Actueel
Moeder staat grootouders niet toe om luiers van kleinkind te verschonen om ‘privacy van de baby te beschermen’
In recente jaren heeft het concept van ‘consent parenting’ toenemende aandacht gekregen binnen de opvoedgemeenschap. Deze filosofie legt nadruk op het belang van het stellen van grenzen en het onderwijzen van kinderen over de waarde van persoonlijke ruimte en toestemming vanaf een jonge leeftijd. Voorstanders van deze benadering geloven dat het essentieel is kinderen te leren hoe zij controle kunnen houden over hun eigen lichaam en ruimte, een waarde die hen zou beschermen en versterken.
Hoewel velen dit concept toejuichen en als fundamenteel zien voor het ontwikkelen van zelfrespect en veiligheid bij kinderen, is er ook significant kritiek dat het overdreven en potentieel schadelijk voor de kinderlijke ontwikkeling zou zijn.
De discussie over de grenzen van ‘consent parenting’ bereikte een hoogtepunt op het populaire forum Mumsnet, waar een moeder onder de gebruikersnaam Mum070322 een gevoelige kwestie deelde die veel ophef veroorzaakte.
In 2022 verzocht zij haar schoonmoeder om de luier van haar pasgeboren baby niet te verschonen, wat een breed scala aan reacties ontlokte en inzicht gaf in de complexiteit en de diverse meningen binnen de opvoedkundige gemeenschap over dit onderwerp.
De betreffende moeder legde uit dat zij en haar partner er de voorkeur aan gaven om zelf de luiers van hun zoon te verschonen om verschillende redenen. Ze geloofden sterk in het beschermen van de privacy van de baby en het introduceren van het concept van toestemming vanaf een zeer jonge leeftijd.
Dit was onderdeel van een bredere visie op opvoeding die persoonlijke grenzen respecteert en versterkt. Het incident met de schoonmoeder, waarbij de baby huilde tijdens het verschonen en onmiddellijk daarna werd teruggegeven, veroorzaakte aanzienlijke irritatie bij de moeder. Zij voelde dat haar schoonmoeder zich te veel bemoeide en besloot dat het tijd was om duidelijke grenzen te stellen.
Op het forum was de online gemeenschap verdeeld. Uit een peiling bleek dat maar liefst 95% van de bijna 3.000 stemmers vond dat de moeder overdreven reageerde. Veel commentaren benadrukten dat, hoewel het goed is om bewust te zijn van de rechten van het kind, de benadering van de moeder naar paranoia neigde. Er werd gesuggereerd dat, als er diepgaande persoonlijke kwesties speelden, het misschien verstandiger was om professionele hulp te zoeken.
Ondanks de kritiek was er ook ondersteuning. Een deel van de respondenten erkende dat gevoeligheid voor dergelijke kwesties sterk kan variëren tussen individuen en benadrukte het recht van elke ouder om hun opvoedkundige voorkeuren duidelijk en beleefd te communiceren. Zij vonden dat de moeder volledig het recht had om haar wensen uit te drukken, zolang dit op een respectvolle manier gebeurde.
Deze casus belicht de complexiteit en variatie in meningen over ‘consent parenting’ binnen de moderne samenleving. Het illustreert hoe sommige ouders strikte grenzen stellen om hun kinderen de waarde van privacy en toestemming te leren, terwijl anderen geloven dat dergelijke principes niet van toepassing zijn op zeer jonge kinderen en juist kunnen leiden tot onnodige spanningen binnen familierelaties.
Dit nodigt uit tot reflectie over de balans tussen de bescherming van privacy en het bevorderen van familieharmonie in het kader van modern ouderschap. Wat denk jij over deze kwestie?
Siska Schoeters, bekend van haar veelzijdige werkzaamheden in de media, deelt in een openhartig interview met Story dat ze jarenlang haar gezondheid had verwaarloosd door haar hectische werkagenda. Het combineren van verschillende projecten, zonder pauze, bracht haar op een punt waar haar lichaam haar dwong om in te grijpen. “Het scheelde niet veel,” vertelt ze, verwijzend naar een periode waarin ze gevaarlijk dicht bij een burn-out zat.
Gevaarlijk dicht bij een burn-out
Siska beschrijft een tijd waarin haar gezondheid ernstig onder druk stond en haar lichaam letterlijk “de handrem” aantrok. De stress van haar drukke werkleven, waarbij ze constant verschillende rollen en verplichtingen combineerde, had haar bijna tot het uiterste gebracht. “Alles kwam tegelijk op me af,” zegt ze. De gevolgen van die overbelasting waren onmiskenbaar, en uiteindelijk kon ze niet anders dan stoppen. Gelukkig had ze de mogelijkheid om zich tijdelijk terug te trekken, gesteund door mensen die haar serieus namen. Dit werd volgens haar een cruciaal moment om even stil te staan en te luisteren naar de signalen van haar lichaam.
Hoewel Siska niet spreekt van een volledige burn-out, erkent ze dat ze er zeer dicht bij was. Die ervaring heeft haar aan het denken gezet over de manier waarop ze haar leven en werk in de toekomst wil inrichten. Ze beseft nu dat ze de grenzen van haar fysieke en mentale gezondheid niet langer kan negeren, en dat het belangrijk is om tijdig te stoppen voordat het te laat is.
Rust en eenvoud
Tijdens haar rustperiode besloot Siska de drukte van het werk los te laten en te kiezen voor eenvoud. Ze luisterde veel naar Klara, wat haar hielp om langzaam haar energie weer op te bouwen. “Het is belangrijk om de rust te nemen die je nodig hebt,” zegt ze, “en om niet te wachten tot het te laat is.” De tijd voor zelfzorg heeft haar geholpen om haar herstel niet uit te stellen, wat ze als een belangrijk leerpunt beschouwt.
Reacties van buitenaf
Wat Siska het meeste raakte tijdens deze periode van herstel, waren de reacties van de buitenwereld. “Sommige mensen wuifden het weg, noemden het ‘gewoon moe zijn,’ en dat deed pijn,” vertelt ze. Ze benadrukt dat er vaak te snel geoordeeld wordt over mensen die moeite hebben met hun gezondheid, terwijl het belangrijker is om te luisteren en begrip te tonen.
Siska pleit voor meer empathie en minder oordeel, omdat zulke ervaringen een diepgaande impact kunnen hebben op iemand’s welzijn.
Met haar openhartigheid hoopt ze anderen aan te moedigen om beter naar zichzelf te luisteren en tijdig in te grijpen wanneer ze zich overweldigd voelen. Siska wil vooral dat mensen begrijpen dat het nemen van een stap terug een teken van kracht is, geen zwakte. “Ik ben dankbaar dat ik de tijd heb genomen om mijn herstel niet uit te stellen,” zegt ze. Ze kijkt met vertrouwen naar de toekomst, met de les dat het belangrijk is om niet alleen fysiek, maar ook mentaal goed voor jezelf te zorgen.