Actueel
Jeroen Rietbergen houdt groot geheim verborgen voor de buitenwereld
Linda de Mol (60) en Jeroen Rietbergen (53) hebben recentelijk hun relatie opnieuw bevestigd na een turbulente periode vol sch*ndalen en geruchten.
Het nieuws dat ze weer samen zijn, kwam als een verrassing voor velen en riep vragen op over de ware aard van hun relatie en de gebeurtenissen die tot deze hereniging hebben geleid. Het management van De Mol heeft de relatie bevestigd tegenover Shownieuws, wat een einde maakt aan de speculaties.
Een lange weg naar verzoening
Volgens Linda’s manager, Xenia Kasper, is de hernieuwde relatie het resultaat van een lang en moeizaam proces. De twee hebben na hun breuk in januari 2022 tijd genomen om na te denken over hun leven en relatie. Deze breuk kwam kort nadat beschuldigingen van s*ksueel grensoverschrijdend gedrag tegen Rietbergen aan het licht kwamen.
Hij zou zich tijdens zijn tijd als bandleider bij The Voice of Holland schuldig hebben gemaakt aan ongepast gedrag, wat leidde tot zijn vertrek en een mediastorm die ook Linda’s leven drastisch veranderde.
Geruchten over geheime ontmoetingen
Hoewel Linda en Jeroen na hun breuk beweerden uit elkaar te zijn, blijven er hardnekkige geruchten dat ze elkaar in het geheim zijn blijven zien. Sommige bronnen suggereren zelfs dat de breuk meer een strategische zet was om de publieke druk te verlichten dan een definitieve beslissing.
Er zijn verhalen over geheime afspraakjes en gezamenlijke momenten die buiten het oog van de media plaatsvonden. Deze geruchten versterken het beeld dat de twee nooit volledig afscheid van elkaar hebben genomen. Recentelijk werden ze meerdere keren samen gespot, maar hielden hun relatie aanvankelijk onder de radar.
De impact van de sch*ndalen
De beschuldigingen tegen Jeroen hadden niet alleen gevolgen voor hem, maar ook voor Linda. Na zijn bekentenis in 2022 besloot ze tijdelijk haar werk neer te leggen.
Dit was een periode van introspectie, waarin Linda heroverwoog wat echt belangrijk voor haar was. In een recente editorial in haar tijdschrift LINDA schreef ze: “En met wie wil ik de tijd doorbrengen die me nog gegeven is?” Deze uitspraak lijkt te verwijzen naar haar keuze om Jeroen opnieuw in haar leven toe te laten.
Jeroen heeft aangegeven opgelucht te zijn dat de juridische druk inmiddels van hem af is. Dit heeft hem volgens eigen zeggen de ruimte gegeven om zich te richten op zijn persoonlijke leven en de relatie met Linda.
Toch blijven veel mensen sceptisch over zijn gedrag uit het verleden en vragen zich af of Linda er verstandig aan doet zich met hem te herenigen.
Publieke opinie verdeeld
De hernieuwde relatie heeft geleid tot verdeeldheid onder het publiek. Veel fans van Linda vragen zich af of ze niet beter afstand kan nemen van de schaduw die Jeroens verleden over haar werpt. Anderen prijzen haar vergevingsgezindheid en moed om opnieuw liefde te vinden, zelfs in moeilijke omstandigheden.
De situatie roept ook bredere vragen op over de dynamiek van macht, schuld, en vergeving in relaties. Moet iemand altijd afgerekend blijven worden op fouten uit het verleden, of is er ruimte voor verandering en een nieuwe kans?
Toekomstperspectief
Met hun hereniging lijkt het erop dat Linda en Jeroen bereid zijn samen verder te gaan, ondanks de controverses die hen blijven achtervolgen.
Hun beslissing getuigt van een sterke band, maar roept tegelijkertijd vragen op over hoe hun toekomst eruit zal zien. Zullen ze erin slagen om de publieke en persoonlijke uitdagingen te overwinnen?
Voor Jeroen betekent dit mogelijk een nieuwe start, nu de juridische druk van hem af is. Voor Linda blijft het een zoektocht naar balans tussen haar persoonlijke geluk en haar publieke imago. Hun verhaal biedt een fascinerend inzicht in de complexiteit van liefde, vergeving en publieke perceptie.
De tijd zal leren hoe deze hernieuwde relatie zich ontwikkelt en of Linda en Jeroen de schaduwen van het verleden kunnen overwinnen om samen een nieuw hoofdstuk te beginnen.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
