Actueel
Bom onder Holland Zingt Hazes: ´Verder zonder Rachel Hazes´
Rachel Hazes zal dit jaar niet aanwezig zijn bij Holland Zingt Hazes, het jaarlijkse muzikale eerbetoon aan haar overleden echtgenoot, André Hazes. Dit maakte ze zelf bekend via een bericht op Instagram. Hazes geeft aan dat haar afwezigheid te maken heeft met de wens om te voorkomen dat het evenement zich richt op andere zaken dan de muziek van André. Ze voegt eraan toe dat haar huidige drukke werkzaamheden in Spanje haar verdere deelname bemoeilijken.
Muziek moet centraal staan
Rachel Hazes benadrukt dat het voor haar belangrijk is dat Holland Zingt Hazes draait om de muziek en het werk van haar man. “Ik wil niet dat er tijdens het evenement aandacht is voor andere zaken dan voor de muziek van André”, schrijft ze op Instagram. Dit lijkt een duidelijke boodschap te zijn van Rachel, die altijd heeft geprobeerd om de privacy van haar gezin te beschermen, ondanks haar publieke leven. De keuze om dit jaar afwezig te blijven is dan ook een bewuste stap.
Besluit in goed overleg genomen
MediaLane, de producent van Holland Zingt Hazes, bevestigde eerder deze week dat Rachel Hazes dit jaar niet zal optreden. In hun verklaring gaven ze aan dat het besluit om haar niet uit te nodigen in goed overleg met haar was genomen. De producenten gaven echter geen verdere uitleg over de precieze redenen van haar afwezigheid. Desondanks lijkt het duidelijk dat de wens van Rachel om de aandacht niet van André’s muziek af te leiden, een belangrijke factor is geweest in deze beslissing.
Drukke werkzaamheden in Spanje
Naast haar wens om de focus op André’s muziek te houden, geeft Rachel ook aan dat ze het momenteel erg druk heeft met haar restaurant in Spanje. Sinds de opening van haar restaurant is ze veelvuldig in het buitenland te vinden en dit vraagt veel van haar tijd en energie. Hierdoor werd het voor haar lastig om deel te nemen aan de concerten die haar man jaarlijks eert. Deze persoonlijke en professionele verplichtingen lijken een belangrijke reden te zijn voor haar afwezigheid.
Opgetreden artiesten
Ook zonder Rachel Hazes zal Holland Zingt Hazes doorgaan. De concerten zullen weer gevuld worden met verschillende artiesten die André Hazes’ grootste hits ten gehore brengen. Onder de artiesten die zullen optreden zijn onder meer André Hazes Jr., Jeroen van der Boom, Mart Hoogkamer en Douwe Bob. Dit line-up zorgt ervoor dat het publiek niet alleen de muziek van André ervaart, maar ook de nieuwe generaties artiesten die zijn erfenis voortzetten.
Emotionele betekenis van het evenement
Holland Zingt Hazes is voor veel mensen een belangrijk moment om de muziek van André Hazes te herbeleven en om de legende van de zanger levend te houden. Voor Rachel is het echter een dubbel gevoel: terwijl ze begrijpt waarom het evenement zo belangrijk is voor zijn fans, wil ze niet dat de aandacht afgaat van de muziek zelf. Haar keuze om dit jaar niet aanwezig te zijn kan gezien worden als een manier om de emotionele betekenis van het evenement niet te verstoren.
Een nieuwe fase in het leven van Rachel Hazes
De keuze om niet meer op het podium te staan en zich niet te mengen in de festiviteiten rondom Holland Zingt Hazes kan ook gezien worden als een stap naar een nieuwe fase in Rachel’s leven. De afgelopen jaren heeft ze zich meer gefocust op haar persoonlijke leven en haar werk in Spanje. Dit jaar is een teken dat ze meer in zichzelf wil blijven en haar energie richt op haar nieuwe zakelijke projecten.
De toekomst van Holland Zingt Hazes
Hoewel het voor fans van André Hazes wellicht even wennen zal zijn om Holland Zingt Hazes zonder Rachel te zien, gaat het evenement door. De muziek blijft de centrale focus, en het zal interessant zijn om te zien hoe de komende edities zich ontwikkelen. Of Rachel Hazes in de toekomst opnieuw betrokken zal zijn bij het eerbetoon, blijft onduidelijk, maar haar besluit dit jaar wijst op een duidelijke richting in haar persoonlijke leven en haar prioriteiten.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.