Actueel
Bekende Nederlandse oud-voetballer (40) plots overleden
De voetbalwereld is in diepe rouw na het tragische nieuws dat oud-profvoetballer Marvin Wijks op 40-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Dit verdrietige bericht werd zojuist bekendgemaakt door het Algemeen Dagblad. De voormalige speler van onder andere Sparta Rotterdam en HFC Haarlem werd afgelopen maandag getroffen door een hersenbloeding en lag sindsdien in het ziekenhuis. Ondanks medische zorg is hij gisteren overleden.
Een veelbelovende carrière
Marvin Wijks doorliep de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam en maakte in 2005 zijn debuut voor de club in een wedstrijd tegen ADO Den Haag. Zijn techniek, snelheid en inzet maakten hem een geliefde speler onder de supporters. Na zijn periode bij Sparta maakte hij een transfer naar HFC Haarlem, een club die destijds nog actief was in het Nederlandse betaald voetbal. Helaas ging de club failliet, wat hem dwong op zoek te gaan naar een nieuw avontuur.
Zijn volgende stap bracht hem naar het Duitse FC Magdeburg, waar hij enkele seizoenen speelde. De dynamische aanvaller bleef zichzelf ontwikkelen en wist zich aan te passen aan verschillende speelstijlen in binnen- en buitenland. Na zijn tijd in Duitsland keerde hij terug naar Nederland en speelde hij nog voor FC Emmen. Hoewel hij veel talent had, koos hij er in 2013 voor om de overstap te maken naar het amateurvoetbal, waar hij nog jarenlang actief bleef op hoog niveau.
Verdere carrière in het amateurvoetbal
In de jaren na zijn professionele carrière was Wijks nog steeds een grote naam in de voetbalwereld. Hij speelde vier seizoenen voor Rijnsburgse Boys, een club die al jaren meedraait in de top van het Nederlandse amateurvoetbal. Hier liet hij zien dat zijn liefde voor het spel nooit verdween. Na zijn periode bij Rijnsburgse Boys maakte hij nog een seizoen deel uit van VVSB, waarna hij besloot zijn actieve spelerscarrière te beëindigen.
Toegewijde trainer en mentor
Hoewel hij stopte als voetballer, bleef Wijks betrokken bij de sport. Sinds 2018 was hij actief bij RVC Celeritas in Rijswijk, waar hij onder andere trainer was van een team voor spelers met autisme. Dit toonde zijn betrokkenheid bij de samenleving en zijn wens om voetbal toegankelijk te maken voor iedereen. Hij werd gewaardeerd om zijn passie, geduld en het vermogen om spelers te inspireren en te begeleiden.
De club RVC Celeritas bracht een emotioneel eerbetoon aan Wijks:
“Een van de moeilijkste berichten voor het bestuur om te moeten schrijven namens de club. Een gevoel van machteloosheid… Vele vragen komen naar boven en de antwoorden kunnen we niet geven en zullen we nooit weten. Waarom? Hoe dan?”
Zijn overlijden is een groot verlies voor de club en de gemeenschap. Zijn werk als trainer en mentor had een diepgaande impact op de spelers en hun families.
Een groot verlies voor zijn familie
Naast een indrukwekkende voetbalcarrière laat Marvin Wijks een vrouw en drie kinderen achter. Zijn oudste zoon, die 16 jaar oud is, speelt in de jeugdopleiding van de Duitse topclub Bayern München, terwijl zijn jongere zoon uitkomt voor de jeugd van Sparta Rotterdam. Dit toont aan dat het voetbaltalent binnen de familie Wijks voortleeft.
Zijn overlijden komt als een enorme schok voor zijn familie, vrienden en de gehele Nederlandse voetbalwereld. Wijks werd door velen geprezen als een vriendelijke, gedreven en getalenteerde persoonlijkheid die het beste uit zichzelf en anderen wist te halen.
Reacties uit de voetbalwereld
Op sociale media stromen de reacties binnen van oud-teamgenoten, coaches en supporters die hun medeleven betuigen. Verschillende clubs waar Wijks heeft gespeeld, zoals Sparta Rotterdam, FC Emmen en Rijnsburgse Boys, hebben hun medeleven uitgesproken. Supporters en voormalige teamgenoten delen herinneringen aan hun tijd met Marvin, waarin zijn sportieve prestaties en zijn warme persoonlijkheid vaak worden benoemd.
De KNVB heeft eveneens gereageerd op zijn overlijden en spreekt van een groot verlies voor het Nederlandse voetbal.
Een blijvende herinnering
Hoewel Marvin Wijks niet meer onder ons is, zal zijn nalatenschap voortleven. Zijn bijdragen aan het voetbal, zowel als speler en als trainer, zullen niet worden vergeten. Zijn kinderen zetten zijn passie voor de sport voort, en de vele mensen die hij heeft geraakt met zijn toewijding en inzet zullen hem blijven herinneren.
Langs deze weg willen we zijn familie, vrienden en naasten veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd. Laat je condoleance achter en deel je herinneringen aan Marvin in de reacties.
Siska Schoeters, bekend van haar veelzijdige werkzaamheden in de media, deelt in een openhartig interview met Story dat ze jarenlang haar gezondheid had verwaarloosd door haar hectische werkagenda. Het combineren van verschillende projecten, zonder pauze, bracht haar op een punt waar haar lichaam haar dwong om in te grijpen. “Het scheelde niet veel,” vertelt ze, verwijzend naar een periode waarin ze gevaarlijk dicht bij een burn-out zat.
Gevaarlijk dicht bij een burn-out
Siska beschrijft een tijd waarin haar gezondheid ernstig onder druk stond en haar lichaam letterlijk “de handrem” aantrok. De stress van haar drukke werkleven, waarbij ze constant verschillende rollen en verplichtingen combineerde, had haar bijna tot het uiterste gebracht. “Alles kwam tegelijk op me af,” zegt ze. De gevolgen van die overbelasting waren onmiskenbaar, en uiteindelijk kon ze niet anders dan stoppen. Gelukkig had ze de mogelijkheid om zich tijdelijk terug te trekken, gesteund door mensen die haar serieus namen. Dit werd volgens haar een cruciaal moment om even stil te staan en te luisteren naar de signalen van haar lichaam.
Hoewel Siska niet spreekt van een volledige burn-out, erkent ze dat ze er zeer dicht bij was. Die ervaring heeft haar aan het denken gezet over de manier waarop ze haar leven en werk in de toekomst wil inrichten. Ze beseft nu dat ze de grenzen van haar fysieke en mentale gezondheid niet langer kan negeren, en dat het belangrijk is om tijdig te stoppen voordat het te laat is.
Rust en eenvoud
Tijdens haar rustperiode besloot Siska de drukte van het werk los te laten en te kiezen voor eenvoud. Ze luisterde veel naar Klara, wat haar hielp om langzaam haar energie weer op te bouwen. “Het is belangrijk om de rust te nemen die je nodig hebt,” zegt ze, “en om niet te wachten tot het te laat is.” De tijd voor zelfzorg heeft haar geholpen om haar herstel niet uit te stellen, wat ze als een belangrijk leerpunt beschouwt.
Reacties van buitenaf
Wat Siska het meeste raakte tijdens deze periode van herstel, waren de reacties van de buitenwereld. “Sommige mensen wuifden het weg, noemden het ‘gewoon moe zijn,’ en dat deed pijn,” vertelt ze. Ze benadrukt dat er vaak te snel geoordeeld wordt over mensen die moeite hebben met hun gezondheid, terwijl het belangrijker is om te luisteren en begrip te tonen.
Siska pleit voor meer empathie en minder oordeel, omdat zulke ervaringen een diepgaande impact kunnen hebben op iemand’s welzijn.
Met haar openhartigheid hoopt ze anderen aan te moedigen om beter naar zichzelf te luisteren en tijdig in te grijpen wanneer ze zich overweldigd voelen. Siska wil vooral dat mensen begrijpen dat het nemen van een stap terug een teken van kracht is, geen zwakte. “Ik ben dankbaar dat ik de tijd heb genomen om mijn herstel niet uit te stellen,” zegt ze. Ze kijkt met vertrouwen naar de toekomst, met de les dat het belangrijk is om niet alleen fysiek, maar ook mentaal goed voor jezelf te zorgen.