Connect with us

Actueel

Dionne Stax krijgt opmerkingen over haar outfit

Avatar foto

Published

on

In de wereld van televisie draait het allang niet meer alleen om wat er wordt gezegd — het gaat net zo goed om wie het zegt en vooral hoe die persoon eruitziet. De verpakking van de boodschap is minstens zo belangrijk als de inhoud, en in het oog van het grote publiek wegen stijl, uitstraling en lichaamstaal vaak zwaarder dan de feiten. Het is een ongeschreven regel die vooral vrouwelijke presentatoren raakt. Zij worden keer op keer beoordeeld op hun uiterlijk, hun kledingkeuze en hun voorkomen, veel meer dan hun mannelijke collega’s.

Een van de bekendste voorbeelden hiervan in Nederland is Dionne Stax. Jarenlang was zij een vertrouwd gezicht bij het NOS Journaal en inmiddels heeft ze haar plek veroverd in de bredere mediawereld. Dionne is geliefd om haar rustige manier van presenteren, haar heldere uitleg en de professionele rust die ze uitstraalt. Toch is haar uiterlijk al die tijd een vast onderwerp van gesprek gebleven. Niet omdat het schreeuwerig of opzichtig is, maar juist omdat het altijd nét genoeg opvalt om aandacht te trekken.

Dionne staat bekend om haar stijlvolle, ingetogen garderobe. Ze kiest voor goed gesneden blouses, klassieke jurken en neutrale kleuren die haar uitstraling van betrouwbaarheid versterken. Haar kleding is verzorgd, modern en professioneel — precies wat je zou verwachten van een presentator die serieus genomen wil worden. Toch blijkt dat zelfs deze ingetogen stijl de aandacht trekt, en dan niet alleen op positieve wijze.

Zo ontstond er recent nog ophef toen Dionne op televisie verscheen in een eenvoudige, aangesloten trui. Geen opzienbarend kledingstuk, geen extravagante kleuren of opvallende patronen — gewoon een nette trui. Toch leidde dit tot een stortvloed aan reacties op sociale media. De meningen waren verdeeld. Sommige kijkers prezen haar uitstraling en vonden het verfrissend dat ze zich niet krampachtig aan ouderwetse kledingnormen hield. Anderen vonden het “onprofessioneel” en vroegen zich af of de trui wel passend was voor een serieuze nieuwsuitzending.

Deze discussie zegt meer over ons als samenleving dan over Dionne. Waarom is het bij vrouwen in de media nog altijd zo moeilijk om uiterlijk los te koppelen van professionaliteit? Waarom zien we een man in een strak pak als de norm, terwijl een vrouw in een keurig aansluitend kledingstuk al snel ‘te’ wordt gevonden? Het laat een diepgeworteld patroon zien waarin vrouwen structureel worden beoordeeld op basis van hun uiterlijk — vaak voordat er ook maar één woord is gesproken.

Toch laat Dionne zich niet van de wijs brengen. In interviews heeft ze meerdere keren aangegeven dat ze zich kleedt op een manier die bij haar past. Niet om te provoceren, niet om aandacht te trekken, maar gewoon omdat het goed voelt. En die houding maakt haar juist zo krachtig. Ze kiest bewust, maar laat zich niet leiden door de grillen van het publiek. Daarmee laat ze zien dat je je eigen koers kunt varen — ook in een wereld waarin iedereen altijd iets van je vindt.

Deze discussie is overigens niet nieuw. Andere presentatrices hebben zich in het verleden ook uitgesproken over de oneerlijke aandacht voor hun uiterlijk. Astrid Kersseboom, voormalig NOS-nieuwslezer, gaf ooit aan dat vrouwen het op televisie nooit goed kunnen doen: “Als je opvalt, is het niet goed. Als je onopvallend bent, is het saai.” Die dubbelheid maakt het lastig voor vrouwelijke mediaprofessionals om gewoon hun werk te doen zonder voortdurend onderwerp van gesprek te zijn.

Dionne Stax

Toch speelt kleding in de media een belangrijke rol — niet als afleiding, maar als onderdeel van iemands persoonlijke presentatie. Ook voor Dionne is het een vorm van expressie, zonder dat het ten koste gaat van de inhoud. Haar stijl is subtiel, krachtig en doordacht. Ze kiest voor kleding die haar persoonlijkheid versterkt, niet overschaduwt. En juist daardoor komt haar boodschap sterker over.

Het probleem zit hem dus niet in wat Dionne draagt, maar in hoe wij als kijkers naar haar — en andere vrouwen op televisie — kijken. Er ligt een collectieve verantwoordelijkheid om die blik te verruimen. Om niet te blijven hangen in oppervlakkige oordelen, maar door te vragen: waar gaat het écht om? Wat zegt iemand, hoe zegt iemand het, en welke impact heeft dat? Dát zou de kern moeten zijn van ons oordeel over presentatoren, ongeacht hun geslacht.

De mediawereld verandert langzaam, maar er is nog een lange weg te gaan. Zolang vrouwelijke presentatoren op hun kleding worden afgerekend en mannelijke collega’s daar vrij spel in hebben, blijft het een ongelijke strijd. Maar vrouwen als Dionne Stax laten zien dat je die strijd ook op je eigen manier kunt voeren. Niet door de confrontatie op te zoeken, maar door standvastig te blijven in wie je bent en wat je uitstraalt.

Als kijkers hebben we de kans om die verandering mee vorm te geven. Door verder te kijken dan kleding, door meer waarde te hechten aan inhoud dan aan uitstraling. En door te erkennen dat stijl en professionaliteit prima hand in hand kunnen gaan.

Dionne Stax is daar het levende bewijs van. Ze is stijlvol én inhoudelijk sterk. Ze laat zien dat je als vrouw op televisie niet hoeft te kiezen tussen ernst en elegantie. Haar kledingkeuzes zijn nooit bedoeld om te choqueren, maar om te ondersteunen wie ze is: een professional met hart voor haar vak. Een vrouw die weet wat ze doet — en dat met overtuiging brengt.

De volgende keer dat iemand begint over wat Dionne Stax aanheeft, stel dan deze vraag: wat heeft ze eigenlijk gezegd? En als je het antwoord daarop niet weet, is het misschien tijd om beter te luisteren — in plaats van alleen te kijken. Want uiteindelijk gaat het niet om de stof, maar om de inhoud. En die is bij Dionne altijd meer dan de moeite waard.

Videospeler

00:00
02:24

Actueel

Olcay Gulsen en Victor Vlam in vurige tv-ruzie: ‘Jij bent een vieze narcist!’

Avatar foto

Published

on

Felle woordenwisseling tussen Olcay Gulsen en Victor Vlam bij De Oranjezomer: “Greta Thunberg is géén narcist”

De talkshow De Oranjezomer stond maandagavond bol van de emoties toen een discussie over activisme escaleerde in een verhitte woordenwisseling tussen Olcay Gulsen en Victor Vlam. Wat begon als een reflectie op een tv-interview, mondde uit in een fel debat over wereldproblematiek, empathie en de rol van publieke figuren in de maatschappij.

Een duidelijk voorbeeld van hoe televisie soms meer raakt dan enkel de oppervlakte – met maatschappelijke thema’s die zelfs de tafelgasten even uit balans brengen.


Botsende karakters aan tafel

Olcay Gulsen en Victor Vlam zijn allebei uitgesproken persoonlijkheden met een scherpe mening. De een heeft een achtergrond in de modewereld en televisie, de ander is een politiek commentator en mediakenner. Wat hen bindt: ze nemen geen blad voor de mond. Dat bleek ook deze aflevering, waar het gesprek onverwachts een heel andere wending kreeg dan gepland.

Tijdens het bespreken van uitspraken van acteur Victor Reinier over zijn vertrek bij Flikken Maastricht, brak Olcay plotseling in met een onderwerp dat haar zichtbaar hoog zat: de behandeling van klimaatactiviste Greta Thunberg in de media.


Emotioneel statement van Olcay

Olcay greep haar kans om aandacht te vragen voor iets dat volgens haar onderbelicht blijft: de situatie in Gaza. Ze refereerde aan een groep activisten, waaronder Greta Thunberg, die onlangs per boot richting Gaza reisden om aandacht te vragen voor de humanitaire situatie daar. De reis werd vroegtijdig gestopt door Israëlische autoriteiten.

Wat haar vooral dwarszat, was een artikel in De Telegraaf, waarin de activisten zouden zijn weggezet als ‘aandachtszoekers’. “Dat mensen die zich inzetten voor anderen, worden neergezet als sensatiezoekers… Ik vind dat intens verdrietig,” zei ze. “We hebben het hier over miljoenen mensen die in onmenselijke omstandigheden leven.”


“Wij moeten ons schamen”

Volgens Olcay zouden we ons als samenleving moeten schamen voor de manier waarop betrokkenheid soms belachelijk wordt gemaakt. “In plaats van weg te kijken, kiezen sommige mensen ervoor om íets te doen. Dat zouden we moeten waarderen,” stelde ze fel. “In plaats daarvan gaan we ze veroordelen en uitlachen. Dat is onterecht.”

Greta Thunberg is volgens Olcay allesbehalve een narcist. “Ze is dapper. Ze strijdt al haar hele jonge leven lang voor een betere wereld. Of je het met haar eens bent of niet, haar bedoelingen zijn oprecht.”


Victor Vlam: “Ze zoekt zelf het podium”

Victor Vlam liet zich niet onbetuigd en gaf aan dat hij de acties van Thunberg vooral ziet als zelfverheerlijking. “Ze zet zichzelf telkens in het middelpunt van de belangstelling. Dat is geen toeval, dat is een bewuste strategie,” zei hij. “Ze is een beroepsactivist en weet dondersgoed hoe ze de aandacht naar zich toe moet trekken.”

Zijn opmerking dat Thunberg ‘een narcist’ zou zijn, viel bij Olcay en ook bij andere tafelgasten totaal verkeerd.


“Nee Victor, jíj bent de narcist”

Olcay was zichtbaar geraakt door de kwalificatie en beet fel van zich af. “Nee, jíj bent een narcist,” riep ze, terwijl ze Victor fel aankeek. “Jij roept maar wat vanaf de zijlijn. Greta doet tenminste íets. Zij gebruikt haar invloed en volgers om mensen wakker te schudden.”

Ook Sinan Can, documentairemaker en tafelgast, sloot zich aan bij Olcay. “Je kunt niet zomaar iemand die zich inzet voor vrede en rechtvaardigheid wegzetten als een narcist,” stelde hij. “Dat doet afbreuk aan waar ze voor staat.”


Kritiek en nuance

Politiek journalist Thomas van Groningen probeerde wat nuance aan te brengen en vroeg zich hardop af wat de actie van Thunberg precies had opgeleverd voor de mensen in Gaza. Olcay reageerde geëmotioneerd maar helder: “Het gaat niet om directe hulpgoederen. Het gaat om zichtbaarheid. Om ervoor zorgen dat deze situatie niet wordt vergeten. En dat kan wél verschil maken.”

Victor hield voet bij stuk: “Ze doet het ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Er zijn andere manieren om impact te maken, zonder de spotlight steeds op jezelf te richten.”


Een lastig gesprek, een gedeelde intentie

Toen de spanningen aan tafel opliepen, probeerde presentator Johnny de Mol het gesprek in goede banen te leiden. “Mensen, kunnen we hier misschien toch de vredespijp roken?” vroeg hij met een glimlach.

Victor en Olcay leken het ondanks hun felle meningsverschillen nog altijd goed met elkaar te kunnen vinden. “We mogen elkaar gewoon graag,” zei Olcay uiteindelijk met een knipoog, al voegde ze er plagend aan toe: “Maar jij blijft een narcist.” Waarop Sinan lachend toevoegde: “Een grote! Geen kleintje.”


Het belang van het debat

Wat deze aflevering van De Oranjezomer zo bijzonder maakte, was dat het een gesprek liet ontsporen op een manier die tegelijk pijnlijk én waardevol was. In een tijd waarin activisme, media en publieke opinie steeds vaker botsen, is het niet vreemd dat zulke discussies op scherp staan.

De kernvraag die bleef hangen: Hoe ver mag en moet je gaan om aandacht te vragen voor onrecht? En hoe beoordelen we mensen die hun stem gebruiken voor een groter doel?

Wat je ook van Greta Thunberg of de acties van andere activisten vindt, de uitzending maakte één ding duidelijk: betrokkenheid roept emotie op, en dat is precies waarom het onderwerp aandacht verdient.


Reflectie na de uitzending

Na afloop van de uitzending stroomden de reacties op sociale media binnen. Sommigen steunden Victor in zijn sceptische kijk op publieke activisten, terwijl anderen zich juist volledig achter Olcay schaarden en haar pleidooi voor compassie en bewustwording prezen.

Het debat mag dan pittig zijn geweest, het raakte een snaar. En dat is uiteindelijk wat goede televisie doet: aanzetten tot nadenken, en soms ook tot voelen.


Wil je zelf reageren of je mening delen? De discussie is in volle gang op X, Instagram en diverse talkradio-programma’s. Maar één ding is zeker: dit gesprek is voorlopig nog niet voorbij.

Continue Reading