Actueel
Ajax-trainer Farioli Fancesco blijkt bloedmooie vrouw te hebben
Francesco Farioli is de nieuwste aanwinst van Ajax. De 35-jarige Italiaan werd onlangs gepresenteerd als de nieuwe hoofdtrainer van de Amsterdamse club. Deze keuze kwam voor velen als een verrassing, maar intern bij Ajax was het een logische stap. Technisch directeur Alex Kroes prees Farioli om zijn gedetailleerde aanpak en zijn vermogen om zijn ideeën duidelijk over te brengen. Farioli wordt al vergeleken met de beroemde Pep Guardiola, maar dan met een extra scheut espresso, zoals sommige fans zeggen.
De Miss Italia die de Show Steelt
Naast Farioli is het vooral zijn vrouw, Agata Alonzo, die de
aandacht trekt. Agata is een Italiaanse schoonheid die in 2008 de
finale bereikte van Miss Italia en in 2014 haar
charmes tentoonstelde als verleidster op Temptation
Island. Hoewel ze haar miss-crowd niet veroverde, leidde haar
deelname tot een succesvolle carrière als journaliste bij
Sportitalia. Agata is niet alleen knap, maar ook veelzijdig, en
haar carrière bewees dat ze veel meer is dan alleen de vrouw van de
trainer van Ajax.
Van Miss Italia naar Temptation Island
Agata’s deelname aan Miss Italia zette haar
stevig in de spotlights. Haar natuurlijke charme en elegante
uitstraling maakten indruk, ook al greep ze net naast de kroon. Dit
opende echter deuren naar andere carrièremogelijkheden, zoals de
rol als verleidster in het Italiaanse Temptation
Island. Hier werd haar imago verder opgebouwd, en tegenwoordig
richt Agata zich voornamelijk op haar gezin met Francesco en hun
dochter, Lea.
Gezinsleven en de Toekomst in Amsterdam
Samen met Francesco heeft Agata een dochter, en volgens Farioli is
hun kleine meisje al een expert in het ontdekken van de beste
hotspots. Hoewel de familie gewend is aan het luxe leven in Italië
en Frankrijk, moet Agata zich nog aanpassen aan het Nederlandse
weer en de nuchterheid van de cultuur. De charmante Agata lijkt
echter goed voorbereid op deze verandering, vooral als ze de
culinaire scene van Amsterdam ontdekt.
Francesco’s Ambitie met Ajax
Met Farioli aan het roer is het duidelijk dat Ajax vol ambitie het
seizoen tegemoet gaat. Farioli zelf heeft aangegeven dat hij het
team terug wil brengen naar de top van de Eredivisie. Hij werkt al
hard aan de voorbereidingen en spreekt vol vertrouwen over het
toekomstige succes van de club. Het is duidelijk dat hij met zijn
tactische aanpak en passie voor het spel de juiste man op de juiste
plaats is.
Een Glimlach voor de Stad
Naast de sportieve druk zal Agata, de vrouw van Francesco,
ongetwijfeld haar eigen stempel op de stad zetten. De Italiaanse
charme die ze met zich meebrengt, gecombineerd met haar liefde voor
het gezinsleven, zal voor velen een verfrissende toevoeging zijn
aan de Amsterdamse samenleving. Wat betreft hun vrije tijd: Agata
schijnt een geweldige kok te zijn, dus misschien kunnen we
binnenkort genieten van een Italiaanse twist aan de Nederlandse
keuken.
Francesco en Agata: Een Prachtig Duo
Met Francesco Farioli en Agata Alonzo heeft Ajax niet alleen een
nieuwe trainer, maar ook een dynamisch en glamoureus duo aan boord.
Terwijl Francesco zich richt op de club, kunnen we alleen maar
hopen dat Agata zich net zo snel in de Amsterdamse cultuur zal
aanpassen. Voor nu lijkt het erop dat de stad een stukje Italiaanse
flair en glamour rijker is.
Jelle ten Rouwelaar: Een Verfrissende
Aanwinst
Francesco wordt niet alleen vergezeld door zijn vrouw, maar ook
door Jelle ten Rouwelaar, die zich bij Ajax voegt als de nieuwe
keeperstrainer. Jelle, die eerder samenwerkte met Vincent Kompany
bij Burnley, wordt gezien als een pionier in keeperstraining. Zijn
komst naar Ajax wordt met veel enthousiasme verwelkomd, al is het
natuurlijk Agata die in deze context de meeste aandacht trekt.
Jesse Klaver onder vuur na uitspraken over coalitievorming: “Verbinding werkt maar één kant op”
Nog geen week nadat Jesse Klaver officieel werd benoemd tot nieuwe politiek leider van GroenLinks-PvdA, ligt hij al onder een vergrootglas. De politicus, die na de verkiezingen het stokje overnam van Frans Timmermans, riep in meerdere interviews op tot “een politiek die verbindt” — maar zijn eigen uitspraken over samenwerking met andere partijen roepen vragen op.
De aanleiding: Klaver vindt het onbegrijpelijk dat de VVD zijn partij uitsluit van een mogelijke regeringscoalitie. Tegelijkertijd bevestigt hij zelf dat de PVV en Forum voor Democratie (FvD) voor hem onbespreekbare partners blijven. Die houding levert hem nu stevige kritiek op, zowel vanuit de media als op sociale platforms.
Klaver wil meeregeren, maar VVD houdt de deur dicht
Tijdens de campagne werd al duidelijk dat de VVD weinig ziet in een samenwerking met GroenLinks-PvdA. Toenmalig partijleider Dilan Yeşilgöz gaf aan dat een coalitie met de linkse fusiepartij “onrealistisch” zou zijn, gezien de grote ideologische verschillen over belastingen, klimaat en migratie.
Ook na de verkiezingen, waarbij GroenLinks-PvdA vijf zetels verloor, lijkt de situatie niet veranderd. Klaver liet deze week weten het “teleurstellend en ouderwets” te vinden dat de VVD zijn partij niet aan tafel wil hebben.
“Het uitsluiten van partijen lost niets op,” aldus Klaver in een interview. “Nederland verdient een kabinet dat verbindt, niet dat verdeelt.”
Volgens de kersverse partijleider is de tijd rijp voor een “nieuwe bestuurscultuur” waarin samenwerking boven partijpolitiek staat. Toch klinkt zijn oproep niet bij iedereen overtuigend.
“Verbinding” met grenzen
Hoewel Klaver pleit voor openheid, heeft hij zelf duidelijke grenzen gesteld aan met wie hij wíl samenwerken. In een verklaring herhaalde hij dat de PVV en Forum voor Democratie volgens hem “niet binnen de rechtsstatelijke kaders opereren”. Daarom sluit hij beide partijen uit van coalitieonderhandelingen.
Die uitspraak is niet nieuw: al sinds 2017 herhaalt Klaver dat hij niet wil regeren met partijen die volgens hem “bevolkingsgroepen uitsluiten of fundamentele rechten ter discussie stellen”. Destijds richtte zijn kritiek zich vooral op de retoriek van Geert Wilders over de islam en migratie.
Ook in 2020, toen Forum voor Democratie in opspraak kwam na interne controverses, verklaarde Klaver dat de partij “zich buiten de democratische bandbreedte had geplaatst”.
Toch wringt dat standpunt nu, vinden critici. Want terwijl Klaver zichzelf profileert als de politicus die muren wil afbreken, lijkt hij tegelijkertijd twee grote oppositiepartijen buitenspel te zetten — samen goed voor miljoenen stemmen.
Kritiek op dubbele standaarden
Op sociale media kreeg Klaver de afgelopen dagen veel kritiek. Onder de hashtag #dubbelestandaard delen gebruikers fragmenten van interviews waarin Klaver enerzijds pleit voor “inclusieve politiek” en anderzijds anderen uitsluit.
Een gebruiker schreef op X (voorheen Twitter):
“Niet willen samenwerken met rechtse partijen is volgens Klaver democratisch. Maar als rechts niet met links wil, is dat volgens hem ouderwets. Waar ligt dan de grens van zijn eigen verbinding?”
Ook journalisten en commentatoren plaatsen kanttekeningen. Roelof Bouwman, adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week, schreef scherp:
“Niet willen regeren met een rechtse partij is volgens Klaver democratisch, grondwettelijk en rechtsstatelijk. Maar niet willen regeren met een linkse partij is dan ineens uitsluiten en tegenwerken. Dat is meten met twee maten.”
De kritiek richt zich vooral op de inconsistentie tussen Klavers boodschap van verzoening en zijn politieke praktijk.
Politieke realiteit: beperkte coalitiekansen
De kansen dat GroenLinks-PvdA deelneemt aan een nieuw kabinet worden volgens analisten beperkt geacht. De partij verloor bij de recente verkiezingen vijf zetels en heeft met 22 zetels minder invloed dan verwacht.
De VVD heeft uitgesproken geen samenwerking te willen met de linkse fusiepartij, en ook Nieuw Sociaal Contract (NSC) van Pieter Omtzigt gaf aan moeite te hebben met GroenLinks-PvdA als coalitiepartner. De PVV en BBB liggen inhoudelijk te ver af van de linkse koers die Klaver verdedigt.
Alleen D66-voorman Rob Jetten heeft zich voorzichtig positief uitgelaten over mogelijke samenwerking, maar benadrukte dat de verschillen “groot” blijven.
“Het wordt een enorme puzzel,” zei politiek analist Julia Wouters in het programma Beau. “GroenLinks-PvdA heeft idealen die bij sommige partijen sympathie oproepen, maar het leiderschap van Klaver roept ook weerstand op. Zijn stijl is uitgesproken en dat werkt niet in elk kamp verbindend.”
Terug naar het verleden
De situatie doet denken aan de formatie van 2017, toen Klaver als leider van GroenLinks al eens wegliep van de onderhandelingstafel. Toenmalig premier Mark Rutte noemde dat destijds “jammer, maar begrijpelijk gezien de ideologische kloof”.
Klaver kreeg toen lof van zijn achterban voor zijn principiële houding, maar verloor in bredere zin politieke speelruimte. Ook nu lijkt hij te balanceren tussen ideologische zuiverheid en praktische invloed.
“Als je echt wilt regeren, moet je soms met mensen samenwerken die niet op jou lijken,” zegt politiek commentator Kees Boonman. “Klaver zegt dat hij wil verbinden, maar verbinding vraagt soms om ongemak. Dáár wringt het bij hem.”
Politieke boodschap of imago-strijd?
De vraag is of Klaver met zijn huidige koers vooral een moreel statement maakt, of dat hij echt gelooft in een haalbare coalitie. Sommige politicologen denken dat zijn uitspraken eerder gericht zijn op het versterken van zijn profiel dan op daadwerkelijke regeringsdeelname.
“Het is strategisch slim om jezelf als moreel kompas te positioneren,” zegt universitair docent politiek gedrag Sarah de Wit. “Klaver weet dat regeren met rechts voorlopig onwaarschijnlijk is. Door het initiatief tot verbinding te claimen, kan hij zich profileren als het redelijke alternatief binnen de oppositie.”
Anderen vrezen dat de aanpak averechts werkt. “Als je verbinding predikt maar tegelijk muren optrekt, raak je het vertrouwen kwijt van de zwevende kiezer,” stelt politiek verslaggever Nynke de Jong. “Mensen willen samenwerking zien, niet alleen woorden daarover.”
De balans tussen idealen en realiteit
De discussie rond Klaver raakt aan een breder politiek vraagstuk: hoe ver kun je gaan in het handhaven van principes zonder de deur naar samenwerking te sluiten? In de huidige gefragmenteerde Tweede Kamer telt bijna elke zetel mee, en partijen die zichzelf isoleren lopen het risico buitenspel te staan.
“Klaver vertegenwoordigt een partij met duidelijke waarden,” zegt De Jong. “Maar de uitdaging is om die waarden om te zetten in invloed. Alleen vanaf de zijlijn roepen over verbinding overtuigt niet.”
Tegelijkertijd zijn er ook mensen die Klaver juist prijzen voor zijn consistentie. Zij vinden het moedig dat hij vasthoudt aan democratische principes, ook als dat politiek nadelig is. “Er is een verschil tussen verbinden en verloochenen,” schrijft een supporter op X. “Sommige grenzen zijn er met een reden.”
Een lastige start voor een nieuwe leider
Wat er ook van zij, de eerste week van Jesse Klaver als politiek leider van GroenLinks-PvdA verloopt allesbehalve rustig. Zijn oproep tot samenwerking heeft geleid tot een fel politiek debat — niet alleen over coalitievorming, maar ook over geloofwaardigheid en leiderschap.
“Hij heeft zichzelf meteen op de kaart gezet,” zegt analist Julia Wouters. “Maar niet op de manier die hij misschien had gehoopt. Zijn boodschap van verbinding komt pas geloofwaardig over als hij laat zien dat hij die ook in praktijk brengt.”
Voorlopig blijft het politieke schaakspel complex. De komende weken zal blijken of Klaver zijn woorden kan omzetten in daden — of dat hij, ondanks zijn oproep tot samenwerking, vooral aan de zijlijn blijft staan.