Actueel
“Blokker-winkels herleven: deuren gaan weer open!
Ondanks het faillissement van Blokker in 2024 en de sluiting van haar eigen winkels, blijft het iconische merk voortbestaan dankzij franchisenemers. Deze zelfstandige ondernemers houden niet alleen hun bestaande winkels open, maar zien ook kansen om het winkelnetwerk opnieuw uit te breiden. Dit biedt perspectief voor de toekomst van Blokker, dat ooit een van de bekendste winkelketens van Nederland was.
Franchisenemers houden Blokker overeind
Toen Blokker failliet ging, betekende dit het einde voor de winkels die direct door de moederorganisatie werden beheerd. Franchisenemers daarentegen werken zelfstandig en waren daardoor niet verplicht hun deuren te sluiten. Dit heeft ertoe geleid dat verschillende Blokker-winkels nog steeds open zijn en dat er plannen zijn voor verdere uitbreiding.
Volgens RTL Nieuws onderzoeken verschillende franchisenemers momenteel de mogelijkheid om nieuwe vestigingen te openen. Roland Mol, franchisenemer in Roosendaal, geeft aan dat hij nu de enige Blokker in de regio is. De dichtstbijzijnde andere winkel ligt pas op 14 kilometer afstand. Dit ziet hij als een kans: “Er is nog steeds veel vraag naar Blokker-producten. Daarom kijk ik nu naar de mogelijkheid om een tweede winkel te openen.”
Het overnemen van producten en materialen uit voormalige Blokker-winkels blijkt relatief eenvoudig. Hierdoor kunnen franchisenemers relatief snel nieuwe winkels inrichten en de Blokker-formule voortzetten. Mol is niet de enige met uitbreidingsplannen. Ook Henk Beumer, franchisenemer in Zelhem, overweegt om een voormalige Blokker-locatie te heropenen.
Ook externe ondernemers tonen interesse
Niet alleen bestaande Blokker-franchisenemers willen uitbreiden, maar ook externe ondernemers zien kansen in het openen van winkels onder de Blokker-formule. Dit kan ertoe leiden dat het netwerk van fysieke Blokker-winkels de komende tijd weer zal groeien.
Momenteel is de merknaam Blokker in handen van investeerder Roland Palmer. Hij beheert tevens de webwinkel en werkt nauw samen met de franchisenemers om het merk nieuw leven in te blazen. Zijn ambitie is om een solide netwerk van winkels op te bouwen en de herkenbare naam Blokker verder te versterken.
Blokker: van huishoudwinkel tot iconische keten
Blokker heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de vroege 20e eeuw. Ooit begonnen als een bescheiden winkel in huishoudelijke artikelen zoals borstels en pannen, groeide de keten uit tot een begrip in Nederland. In de jaren ‘70 en ‘80 was Blokker niet meer weg te denken uit winkelstraten door het brede assortiment en de aantrekkelijke prijzen.
De keten bood een breed scala aan huishoudelijke producten en had jarenlang een sterke positie in de Nederlandse retailsector. Maar veranderende consumententrends en de opkomst van online winkels zorgden in de jaren 2000 voor een teruglopende omzet. Uiteindelijk leidde dit tot het faillissement in 2024.
Een nieuwe toekomst voor Blokker?
Hoewel de Blokker-organisatie zelf failliet is gegaan, lijkt het merk een tweede kans te krijgen door de inzet van zelfstandige ondernemers. Franchisenemers en andere geïnteresseerde ondernemers zien mogelijkheden om winkels te heropenen en het merk nieuw leven in te blazen.
Met de steun van investeerder Roland Palmer kan Blokker wellicht weer een plek veroveren in het Nederlandse winkellandschap. Of de keten ooit terugkeert naar haar oude glorie, blijft afwachten. Maar één ding is zeker: dankzij de franchisenemers is Blokker nog lang niet verdwenen uit de winkelstraten.
Gioia, de geliefde hond van Monique Westenberg, zet onverwachte stap richting herstel na zware periode
De afgelopen maanden stonden voor Monique Westenberg volledig in het teken van zorg, angst en hoop. Haar hond Gioia, al jaren een belangrijk en geliefd deel van haar gezin, ging door een extreem zware tijd. Wat begon als een medische tegenslag, groeide uit tot een rollercoaster van emoties waarin Monique – openhartig zoals we haar kennen – haar volgers stap voor stap meenam.
Het verhaal van Gioia raakte duizenden mensen, niet alleen omdat het gaat om een huisdier, maar vooral door de manier waarop Monique beschrijft hoe diep de band tussen mens en dier kan zijn. En hoe broos het leven soms aanvoelt wanneer een dierbare onverwachts verzwakt. Toch kwam er een wending die niemand had durven voorspellen.
Een tweede diagnose die alles veranderde
In september deelde Monique een bericht dat insloeg bij haar volgers: bij Gioia was opnieuw een mastceltumor gevonden. Dat betekende dat de hond, voor de tweede keer, een intensieve chemobehandeling van acht weken moest ondergaan.
Wie Monique langer volgt, weet hoe groot haar liefde is voor haar dieren. De diagnose kwam dan ook als een schok. Maar Monique besloot er vol voor te gaan, samen met haar gezin en de dierenartsen die Gioia al langere tijd begeleiden.
De behandeling was zwaar, maar Gioia zette door. Toch bleef Monique eerlijk over haar zorgen: ze wist dat zo’n kuur veel vraagt van het lichaam van een hond. De weken daarna leefde ze tussen hoop en realiteit, vastbesloten om Gioia door deze moeilijke periode heen te helpen.
Een Halloweenavond die anders liep dan verwacht
Aanvankelijk leek Gioia de behandeling redelijk te verdragen, maar enkele dagen geleden sloeg de stemming volledig om. Monique vertelt op Instagram dat wat een gezellige Halloweenavond had moeten worden, ineens in het teken kwam te staan van grote zorgen.
Gioia kreeg hoge koorts, had duidelijk pijn en reageerde nauwelijks nog. Monique reed onmiddellijk naar de dierenkliniek, waar de hond direct aan het infuus werd gelegd. Een angstige nacht volgde – een nacht vol onzekerheid, waarin Monique moest toezien hoe haar trouwe viervoeter zichtbaar aan kracht verloor.
Pas de volgende dag kwam er duidelijkheid. Gioia bleek een ontsteking te hebben. Een op zichzelf behandelbare complicatie, maar door de chemobehandeling was haar lichaam zo verzwakt dat ze nauwelijks weerstand had om deze nieuwe tegenslag aan te kunnen.
Monique schreef dat ze haar
hondje niet meer herkende:
“Toen ik haar zag, keek ze
dwars door me heen. Ze piepte, was gedesoriënteerd, wilde niet eten
en kon nauwelijks staan. Met een gebroken hart ging ik naar huis,
met in mijn gedachten dat ik de volgende dag misschien een
onmogelijke keuze moest maken.”
Het zijn woorden die door merg en been gaan, herkenbaar voor iedereen die ooit een dier heeft zien worstelen met gezondheid.
De dag waarop alles nóg slechter leek te worden
De daaropvolgende dag verslechterde Gioia’s toestand verder. Ze was volledig uitgeput en reageerde nauwelijks meer op prikkels. Volgens de artsen was het enorm spannend welke kant het zou opgaan. Monique hield rekening met élk scenario, al wilde ze dat eigenlijk niet.
Toch bleef ze bij haar hond, bleef ze praten, bleef ze hopen – hoe klein de kans ook leek. En toen gebeurde iets wat niemand had verwacht.
Een onverwacht teken van leven
Op een moment waarop Monique geen enkel signaal meer kreeg dat Gioia zich beter voelde, ontving zij plots een filmpje van de kliniek. Tot haar verbazing zag ze haar hond staan. Niet stevig, niet stabiel, maar ze stond.
Dat kleine moment betekende
alles.
“Ze probeerde te lopen, maar
ze stond. Ze was tot leven gekomen. Met tranen ben ik gaan slapen.
Zou ze het dan toch redden?”
De antibiotica die ze had gekregen, bleek aan te slaan. Eindelijk kwam er een beetje lucht.
De dag erna gebeurde opnieuw iets hoopgevends: Gioia kwispelde en probeerde naar Monique toe te komen. Ze at zelfs een stukje rosbief – haar eerste hapje in dagen. Monique schreef dat haar meisje een beetje terugkwam, en dat moment gaf haar nieuwe kracht om door te gaan.
De koorts zakt en de sprankeling keert terug
Weer een dag later bleek de koorts verdwenen. Het was alsof er langzaam een gordijn werd geopend en de lichtstraal van herstel naar binnen viel. Toen Monique die avond de kliniek binnenstapte, zag ze Gioia al op haar wachten.
“Haar reactie was onbeschrijflijk. Mijn meisje had weer sprankeling in haar ogen.”
Na vijf dagen vol tranen, slapeloze nachten, onmacht en diepe angst, volgde eindelijk goed nieuws: Gioia mocht mee naar huis.
Monique in tranen van opluchting: ‘Welkom thuis, mijn hart’
Monique sloot haar update af
met woorden die de opluchting en dankbaarheid perfect
samenvatten:
“Vandaag mocht ik haar
ophalen, met tranen van geluk. Welkom thuis, mijn hart.”
De periode die achter hen ligt, was intens en emotioneel. Niet alleen voor Monique en haar gezin, maar ook voor de duizenden mensen die op sociale media met haar meeleefden. Het verhaal van Gioia toont opnieuw aan hoe bijzonder de band is tussen mens en dier, en hoe hoop soms precies op het moment komt waarop je het niet meer verwacht.
Waarom dit verhaal zoveel mensen raakt
De openheid van Monique zorgt ervoor dat velen zich herkennen in haar emoties. Het gaat niet alleen over een z!eke hond, maar over liefde, loyaliteit, zorg en de angst om iets dierbaars kwijt te raken.
Bovendien laat dit verhaal zien hoe belangrijk goede veterinaire zorg is en hoe intensief herstel voor dieren kan zijn. Door haar verhaal te delen, helpt Monique anderen die in soortgelijke situaties zitten zich minder alleen te voelen.
Voorzichtig vooruit kijken
Hoewel Gioia nu weer thuis is, zal haar herstel aandacht en rust vragen. Monique benadrukt dat dit pas het begin is van een langere fase van zorg en monitoring. Maar dat Gioia overeind krabbelde op een moment dat niemand het nog verwachtte, geeft hoop voor de komende tijd.
Haar veerkracht en het doorzettingsvermogen van Monique vormen samen een indrukwekkend verhaal — één dat laat zien hoe sterk de band tussen mens en dier kan zijn.