Actueel
Jeroen Pauw emotioneel bij uitvaart van Manuëla Kemp: ‘Sorry, ik kan het niet’ zij was echt mijn liefde!
Jeroen Pauw was zichtbaar geëmotioneerd tijdens de uitvaart van zijn ex-geliefde Manuëla Kemp. De bekende presentator kon zijn emoties moeilijk de baas toen hij door een cameraploeg van RTL Boulevard werd aangesproken vlak voor de plechtigheid op begraafplaats Zorgvlied. “Sorry, ik ben vandaag gewoon even niet zo goed erin,” zei hij met een breekbare stem.
Een afscheid van een icoon
Manuëla Kemp, een geliefde persoonlijkheid in de Nederlandse media, werd herdacht door vrienden, familie en collega’s. De uitvaart vond plaats op Zorgvlied, gelegen aan de oever van de Amstel, een plek die bekend staat om haar serene sfeer. Onder de aanwezigen bevonden zich vele bekende Nederlanders, die hun respect kwamen betuigen aan een vrouw die diepe indruk had gemaakt in hun levens.
Jeroen Pauw, die jarenlang een relatie had met Manuëla, was een van de prominente gasten. Hoewel hij de winters doorgaans doorbrengt op Curaçao, vloog hij speciaal terug naar Nederland om afscheid te nemen. “Manuëla heeft altijd een bijzondere plek in mijn leven gehad,” liet Jeroen eerder weten. Ondanks speculaties over zijn aanwezigheid, was hij er om haar de laatste eer te bewijzen.
Cameraploegen bij Zorgvlied
Zoals vaak bij de uitvaarten van bekende Nederlanders, stonden er cameraploegen opgesteld bij de ingang van Zorgvlied. Zowel RTL Boulevard als Shownieuws probeerden reacties te krijgen van aanwezige BN’ers. Toen Jeroen Pauw door een verslaggever werd aangesproken, bleek al snel hoe zwaar het verlies hem viel.
Op de vraag wat Manuëla voor hem betekende, reageerde hij emotioneel: “Ja, dat kan niet kort. Als je vraagt wat Manuëla voor mij betekent, dat kan ik je niet kort zeggen, dus dan laat ik hem even voor nu. Sorry. Ja, sorry, ik ben vandaag gewoon even niet zo goed erin.”
Steun vanuit de studio
In de studio van RTL Boulevard werd uitgebreid stilgestaan bij de emotionele reactie van Jeroen. Tv-kenner Rob Goossens herinnerde het publiek eraan dat Jeroen en Manuëla acht jaar lang een relatie hadden. “We hebben hem even gesproken, maar je zult zien: hij kon moeilijk uit z’n woorden komen,” legde Rob uit, terwijl een fragment van het interview werd getoond.
Daphne Bunskoek, een andere ex van Jeroen, reageerde vol begrip: “Ja, dat is ook heel logisch. Op zo’n moment weet je gewoon niet wat je moet zeggen. Het is ontzettend moeilijk.” De studio hield een respectvolle en ingetogen toon terwijl het verlies van Manuëla werd besproken.
Patty Brard in tranen
Ook in de uitzending van Shownieuws kwam het afscheid van Manuëla aan bod. Patty Brard, die eveneens bij de uitvaart aanwezig was, was zichtbaar geëmotioneerd. “Het was een prachtig afscheid, maar ook intens verdrietig. Het verlies is enorm,” vertelde ze terwijl ze vocht tegen haar tranen.
Een blijvende leegte
Manuëla Kemp was jarenlang een vertrouwd gezicht in de Nederlandse media en laat een grote leegte achter bij haar dierbaren. Haar warme persoonlijkheid en grote talent hebben een onuitwisbare indruk gemaakt op de mensen om haar heen. De uitvaart was een moment van collectieve rouw, waarin iedereen stil stond bij haar leven en nalatenschap.
Voor Jeroen Pauw, die duidelijk geraakt was door het verlies, was het een dag vol emoties. Zijn kwetsbare reactie liet zien hoe groot de impact van Manuëla op zijn leven was. Zoals velen die haar kenden benadrukten: “Manuëla zal altijd in ons hart blijven.”
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.