Actueel
Bizar grote doorbraak in zaak tegen Marco Borsato
De moeder van het vermeende slacht0ffer in de zaak tegen Marco Borsato heeft opnieuw haar stem laten horen. De beschuldigingen, die de inmiddels 58-jarige zanger al jaren in de schaduw van de publieke aandacht houden, zorgen nog altijd voor veel onzekerheid en emotionele pijn bij alle betrokkenen.
De beschuldigingen
Volgens de moeder ontdekte zij de vermeende aanranding via het dagboek van haar dochter. Het meisje beweert dat Marco Borsato haar begon aan te randen toen ze pas vijftien jaar oud was. Opmerkelijk is dat de moeder destijds al 25 jaar professioneel samenwerkte met de zanger, wat de zaak extra beladen maakt.
Een bron dicht bij de familie verklaart dat er veel frustratie heerst over het gebrek aan voortgang in de zaak. “Het duurt niet alleen lang voor hem, maar ook voor hen,” aldus de bron. Ook Marco zelf zou geen inzicht hebben in de huidige stand van het onderzoek.
Hoewel de moeder van het vermeende slacht0ffer vasthoudt aan haar beschuldigingen, lijkt zij niet in de weg te staan van een mogelijke terugkeer van Marco in de muziekindustrie. “Als zijn fans daar behoefte aan hebben, moet hij dat doen,” zegt de bron. Tegelijkertijd benadrukt ze dat Marco moet boeten voor wat hij volgens haar heeft gedaan.
Open voor contact
In een opmerkelijke wending heeft de moeder aangegeven open te staan voor contact met de zanger. In gesprek met weekblad Story liet ze weten dat ze zelfs zou overwegen om met Marco te schikken. “Als hij de behoefte voelt om contact op te nemen, kan hij haar bellen. Haar nummer is niet veranderd,” bevestigt de bron.
Dit zou een grote stap kunnen zijn in een zaak die zowel juridisch als emotioneel enorm beladen is. De r*chtszaak wordt naar verwachting dit jaar behandeld, wat hopelijk duidelijkheid zal brengen voor alle betrokkenen.
Reacties van prominenten
De zaak rondom Marco Borsato blijft verdeeldheid zaaien in zowel de publieke opinie als onder prominente Nederlanders. Catherine Keyl, die Marco soms ontmoet heeft, noemt zijn huidige situatie “mensonterend”. “Hij weet al jaren niet waar hij aan toe is. Dat is onmenselijk,” vertelde ze in een interview met Weekend.
De kwestie blijft de gemoederen bezig houden. Sommige fans pleiten voor een snelle en eerlijke rechtsgang, terwijl anderen twijfelen of Marco ooit nog een plek in de muziekindustrie kan vinden.
Pleidooi voor snellere rechtsgang
Frits Wester heeft zich in de talkshow van Renze Klamer uitgesproken over de zaak. Hij vindt dat deze met voorrang behandeld moet worden. Volgens Wester duurt de zaak veel te lang en veroorzaakt dit onnodig leed voor zowel de verdachte als de slacht0ffers.
“Ik ken Marco al heel lang. Ik kan me niet voorstellen dat hij dit gedaan heeft,” zei Wester in de uitzending. Tegelijkertijd benadrukte hij dat hij hiermee de ervaringen van slacht0ffers niet wil bagatelliseren, maar dat het gebrek aan duidelijkheid slopend is.
Wester pleit ervoor dat zedenzaken die veel media-aandacht krijgen sneller afgehandeld worden. “Waarom kan zoiets niet sneller?” vroeg hij zich hardop af. Hij verwees ook naar andere bekende zaken, zoals die van Ali B. “De publieke veroordeling wordt alleen maar zwaarder naarmate de zaak langer duurt,” aldus Wester.
Tegengeluid
Rechtbankverslaggever Saskia Belleman deelt deze mening echter niet. In dezelfde uitzending legde zij uit dat veel zedenzaken al jaren wachten op behandeling. “Er zijn talloze slacht0ffers die zich afvragen wanneer zij eindelijk aan de beurt zijn,” zei ze. Volgens Belleman is het niet eerlijk om bekende Nederlanders voorrang te geven. “Elke zaak verdient evenveel aandacht, ongeacht wie erbij betrokken is.”
Wat nu?
De zaak tegen Marco Borsato sleept al jaren voort. Voor het vermeende slacht0ffer, haar familie en de zanger zelf blijft de situatie onzeker en emotioneel zwaar. Of de r*chtszaak dit jaar daadwerkelijk zal plaatsvinden en of er dan eindelijk duidelijkheid komt, blijft afwachten. Wat wel zeker is, is dat deze zaak zowel juridisch als maatschappelijk grote impact heeft en de publieke discussie over zedenzaken blijft voeden.
Uw mening?
Wat vindt u van de voortgang in deze zaak? Moeten bekende Nederlanders voorrang krijgen in de rechtsgang of is dat oneerlijk ten opzichte van andere slacht0ffers? Deel uw gedachten in de reacties.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.