Actueel
Mijn man wilde absoluut een jonge nanny inhuren tijdens mijn zakenreis – maar ik keek mee via de camera
Het achterlaten van mijn éénjarige dochter bij een jonge nanny terwijl ik een maand op zakenreis was, was al zenuwslopend genoeg. Toen ik verborgen camera’s installeerde om mijn zorgen te verlichten, had ik nooit gedacht dat ze een moment zouden vastleggen dat mijn vertrouwen en familiebanden zou herdefiniëren.
Ik werk op afstand, en mijn man Kevin runt een klein bedrijf. We hebben een prachtige éénjarige dochter, Lucy. Lucy is het zonnetje in ons leven en brengt ons elke dag immense vreugde. Thuiswerken stelde me in staat om altijd bij haar te zijn, en ik koesterde elk moment.
Onlangs bood mijn baas me een kans om op zakenreis te gaan. Het was een geweldige carrièremogelijkheid, maar het betekende dat ik een hele maand van huis zou zijn. Dit was de eerste keer dat we een nanny voor Lucy nodig hadden. Kevin en ik waren een beetje nerveus, maar we wisten dat het nodig was.
Op een avond, nadat Lucy in slaap was gevallen, zaten Kevin en ik aan de keukentafel, omringd door stapels nanny-aanvragen. “We hebben iemand nodig die betrouwbaar is, Kevin. Iemand die net zoveel van Lucy houdt en voor haar zorgt als wij,” zei ik, terwijl ik door de papieren bladerde. Kevin knikte nadenkend. “Ik weet het, Hayley. We vinden wel de juiste persoon. Laten we beginnen met deze topkandidaten.”
We nodigden een paar kandidaten uit voor interviews bij ons thuis. We wilden zien hoe ze met Lucy omgingen. De eerste kandidaat, Amanda, was een 48-jarige vrouw met jarenlange ervaring. Ze had een kalme uitstraling en een warme glimlach. Amanda’s interview ging goed, maar Lucy warmde niet zo snel op aan haar als we hadden gehoopt.
Daarna ontmoetten we Sarah, een 22-jarige geneeskundestudent. Sarah had een aanstekelijke energie en een stralende glimlach die de kamer onmiddellijk verlichtte. Ondanks mijn bedenkingen over het inhuren van iemand zo jong en aantrekkelijk, was Kevin erg enthousiast over Sarah. “Ze is geweldig met Lucy, Hayley. Kijk hoe gelukkig ze is,” zei Kevin met een glimlach.
In het einde besloten we Sarah in te huren. Kevin’s enthousiasme was aanstekelijk, en Lucy leek beter met haar te klikken. Toch kon ik mijn zorgen niet van me afschudden. De nacht voordat ik op reis ging, installeerde ik in stilte verborgen camera’s door het hele huis.
Het was mijn manier om Lucy’s veiligheid te garanderen en mezelf gemoedsrust te geven terwijl ik weg was. De eerste paar dagen van de reis verliepen soepel. Kevin stuurde me foto’s van een lachende Lucy, en Sarah leek haar werk goed te doen. Maar naarmate de dagen verstreken, checkte ik constant de camerabeelden.
Op een avond, na een bijzonder lange en vermoeiende dag op mijn zakenreis, besloot ik de beelden te bekijken voordat ik naar bed ging. Wat ik zag, schokte me compleet. Het was nacht, en Lucy lag op de grond, duidelijk moeite met ademhalen hebbend. Sarah zat naast haar, probeerde haar te helpen, terwijl Kevin op het bed lag, schijnbaar in tranen.
Mijn hart bonsde in mijn borst. Ik greep onmiddellijk mijn telefoon en belde Kevin, maar hij nam niet op. Paniek overspoelde me terwijl ik de beelden bekeek, me hulpeloos en ver weg van huis voelend. Dertig minuten later ging mijn telefoon. Het was Kevin. Ik nam meteen op, mijn stem trillend. “Kevin, wat is er aan de hand? Wat is er met Lucy gebeurd?”
“Hayley, kalmeer,” zei Kevin, zijn stem schokkend. “Lucy had een ernstige episode. Ze kon niet ademen, en ik… ik bevroor. Ik kon niet bewegen. Ik had een paniekaanval.” Ik kon de pijn in zijn stem horen. “Wat bedoel je met bevriezen? En waarom was Sarah daar?”
“Lucy was extreem onrustig en huilde ontroostbaar. Ze leek rustiger met Sarah, dus vroeg ik haar om ’s nachts te blijven. Tijdens de nacht kreeg Lucy ademhalingsproblemen. Ik raakte in paniek en wist niet wat ik moest doen, maar Sarah… ze wist precies wat ze moest doen. Ze redde Lucy’s leven, Hayley.”
Een golf van emoties overspoelde me: opluchting dat Lucy in orde was, dankbaarheid naar Sarah, en schuldgevoel omdat ik aan haar had getwijfeld. “Dank je dat je me dit vertelt, Kevin. Ik ben zo blij dat Lucy in orde is.” De volgende ochtend wist ik een vlucht terug naar huis te krijgen. Zodra ik door de deur kwam, rende ik naar Lucy en pakte haar in mijn armen. Ze giechelde, zich niet bewust van de schrik die ze ons had gegeven. Kevin kwam naar me toe, uitgeput maar opgelucht om me te zien. “Hayley, het spijt me zo dat je er op deze manier achter moest komen.”
“Het is oké, Kevin. Het belangrijkste is dat Lucy in orde is,” zei ik, hem stevig omhelzend. Sarah kwam toen de kamer binnen, er wat aarzelend uitziend. “Hoi, Hayley. Het spijt me zo van alles. Ik deed wat ik kon om Lucy te helpen.” Ik draaide me naar haar toe, tranen in mijn ogen. “Dank je, Sarah. Dank je dat je er was voor Lucy en voor Kevin. Ik weet niet wat we zonder jou hadden gedaan.”
Sarah glimlachte, zichtbaar opgelucht. “Ik ben gewoon blij dat ze oké is.” Als de dagen verstreken, kon ik niet anders dan nadenken over alles wat er was gebeurd. Sarah had zichzelf bewezen op een manier die ik nooit had verwacht. Ik realiseerde me hoe verkeerd ik was geweest om aan haar te twijfelen. Ze was niet zomaar een nanny; ze was een reddingslijn voor ons gezin in een moment van crisis.
Wat kost een asielzoeker per dag? Een helder overzicht van cijfers en feiten
Nederland vangt jaarlijks duizenden asielzoekers op die hun land ontvlucht zijn vanwege oorlog, vervolging of andere dringende redenen. Deze opvang is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van overheid en samenleving. Maar wat zijn precies de kosten per asielzoeker per dag? En waar bestaat dat bedrag uit?
In dit artikel zetten we de actuele cijfers, de verdeling van kosten en de bredere context van migratie in Nederland op een rij. Zo ontstaat een compleet beeld van wat opvang werkelijk betekent.
Instroom van asielzoekers in Nederland
De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) publiceert maandelijks rapporten met de aantallen asielaanvragen. Hieruit blijkt dat de instroom de afgelopen jaren relatief stabiel is gebleven, maar wel met pieken in bepaalde maanden.
-
Januari 2025: 3.073 aanvragen
-
Februari 2025: 2.889 aanvragen
-
Maart 2025: 2.690 aanvragen
Bij elkaar opgeteld zijn dat 8.652 aanvragen in het eerste kwartaal van 2025. Het gaat hierbij zowel om eerste aanvragen als herhaalde aanvragen, en om nareizigers – familieleden van mensen die al een verblijfsstatus hebben gekregen.
Waarom opvang nodig is
Opvangcentra (AZC’s) in Nederland zitten regelmatig vol, waardoor er in sommige gemeenten nieuwe locaties worden geopend. Gemeenten worden door het Rijk gevraagd mee te werken aan huisvesting om te voorkomen dat er een tekort aan plekken ontstaat.
De opvang is bedoeld om mensen een veilige en humane plek te bieden terwijl hun asielprocedure loopt. Dit kan enkele maanden duren, maar soms ook langer wanneer er juridische stappen worden genomen.
Kosten per asielzoeker per dag
Volgens cijfers van de Rijksoverheid kost een asielzoeker gemiddeld € 76,60 per dag. Dit bedrag is een richtlijn en kan per locatie licht verschillen. De kosten zijn opgebouwd uit vier hoofdcategorieën:
-
Huisvesting
Dit omvat het gebouw zelf, energie, water, schoonmaak en beveiliging. Sommige centra zijn tijdelijke locaties, zoals sporthallen of cruiseboten, wat de kosten kan beïnvloeden. -
Personeel van het COA
Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) beheert de opvanglocaties en betaalt medewerkers die verantwoordelijk zijn voor begeleiding, administratie en ondersteuning van bewoners. -
Gezondheidszorg
Asielzoekers hebben recht op medische basiszorg. Dit wordt gecoördineerd via een speciaal zorgloket (GCA), dat ervoor zorgt dat iedereen toegang heeft tot huisartsenzorg en noodzakelijke behandelingen. -
Levensonderhoud
Bewoners ontvangen een beperkte financiële toelage voor voedsel, kleding en persoonlijke uitgaven. Dit bedrag ligt lager dan een regulier sociaal minimum.
Extra kosten buiten het COA
Naast de bovengenoemde kosten zijn er nog andere instanties betrokken bij het asielproces:
-
Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND): beoordeelt aanvragen en voert gesprekken.
-
Politie en Koninklijke Marechaussee: registreren en identificeren nieuwkomers bij aankomst.
-
Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V): begeleidt mensen die geen verblijfsvergunning krijgen terug naar hun land van herkomst.
Deze kosten worden niet altijd in het dagbedrag van € 76,60 meegenomen, waardoor de werkelijke maatschappelijke kosten hoger kunnen uitvallen.
Wat krijgen asielzoekers wel en niet?
Er bestaan soms misverstanden over de voorzieningen in een AZC. Asielzoekers krijgen:
-
Basisaccommodatie (slaapkamer, gedeelde keuken en sanitair)
-
Een kleine wekelijkse toelage
-
Toegang tot onderwijs voor kinderen
-
Basiszorg via de huisarts
Wat zij niet krijgen zijn luxevoorzieningen of grote financiële vergoedingen. Werk is in de eerste maanden vaak beperkt mogelijk; pas na zes maanden mogen asielzoekers in loondienst werken, en dan nog maximaal 24 weken per jaar.
Economische impact en maatschappelijke discussie
De opvang van asielzoekers is een investering die wordt gefinancierd uit belastinggeld. Voorstanders benadrukken dat humane opvang een mensenrecht is en dat een deel van de asielzoekers uiteindelijk bijdraagt aan de economie door te werken, belasting te betalen en nieuwe bedrijven te starten.
Tegenstanders vrezen dat de kosten te hoog worden en dat er druk ontstaat op woningmarkt en zorgstelsel. Politieke partijen verschillen daarom sterk van mening over hoeveel mensen Nederland jaarlijks zou moeten toelaten.
Gemeentelijke rol en draagvlak
Gemeenten spelen een grote rol in het creëren van opvangplekken. Soms ontstaat er weerstand onder omwonenden, bijvoorbeeld wanneer een nieuwe opvanglocatie in een dorp wordt geopend. Tegelijkertijd zijn er ook veel voorbeelden van gemeenschappen die zich juist inzetten om nieuwkomers te verwelkomen, met vrijwilligerswerk en integratie-initiatieven.
Toekomst van het asielbeleid
Het kabinet werkt aan hervormingen van het migratiebeleid. Er wordt onder meer gekeken naar een betere spreiding van asielzoekers over het land en naar snellere procedures om onnodig lange wachttijden te voorkomen.
Daarnaast wil de overheid meer investeren in terugkeerbegeleiding voor mensen die geen recht hebben op verblijf, zodat opvangplekken sneller vrijkomen voor nieuwe aanvragen.
Conclusie
De opvang van asielzoekers kost gemiddeld € 76,60 per persoon per dag, een bedrag dat wordt besteed aan huisvesting, zorg, personeel en levensonderhoud. Hoewel de kosten aanzienlijk zijn, maakt Nederland hiermee een bewuste keuze om mensen in een kwetsbare positie bescherming en basisvoorzieningen te bieden.
Het debat over migratie en de kosten zal waarschijnlijk blijven bestaan, maar inzicht in de cijfers helpt om de discussie op feiten te baseren. Zo kan Nederland blijven zoeken naar een evenwicht tussen solidariteit, betaalbaarheid en praktische uitvoerbaarheid.
