Actueel
Miljuschka deelt eerlijke video: valt goed in de smaak bij de mannen
In een tijd waarin sociale media vaak worden gedomineerd door onrealistische schoonheidsnormen en zorgvuldig bewerkte beelden, biedt Miljuschka Witzenhausen een verfrissend alternatief. Als een van de weinige influencers die openlijk strijdt tegen deze perfecte ideaalbeelden, heeft ze zichzelf gepositioneerd als een krachtige stem voor authenticiteit en zelfacceptatie.
Een Nieuwe Norm: Lichaamspositiviteit
Miljuschka, bekend als tv-presentatrice en culinair expert, gebruikt haar platform om een sterk signaal af te geven: echte schoonheid zit in het accepteren van jezelf zoals je bent. Met ongefilterde foto’s en video’s toont ze haar lichaam in zijn natuurlijke vorm, zonder bewerkingen of flatterende poses. Hiermee doorbreekt ze de strikte schoonheidsnormen die vaak op platforms zoals Instagram en TikTok worden gepromoot.
Haar boodschap is helder: trots zijn op je lichaam, ongeacht hoe het eruitziet. Ze moedigt haar volgers aan om dezelfde vrijheid te omarmen en laat zien dat schoonheid in diversiteit zit, niet in perfectie.
Een Video die Viral Ging
Onlangs plaatste Miljuschka een video die viraal ging en een golf van positieve reacties uitlokte. In de video benadrukt ze opnieuw het belang van zelfacceptatie. De reacties waren overweldigend positief, vooral van mannen die haar moed prezen en benadrukten dat “echte mannen van echte lichamen houden.”
Deze video bracht niet alleen vrouwen in beweging om hun natuurlijke schoonheid te omarmen, maar bood ook mannen een nieuw perspectief op de werkelijkheid achter sociale media. Het resultaat: een bredere discussie over wat schoonheid werkelijk betekent en een sterkere verbinding met haar publiek.
De Impact van Miljuschka’s Activisme
Miljuschka heeft een enorme impact gehad op haar volgers, vooral op jonge vrouwen die dagelijks worden geconfronteerd met onrealistische schoonheidsidealen. Haar eerlijkheid en kwetsbaarheid hebben anderen geïnspireerd om ook meer open en authentiek te zijn.
Door haar eigen onzekerheden en imperfecties te delen, zet ze anderen aan om hetzelfde te doen, en creëert ze een beweging die filters en bewerkingen verwerpt. Haar boodschap is simpel maar krachtig: je hoeft niet perfect te zijn om mooi te zijn.
Een Brede Beweging voor Lichaamspositiviteit
Miljuschka’s werk sluit aan bij een bredere beweging die pleit voor acceptatie van alle lichaamsvormen en -maten. Deze lichaamspositiviteitsbeweging verzet zich tegen het idee dat er slechts één standaard is voor schoonheid en viert de diversiteit van lichamen. Door haar platform te gebruiken voor deze boodschap, draagt Miljuschka bij aan een meer inclusieve kijk op schoonheid.
Haar invloed reikt verder dan sociale media; ze werkt samen met merken en organisaties die dezelfde waarden delen. Deze samenwerkingen hebben geholpen om meer acceptatie te creëren in zowel de media als de mode-industrie.
Kritiek en Doorzettingsvermogen
Hoewel Miljuschka veel lof ontvangt, heeft ze ook te maken met kritiek. Sommige mensen vinden dat ze te ver gaat in haar strijd tegen de schoonheidsnormen, terwijl anderen juist vinden dat ze niet ver genoeg gaat. Ondanks deze kritiek blijft ze trouw aan haar missie: echte verandering teweegbrengen, zelfs als dat betekent dat ze niet iedereen tevreden kan stellen.
De steun van haar volgers en de talloze berichten van mensen die zich door haar geïnspireerd voelen, versterken haar overtuiging dat ze op de juiste weg is.
De Toekomst van Lichaamspositiviteit
De discussie over schoonheid en zelfacceptatie zal niet snel verdwijnen. Zolang sociale media bestaan, zullen platforms blijven bijdragen aan hoe we onszelf zien en hoe we door anderen gezien willen worden. Miljuschka blijft vastberaden haar werk voort te zetten en anderen te inspireren.
Met haar boodschap – “Schoonheid komt in alle vormen en maten” – blijft ze een belangrijk rolmodel in de lichaamspositiviteitsbeweging. In een wereld die vaak streeft naar perfectie, biedt Miljuschka een broodnodige herinnering: ware schoonheid zit in echtheid.
Conclusie
Miljuschka Witzenhausen heeft zich ontwikkeld tot een krachtige stem tegen onrealistische schoonheidsnormen. Haar oprechte en ongefilterde aanpak heeft een beweging in gang gezet waarin echtheid en zelfacceptatie centraal staan. Haar impact reikt verder dan sociale media en heeft bijgedragen aan een bredere acceptatie van diverse lichaamsvormen.
In een wereld waar perfectie vaak de norm is, blijft Miljuschka een verfrissende tegenstem die ons eraan herinnert dat schoonheid in ons allemaal schuilt – precies zoals we zijn.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
