Actueel
Lichaam vermiste Ahmed (58) in Amersfoort gevonden 💔
Na elf dagen van intensieve zoekacties heeft de politie van Amersfoort bevestigd dat het lichaam van de vermiste Ahmed Oulad Sedik is gevonden. Het lichaam werd vanochtend aangetroffen in een bosrijk gebied in Amersfoort, waar grootschalig naar de 58-jarige man werd gezocht. De bevestiging kwam enkele uren na de vondst, tot groot verdriet van de familie en de betrokken vrijwilligers.
Achtergrond van de verdwijning
Ahmed Oulad Sedik, een 58-jarige inwoner van Amersfoort, verdween op 23 december 2024. Hij werd die dag na zijn dagbesteding thuisgebracht, maar raakte vervolgens spoorloos. Zijn dochter Souhailla, die hem wilde ophalen, trof een lege woning aan; zijn jas en schoenen waren verdwenen. Vanaf dat moment begon een zenuwslopende zoektocht naar de man, die zowel de familie als de gemeenschap in de greep hield.
Sedik leed aan meerdere gezondheidsproblemen. Hij was verstandelijk beperkt, dementerend, en volgens zijn dochter psychotisch. Daarnaast had hij diabetes en had hij zijn benodigde medicijnen niet bij zich op het moment van zijn verdwijning. Deze omstandigheden maakten de zoektocht extra urgent en emotioneel zwaar.
Grootschalige zoekactie
De afgelopen dagen werden talloze middelen ingezet om Sedik te vinden. Vrijwilligers verspreidden flyers door de stad, en familieleden riepen via sociale media op om mee te zoeken. Er werden helikopters en sonarboten gebruikt, en het gebied rondom Amersfoort werd systematisch afgezocht. Broer Abdeslam Oulad Sedik bleef hoopvol en deelde vanochtend nog een bericht op Facebook: “De zon schijnt. Inshallah vinden we onze geliefde broeder Ahmed.”
Tragische vondst
Rond 10.00 uur vanochtend werd in een bosgebied in Amersfoort een lichaam gevonden. Kort daarna bevestigde de politie dat het om Ahmed Oulad Sedik gaat. Het gebied waar de vondst werd gedaan, is inmiddels afgezet voor een grootschalig onderzoek. Forensische experts zijn ter plaatse om te achterhalen wat er precies is gebeurd.
Omstanders worden op afstand gehouden om de politie haar werk te laten doen. De familie van Sedik is ter plaatse en heeft verzocht om hun privacy te respecteren zolang het onderzoek gaande is.
De impact op familie en gemeenschap
De verdwijning van Sedik bracht de gemeenschap van Amersfoort samen. Vrijwilligers, vrienden en familieleden deden er alles aan om hem te vinden. Het verdriet is groot nu het lot van Ahmed duidelijk is geworden. Zijn familie heeft via een woordvoerder laten weten dankbaar te zijn voor de inzet van iedereen die heeft geholpen, maar vraagt om rust om dit verlies te verwerken.
Abdeslam, Ahmeds broer, deelde eerder zijn dankbaarheid op sociale media. “De hulp van de gemeenschap is hartverwarmend geweest. We hebben samen alles gedaan wat mogelijk was om Ahmed te vinden.”
Politieonderzoek
De politie heeft aangegeven dat er op dit moment geen aanwijzingen zijn voor een misdrijf, maar benadrukt dat alle opties nog worden onderzocht. Het onderzoek ter plaatse richt zich op het vaststellen van de exacte omstandigheden rondom Sediks overlijden. Forensische experts nemen monsters en verzamelen bewijs om een helder beeld te krijgen.
Zorgwekkende omstandigheden
Ahmeds gezondheidsproblemen maakten zijn vermissing extra zorgelijk. Zijn verstandelijke beperking, psychoses, en gebrek aan medicijnen zorgden ervoor dat hij bijzonder kwetsbaar was. De politie en hulpdiensten hebben vanaf het begin benadrukt dat tijd een cruciale factor was in de zoektocht.
De situatie roept ook bredere vragen op over hoe mensen met complexe zorgbehoeften beter beschermd kunnen worden. Experts op het gebied van zorg en veiligheid pleiten voor meer structurele ondersteuning om dergelijke tragedies te voorkomen.
Steunbetuigingen en rouw
De dood van Ahmed Oulad Sedik heeft niet alleen zijn familie, maar ook de bredere gemeenschap diep geraakt. Op sociale media stromen steunbetuigingen binnen. Mensen spreken hun medeleven uit en prijzen de inzet van de hulpdiensten en vrijwilligers.
“Ahmed zal gemist worden,” schrijft een vriend van de familie. “Hij was een vriendelijke ziel, ondanks de uitdagingen die hij in zijn leven moest doorstaan.”
Ook de gemeente Amersfoort heeft een reactie gegeven. In een korte verklaring spreekt burgemeester Lucas Bolsius zijn medeleven uit aan de familie en vrienden van Ahmed. “Onze gedachten zijn bij de familie. We zullen hen waar mogelijk blijven steunen in deze moeilijke tijd.”
Een oproep tot waakzaamheid
De tragische afloop van deze zoektocht heeft bij velen de discussie aangewakkerd over hoe kwetsbare mensen beter beschermd kunnen worden. Er wordt gepleit voor meer samenwerking tussen zorginstanties, politie, en families om vergelijkbare situaties in de toekomst te voorkomen.
“Dit mag nooit meer gebeuren,” zegt een buurtbewoner. “We moeten ervoor zorgen dat mensen zoals Ahmed niet zomaar uit het zicht kunnen verdwijnen zonder dat er meteen alarm wordt geslagen.”
De vermiste 58-jarige Ahmed is donderdag 2 januari overleden aangetroffen in #Amersfoort. Een misdrijf is uitgesloten. Wij wensen de familie veel sterkte. https://t.co/0rxSgIwJvH
— Politie Utrecht (@POL_Utrecht) January 2, 2025
Nalatenschap van Ahmed
Hoewel Ahmed Oulad Sedik niet meer bij zijn familie kan zijn, laat hij een nalatenschap van liefde en gemeenschap achter. Zijn familie en vrienden zullen hem herinneren als een warm en vriendelijk persoon die, ondanks zijn beperkingen, altijd genegenheid uitstraalde.
De tragische gebeurtenis herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om kwetsbare mensen te beschermen en om als gemeenschap samen te komen in tijden van nood.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
