Actueel
Man Manuëla Kemp deelt afscheidsbericht: ”Maan…”
Gisterochtend bereikte Nederland het tragische nieuws dat Manuëla Kemp, geliefde presentatrice en zangeres, in de nacht van donderdag op vrijdag is 0verleden. Haar echtgenoot, Tjerk Lammers, deelde een emotioneel bericht aan RTL Boulevard waarin hij zijn verdriet uitsprak over het verlies van zijn “ongelooflijk getalenteerde en prachtig mooie Maan.”
Een Hartverscheurend Bericht van Tjerk Lammers
In zijn verklaring liet Tjerk weten hoe zwaar het verlies voor hem is. “Mijn lieve, lieve, ongelooflijk getalenteerde, prachtig mooie Maan is overleden. Ze is vanaf 7 december nooit meer wakker geworden,” schreef hij.
Hij vervolgde: “Afgelopen nacht om half twee, slechts vier uur nadat ik afscheid van haar had genomen, is Maantje voor altijd ingeslapen. Mijn hart is gebroken.” De liefde en het diepe verdriet van Tjerk klinken door in elk woord, wat de impact van haar 0verlijden voor hem en hun omgeving duidelijk maakt.
Het Tragische 0ngeval
Op 7 december vorig jaar begon de tragedie die uiteindelijk zou leiden tot Manuëla’s 0verlijden. Terwijl ze onderweg was om kerstinkopen te doen in Portugal, kwam ze met haar scooter ten val. Ondanks het dragen van een helm was de klap zo hevig dat ze in coma raakte.
Manuëla liep ernstige hersenschade op door het 0ngeluk. Al snel werd duidelijk dat de situatie uitzichtloos was. Tjerk meldde recent dat het deel van haar hersenen dat “een mens een mens maakt” niet meer functioneerde. Het was een hartverscheurende realisatie voor haar familie en vrienden.
De Laatste Dagen in Amsterdam
Na maanden van onzekerheid en intens verdriet werd besloten om Manuëla terug te brengen naar Nederland. Afgelopen maandag werd ze middels een speciale vlucht overgebracht naar Amsterdam. Ze bracht haar laatste dagen door op de intensive care van het Tergooi-zi*kenhuis, waar haar naasten de gelegenheid kregen om afscheid te nemen.
Voor Tjerk en de mensen die dicht bij Manuëla stonden, was dit een laatste kans om hun liefde en herinneringen met haar te delen. Het verlies bleef echter onvermijdelijk.
Een Bijzonder Moment met Patty Brard
Onder de vrienden die afscheid kwamen nemen, was Patty Brard. Zij bracht een kwartier door aan het bed van Manuëla en beschreef later een bijzonder moment dat diepe indruk op haar maakte.
Patty vertelde dat ze Manuëla’s naam noemde, waarna Kemp plotseling haar ogen opende. “Die prachtige blauwe ogen keken me even aan,” vertelde Brard emotioneel, “maar daarna sloten ze zich weer.” Hoewel het moment kort was, bood het troost aan degenen die getuige waren van dit laatste teken van bewustzijn.
R0uw en Reacties uit de Showbizzwereld
Het 0verlijden van Manuëla Kemp heeft diepe sporen nagelaten in de Nederlandse media- en muziekwereld. Omroep MAX deelde een emotioneel bericht waarin zij stilstonden bij haar nalatenschap en het grote gemis dat ze achterlaat. Bekende Nederlanders, collega’s en fans uit alle hoeken van het land hebben hun medeleven en condoleances uitgesproken.
De reacties benadrukken hoe geliefd Manuëla was. Haar warme persoonlijkheid, scherpe humor en enorme talent maakten haar tot een uniek figuur in de Nederlandse entertainmentwereld. Van televisiepresentatrice tot zangeres, ze wist altijd een diepe indruk achter te laten.
Manuëla’s Betekenis voor Nederland
Manuëla Kemp stond bekend om haar veelzijdigheid. Ze begon haar carrière in de muziek en wist met haar krachtige stem en charisma menig podium te veroveren. Later werd ze een vertrouwd gezicht op televisie, waar ze talloze programma’s presenteerde. Haar openhartigheid en humor maakten haar geliefd bij een breed publiek.
Haar werk raakte niet alleen kijkers en luisteraars, maar inspireerde ook jong talent in de media- en muziekwereld. Ze was een voorbeeld van doorzettingsvermogen en passie voor het vak. Haar impact zal nog lang voelbaar blijven.
Een Ongelofelijk Groot Verlies
Manuëla Kemp werd slechts 61 jaar. Haar 0verlijden laat een enorme leegte achter, niet alleen voor haar dierbaren maar ook voor haar collega’s en fans. Terwijl Nederland r0uwt, blijven de herinneringen aan haar levend door haar werk en de liefde die ze gaf aan de mensen om haar heen.
In deze moeilijke tijd wil Nederland haar nabestaanden sterkte wensen. Manuëla’s warmte en talent zullen nooit worden vergeten, en haar nalatenschap zal blijven voortleven in de harten van velen.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.