Actueel
KZK-Bob reageert voor het eerst op heftige bekendmaking zieke Martijn Krabbé
Bob Sikkes Reageert Opnieuw op Martijn Krabbé’s Ziekte: “Een Bom die Insloeg”
Bob Sikkes, bekend als de nuchtere makelaar uit het populaire programma Kopen Zonder Kijken, heeft het de laatste tijd niet makkelijk. Terwijl hij midden in een verhuizing zit, wordt hij ook geconfronteerd met het zware nieuws over zijn goede vriend en collega Martijn Krabbé. In een openhartig interview met Weekend deelt Bob zijn gevoelens over de ziekte van Martijn en de impact op zijn leven.
“Het Nieuws Sloeg In als een Bom”
Bob vertelt dat het nieuws over Martijn hem diep heeft geraakt. “Toen ik hoorde wat er aan de hand was, sloeg het echt in als een bom,” zegt hij. “Het is ontzettend verdrietig. Maar tegelijkertijd besef ik dat mijn gevoelens er in deze situatie totaal niet toe doen. Dit is Martijn’s verhaal, zijn gevecht, samen met Deborah (Martijn’s vrouw). Wat ik vooral voel, is enorm veel respect voor hoe sterk ze zijn en hoe ze met deze situatie omgaan.”
Bob benadrukt dat de kracht en het doorzettingsvermogen van Martijn en zijn gezin bewonderenswaardig zijn. “Het is ongelooflijk zwaar wat ze doormaken, maar ze blijven zo positief en veerkrachtig. Dat verdient alle bewondering.”
Martijn Krabbé’s Gezondheid en Werk
Een tijd geleden gaf Martijn aan dat hij, ondanks zijn diagnose, hoopte om weer aan het werk te kunnen gaan. Dit leek lange tijd een onrealistische wens, gezien de ernst van zijn situatie. Totdat er deze week plotseling goed nieuws kwam: Martijn is eerder dan verwacht weer terug op de werkvloer.
Een van de eindredacteuren van Kopen Zonder Kijken, Thijmen Vissers, deelde via Instagram een bijzondere update. Op de foto is te zien hoe Martijn in een opnamestudio de voice-over voor het programma inspreekt. Bij de foto schreef Thijmen: “In zijn natuurlijke habitat.” Het beeld laat zien dat Martijn, ondanks zijn ziekte, weer betrokken is bij het werk dat hij zo graag doet.
Deze onverwachte terugkeer naar de werkvloer heeft niet alleen het team van Kopen Zonder Kijken geraakt, maar ook de vele fans van het programma. Op social media stroomden de steunbetuigingen binnen. Veel kijkers vinden het inspirerend hoe Martijn blijft vechten en ondanks alles zijn passie voor televisie niet loslaat.
De Diagnose: Uitgezaaide Longkanker
Martijn Krabbé maakte op 5 maart 2024 bekend dat er kanker bij hem was vastgesteld. Destijds was nog niet duidelijk om welke vorm het ging en hoe de vooruitzichten waren. De presentator gaf toen aan hoop te hebben op herstel en bleef positief over de toekomst. Helaas kwam er vorige week een verpletterende update: Martijn lijdt aan uitgezaaide longkanker. De ziekte bevindt zich in het laatste stadium, wat betekent dat genezing niet meer mogelijk is.
In een emotioneel bericht op Instagram deelde Martijn het nieuws met de buitenwereld. Hij bedankte zijn familie en vrienden voor hun steun en benadrukte hoe belangrijk zij voor hem zijn in deze moeilijke tijd. Ook sprak hij zijn bewondering uit voor zijn vrouw Deborah, die volgens hem de rots in de branding is voor het gezin.
Impact op Familie en Vrienden
De ziekte van Martijn heeft niet alleen een enorme impact op hemzelf, maar ook op zijn familie en vrienden. Zijn dochter Michelle sprak openhartig over de zware tijd die het gezin doormaakt. In een interview met LINDA vertelde ze dat hun huis gedurende twee weken een constante stroom van bezoekers kende. “Er kwamen elke dag mensen langs. Ze kwamen vrolijk binnen, maar gingen huilend naar huis,” zei Michelle.
Deze uitspraak illustreert hoe diep de ziekte van Martijn iedereen raakt die hem kent. Niet alleen is hij een geliefde vader en echtgenoot, maar ook een goede vriend en collega die altijd klaarstaat voor anderen. Zijn ziekte heeft velen doen beseffen hoe fragiel het leven kan zijn.
Een Veerkrachtig Persoon
Ondanks de harde realiteit blijft Martijn veerkrachtig en probeert hij het leven zo normaal mogelijk voort te zetten. Zijn terugkeer naar de opnamestudio is daar een voorbeeld van. Het toont niet alleen zijn doorzettingsvermogen, maar ook zijn toewijding aan het werk dat hij liefheeft.
Volgens collega Bob Sikkes is Martijn altijd een vechter geweest. “Hij laat zich niet zomaar uit het veld slaan,” zegt Bob. “Dat is wie hij is. Hij blijft doorgaan, zelfs in de moeilijkste tijden. En dat bewonder ik enorm.”
De Toekomst
Hoewel Martijn weet dat hij niet meer kan genezen, probeert hij te genieten van de tijd die hij nog heeft. Zijn prioriteiten liggen bij zijn gezin en zijn werk. “Het belangrijkste voor hem is om zoveel mogelijk waardevolle momenten door te brengen met de mensen van wie hij houdt,” zegt een bron dicht bij de familie.
Zijn terugkeer naar het werk is voor hem een manier om een gevoel van normaliteit te behouden, maar ook om zijn passie voor televisie tot het einde toe te blijven volgen. Zijn familie en vrienden steunen hem daarin volledig.
Een Inspiratie voor Velen
Het verhaal van Martijn Krabbé is niet alleen een verhaal over ziekte en verlies, maar ook over veerkracht, liefde en de kracht van familie. Zijn openheid over zijn diagnose heeft veel mensen geïnspireerd. Op social media delen fans hun bewondering voor hoe Martijn en zijn gezin omgaan met deze moeilijke tijd.
Zijn collega’s, waaronder Bob Sikkes, blijven hem steunen en spreken hun respect uit voor zijn moed en doorzettingsvermogen. Voor iedereen die Martijn kent, is hij een voorbeeld van hoe je zelfs in de donkerste tijden kracht kunt vinden.
Een Belangrijke Les
Het verhaal van Martijn Krabbé herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om het leven te waarderen en te genieten van de kleine dingen. Zijn veerkracht en liefde voor zijn gezin laten zien dat zelfs in moeilijke tijden mooie momenten mogelijk zijn.
Hoewel de toekomst onzeker blijft, is het duidelijk dat Martijn wordt omringd door mensen die van hem houden en hem steunen. Zijn terugkeer naar het werk is een lichtpuntje in een zware periode, en een bewijs van zijn onbreekbare wilskracht.
Martijn Krabbé blijft een inspiratie, niet alleen voor zijn fans, maar ook voor zijn collega’s en vrienden zoals Bob Sikkes, die zijn bewondering niet onder stoelen of banken steekt. “Wat Martijn en zijn gezin doormaken, is ontzettend zwaar, maar hoe ze hiermee omgaan, is werkelijk bewonderenswaardig,” besluit Bob.
Martijn Krabbé lekker aan het werk in z’n natuurlijke habitat👏🏻.
Wens hem veel sterkte en vooral verder blijven genieten van het leven samen met je gezin🎈❤ pic.twitter.com/GDe147Lf8g— Simply Mimi (@Only_SimplyMimi) January 21, 2025
De familie Brandsteder heeft in stilte een lange en zware weg afgelegd. Achter de bekende televisiegezichten en het publieke leven schuilt al jaren een verhaal van zorg, aanpassing en blijvende beperkingen. Het draait om Bob Brandsteder, de minder bekende zoon van Ron Brandsteder en broer van Rick Brandsteder, wiens leven in 2017 abrupt veranderde door een ingrijpend 0ngeluk.
Een moment dat alles veranderde
Wat begon als een alledaagse situatie, eindigde in een drama met levenslange gevolgen. Bob kwam in 2017 ongelukkig ten val op een trap. De impact was direct voelbaar, maar de volledige ernst werd pas duidelijk na medische onderzoeken in het z!ekenhuis. Een MRI-scan bracht aan het licht dat de zenuwen in zijn arm losgeraakt waren van het ruggenmerg — een zeldzame en ingrijpende aandoening die grote gevolgen heeft voor bewegingsvrijheid en dagelijks functioneren.
Sinds dat moment kan Bob zijn arm niet meer gebruiken. Artsen waren duidelijk: herstel zoals hij dat ooit kende, is niet mogelijk. Het is een diagnose die niet alleen lichamelijk zwaar is, maar ook mentaal diepe sporen nalaat.
Leven met blijvende beperkingen
In de jaren na het 0ngeluk is de situatie nauwelijks veranderd. Ondanks intensieve begeleiding, fysiotherapie en medische consulten bleef de verlamming bestaan. Behandeling kon hooguit bijdragen aan kleine verbeteringen in houding en compensatie, maar de fundamentele schade bleef.
Voor de familie Brandsteder betekende dit een complete herinrichting van het dagelijks leven. Bob werd plotseling afhankelijker van zijn omgeving, iets wat voor iemand die gewend is zelfstandig te functioneren bijzonder confronterend kan zijn.
Zijn moeder Yvonne sprak daar eerder openhartig over. Ze gaf aan dat de fysieke situatie al jaren stabiel is, maar dat dit niet betekent dat het makkelijk wordt. “Je leert ermee leven,” zei ze, “maar het went nooit helemaal.”
Een gezin dat bijspringt
Om Bob zo goed mogelijk te ondersteunen, besloot de familie hem dichter bij zijn broer Rick te laten wonen. Er werd een woning voor hem geregeld in de buurt, zodat er altijd iemand in de nabijheid was die kon helpen waar nodig.
Dat besluit zegt veel over de onderlinge band binnen het gezin. Ondanks bekendheid, middelen en een druk bestaan koos de familie voor nabijheid en praktische steun. Niet vanuit plicht, maar vanuit zorg en betrokkenheid.
Toch blijft er ook een harde realiteit: geld, connecties en bekendheid kunnen veel mogelijk maken, maar ze kunnen geen wonderen verrichten. De medische wereld bood geen oplossing die Bob zijn oude leven kon teruggeven.
Mentale klap en langzaam herstel
Naast de fysieke gevolgen had het 0ngeluk ook een zware mentale impact. Ron Brandsteder vertelde eerder dat zijn zoon lange tijd diep zat. Het verlies van bewegingsvrijheid, toekomstplannen en vanzelfsprekendheid liet sporen na.
Voor een ouder is dat misschien wel het zwaarst: machteloos moeten toekijken hoe je kind worstelt met iets waar je niets aan kunt veranderen. Ron verwoordde het ooit treffend: hij zou zich niet kunnen voorstellen zelf met zo’n beperking te moeten leven.
Toch kwam er, na verloop van tijd, een kentering. Bob begon langzaam zijn nieuwe werkelijkheid te accepteren. Niet omdat hij geen verdriet meer voelde, maar omdat blijven vechten tegen het onvermijdelijke te veel energie kostte.
Leren leven met een nieuw perspectief
Acceptatie betekent niet opgeven. In het geval van Bob betekende het zoeken naar manieren om zijn leven opnieuw vorm te geven, binnen de grenzen die er nu eenmaal zijn. Kleine stappen, nieuwe routines en het opnieuw vinden van eigenwaarde buiten fysieke mogelijkheden.
Ron sprak daar met trots over. Over hoe zijn zoon, ondanks alles, weer vooruit durfde te kijken. Dat proces gaat met vallen en opstaan, maar het getuigt van veerkracht.
Voor buitenstaanders is zo’n traject vaak onzichtbaar. Er zijn geen grote interviews, geen publieke updates, geen dramatische momenten op televisie. Het is een stil gevecht, dat zich grotendeels achter gesloten deuren afspeelt.
Een bewuste keuze voor privacy
Die behoefte aan rust en afscherming werd onlangs opnieuw duidelijk bij het afscheid van Ron Brandsteder. De plechtigheid vond plaats in zeer besloten kring. Geen camera’s, geen publieke aanwezigheid, geen media-aandacht.
In de podcast Strikt Privé lichtte Evert Santegoeds toe dat hier bewust voor gekozen is. Hij gaf aan dat hij voldoende informatie had om pers te sturen, maar dat hij dat niet heeft gedaan uit respect voor de wens van de familie.
Volgens Santegoeds speelt Bob hierin een belangrijke rol. Hij zou er sterk de voorkeur aan geven om buiten beeld te blijven. Geen publieke aandacht, geen foto’s, geen verhalen — alleen ruimte om in rust te rouwen en te verwerken.
Respect boven sensatie
Die keuze werd breed gerespecteerd. In een tijd waarin alles wordt gedeeld en vastgelegd, is het opvallend en veelzeggend wanneer een bekende familie expliciet kiest voor stilte. Het onderstreept dat niet alles bedoeld is voor het publieke domein.
Voor Bob is die afscherming extra belangrijk. Zijn leven is al ingrijpend veranderd; extra aandacht zou weinig toevoegen en mogelijk zelfs belastend zijn.
Het laat zien dat achter bekende namen gewone mensen schuilgaan, met gewone zorgen, verdriet en kwetsbaarheid. Soms is het grootste gebaar juist het respecteren van grenzen.
Een verhaal dat blijft
Het verhaal van Bob Brandsteder is geen verhaal van snelle oplossingen of wonderbaarlijk herstel. Het is een verhaal over blijvende beperkingen, maar ook over aanpassing, familiebanden en menselijke veerkracht.
Het herinnert eraan dat niet elke strijd zichtbaar is en dat sommige gevolgen een leven lang meegaan. Tegelijk toont het hoe belangrijk steun, begrip en rust zijn in zulke situaties.
Voor de familie Brandsteder blijft Bob, boven alles, zoon en broer — niet een medisch dossier of een publiek verhaal. En misschien is dat wel de belangrijkste les uit dit stille, maar indringende verhaal.