Actueel
Ellen ten Damme (57) over haar dertig jaar jongere vriend: ‘Mensen vinden het heel normaal ons samen te zien’
Ellen ten Damme over haar jongere vriend en leven: ‘Mensen vinden het normaal ons samen te zien’
In een openhartig interview met Mezza vertelt Ellen ten Damme over haar veelzijdige leven, haar liefde voor theater en muziek, en de bijzondere relatie met haar dertig jaar jongere vriend. Terwijl ze druk bezig is met haar theatertour Barock en zich voorbereidt op de kerstshow Hete Kerst, deelt de zangeres en theatermaker persoonlijke inzichten over verlies, liefde en zelfacceptatie.
Een leven vol passie en creativiteit
Ellen ten Damme is een van de meest veelzijdige artiesten van Nederland. Met haar huidige tour Barock brengt ze een explosieve combinatie van muziek, theater en performance. “Ik hou ervan om mezelf telkens opnieuw uit te vinden,” zegt Ellen. “Barok staat voor overdaad, zowel visueel als muzikaal. Het is een ode aan de kunst, maar ook aan vrijheid.”
Naast haar tour heeft ze haar handen vol aan de kerstshow Hete Kerst, die binnenkort in première gaat. “Het wordt een hete, swingende voorstelling vol humor en warmte,” belooft Ellen. “Het is heerlijk om mensen in de donkere dagen iets te geven waar ze blij van worden.”
Over haar dertig jaar jongere vriend
Een opvallend onderwerp dat ter sprake komt, is haar relatie met een partner die dertig jaar jonger is dan zij. Ellen spreekt openhartig over de reacties die dit oproept. “Mensen om ons heen vinden het eigenlijk heel normaal dat we samen zijn,” vertelt ze. “Het is vooral de buitenwereld die er iets van lijkt te vinden, maar dat boeit me niet zo. Liefde kent geen leeftijd, en wij voelen ons gelukkig samen.”
Hoewel ze blij is met haar relatie, geeft Ellen toe dat ze zich soms bewust is van het leeftijdsverschil. “Het kan best lastig zijn, vooral als je merkt dat je in totaal verschillende levensfases zit. Maar tegelijkertijd leren we veel van elkaar, en dat is ontzettend waardevol.”
Reflectie op verlies en familiebanden
Tijdens het gesprek deelt Ellen ook haar gevoelens over het verlies van haar vader. “Ik mis mijn vader nog steeds enorm,” zegt ze. “Je kunt je niet voorbereiden op dat soort verdriet. Het komt altijd harder binnen dan je denkt.”
Haar ouders speelden een belangrijke rol in haar opvoeding en creatieve ontwikkeling. “Mijn vader gaf me de vrijheid om mezelf te zijn. Hij stimuleerde me om mijn eigen pad te volgen, en dat heb ik altijd gedaan.” Ellen vertelt dat de band met haar moeder eveneens sterk is. “Ze is mijn grootste fan en komt naar bijna elk optreden. Het geeft me een gevoel van verbondenheid.”
De balans tussen werk en privé
Als iemand die altijd onderweg is, zoekt Ellen voortdurend naar manieren om balans te vinden tussen werk en privéleven. “Mijn leven bestaat uit reizen, optreden en repeteren,” zegt ze. “Het kan best eenzaam zijn, maar ik heb geleerd om momenten van rust in te bouwen.”
Haar relatie helpt haar om die balans te vinden. “Mijn partner begrijpt mijn leven en ondersteunt me daarin,” legt Ellen uit. “We proberen tijd samen door te brengen, al is dat niet altijd makkelijk met mijn drukke schema.”
Over uiterlijk en zelfacceptatie
Ellen staat bekend om haar flamboyante stijl en opvallende optredens, maar zelf hecht ze niet zoveel waarde aan uiterlijkheden. “Mensen denken vaak dat ik veel bezig ben met mijn uiterlijk, maar dat valt best mee,” zegt ze lachend. “Ik wil gewoon authentiek zijn en mezelf uitdrukken op een manier die bij me past.”
Ze benadrukt dat ouder worden haar niet tegenhoudt om te doen wat ze leuk vindt. “Ik voel me nog steeds jong van geest. Leeftijd is maar een getal, en het belangrijkste is dat je blijft doen waar je gelukkig van wordt.”
Vooruitkijken naar nieuwe projecten
Met de kerstshow Hete Kerst in aantocht en de lopende tour Barock, kijkt Ellen al vooruit naar nieuwe uitdagingen. “Ik heb altijd nieuwe ideeën en projecten in mijn hoofd,” vertelt ze enthousiast. “Misschien komt er volgend jaar weer een nieuw album of een compleet ander theaterconcept. Ik blijf altijd dromen en plannen maken.”
Haar passie voor muziek en theater blijft de drijvende kracht achter alles wat ze doet. “Ik wil mensen raken, hen even laten ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Dat is wat mij motiveert.”
Tot slot
Ellen ten Damme is een artiest die altijd zichzelf blijft, ongeacht wat de wereld van haar vindt. Haar levensverhaal is een mix van passie, verlies, liefde en creativiteit. Met haar inspirerende boodschap en onuitputtelijke energie blijft ze een unieke kracht in de Nederlandse entertainmentwereld. Terwijl ze blijft schitteren op het podium, kijkt Ellen met vertrouwen en nieuwsgierigheid naar wat de toekomst brengt. “Het leven is een avontuur,” zegt ze, “en ik ben nog lang niet klaar.”
Familie in shock na tragedie met Klaas Bijl, Jeffrey en Emma: ‘Niet te bevatten’
Het familiedrama rond de vermissing van Jeffrey (10) en Emma (8), die samen met hun vader Klaas Bijl d00d werden aangetroffen in een auto in Winschoten, heeft diepe sporen nagelaten binnen de familiekring. De pijn, het ongeloof en de vragen die achterblijven, maken duidelijk hoe intens het verdriet is.
Een ondenkbare wending
In gesprek met Hart van Nederland doet Mariska, de voormalige stiefdochter van Klaas Bijl, voor het eerst haar verhaal. Terwijl de emoties zichtbaar op haar gezicht staan geschreven, spreekt ze over de verwarring, het verdriet en de verwoesting die deze gebeurtenis heeft veroorzaakt.
“Dat je jezelf iets aandoet, is al moeilijk te begrijpen. Maar dat je ook nog je eigen kinderen meeneemt… dat snap ik écht niet,” zegt ze, zichtbaar aangedaan. “Ongelooflijk. Het grijpt me bij de keel.”
Klaas Bijl had in het verleden een relatie met Mariska’s moeder. “Hij was ooit mijn stiefvader. Mijn moeder is inmiddels bijna twaalf jaar geleden overleden.” Ze kende hem dus door en door, en toch had ze dit nooit aan zien komen. “Ik vind dit echt heel heftig. Dat hij zoiets zou doen? Nooit verwacht. Echt totaal niet.”
Klaas in het verleden: drank en egoïsme
Mariska vertelt dat de relatie van haar moeder met Klaas niet altijd eenvoudig was. “Hij was een egoïstische man. Altijd met zichzelf bezig. Dat hij dronk, ja, dat speelde zeker mee.” Volgens haar stelde Klaas zijn eigen noden vaak boven die van anderen. Het schetst een beeld van iemand die al langere tijd worstelde met persoonlijke demonen, al blijft het moeilijk te verklaren wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft gebracht.
Wat Klaas bezielde om deze fatale beslissing te nemen, blijft onduidelijk. Wel geeft Mariska aan dat hij eerder dreigde met het ondernemen van drastische stappen. “Hij heeft vaker dingen gezegd. Achteraf denk je: we hadden alarm moeten slaan. Maar het is zo lastig. Je denkt toch: hij meent het niet, het zijn woorden in een boze bui.”
Nauwe band met het gezin
De afgelopen dagen stond Mariska dicht bij het getroffen gezin. Haar zoon heeft veel contact met de familie van Jeffrey en Emma. “We waren hier gisteravond nog. Mijn zoon is er vaak, dus ik ken ze ook goed. Wat er is gebeurd, raakt ons allemaal.”
De impact op de familie is enorm. “Ze zijn kapot van verdriet. Dat is logisch. Dit is zoiets afschuwelijks. Je kan het niet bevatten. Dit komt zo hard binnen, bij iedereen.”
De plek van de vondst: een litteken in het landschap
Dat de auto met de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden aan de Renselweg in Winschoten, maakt diepe indruk. Voor Mariska is het een plek geworden die voor altijd beladen zal blijven. “Het is nu een gekke plek. Een plek van verdriet, van ongeloof. Ik wil het niet geloven, maar het is helaas wel echt gebeurd.”
Volgens haar kende Klaas de omgeving goed. “Hij kwam hier vaker. Het is typisch dat hij juist hier is heen gegaan. Misschien heeft hij het allemaal van tevoren bedacht. Die gedachte maakt het extra wrang.”
Reconstructie van een tragedie
De afgelopen dagen werd steeds duidelijker dat er tekenen waren die wezen op een zorgwekkende toestand van Klaas Bijl. De dag vóór de verdwijning stuurde hij verontrustende berichten naar de moeder van de kinderen, waarin hij schreef dat er ‘iets zou gaan gebeuren’ en dat ze het ‘wel te boven zou komen’. De moeder nam deze signalen serieus en schakelde de p0litie in.
Agenten bezochten het huis van Klaas, maar zagen destijds geen directe aanleiding om de kinderen bij hem weg te halen. De volgende dag nam Klaas de kinderen mee in zijn grijze Toyota Avensis, met de belofte dat ze naar McDonald’s zouden gaan. Tegen een vriendin, Mirka, zei hij echter dat ze ‘naar het paradijs’ gingen.
Later op zondag belde Klaas nog kort met een kennis, om te zeggen dat het goed ging met de kinderen en dat ze aardappelen en schnitzel hadden gegeten. Het bleek het enige en laatste teken van leven.
De brief en de vondst
Op dinsdagochtend maakte de p0litie bekend dat er een handgeschreven brief van Klaas was gevonden. De inhoud riep ernstige zorgen op. Er stonden aanwijzingen in dat hij zichzelf en zijn kinderen van het leven wilde beroven. Het was een dramatische wending in een zaak die het hele land in de greep hield.
Diezelfde avond werd de auto van Klaas gevonden in het water bij de Renselweg in Winschoten. Forensisch onderzoek bevestigde later dat zich meerdere lichamen in het voertuig bevonden. Daarmee kwam een tragisch einde aan de dagenlange zoekactie, waarin honderden mensen hadden meegezocht.
Verbijstering in de gemeenschap
In Beerta en Winschoten heerst diepe rouw. Scholen, sportclubs en buren zijn geraakt door het verlies van twee jonge kinderen. “Iedereen kende ze wel een beetje,” zegt een buurtbewoner. “Altijd vrolijk, altijd samen.” Er worden herdenkingsmomenten voorbereid en er is een stroom van bloemen neergelegd op plekken waar het gezin werd gezien.
Reflectie en vragen
De tragedie roept, naast intens verdriet, ook fundamentele vragen op. Hoe kon dit gebeuren, ondanks de signalen? Wat kunnen we leren over omgangsregelingen, conflicten na scheiding, en de signalering van psychische nood?
Mariska is daar duidelijk over. “Er moeten betere manieren komen om in te grijpen als er zulke duidelijke signalen zijn. Want dit mag nooit meer gebeuren. Geen enkel kind verdient dit. Geen enkele familie verdient dit.”
Voor nu overheerst de stilte, de r0uw en de poging om te begrijpen. Wat rest is een familie die zich door een onvoorstelbare tragedie moet worstelen — en een samenleving die achterblijft met de opdracht om te waken, beschermen en leren van het ondenkbare.