Actueel
Dochter Martijn Krabbé reageert op ziekte vader: ´Groot verdriet´
In een ontroerend interview met LINDA. deelt Martijn Krabbé voor het eerst openhartig over zijn kankerdiagnose en de impact die het heeft gehad op zijn leven en dat van zijn familie. Samen met zijn dochter Michelle reflecteert hij op de veranderingen die het nieuws met zich meebracht.
Michelle’s Ervaring van het Nieuws
Michelle, Martijn’s dochter, vertelt openhartig over hoe het nieuws haar leven op zijn kop zette. “Ik woon sinds twee jaar op mezelf in Maastricht en had echt de tijd van mijn leven. Ik kwam nog maar weinig thuis en als er familievakanties werden gepland, dacht ik eerlijk gezegd: ik ga liever met mijn vriendinnen op pad. Maar ineens is alles anders geworden.” Het besef dat haar vader ernstig ziek is, veranderde haar perspectief op alles.
Emotionele Beproeving voor Michelle
De eerste weken na de diagnose waren voor Michelle zwaar. Ze voelde zich opgesloten in haar emoties doordat haar ouders het nieuws eerst met familie, vrienden en collega’s deelden. “Papa en Deborah wilden het eerst persoonlijk aan familie, vrienden en collega’s vertellen. Dus hier kwamen twee weken lang drie keer per dag mensen over de vloer. Ik hoorde papa en Deborah elke keer hetzelfde verhaal vertellen, terwijl ik mijn gevoelens intussen met niemand kon delen.”
Schuldgevoelens en Angst voor de Toekomst
Michelle deelt dat het schuldgevoel haar vaak overweldigde. Ze was bang haar vader niet meer te zien bij belangrijke momenten in haar leven: “Ik ben pas twintig en had zo veel leuke dingen op de planning staan. Dan komt een zieke vader heel slecht uit. Waar ik me natuurlijk enorm schuldig over voelde. Omdat ik vond: geniet er nou juist van dat hij er nog wel is.”
De gedachte aan de toekomst maakt haar angstig: “23 september word ik 21, en ik verheug me al jaren op het diner dat ik dan ga organiseren. Intussen krijg ik er stress van om te ver in de toekomst te kijken en me af te vragen welke momenten hij nog gaat meemaken. Dat diner? Mijn bruiloft? Mijn eerste kind?! Het lijkt me verschrikkelijk als mijn kinderen hem niet zullen leren kennen.”
Herstel van de Band Tussen Vader en Dochter
Ondanks het verdriet heeft Michelle ook iets moois ervaren: de herstelde band met haar vader. “Ik heb het zwaar, maar tegelijkertijd geniet ik er extra van hoe close papa en ik weer zijn geworden. Nadat mijn ouders uit elkaar gingen, heb ik me een tijdje tegen hem afgezet, terwijl wij daarvoor een ontzettend sterke band hadden. Die is helemaal terug, maar ik kan nu ook volschieten van alles wat we niet meer samen gaan meemaken.”
Martijn’s Reactie op het Verdriet
Martijn zelf reageert emotioneel op het verdriet van zijn dochter en de situatie waarin zij zich bevindt. “Er is een onuitsprekelijk verdriet dat op je wacht. Ik voel me er heel schuldig over dat ik jullie dit aandoe,” zegt hij. Dit onderstreept de zware emotionele tol die de ziekte niet alleen op hem, maar ook op zijn gezin heeft.
Impact op het Gezin
Het interview benadrukt de ingrijpende veranderingen die de diagnose heeft gebracht voor Martijn, Michelle en hun familie. De ziekte heeft niet alleen fysiek effect, maar beïnvloedt ook de relaties en de manier waarop ze naar de toekomst kijken.
Toekomstige Momenten zonder Martijn
De angst voor de toekomst is niet enkel een privékwestie, maar wordt gedeeld door iedereen die dicht bij Martijn staat. De gedachte dat hij niet bij bepaalde belangrijke momenten zal zijn, is een zwaar besef voor zijn dochter Michelle. Toch probeert ze te genieten van de momenten die ze nog samen kunnen delen, ondanks het onvermijdelijke verdriet dat op hen wacht.
Martijn en Michelle’s openhartige verhaal biedt een unieke kijk in de impact van kanker op een familie, waarbij de liefde en het verdriet hand in hand gaan.
Efteling-bezoekers schrikken van stijgende prijzen: “Een dag vol magie, maar ook vol rekenen”
Een dagje Efteling staat voor velen gelijk aan verwondering. Het is de plek waar kinderen sprookjes tot leven zien komen en volwassenen hun zorgen even vergeten. Toch merken steeds meer gezinnen dat dit dagje uit flink in de papieren begint te lopen.
De entreeprijzen zijn de laatste jaren gestegen, maar vooral de horecaprijzen in het park zorgen voor gespreksstof. Van een simpel flesje fris tot een glas wijn — de kosten lopen snel op. Wat ooit een zorgeloze uitstap was, vraagt tegenwoordig om wat meer planning en afweging.
Dorst lessen wordt prijzig
Wie tegenwoordig dorst krijgt in de Efteling, merkt al snel dat een drankje halen een kostbare aangelegenheid is geworden. Een flesje frisdrank zoals cola, sinas of cassis kost in 2025 €4,10.
Ter vergelijking: in 2024 betaalde een bezoeker nog €3,70 voor hetzelfde flesje. Ook populaire varianten als Lipton Ice Tea of de Spa-lijn zijn meegestegen.
Voor gezinnen met kinderen tikt het bedrag extra snel aan. Ook kinderdrankjes zoals Fristi en Chocomel zijn duurder geworden, waardoor een eenvoudig rondje drankjes voor vier personen al snel boven de vijftien euro uitkomt.
“We nemen tegenwoordig zelf pakjes drinken mee,” vertelt een moeder uit Rotterdam. “De kinderen vinden het niet erg, maar het scheelt ons echt een hoop geld over de dag.”
Een glas wijn of biertje? Even nadenken
Ook volwassenen die graag even genieten van een glas wijn of een biertje merken het verschil. Een klein flesje Torres-wijn kost inmiddels bijna zes euro, en ook een blikje bier is een stuk duurder dan voorheen.
Waar alcoholische drankjes vroeger een kleine extra verwennerij waren tijdens het dagje uit, denken veel bezoekers nu twee keer na voordat ze bestellen.
“Een drankje op het terras hoort bij de Efteling-beleving,” zegt een vaste bezoeker. “Maar als je met z’n vieren bent, zit je voor een paar glazen wijn al aan twintig euro. Dan smaakt het toch iets minder ontspannen.”
Statiegeld: kleine bijdrage, groot gebaar
Sinds de invoering van statiegeld in het park in 2023 betaal je bij elk flesje of blikje 15 cent extra. Bezoekers krijgen dat bedrag terug als ze hun verpakking inleveren.
Daarnaast biedt de Efteling een sympathiek alternatief: wie wil, kan het statiegeld doneren aan Villa Pardoes — een organisatie die gezinnen met ernstig zieke kinderen een onbezorgde vakantie in het park bezorgt.
“Het is een mooi initiatief,” zegt een vader die het bedrag liever schenkt. “Het gaat om kleine bedragen, maar samen maakt het verschil.”
Het systeem zorgt niet alleen voor minder zwerfafval, maar geeft bezoekers ook het gevoel dat ze iets bijdragen aan een goed doel.
Maaltijden steeds duurder
Niet alleen drankjes, maar ook eten in het park is duurder geworden. Een frietje met snack kost tegenwoordig al snel tussen de €9 en €12, afhankelijk van waar je bestelt.
Voor gezinnen die meerdere maaltijden kopen, lopen de kosten dus snel op.
“Vroeger haalden we gewoon een frietje tussendoor,” vertelt een stel dat jaarlijks het park bezoekt. “Nu nemen we wat broodjes mee en trakteren we onszelf aan het einde van de dag op iets lekkers. Zo blijft het leuk.”
De stijging past in een bredere trend: horeca en leveranciers kampen met hogere kosten voor personeel, energie en ingrediënten, en dat vertaalt zich in de prijzen voor bezoekers.
Het broodtrommeltje maakt een comeback
Wie door het park wandelt, ziet het steeds vaker: gezinnen die even neerstrijken op een bankje met hun eigen meegebrachte lunch.
Thermosflessen met koffie, fruitbakjes, wraps en boterhammen zijn weer helemaal terug. Niet omdat de kwaliteit in de Efteling tegenvalt, maar omdat het voor veel mensen simpelweg een manier is om het dagje uit betaalbaar te houden.
“De Efteling moedigt dat gelukkig niet af,” zegt een bezoekster uit Tilburg. “Je mag gewoon je eigen eten meenemen. En eerlijk gezegd: een boterham in het Sprookjesbos smaakt net zo goed.”
Toch zijn er ook bezoekers die het jammer vinden dat spontaniteit plaatsmaakt voor rekenen. “Je wil gewoon iets lekkers kopen zonder eerst te moeten bedenken of het binnen je budget past,” aldus een andere bezoeker.
Kwaliteit blijft hoog
Over de kwaliteit van het eten in de Efteling zijn de meningen overigens nog altijd lovend. Van ambachtelijke pannenkoeken in het Polles Keuken tot verse maaltijden bij het Station de Oost: het aanbod is gevarieerd en goed verzorgd.
De parkhoreca blijft een belangrijk onderdeel van de Efteling-beleving. De gerechten worden gepresenteerd met oog voor detail, en de locaties zijn sfeervol ingericht in de kenmerkende sprookjesstijl.
“Je betaalt wat meer, maar het eten is wel lekker en vers,” zegt een bezoeker. “Je ziet dat er aandacht aan besteed is.”
Toch zorgt die kwaliteit ook voor een dilemma: het aanbod is aantrekkelijk, maar niet iedereen kan of wil daar voortdurend gebruik van maken.
Bewust kiezen en plannen
Het gevolg van de prijsstijgingen is dat bezoekers voorzichtiger worden met hun uitgaven. Waar een dagje Efteling vroeger draaide om spontaniteit, draait het nu vaker om plannen.
Veel gezinnen kiezen voor een mix van eigen eten en één traktatie in het park. Een ijsje, een pannenkoek of een snack wordt dan een speciaal moment, in plaats van een vanzelfsprekend onderdeel van de dag.
“We geven het geld liever uit aan iets unieks, zoals een souvenir,” vertelt een vader met twee kinderen. “Dan hebben ze iets om mee naar huis te nemen dat langer meegaat dan een frietje.”
De balans tussen beleving en budget
De Efteling blijft een van de meest geliefde attractieparken van Nederland. Met ruim 5 miljoen bezoekers per jaar blijft de populariteit onverminderd groot, ondanks de hogere prijzen.
Toch lijkt de grens voor sommige gezinnen dichterbij te komen. Op sociale media klinkt steeds vaker de wens dat het park de prijzen in balans houdt, zodat het voor iedereen toegankelijk blijft.
“Een dagje Efteling is nog steeds magisch,” schrijft een bezoeker op X. “Maar het wordt wel een luxe-uitje.”
De directie van het park benadrukt regelmatig dat de prijsstijgingen nodig zijn om de kwaliteit te behouden en te investeren in nieuwe attracties en duurzaamheid.
Slot: de magie blijft, maar de portemonnee voelt het
Ondanks de stijgende prijzen blijft de Efteling een plek waar generaties samenkomen, waar groot en klein zich even in een andere wereld wanen.
Toch is de realiteit duidelijk: waar vroeger vooral de magie sprak, klinkt nu ook het zachte gerinkel van de rekenmachine.
Wie het slim aanpakt, kan er nog steeds een betoverende dag van maken — met een broodtrommeltje van thuis, een flesje water in de tas en misschien één bijzondere traktatie in het park zelf.
Want hoe duur het ook wordt, de glimlach van een kind bij het zien van de draak van Joris en de Draak of de muziek van Droomvlucht blijft onbetaalbaar.