Actueel
Marco Borsato geeft hartverscheurend antwoord op gevoelige vraag over Asmara Thielen
Emotionele Marco Borsato spreekt na laatste zitting: “Ik ben leeg en moe”
Na afloop van de laatste zitting in de strafzaak tegen Marco Borsato heeft de zanger donderdag kort gesproken met de pers. Het was voor het eerst in jaren dat hij openlijk reageerde op vragen over de kwestie die zijn leven volledig heeft veranderd.
Het 0penbaar Ministerie (OM) eist vijf maanden cel tegen Borsato. De aanklacht draait om grensoverschrijdend gedrag tegenover een destijds 15-jarig meisje, Asmara Thielen. De zanger ontkent de beschuldigingen, maar erkent dat de situatie diepe sporen bij hem heeft achtergelaten.
“Er is maar één plek waar mijn woorden ertoe doen”
Voor de camera’s oogde Borsato zichtbaar gespannen en uitgeput. Hij sprak rustig, maar zijn stem trilde toen hij terugblikte op de afgelopen jaren.
“Ik heb zes jaar lang niets gezegd,” begon hij. “Zes jaar lang heb ik gezwegen, terwijl er van alles over me werd geroepen. De zogenaamde experts, mensen die mij niet kennen, hadden overal een mening over. Maar er is maar één plek waar wat ik te zeggen heb ertoe doet — en dat is in de rechtbank.”
Met die woorden onderstreepte Borsato zijn vertrouwen in de rechtsgang. Hij zei dat hij bewust heeft gekozen om niet in de media te reageren, ondanks de vaak felle discussies die over hem zijn gevoerd.
“Ik ben gewoon echt leeg”
Na afloop van de zitting beschreef de zanger hoe zwaar de afgelopen dagen voor hem zijn geweest.
“Ik ben een beetje licht in mijn hoofd, een beetje draaierig nu,” zei hij tegen de aanwezige pers. “Ik ben gewoon echt leeg. Ik ben moe. Echt moe.”
Zijn uitspraak werd gevolgd door een korte stilte. De 58-jarige artiest leek de juiste woorden te zoeken om zijn gevoelens onder woorden te brengen. Zijn gezichtsuitdrukking sprak boekdelen: de man die ooit volle stadions liet zingen, stond daar zichtbaar aangeslagen, met een mix van spanning en vermoeidheid.
De vraag over Asmara
Een journalist stelde vervolgens de meest persoonlijke vraag van de middag:
“Houdt u nog van Asmara Thielen?”
Borsato aarzelde lang voordat hij antwoord gaf. Hij keek omlaag, slikte, en zei zacht:
“Dat is een goede vraag. Ik vind het moeilijk om, met alles wat ik nu weet, dat nog in de juiste context te zien. Daar moet ik over nadenken.”
Het was een zeldzaam moment van openheid in een zaak die de afgelopen jaren grotendeels achter gesloten deuren werd besproken. Borsato erkende dat hij geen contact meer heeft gehad met Asmara sinds het begin van de beschuldigingen.
“Nee,” zei hij. “Ik heb vanaf het moment dat dit speelt geen contact meer gehad.”
Zijn woorden klonken voorzichtig, maar oprecht. Het was hoorbaar dat de kwestie hem nog steeds persoonlijk raakt.
“Ik ben niet doof voor hoe zij zich heeft gevoeld”
Hoewel Borsato benadrukte dat hij niet wil speculeren over de motieven achter de aangifte, gaf hij wel aan dat hij begrijpt dat het vermeende slacht0ffer de gebeurtenissen anders heeft beleefd.
“Ik ben niet doof voor hoe de aangeefster zich heeft gevoeld,” zei hij. “Zij heeft het duidelijk anders ervaren. En dat vind ik verschrikkelijk. Wat je er ook van vindt, het is pijnlijk om te weten dat iemand zich zo heeft gevoeld.”
Met deze uitspraak liet Borsato een glimp zien van zijn innerlijke worsteling — een mengeling van verdriet, onbegrip en berusting.
Felle woorden in de rechtbank
Tijdens de zitting eerder op de dag sprak Borsato zich ook in de rechtbank uit over de manier waarop de zaak volgens hem is behandeld. Hij uitte kritiek op de rol van bepaalde media en met name op m!sdaadverslaggever John van den Heuvel, die volgens hem onvolledige informatie zou hebben verspreid.
“Er is veel geschreven dat niet klopte,” zei Borsato. “Er werden aannames gedaan, zonder dat er hoor en wederhoor plaatsvond. En dat heeft mij, mijn familie en mijn omgeving diep geraakt.”
De zanger stelde verder dat niet alle bewijselementen die zijn advocaten hebben aangeleverd, door het 0penbaar Ministerie in behandeling zijn genomen.
“Ik vind het jammer dat niet alles wat wij hebben aangeleverd mocht of kon worden meegenomen. Maar het is zoals het gelopen is. Ik heb mijn verhaal gedaan, en nu is het aan de rechter.”
Vertrouwen in de rechtspraak
Ondanks zijn frustratie over het verloop van de zaak, benadrukte Borsato dat hij vertrouwen houdt in de Nederlandse rechtspraak.
Op de vraag van een verslaggever of hij nog vertrouwen heeft in het systeem, antwoordde hij zonder aarzeling:
“Ja, ik heb vertrouwen in de rechtspraak.”
Dat korte, krachtige antwoord leek veel te zeggen over zijn houding. Geen strijdlust meer, maar berusting en hoop dat de feiten uiteindelijk voor zich zullen spreken.
De eis van het 0penbaar Ministerie
Het OM eist een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden. Volgens de aanklager heeft de zanger grensoverschrijdend gehandeld, al zou er geen sprake zijn geweest van fysiek geweld.
De advocaten van Borsato, Geert-Jan en Carry Knoops, vragen om volledige vrijspraak. Zij stellen dat de relatie tussen Borsato en het meisje in kwestie verkeerd is geïnterpreteerd, en dat er sprake is van tegenstrijdige verklaringen.
Daarnaast vindt de verdediging dat de zaak is belast met procedurefouten, zoals het te laat aanleveren van honderden uren aan tapgesprekken tussen het vermeende slachtoffer en haar moeder. Die gesprekken zouden volgens de advocaten van invloed kunnen zijn op het oordeel van de rechter.
De emotionele tol
Voor Marco Borsato is het proces meer dan een juridische strijd; het is een persoonlijke beproeving die zijn leven heeft stilgezet. Sinds de eerste berichten over de zaak naar buiten kwamen, heeft hij zich grotendeels teruggetrokken uit de openbaarheid.
Vrienden en collega’s spreken van een man die “nog altijd gebukt gaat onder de druk en onzekerheid”, maar die desondanks probeert de moed te bewaren.
“Hij is uitgeput, maar vastbesloten om dit hoofdstuk af te sluiten,” vertelde een bekende eerder. “Of dat nu met een veroordeling of vrijspraak eindigt, hij wil verder kunnen.”
De uitspraak op 4 december
De rechtbank heeft aangekondigd dat de uitspraak in de zaak op woensdag 4 december zal plaatsvinden. Dan zal duidelijk worden of de rechter de aanklacht van het OM volgt, of dat de zanger wordt vrijgesproken.
Ook zal op die dag blijken of de rechtbank nog aanvullend onderzoek nodig acht naar de recent opgedoken telefoongesprekken, die volgens de verdediging nieuwe inzichten kunnen bieden.
De advocaten van Borsato hebben aangegeven dat ze alleen op die kwestie zullen terugkomen als hun cliënt wordt veroordeeld.
Slotbeschouwing
Het korte persmoment na de zitting liet zien hoe zwaar de zaak weegt op Marco Borsato. Zijn vermoeidheid, zijn aarzelende antwoorden en zijn open erkenning dat hij “leeg en moe” is, schetsen het beeld van een man die worstelt met zijn verleden én met de publieke druk die hem al jaren achtervolgt.
Toch klonk er ook hoop in zijn woorden. Hoop op rechtvaardigheid, op herstel van vertrouwen, en misschien ook op een vorm van innerlijke rust — ongeacht de uitkomst.
“Er is maar één plek waar mijn woorden ertoe doen,” herhaalde hij nogmaals. “En dat is in de rechtbank.”
Met die zin sloot hij af, terwijl hij de pers vriendelijk gedag zei en wegliep — de blik naar beneden gericht, alsof hij wist dat de wereld voorlopig nog niet klaar is met over hem te oordelen.
Nuria en Stijn uit Blind Getrouwd tien jaar later: “De romantiek ligt even in coma, maar de liefde leeft nog steeds”
Het is bijna niet te geloven, maar het is inmiddels tien jaar geleden dat Nuria en Stijn elkaar voor het eerst in de ogen keken — aan het altaar, voor miljoenen kijkers. Hun deelname aan het programma Blind Getrouwd was een van de meest besproken van het seizoen, maar vandaag bewijzen ze dat liefde die onverwacht begint, ook kan blijven bestaan.
Waar de meeste koppels uit het programma elkaar na verloop van tijd weer loslieten, groeiden Nuria en Stijn uit tot een hecht gezin. Toch geven ze toe dat ook hun relatie niet perfect is. In een eerlijk gesprek met TV-Familie vertellen ze hoe de liefde is veranderd door de jaren heen — en waarom echte verbinding soms meer betekent dan romantiek alleen.
Een huwelijk dat standhoudt
Toen Nuria en Stijn elkaar in 2015 ontmoetten, was dat letterlijk liefde op het eerste gezicht — of beter gezegd: op het eerste “ja-woord”. Ze stapten in het huwelijksbootje zonder elkaar ooit te hebben gesproken. Hun avontuur werd een van de populairste verhalen uit het programma, en al snel groeide het koppel uit tot publiekslievelingen.
Tien jaar later zijn ze nog steeds samen, met twee jonge kinderen en een druk gezinsleven. Daarmee behoren ze tot de zeldzame Blind Getrouwd-koppels die de tand des tijds hebben doorstaan.
“We houden enorm veel van elkaar,” zegt Stijn. “Maar we moeten eerlijk zijn: het gaat niet altijd vanzelf. De combinatie van werk, huishouden en twee jonge kinderen is soms een uitdaging.”
De balans tussen gezin en liefde
De realiteit van het dagelijks leven heeft de romantiek bij het koppel wat op de achtergrond gezet. Niet omdat de liefde verdwenen is, maar omdat andere dingen prioriteit hebben gekregen.
“De romantiek ligt bij ons een beetje in coma,” grapt Stijn met zijn kenmerkende humor. “Maar dat hoort erbij. We hebben zoveel om dankbaar voor te zijn, en soms is het gewoon even overleven in plaats van vonken en vuur.”
Nuria knikt begrijpend. “Er zijn dagen dat we elkaar nauwelijks echt spreken, behalve over praktische dingen: wie brengt de kinderen weg, wat eten we vanavond, wie haalt de was uit de machine. En dat is oké, want dat is ook een vorm van samenwerken.”
Ze geeft eerlijk toe dat ze soms de rust mist om nog tijd te maken voor elkaar. “Tegen de tijd dat de jongens eindelijk slapen, zijn we zelf uitgeput. Dan is het heerlijk om gewoon samen op de zetel te zitten met een glas wijn en Netflix. Meer hoeft dat niet te zijn.”
Kleine gebaren, grote betekenis
Hoewel het koppel toegeeft dat het vuurwerk van de beginjaren wat gedimd is, vinden ze dat geen reden tot zorg.
“De romantiek zit voor ons niet in grote gebaren of verrassingen,” zegt Stijn. “Het zit in de kleine dingen: een kus voor het slapengaan, elkaars hand vasthouden, samen lachen om iets onnozels. Dat is ook liefde.”
Volgens Nuria is het vooral belangrijk om mild te blijven voor elkaar. “We hebben een intens leven, en het is niet realistisch om te verwachten dat alles altijd perfect is. Liefde is ook weten dat het soms wat minder gaat, maar dat je elkaar toch blijft kiezen.”
Die nuchtere kijk op relaties maakt het koppel bijzonder geliefd bij hun volgers. Ze tonen dat liefde niet altijd sprookjesachtig hoeft te zijn om echt te zijn.
“We blijven eraan werken”
Toch willen Nuria en Stijn de romantiek niet voorgoed laten verdwijnen. Ze beseffen dat liefde ook onderhoud vraagt.
“Het is niet dat de romantiek weg is,” zegt Nuria. “Ze ligt gewoon even te slapen. We weten dat we er meer tijd voor moeten vrijmaken, en dat komt ook wel weer. Elke relatie kent fases.”
Het koppel probeert bewust kleine momenten in te bouwen, zelfs tussen de drukte door. “We sturen elkaar berichtjes overdag, of we plannen een avondje uit zonder de kinderen,” vertelt Stijn. “Soms is dat gewoon een wandeling of een etentje, maar het helpt om even samen te zijn zonder afleiding.”
Tien jaar liefde in evolutie
Wat hun relatie bijzonder maakt, is de manier waarop ze zijn meegegroeid met de veranderingen in hun leven. Wat begon als een televisie-experiment, is uitgegroeid tot een volwassen huwelijk gebaseerd op vertrouwen, humor en respect.
“We zijn niet meer dezelfde mensen als toen we elkaar leerden kennen,” zegt Nuria. “We zijn ouder, vermoeider misschien, maar ook rustiger. We weten beter wat we aan elkaar hebben.”
Stijn vult aan: “Liefde verandert. De passie van de beginjaren maakt plaats voor iets diepers — een soort verbondenheid die niet verdwijnt, ook al is het niet altijd spannend.”
Hun verhaal toont dat een relatie niet alleen draait om romantiek, maar om samen volhouden, aanpassen en blijven kiezen voor elkaar.
Liefde in tijden van chaos
Met twee jonge kinderen, een druk huishouden en hun eigen carrières, is het voor Nuria en Stijn soms balanceren tussen zorg, werk en liefde. Toch benadrukken ze dat het ouderschap hen ook dichter bij elkaar heeft gebracht.
“Je leert elkaar op een andere manier kennen als je samen kinderen hebt,” zegt Nuria. “Je ziet elkaars kwetsbaarheid, maar ook elkaars kracht. Dat schept een band die dieper gaat dan romantiek.”
Stijn vult aan: “Het is niet altijd gemakkelijk, maar het is wel echt. En dat is wat telt.”
De twee proberen hun kinderen dan ook een realistisch beeld van liefde mee te geven: dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is, maar dat respect en zorg de basis vormen van een sterk gezin.
Een voorbeeld voor andere koppels
Tien jaar na hun huwelijksdag inspireren Nuria en Stijn nog steeds veel kijkers van Blind Getrouwd. Hun verhaal is een tegenvoorbeeld van de snelle relaties en vluchtige verliefdheden van vandaag.
“We hebben geleerd dat het geheim van een goed huwelijk niet zit in perfectie,” zegt Stijn. “Het zit in blijven praten, blijven lachen en elkaar de ruimte geven om te groeien.”
Hun openheid over de minder romantische kant van hun huwelijk wordt dan ook positief ontvangen. Veel mensen herkennen zich in hun woorden: de dagelijkse sleur, de vermoeidheid, maar ook de warmte van een stabiele relatie.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw”
Op de vraag hoe ze hun relatie nog spannend houden, antwoordt Nuria nuchter: “Door gewoon te blijven investeren in elkaar. Ook al is het maar tien minuten per dag om even echt te praten.”
Stijn glimlacht: “We hebben geen sprookjeshuwelijk. Maar we hebben iets wat waardevoller is: eerlijkheid, vertrouwen en humor. En zolang we dat hebben, komt de rest vanzelf.”
Slot: liefde die meegroeit met het leven
Tien jaar na hun televisietrouwdag tonen Nuria en Stijn dat ware liefde niet altijd spectaculair hoeft te zijn. Hun huwelijk is een verhaal van groei, vriendschap en volharding — en juist dat maakt het zo herkenbaar.
Ze hebben geleerd dat passie komt en gaat, maar dat echte liefde blijft bestaan in kleine gebaren, zachte woorden en het stille besef dat je samen sterker bent dan alleen.
“We kiezen elkaar elke dag opnieuw,” zegt Nuria tot besluit. “Soms met een knuffel, soms met een zucht, maar altijd met liefde.”
Hun eerlijkheid maakt hen niet alleen een uitzonderlijk Blind Getrouwd-koppel, maar ook een realistisch voorbeeld van hoe liefde er in het echte leven uitziet: niet perfect, maar echt.