Actueel
Bekende Nederlandse oud-voetballer (40) plots overleden
De voetbalwereld is in diepe rouw na het tragische nieuws dat oud-profvoetballer Marvin Wijks op 40-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Dit verdrietige bericht werd zojuist bekendgemaakt door het Algemeen Dagblad. De voormalige speler van onder andere Sparta Rotterdam en HFC Haarlem werd afgelopen maandag getroffen door een hersenbloeding en lag sindsdien in het ziekenhuis. Ondanks medische zorg is hij gisteren overleden.
Een veelbelovende carrière
Marvin Wijks doorliep de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam en maakte in 2005 zijn debuut voor de club in een wedstrijd tegen ADO Den Haag. Zijn techniek, snelheid en inzet maakten hem een geliefde speler onder de supporters. Na zijn periode bij Sparta maakte hij een transfer naar HFC Haarlem, een club die destijds nog actief was in het Nederlandse betaald voetbal. Helaas ging de club failliet, wat hem dwong op zoek te gaan naar een nieuw avontuur.
Zijn volgende stap bracht hem naar het Duitse FC Magdeburg, waar hij enkele seizoenen speelde. De dynamische aanvaller bleef zichzelf ontwikkelen en wist zich aan te passen aan verschillende speelstijlen in binnen- en buitenland. Na zijn tijd in Duitsland keerde hij terug naar Nederland en speelde hij nog voor FC Emmen. Hoewel hij veel talent had, koos hij er in 2013 voor om de overstap te maken naar het amateurvoetbal, waar hij nog jarenlang actief bleef op hoog niveau.
Verdere carrière in het amateurvoetbal
In de jaren na zijn professionele carrière was Wijks nog steeds een grote naam in de voetbalwereld. Hij speelde vier seizoenen voor Rijnsburgse Boys, een club die al jaren meedraait in de top van het Nederlandse amateurvoetbal. Hier liet hij zien dat zijn liefde voor het spel nooit verdween. Na zijn periode bij Rijnsburgse Boys maakte hij nog een seizoen deel uit van VVSB, waarna hij besloot zijn actieve spelerscarrière te beëindigen.
Toegewijde trainer en mentor
Hoewel hij stopte als voetballer, bleef Wijks betrokken bij de sport. Sinds 2018 was hij actief bij RVC Celeritas in Rijswijk, waar hij onder andere trainer was van een team voor spelers met autisme. Dit toonde zijn betrokkenheid bij de samenleving en zijn wens om voetbal toegankelijk te maken voor iedereen. Hij werd gewaardeerd om zijn passie, geduld en het vermogen om spelers te inspireren en te begeleiden.
De club RVC Celeritas bracht een emotioneel eerbetoon aan Wijks:
“Een van de moeilijkste berichten voor het bestuur om te moeten schrijven namens de club. Een gevoel van machteloosheid… Vele vragen komen naar boven en de antwoorden kunnen we niet geven en zullen we nooit weten. Waarom? Hoe dan?”
Zijn overlijden is een groot verlies voor de club en de gemeenschap. Zijn werk als trainer en mentor had een diepgaande impact op de spelers en hun families.
Een groot verlies voor zijn familie
Naast een indrukwekkende voetbalcarrière laat Marvin Wijks een vrouw en drie kinderen achter. Zijn oudste zoon, die 16 jaar oud is, speelt in de jeugdopleiding van de Duitse topclub Bayern München, terwijl zijn jongere zoon uitkomt voor de jeugd van Sparta Rotterdam. Dit toont aan dat het voetbaltalent binnen de familie Wijks voortleeft.
Zijn overlijden komt als een enorme schok voor zijn familie, vrienden en de gehele Nederlandse voetbalwereld. Wijks werd door velen geprezen als een vriendelijke, gedreven en getalenteerde persoonlijkheid die het beste uit zichzelf en anderen wist te halen.
Reacties uit de voetbalwereld
Op sociale media stromen de reacties binnen van oud-teamgenoten, coaches en supporters die hun medeleven betuigen. Verschillende clubs waar Wijks heeft gespeeld, zoals Sparta Rotterdam, FC Emmen en Rijnsburgse Boys, hebben hun medeleven uitgesproken. Supporters en voormalige teamgenoten delen herinneringen aan hun tijd met Marvin, waarin zijn sportieve prestaties en zijn warme persoonlijkheid vaak worden benoemd.
De KNVB heeft eveneens gereageerd op zijn overlijden en spreekt van een groot verlies voor het Nederlandse voetbal.
Een blijvende herinnering
Hoewel Marvin Wijks niet meer onder ons is, zal zijn nalatenschap voortleven. Zijn bijdragen aan het voetbal, zowel als speler en als trainer, zullen niet worden vergeten. Zijn kinderen zetten zijn passie voor de sport voort, en de vele mensen die hij heeft geraakt met zijn toewijding en inzet zullen hem blijven herinneren.
Langs deze weg willen we zijn familie, vrienden en naasten veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd. Laat je condoleance achter en deel je herinneringen aan Marvin in de reacties.
Het afgelopen jaar was voor Hugo Sigal een periode van intens verdriet en verwerking. Sinds het overlijden van zijn geliefde Nicole in 2022 probeert de zanger zijn leven stap voor stap weer op te bouwen. Toch blijft de eindejaarsperiode een van de zwaarste momenten van het jaar, vooral nu de herinneringen aan Nicole tijdens de feestdagen extra hard binnenkomen.
Problemen begonnen al eerder
In een openhartig gesprek met Dag Allemaal blikt Hugo terug op de jaren voor Nicole’s overlijden en hoe de problemen al in 2016 begonnen. “Nicole kreeg toen al moeite om teksten te onthouden. We maakten ons zorgen, maar we probeerden tegelijk zo normaal mogelijk verder te doen.” Dit markeerde het begin van een langdurige en moeilijk te verwerken periode voor hen beiden, die uiteindelijk uitmondde in haar ziekte en overlijden.
Voor Hugo was de eindejaarsperiode altijd een tijd van warmte en gezelligheid. “De laatste jaren vierden we kerst en nieuw met familie, gewoon thuis. Dat waren momenten die we hard koesterden.” Deze mooie herinneringen maken de feestdagen echter ook extra moeilijk, aangezien hij zonder Nicole deze bijzondere momenten moet beleven.
Hoe Hugo de feestdagen anders aanpakt
Dit jaar heeft Hugo besloten het anders aan te pakken. In plaats van de feestdagen thuis door te brengen, waar hij constant werd geconfronteerd met het gemis van Nicole, kiest hij voor een afleiding. “Ik ben blij dat ik op die dagen kan werken. Zo kan ik mijn gedachten verzetten,” zegt Hugo.
Hij staat dit jaar op de planken van de winterrevue in ’t Witte Paad in Blankenberge, waar hij zich kan concentreren op zijn werk en de pijnlijke herinneringen wat op afstand kan houden. “Het is beter dan thuis te zitten, waar ik toch maar begin te piekeren. Dan denk ik terug aan Colleke en dat is niet zo plezant.”
Hoewel het werken hem helpt om de gedachten te verzetten, blijft de feestperiode een tijd van gemis. De warmte van de familie speelt echter een cruciale rol in Hugo’s herstel. “Op kerstavond ben ik uitgenodigd bij een van mijn petekinderen,” vertelt hij. De steun van zijn familie is dan ook een belangrijke factor die hem helpt door deze moeilijke periode heen te komen.
Steun van familie en werk
Het gemis van Nicole zal Hugo altijd bijblijven, maar hij kan rekenen op de steun van zijn familie en werk. “Het is moeilijk, maar gelukkig voel ik me gesteund door mijn familie en het werk. Dat helpt me om door te gaan,” zegt Hugo. Het blijft een zware tijd, maar Hugo is vastbesloten om door te zetten en de feestdagen op een andere manier door te brengen. Met de steun van zijn dierbaren en de afleiding van zijn werk probeert hij zijn leven langzaam maar zeker weer op te bouwen.
De feestdagen zullen voor Hugo altijd een moment van herinnering blijven, maar dit jaar kiest hij ervoor om het anders aan te pakken. En hoewel de pijn nooit helemaal verdwijnt, heeft hij de kracht gevonden om door te gaan, met de steun van zijn familie en werk als fundament.