Connect with us

Actueel

Dit is wat er echt gebeurde met de relatie tussen Winter Vol Liefde-Jana en Jorik

Avatar foto

Published

on

Kijkers van Winter Vol Liefde hadden hun hoop nog niet opgegeven, maar tijdens de reünie-aflevering van het datingprogramma werd duidelijk dat Jorik en Lana toch niet als stelletje zijn geëindigd. Ondanks de teleurstelling van de fans, onthulde Lana zaterdag in een interview met De Gelderlander dat haar vertrek uit het programma niet het einde van hun verhaal betekende.

Lana reflecteert op haar ervaring

Lana kijkt terug op haar tijd in het programma met gemengde gevoelens. “Als ik nu terugkijk, kan dat wel confronterend zijn voor mezelf. Ik ben best wel gegroeid en vraag me dan dingen af: hoe heb ik dat toen aangepakt?

Had ik niet eerder naar huis moeten gaan?” Ze erkent dat het programma haar leven veranderde, en hoewel het in het moment intens was, kan ze het nu beter relativeren. “Je leeft daar heel erg in een bubbel en je gaat mee in de gezelligheid. Nu kun je het iets beter relativeren: dat was toen.”

Een mooie ervaring met veel geleerd

Toch kijkt Lana positief terug op haar deelname. “Het is super leerzaam om jezelf zo te zien. Je hebt als het ware een spiegel voor je.” Ze geeft aan dat ze deze ervaring wel weer zou willen meemaken, hoewel het ook spannend was om haar verschijning op tv te zien.

“Mijn familie wist er ook niets vanaf. Ze zaten voor de tv en toen kwam ik ineens voorbij. Gelukkig kreeg ik ook van hen veel positieve reacties, met dat ik echt mezelf ben gebleven.”

Onvertelde momenten

Lana merkt op dat er veel niet in de uitzendingen te zien was. Zo werd bijvoorbeeld niet getoond waarom Jorik niet naar Nederland kwam. “Vijf weken na de opnames kwam hij naar Nijmegen. Toen hebben we wel een fijn gesprek gehad, waarin we besloten te stoppen. Voor hem vanwege de afstand, voor mij vanwege de communicatie.”

Vriendschap na het programma

Ondanks hun breuk na het programma, is het verhaal van Jorik en Lana niet voorbij. Lana legt uit: “Nu lijkt het alsof het na het programma een beetje is doodgebloed, omdat ik naar Nederland moest ofzo. Dat was alleen niet zo. We hebben sindsdien echt een vriendschap en bellen soms een uur, of facetimen over van alles en nog wat. Dat is erg fijn.” Ze heeft ook achter de schermen beelden gedeeld van haar en Jorik, die het bewijs leveren van hun blijvende vriendschap.

Actueel

Huisarts stuurt Georgia (28) negen keer weg in zes maanden en nu is het te laat: ”Ik moet mijn begrafenis gaan regelen”

Avatar foto

Published

on

Georgia (28) kreeg pas na maanden de juiste diagnose: “Nu heb ik nog hooguit een jaar te leven”

De 28-jarige Georgia-Leigh Gardiner uit het Verenigd Koninkrijk kreeg op vrijdag 13 juni het moeilijkste nieuws dat een jonge moeder zich kan voorstellen: ze heeft een zeldzame, agressieve vorm van maagk*nker en haar prognose is nog maximaal twaalf maanden. Een diagnose die volgens haar voorkomen had kunnen worden, als haar klachten eerder serieus waren genomen.

Eerste klachten: buikkrampen en misselijkheid

De eerste signalen doken op in de zomer van vorig jaar. Georgia voelde zich steeds vaker misselijk en kreeg regelmatig last van buikkrampen. Bezorgd stapte ze naar de huisarts, die haar klachten bestempelde als ‘brandend maagzuur’. Ze kreeg een standaardmedicatie voorgeschreven: lansoprazol, een middel dat normaal helpt bij maagzuurklachten en reflux.

Maar Georgia’s symptomen verdwenen niet. Integendeel: ze verergerden. Al snel kon ze bijna geen voedsel meer verdragen. Binnen een paar maanden viel ze twintig kilo af, zonder dat duidelijk was wat er precies aan de hand was.

“Negen keer werd ik weggestuurd”

In gesprek met Daily Mail vertelt Georgia openhartig over haar zoektocht naar hulp. Ze ging maar liefst negen keer naar de huisarts, maar kreeg steeds opnieuw het gevoel niet serieus genomen te worden. Pas maanden later werd ze eindelijk doorgestuurd naar een speciaal traject voor mensen met onverklaarbare symptomen.

Tijdens een endoscopie – waarbij artsen via de keel het spijsverteringskanaal bekijken – werd besloten dat ze op 13 juni naar het z!ekenhuis moest komen voor de uitslag. Die dag zou haar leven voorgoed veranderen.

Zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker

In het St. James’s University Hospital kreeg Georgia de diagnose linitis plastica, een uiterst zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker die zich snel verspreidt. “In die kamer zakte de grond onder mijn voeten weg,” zegt ze. De artsen ontdekten dat de z!ekte zich al had uitgezaaid naar haar lymfeklieren en andere organen.

Ze kreeg te horen dat de z!ekte ongeneeslijk is en zich in het laatste stadium bevindt. De gemiddelde levensverwachting is een jaar. Maar het enige waar Georgia op dat moment aan kon denken, was haar zoontje Arlo van twee jaar oud. “Hoe kan dit gebeuren terwijl ik een kind heb dat me nog zo nodig heeft?”

Jong, gezond en toch ernstig z!ek

Wat haar situatie nog schrijnender maakt, is dat Georgia verder een gezond leven leidde. “Afgezien van het gewichtsverlies voelde ik me fit. Ik had nooit verwacht dat dit mij zou overkomen. Ik dacht dat ik onaantastbaar was op mijn leeftijd.”

Via een GoFundMe-pagina deelt ze haar verhaal en toekomstplannen. Binnenkort start ze met chemotherapie in de hoop dat de behandeling de groei van de tumor kan afremmen. “Ik wil mijn zoontje zo lang mogelijk bij me hebben. Elke extra dag telt.”

“We halen onze bruiloft naar voren”

Een van Georgia’s dromen was trouwen met haar verloofde. Oorspronkelijk stond hun bruiloft pas over een paar jaar gepland, maar gezien de situatie hebben ze die plannen versneld. “We weten niet of ik er dan nog ben,” vertelt ze openhartig. “Dus willen we nu trouwen, terwijl ik me nog sterk genoeg voel.”

“Het had anders kunnen lopen”

Georgia blijft strijdbaar, maar voelt ook frustratie over hoe haar klachten aanvankelijk zijn behandeld. “Steeds werd mij verteld dat het gewoon maagzuur was. Dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Maar dit type k*nker ontwikkelt zich razendsnel – binnen enkele maanden van stadium één naar stadium vier.”

Ze hoopt met haar verhaal bewustwording te creëren. “Als iemand met aanhoudende klachten niet gehoord wordt, moet er sneller gehandeld worden. Misschien was er dan nog een kans geweest op genezing.”

Hoop, liefde en strijdlust

Hoewel Georgia nu leeft met een beperkte toekomstverwachting, weigert ze op te geven. “Ik ben jong, ik ben sterk, en ik ga vechten. Voor mezelf, maar vooral voor mijn zoontje.”

Op sociale media en via haar crowdfundingactie ontvangt Georgia veel steun. Haar verhaal raakt een snaar, juist omdat het laat zien hoe broos het leven kan zijn – zelfs op jonge leeftijd.

Continue Reading