Actueel
Eva Jinek haalt uit naar Vandaag Inside: “Koud en kil? Dat clownscircus daar moet hoognodig in de spiegel kijken!”
De talkshow van Eva Jinek en het programma Vandaag Inside (VI) zijn als water en vuur: waar VI bekendstaat om zijn scherpe kritiek en informele sfeer, is Jinek meer gestructureerd en inhoudelijk. Het contrast tussen de programma’s is groot, en dat heeft geleid tot de nodige frictie tussen de talkshowhost en het VI-trio. Vooral Johan Derksen heeft in het verleden forse kritiek geuit op Jinek, wat resulteerde in een gespannen verhouding. Hoe kijkt Eva zelf naar de kritiek die ze krijgt van VI?
De loederrel en de nasleep
De relatie tussen Eva Jinek en Vandaag Inside bereikte een dieptepunt tijdens de zogeheten loederrel. Johan Derksen noemde haar destijds een ‘oncollegiaal loeder’ en beweerde dat ze backstage feest zou hebben gevierd toen Vandaag Inside tijdelijk van de buis werd gehaald vanwege de kaarsrel. De bewering van Derksen zorgde voor een mediarel, en Eva was zichtbaar aangeslagen door de beschuldigingen.
Tijdens een uitzending van Beau liet Jinek destijds weten hoe zwaar ze het vond om op die manier te worden aangevallen. “Ik was er echt van geschrokken. Het ging over iets dat niet waar was. Dat was denk ik het ergste eraan,” vertelde ze emotioneel. Ze gaf toe dat ze er letterlijk wakker van had gelegen: “Dat er werd gezegd dat ik op hun graf zou hebben gedanst en dat ik daar feest om vierde, terwijl dat helemaal niet waar is. Ik werd compleet afgemaakt in die uitzending en dat heeft me echt beziggehouden.”
Hoewel de rel uiteindelijk uitdoofde, bleef Jinek een terugkerend doelwit van kritiek bij Vandaag Inside.
Kritiek van VI: ‘Koud en kil’
De kritiek van het VI-trio blijft terugkeren. Waar het ene moment haar kijkcijfers en journalistieke vaardigheden worden geprezen, wordt ze het andere moment bestempeld als ‘koud’ en ‘kil’. In een recent interview met De Vrouw werd Jinek gevraagd of die kritiek haar raakt. “Je kijkcijfers zijn goed, net als veel recensies, maar er was in het begin ook kritiek. Als ze je bij VI ’koud’, ’kil’, ’helemaal niks’ noemen ‒ doet dat je dan nog wat?”
Eva gaf toe dat ze niet ongevoelig is voor zulke opmerkingen. “Ik kan wel heel stoer zeggen dat het me niet boeit, maar dat is niet zo, daar ben ik te veel een gevoelsmens voor. Ik kijk wel waar het vandaan komt.”
Ze benadrukt dat zulke kwalificaties typisch zijn voor het karakter van Vandaag Inside: “Laat ik het zo zeggen, het is niet ongebruikelijk in dat programma om zo te praten. Dat weet iedereen die naar VI kijkt. Weet je, het zoet neem ik met een kilootje zout en het zuur ook.”
De druk van de talkshowwereld
Hoewel Vandaag Inside haar soms neersabelt, wordt Eva Jinek door anderen juist geprezen als een van de sterkste talkshowhosts van Nederland. Sommigen noemen haar zelfs de ‘talkshowkoningin’. Maar is dat een titel waar Eva zich in herkent?
“Haha, nee, hou op! Die titel is natuurlijk niet iets wat ik zelf in de mond neem of over mezelf zal zeggen. Het is voor mij ook nooit een stip op de horizon geweest dat ik op deze plek terecht wilde komen,” reageert ze.
Jinek geeft toe dat ze nooit bewust heeft gedacht: “Ik word talkshowkoningin.” Volgens haar is dat geen doel waar mensen zich op richten. “Je wordt op een gegeven moment gevraagd en dan ben ik wel iemand die er helemaal voor gaat.”
Geen middenmoter
Jinek staat bekend om haar werkethiek. Ze wil altijd excelleren en is niet iemand die genoegen neemt met middelmatigheid. “Ik heb nooit een middenmoter willen zijn. In wat dan ook. Als je me vraagt om je ijskast schoon te maken, ga ik er ook helemaal voor. Ik ga altijd voor een 10 omdat ik weet dat ik dat nooit haal. Maar als je op een 9 mikt, wordt het een 7.”
Die instelling verklaart waarom Jinek haar talkshow met zo’n precisie benadert. Elke aflevering moet staan als een huis, en de dynamiek tussen de gasten moet goed zijn. Ze is perfectionistisch, wat soms in contrast staat met het losbandige en chaotische karakter van een show als Vandaag Inside.
Verschillende formats, verschillende benaderingen
De verschillen tussen de talkshow van Jinek en Vandaag Inside zijn groot. Waar VI een luchtigere, informele toon hanteert en vaak scherpe uitspraken doet, is Jinek serieuzer en journalistieker van aard. Die verschillende stijlen zorgen ervoor dat ze bij VI vaak als ‘te correct’ of ‘te klinisch’ wordt gezien, terwijl haar eigen achterban haar juist prijst om haar grondige aanpak.
Zelf lijkt Jinek zich daar niet al te druk over te maken. Ze beseft dat televisie een vluchtige wereld is. “Elke avond moet ik een show maken en als ik het een paar keer verknal, kan het zo weer voorbij zijn.”
Ondanks de kritiek en het geroddel in de media blijft Jinek gefocust op haar werk. Ze laat zich niet afleiden door commentaar en richt zich liever op het maken van een inhoudelijk sterke talkshow. Dat ze daarbij soms kritiek krijgt van Vandaag Inside, neemt ze voor lief.
Conclusie
De verhouding tussen Eva Jinek en Vandaag Inside blijft gespannen. Terwijl ze bij VI vaak wordt neergesabeld als ‘koud’ en ‘kil’, heeft Jinek een andere visie op haar aanpak. Ze begrijpt dat kritiek bij het vak hoort en kiest ervoor om zich daar niet te veel door te laten beïnvloeden.
Toch geeft ze toe dat ze de harde woorden van VI niet volledig van zich af kan laten glijden. Ze blijft een gevoelsmens en kijkt altijd naar waar de kritiek vandaan komt. Haar perfectionisme en toewijding aan haar vak zorgen ervoor dat ze zich niet zomaar laat wegzetten. Of ze nu wordt bestempeld als ‘talkshowkoningin’ of als ‘kil’, Jinek blijft doen waar ze goed in is: journalistiek bedrijven op haar eigen manier.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.