zelf eerder sprak over zijn “vaderlijke rol” binnen het
gezin.
Carry verduidelijkte dat die uitspraak verkeerd is
geïnterpreteerd.
“Hij heeft nooit de vader willen vervangen. Het meisje vond het prettig dat hij betrokken was en noemde hem weleens peetvader. Dat was uit genegenheid, niet uit vervanging van de vaderrol.”
Volgens haar ging het om zorg en steun, niet om iets anders.
“Hij wilde er gewoon zijn voor dat gezin. Hij wilde helpen, luisteren, steunen. Dat werd verkeerd begrepen, maar uit het dossier blijkt nergens dat er grenzen zijn overschreden.”
Een zaak over interpretatie
De advocaten benadrukten dat deze zaak in essentie draait om interpretatie: wat de één als zorgzaam ziet, leest een ander als ongepast.
Geert-Jan Knoops vatte het samen:
“Het gaat hier niet om bewijs van s*ksuele ontucht, maar om de vraag of iemand zich had moeten distantiëren van gedrag dat later als onwenselijk wordt gezien. Dat is een morele kwestie, geen juridische.”
Pauw sloot het gesprek af met een reflectie op de publieke opinie.
“Het is opvallend hoe snel mensen een oordeel vellen op basis van fragmenten of berichten. Maar het blijft aan de rechter om te bepalen wat feit en wat gevoel is.”
Een gevoelige balans
De uitzending maakte duidelijk hoe dun de lijn is tussen menselijk gedrag dat als “onhandig” wordt gezien en gedrag dat de samenleving als “onacceptabel” beschouwt. De advocaten blijven bij hun standpunt dat Marco Borsato binnen die grenzen is gebleven, terwijl Pauw de vraag openlaat waar die grens precies ligt.
De zaak, die nog loopt, roept daarmee bredere vragen op over normen, omgangsvormen en de manier waarop gedrag in de publieke sfeer wordt beoordeeld.
Nuria en Stijn uit Blind Getrouwd tien jaar later: “De romantiek ligt even in coma, maar de liefde leeft nog steeds”
Het is bijna niet te geloven, maar het is inmiddels tien jaar geleden dat Nuria en Stijn elkaar voor het eerst in de ogen keken — aan het altaar, voor miljoenen kijkers. Hun deelname aan het programma Blind Getrouwd was een van de meest besproken van het seizoen, maar vandaag bewijzen ze dat liefde die onverwacht begint, ook kan blijven bestaan.
Waar de meeste koppels uit het programma elkaar na verloop van tijd weer loslieten, groeiden Nuria en Stijn uit tot een hecht gezin. Toch geven ze toe dat ook hun relatie niet perfect is. In een eerlijk gesprek met TV-Familie vertellen ze hoe de liefde is veranderd door de jaren heen — en waarom echte verbinding soms meer betekent dan romantiek alleen.
Een huwelijk dat standhoudt
Toen Nuria en Stijn elkaar in 2015 ontmoetten, was dat letterlijk liefde op het eerste gezicht — of beter gezegd: op het eerste “ja-woord”. Ze stapten in het huwelijksbootje zonder elkaar ooit te hebben gesproken. Hun avontuur werd een van de populairste verhalen uit het programma, en al snel groeide het koppel uit tot publiekslievelingen.
Tien jaar later zijn ze nog steeds samen, met twee jonge kinderen en een druk gezinsleven. Daarmee behoren ze tot de zeldzame Blind Getrouwd-koppels die de tand des tijds hebben doorstaan.
“We houden enorm veel van elkaar,” zegt Stijn. “Maar we moeten eerlijk zijn: het gaat niet altijd vanzelf. De combinatie van werk, huishouden en twee jonge kinderen is soms een uitdaging.”
De balans tussen gezin en liefde
De realiteit van het dagelijks leven heeft de romantiek bij het koppel wat op de achtergrond gezet. Niet omdat de liefde verdwenen is, maar omdat andere dingen prioriteit hebben gekregen.
“De romantiek ligt bij ons een beetje in coma,” grapt Stijn met zijn kenmerkende humor. “Maar dat hoort erbij. We hebben zoveel om dankbaar voor te zijn, en soms is het gewoon even overleven in plaats van vonken en vuur.”
Nuria knikt begrijpend. “Er zijn dagen dat we elkaar nauwelijks echt spreken, behalve over praktische dingen: wie brengt de kinderen weg, wat eten we vanavond, wie haalt de was uit de machine. En dat is oké, want dat is ook een vorm van samenwerken.”
Ze geeft eerlijk toe dat ze soms de rust mist om nog tijd te maken voor elkaar. “Tegen de tijd dat de jongens eindelijk slapen, zijn we zelf uitgeput. Dan is het heerlijk om gewoon samen op de zetel te zitten met een glas wijn en Netflix. Meer hoeft dat niet te zijn.”
Kleine gebaren, grote betekenis
Hoewel het koppel toegeeft dat het vuurwerk van de beginjaren wat gedimd is, vinden ze dat geen reden tot zorg.
“De romantiek zit voor ons niet in grote gebaren of verrassingen,” zegt Stijn. “Het zit in de kleine dingen: een kus voor het slapengaan, elkaars hand vasthouden, samen lachen om iets onnozels. Dat is ook liefde.”
Volgens Nuria is het vooral belangrijk om mild te blijven voor elkaar. “We hebben een intens leven, en het is niet realistisch om te verwachten dat alles altijd perfect is. Liefde is ook weten dat het soms wat minder gaat, maar dat je elkaar toch blijft kiezen.”
Die nuchtere kijk op relaties maakt het koppel bijzonder geliefd bij hun volgers. Ze tonen dat liefde niet altijd sprookjesachtig hoeft te zijn om echt te zijn.
“We blijven eraan werken”
Toch willen Nuria en Stijn de romantiek niet voorgoed laten verdwijnen. Ze beseffen dat liefde ook onderhoud vraagt.
“Het is niet dat de romantiek weg is,” zegt Nuria. “Ze ligt gewoon even te slapen. We weten dat we er meer tijd voor moeten vrijmaken, en dat komt ook wel weer. Elke relatie kent fases.”
Het koppel probeert bewust kleine momenten in te bouwen, zelfs tussen de drukte door. “We sturen elkaar berichtjes overdag, of we plannen een avondje uit zonder de kinderen,” vertelt Stijn. “Soms is dat gewoon een wandeling of een etentje, maar het helpt om even samen te zijn zonder afleiding.”
Tien jaar liefde in evolutie
Wat hun relatie bijzonder maakt, is de manier waarop ze zijn meegegroeid met de veranderingen in hun leven. Wat begon als een televisie-experiment, is uitgegroeid tot een volwassen huwelijk gebaseerd op vertrouwen, humor en respect.
“We zijn niet meer dezelfde mensen als toen we elkaar leerden kennen,” zegt Nuria. “We zijn ouder, vermoeider misschien, maar ook rustiger. We weten beter wat we aan elkaar hebben.”
Stijn vult aan: “Liefde verandert. De passie van de beginjaren maakt plaats voor iets diepers — een soort verbondenheid die niet verdwijnt, ook al is het niet altijd spannend.”
Hun verhaal toont dat een relatie niet alleen draait om romantiek, maar om samen volhouden, aanpassen en blijven kiezen voor elkaar.
Liefde in tijden van chaos
Met twee jonge kinderen, een druk huishouden en hun eigen carrières, is het voor Nuria en Stijn soms balanceren tussen zorg, werk en liefde. Toch benadrukken ze dat het ouderschap hen ook dichter bij elkaar heeft gebracht.
“Je leert elkaar op een andere manier kennen als je samen kinderen hebt,” zegt Nuria. “Je ziet elkaars kwetsbaarheid, maar ook elkaars kracht. Dat schept een band die dieper gaat dan romantiek.”
Stijn vult aan: “Het is niet altijd gemakkelijk, maar het is wel echt. En dat is wat telt.”
De twee proberen hun kinderen dan ook een realistisch beeld van liefde mee te geven: dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is, maar dat respect en zorg de basis vormen van een sterk gezin.
Een voorbeeld voor andere koppels
Tien jaar na hun huwelijksdag inspireren Nuria en Stijn nog steeds veel kijkers van Blind Getrouwd. Hun verhaal is een tegenvoorbeeld van de snelle relaties en vluchtige verliefdheden van vandaag.
“We hebben geleerd dat het geheim van een goed huwelijk niet zit in perfectie,” zegt Stijn. “Het zit in blijven praten, blijven lachen en elkaar de ruimte geven om te groeien.”
Hun openheid over de minder romantische kant van hun huwelijk wordt dan ook positief ontvangen. Veel mensen herkennen zich in hun woorden: de dagelijkse sleur, de vermoeidheid, maar ook de warmte van een stabiele relatie.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw”
Op de vraag hoe ze hun relatie nog spannend houden, antwoordt Nuria nuchter: “Door gewoon te blijven investeren in elkaar. Ook al is het maar tien minuten per dag om even echt te praten.”
Stijn glimlacht: “We hebben geen sprookjeshuwelijk. Maar we hebben iets wat waardevoller is: eerlijkheid, vertrouwen en humor. En zolang we dat hebben, komt de rest vanzelf.”
Slot: liefde die meegroeit met het leven
Tien jaar na hun televisietrouwdag tonen Nuria en Stijn dat ware liefde niet altijd spectaculair hoeft te zijn. Hun huwelijk is een verhaal van groei, vriendschap en volharding — en juist dat maakt het zo herkenbaar.
Ze hebben geleerd dat passie komt en gaat, maar dat echte liefde blijft bestaan in kleine gebaren, zachte woorden en het stille besef dat je samen sterker bent dan alleen.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw,” zegt Nuria tot besluit. “Soms met een knuffel, soms met een zucht, maar altijd met liefde.”
Hun eerlijkheid maakt hen niet alleen een uitzonderlijk Blind Getrouwd-koppel, maar ook een realistisch voorbeeld van hoe liefde er in het echte leven uitziet: niet perfect, maar echt.