Actueel
Afscheid van Manuëla Kemp: “Ze opende ineens haar ogen”
Aan het begin van deze week werd het verdrietige nieuws bekendgemaakt dat Manuëla Kemp (61) met een repatriëringsvlucht naar Nederland is gevlogen om hier haar laatste dagen door te brengen. Dit hartverscheurende moment heeft diepe indruk gemaakt op haar dierbaren en fans. Patty Brard, een goede vriendin van Kemp, kreeg de kans om afscheid te nemen en deelde haar ervaringen in een emotioneel interview.
Een Laatste Kans om Afscheid te Nemen
De man van Manuëla, Tjerk Lammers, heeft enkele mensen uit hun directe kring de mogelijkheid geboden om afscheid te nemen. Patty Brard behoorde tot deze groep en besloot direct naar het z!ekenhuis te gaan waar Kemp op de intensive care ligt. “Het is mooi dat Tjerk ons de kans heeft gegeven om Manuëla nog een laatste keer te zien,” vertelt Brard met zichtbare dankbaarheid.
Een Onvergetelijk Moment
Patty beschrijft het moment waarop ze Manuëla zag als bijzonder. “Ze zag er goed uit, eigenlijk heel mooi op haar eigen manier, met haar haar omhoog en een lichte zwelling,” vertelt ze. Wat volgde, was een onverwacht en ontroerend moment. Volgens Brard opende Manuëla ineens haar ogen. “Ik pakte haar vast en zei: ‘Maan, ik ben het, Patty.’ Het leek alsof ze daar even van schrok, waarna haar mooie blauwe ogen zich weer sloten.”
Hoewel dit moment leek op een teken van leven, benadrukt Brard dat er geen hoop meer is op herstel. “Dit zijn reflexen die horen bij deze situatie. Er is helaas geen kans meer op verbetering,” zegt ze met tranen in haar ogen.
Een Kwetsbaar Moment van Dankbaarheid
Patty is diep dankbaar dat ze de gelegenheid heeft gekregen om afscheid te nemen. Ze bracht ongeveer een kwartier door bij Manuëla en gebruikte die tijd om haar dankbaarheid te uiten. “Ik hoop dat ze iets heeft meegekregen van de liefde en waardering die ik voor haar voel. Ze heeft zoveel voor me betekend in mijn leven.”
Dit moment van afscheid is voor Patty, en voor anderen die Manuëla hebben gekend, een kans om niet alleen hun verdriet te verwerken, maar ook hun dankbaarheid te tonen voor de impact die zij heeft gehad.
De Ongelukkige Gebeurtenissen
Manuëla Kemp’s huidige toestand is het gevolg van een tragisch 0ngeluk op 7 december. Die dag stapte ze in Portugal op haar scooter om kerstinkopen te doen. Toen ze tegen de avond nog steeds niet thuis was, maakte Tjerk zich zorgen en besloot naar de politie te gaan. Daar kreeg hij het verwoestende nieuws dat zijn vrouw een ernstig 0ngeluk had gehad.
Manuëla was tijdens haar rit van de scooter gevallen. De klap was zo hevig dat ze met spoed naar het z!ekenhuis werd gebracht en in c0ma belandde. Sindsdien is haar toestand niet verbeterd. Vorige week werd bekendgemaakt dat het deel van haar hersenen dat essentieel is voor haar identiteit en persoonlijkheid, onherstelbaar beschadigd is.
De Onomkeerbare Realiteit
De boodschap dat Manuëla nooit meer uit haar c0ma zal ontwaken, heeft haar naasten diep geraakt. Tjerk Lammers, haar man, heeft de moeilijke beslissing genomen om haar terug naar Nederland te laten brengen, zodat ze haar laatste dagen in vertrouwde omgeving kan doorbrengen. Voor vrienden en familie was dit een kans om nog afscheid te nemen, hoe pijnlijk dat ook is.
Patty Brard benadrukt dat Manuëla een bijzondere plek in haar leven had. “Ze was altijd zo liefdevol, zo sprankelend. Dit afscheid is niet alleen zwaar, maar ook een moment om stil te staan bij de bijzondere momenten die we samen hebben gedeeld.”
Een Leven dat Velen Raakte
Manuëla Kemp heeft door de jaren heen een indrukwekkend nalatenschap opgebouwd. Als presentatrice en zangeres heeft ze talloze harten weten te raken. Haar warme persoonlijkheid, talent en onvergetelijke glimlach maakten haar tot een geliefd figuur in de Nederlandse mediawereld. Haar vrienden en collega’s herinneren haar als een vrouw met een enorme levenslust en een hart van goud.
De impact van haar tragische situatie laat zien hoe diep ze door anderen wordt gewaardeerd. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Fans, vrienden en bekenden delen herinneringen en foto’s van Manuëla, waarmee ze de liefde en bewondering voor haar uitdrukken.
Dankbaarheid en Verdriet
Het verhaal van Manuëla Kemp is een pijnlijke herinnering aan de fragiliteit van het leven. Terwijl haar vrienden en familie hun verdriet verwerken, vinden ze ook troost in de liefdevolle herinneringen die ze achterlaat. Haar man, Tjerk, speelt hierin een cruciale rol door anderen de ruimte te geven om afscheid te nemen en hun emoties te delen.
Een Laatste Groet
Voor Patty Brard was het bezoek aan het z!ekenhuis een emotioneel, maar belangrijk moment. “Ik ben Tjerk zo dankbaar dat hij dit mogelijk heeft gemaakt. Het was zwaar, maar ook bijzonder om nog even bij haar te kunnen zijn en haar te bedanken voor alles wat ze heeft betekend.”
Manuëla Kemp blijft in de harten van velen voortleven. Haar levenslust, warmte en authenticiteit hebben een blijvende indruk achtergelaten. Terwijl haar naasten zich voorbereiden op een wereld zonder haar, blijft haar nalatenschap een bron van inspiratie en herinnering.
Met dit verhaal willen we niet alleen haar verlies erkennen, maar ook het prachtige leven vieren dat Manuëla heeft geleid. Haar invloed zal nog lang voelbaar blijven, en haar aanwezigheid zal altijd gemist worden.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer
opzetten,” zegt ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.