Connect with us

Actueel

Bekende Nederlandse oud-voetballer (40) plots overleden

Avatar foto

Published

on

De voetbalwereld is in diepe rouw na het tragische nieuws dat oud-profvoetballer Marvin Wijks op 40-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Dit verdrietige bericht werd zojuist bekendgemaakt door het Algemeen Dagblad. De voormalige speler van onder andere Sparta Rotterdam en HFC Haarlem werd afgelopen maandag getroffen door een hersenbloeding en lag sindsdien in het ziekenhuis. Ondanks medische zorg is hij gisteren overleden.

Een veelbelovende carrière

Marvin Wijks doorliep de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam en maakte in 2005 zijn debuut voor de club in een wedstrijd tegen ADO Den Haag. Zijn techniek, snelheid en inzet maakten hem een geliefde speler onder de supporters. Na zijn periode bij Sparta maakte hij een transfer naar HFC Haarlem, een club die destijds nog actief was in het Nederlandse betaald voetbal. Helaas ging de club failliet, wat hem dwong op zoek te gaan naar een nieuw avontuur.

Zijn volgende stap bracht hem naar het Duitse FC Magdeburg, waar hij enkele seizoenen speelde. De dynamische aanvaller bleef zichzelf ontwikkelen en wist zich aan te passen aan verschillende speelstijlen in binnen- en buitenland. Na zijn tijd in Duitsland keerde hij terug naar Nederland en speelde hij nog voor FC Emmen. Hoewel hij veel talent had, koos hij er in 2013 voor om de overstap te maken naar het amateurvoetbal, waar hij nog jarenlang actief bleef op hoog niveau.

Verdere carrière in het amateurvoetbal

In de jaren na zijn professionele carrière was Wijks nog steeds een grote naam in de voetbalwereld. Hij speelde vier seizoenen voor Rijnsburgse Boys, een club die al jaren meedraait in de top van het Nederlandse amateurvoetbal. Hier liet hij zien dat zijn liefde voor het spel nooit verdween. Na zijn periode bij Rijnsburgse Boys maakte hij nog een seizoen deel uit van VVSB, waarna hij besloot zijn actieve spelerscarrière te beëindigen.

Marvin Wijks speelde vier seizoenen voor Rijnsburgse Boys.

Toegewijde trainer en mentor

Hoewel hij stopte als voetballer, bleef Wijks betrokken bij de sport. Sinds 2018 was hij actief bij RVC Celeritas in Rijswijk, waar hij onder andere trainer was van een team voor spelers met autisme. Dit toonde zijn betrokkenheid bij de samenleving en zijn wens om voetbal toegankelijk te maken voor iedereen. Hij werd gewaardeerd om zijn passie, geduld en het vermogen om spelers te inspireren en te begeleiden.

De club RVC Celeritas bracht een emotioneel eerbetoon aan Wijks:

“Een van de moeilijkste berichten voor het bestuur om te moeten schrijven namens de club. Een gevoel van machteloosheid… Vele vragen komen naar boven en de antwoorden kunnen we niet geven en zullen we nooit weten. Waarom? Hoe dan?”

Zijn overlijden is een groot verlies voor de club en de gemeenschap. Zijn werk als trainer en mentor had een diepgaande impact op de spelers en hun families.

Marvin Wijks

Een groot verlies voor zijn familie

Naast een indrukwekkende voetbalcarrière laat Marvin Wijks een vrouw en drie kinderen achter. Zijn oudste zoon, die 16 jaar oud is, speelt in de jeugdopleiding van de Duitse topclub Bayern München, terwijl zijn jongere zoon uitkomt voor de jeugd van Sparta Rotterdam. Dit toont aan dat het voetbaltalent binnen de familie Wijks voortleeft.

Zijn overlijden komt als een enorme schok voor zijn familie, vrienden en de gehele Nederlandse voetbalwereld. Wijks werd door velen geprezen als een vriendelijke, gedreven en getalenteerde persoonlijkheid die het beste uit zichzelf en anderen wist te halen.

Marvin Wijks was nauw betrokken bij amateurclub RVC Celeritas

Reacties uit de voetbalwereld

Op sociale media stromen de reacties binnen van oud-teamgenoten, coaches en supporters die hun medeleven betuigen. Verschillende clubs waar Wijks heeft gespeeld, zoals Sparta Rotterdam, FC Emmen en Rijnsburgse Boys, hebben hun medeleven uitgesproken. Supporters en voormalige teamgenoten delen herinneringen aan hun tijd met Marvin, waarin zijn sportieve prestaties en zijn warme persoonlijkheid vaak worden benoemd.

De KNVB heeft eveneens gereageerd op zijn overlijden en spreekt van een groot verlies voor het Nederlandse voetbal.

Marvin Wijks op 4 december 2005 bij zijn debuut voor Sparta tegen ADO Den Haag, de club van zijn geboortestad.

Een blijvende herinnering

Hoewel Marvin Wijks niet meer onder ons is, zal zijn nalatenschap voortleven. Zijn bijdragen aan het voetbal, zowel als speler en als trainer, zullen niet worden vergeten. Zijn kinderen zetten zijn passie voor de sport voort, en de vele mensen die hij heeft geraakt met zijn toewijding en inzet zullen hem blijven herinneren.

Langs deze weg willen we zijn familie, vrienden en naasten veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd. Laat je condoleance achter en deel je herinneringen aan Marvin in de reacties.

 

 

Actueel

Jo Vally heeft treurig nieuws te melden vanuit ziekenhuis

Avatar foto

Published

on

Voor de Vlaamse zanger Jo Vally zijn het momenteel emotioneel zware dagen. Zijn moeder, die inmiddels de indrukwekkende leeftijd van 92 jaar heeft bereikt, is namelijk opgenomen in het z!ekenhuis na een pijnlijke val. In een persoonlijk bericht dat hij deelde met zijn fans en het grote publiek, liet Jo weten hoe zwaar deze periode voor hem en zijn familie is.

“Mijn moeder is door een onoplettendheid gevallen,” vertelt Jo openhartig. “Ze heeft daarbij twee rugwervels gebroken, wat natuurlijk ontzettend pijnlijk is, zeker op haar leeftijd.” Het nieuws heeft niet alleen Jo geraakt, maar ook vele fans die altijd warme herinneringen hebben aan de band tussen de zanger en zijn moeder.

Een harde klap voor de familie
Een ongeluk zit in een klein hoekje, maar voor oudere mensen kan een simpele val heel ingrijpend zijn. De gevolgen zijn vaak groter en het herstel duurt meestal langer dan bij jonge mensen. Dat is ook nu het geval. Jo Vally benadrukt hoe zwaar dit nieuws voor hem persoonlijk aanvoelt. “Het zijn vervelende dagen, want je wilt je moeder zien lachen en genieten, niet pijn lijden en in een z!ekenhuisbed liggen.”

De zanger, die bekendstaat om zijn warme uitstraling en zijn liefde voor familie en traditie, heeft altijd een sterke band gehad met zijn moeder. Al jarenlang deelt hij met zijn fans mooie herinneringen aan haar en hoe belangrijk zij voor hem is geweest, niet alleen als moeder, maar ook als inspiratiebron en steunpilaar in zijn carrière.

De broosheid van ouderdom
Helaas hoort bij het ouder worden ook de realiteit dat botten brozer worden. Kleine ongelukjes kunnen dan al snel grote gevolgen hebben. “Bij mensen van deze leeftijd is het risico op botbreuken veel groter,” legt Jo uit. “Hun botten worden brozer naarmate de jaren verstrijken. Een val die voor een jongere misschien wat blauwe plekken oplevert, kan voor iemand van in de negentig leiden tot ernstige breuken en een langdurig herstel.”

Zijn moeder is altijd een sterke vrouw geweest, benadrukt Jo. “Ze heeft al veel meegemaakt in haar leven en is altijd een doorzetter geweest. Ik vertrouw erop dat ze ook hier sterker uit zal komen, al weet ik dat het een lang en zwaar proces gaat worden.”

Revalidatie en hoop
Gelukkig wordt Jo’s moeder in het z!ekenhuis goed verzorgd door bekwame artsen en verpleegkundigen. “Mama is in goede handen,” zegt Jo met een zekere opluchting in zijn stem. “Ze zal de komende weken moeten revalideren. Dat zal niet makkelijk zijn, want het is pijnlijk en zwaar. Maar mama is sterk. Ze heeft een ongelooflijke veerkracht en ik weet dat ze er alles aan zal doen om weer op de been te komen.”

De komende weken zullen draaien om geduld, zorg en de kleine overwinningen die hoop geven. Het revalidatieproces kan lang duren, zeker voor iemand van 92 jaar. Elke stap vooruit is een klein feestje waard. Jo beseft dat maar al te goed. “Het is nu een kwestie van stap voor stap vooruitgang boeken,” legt hij uit. “Iedere dag een beetje sterker worden, dat is het belangrijkste.”

Familie en steun
In deze moeilijke periode kan Jo rekenen op de steun van zijn familie en vrienden. Ook zijn fans leven massaal mee. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Mensen delen hun eigen verhalen over zorgen voor ouders op leeftijd en wensen de zanger en zijn moeder veel sterkte toe. “Dat doet echt deugd,” zegt Jo. “Die warmte en dat medeleven zijn zo belangrijk. Het geeft kracht.”

Voor Jo betekent dit ook een moment van reflectie. “Je beseft opnieuw hoe belangrijk familie is,” vertelt hij. “In onze drukke levens staan we daar soms niet genoeg bij stil. Maar uiteindelijk draait het om liefde en nabijheid. Zeker als je ouder wordt, zijn dat de dingen die echt tellen.”

Een sterke vrouw met een groot hart
Jo’s moeder is altijd een sterke vrouw geweest. Iemand die hem leerde wat doorzettingsvermogen en zorgzaamheid betekenen. “Ze heeft me geleerd hoe belangrijk het is om voor elkaar te zorgen,” zegt Jo. “En dat doe ik nu, net zoals zij dat altijd voor mij heeft gedaan. Ik wil er nu zijn voor haar, zoals zij er altijd voor mij was.”

Jo haalt herinneringen op aan zijn jeugd. “Mijn moeder heeft altijd voor ons gezin klaargestaan,” zegt hij met een zachte glimlach. “Ze zorgde ervoor dat we alles hadden wat we nodig hadden, ook al waren de tijden niet altijd makkelijk. Dat soort kracht en toewijding zijn onbetaalbaar.”

Ook al is het nu moeilijk, Jo blijft geloven in de kracht van zijn moeder. “Ze is misschien klein van stuk en breekbaar, maar haar geest is onverwoestbaar,” zegt hij trots. “Dat geeft mij hoop.”

Het belang van steun en nabijheid
Jo beseft dat hij in deze periode vooral veel bij zijn moeder wil zijn. “Ik probeer zoveel mogelijk tijd met haar door te brengen,” zegt hij. “Ze moet weten dat ze niet alleen is. Mijn aanwezigheid is misschien maar een klein gebaar, maar het kan een groot verschil maken.”

Daarnaast hoopt hij dat zijn verhaal ook anderen inspireert om er te zijn voor hun dierbaren, zeker als die kwetsbaar zijn. “We worden allemaal ouder,” zegt hij. “En als het zover is, hoop je dat er mensen zijn die voor jou zorgen. Dat is het mooiste wat je kunt doen: er zijn voor elkaar.”

Vertrouwen in herstel
Hoewel het allemaal nog onzeker is, blijft Jo geloven in een goede afloop. “Mama is in de beste handen,” zegt hij nog eens. “De dokters en verpleegkundigen doen geweldig werk. En ik weet dat mijn moeder zal vechten. Ze heeft altijd gezegd: ‘Opgeven is geen optie.’ Dat geeft mij kracht en vertrouwen.”

Voor nu is het vooral een kwestie van hopen op kleine stapjes vooruit. “Elke dag dat het iets beter gaat, is een dag om dankbaar voor te zijn,” zegt Jo. “En ik weet dat mama dat ook zo ziet. Ze is altijd positief gebleven, zelfs in de moeilijkste momenten.”

Een boodschap voor anderen
Tot slot deelt Jo een boodschap met iedereen die zich zorgen maakt om hun ouders of grootouders. “Wees er voor ze,” zegt hij. “Luister naar hun verhalen, bied een hand om vast te houden en laat zien dat je er bent. Dat is het belangrijkste wat je kunt doen.”

Hij benadrukt dat zorg en liefde universeel zijn. “Ouder worden is niet altijd makkelijk,” zegt Jo. “Maar als we er samen voor elkaar zijn, kunnen we alles aan.”

De komende tijd zal Jo waarschijnlijk veel tijd doorbrengen in het z!ekenhuis, aan het bed van zijn moeder. Met geduld, liefde en een groot hart zal hij haar door deze moeilijke periode loodsen. Want dat is waar het uiteindelijk allemaal om draait: familie, liefde en onvoorwaardelijke steun.

Continue Reading