Actueel
Zuhal Demir traint leraren met filmpjes voor meer discipline op school
“Streng maar warm”
Een van de eerste video’s gaat in op de misvatting dat strenge scholen automatisch kille scholen zijn. Volgens Demir is het tegendeel waar. “Kinderen leren beter als er duidelijke afspraken en routines zijn. Dat betekent niet dat er geen warmte of empathie kan zijn. Integendeel: door rust te creëren, is er juist meer ruimte voor een goede band tussen leerling en leerkracht.”
In de video komen leerkrachten aan het woord die dergelijke routines al toepassen. Zij merken minder incidenten, minder agressie en minder discussies. Dat vertaalt zich volgens hen in meer effectieve lestijd en meer plezier in de klas.
Praktijkervaringen van leerkrachten
Een leerkracht uit Antwerpen vertelt dat ze sinds de invoering van vaste ochtendroutines veel verschil merkt. “Voorheen was het vaak chaos bij de start van de dag. Nu weten leerlingen precies wat er van hen verwacht wordt. Ze komen rustiger binnen en zijn sneller klaar om te leren.”
Een andere leraar geeft aan dat consequente regels soms weerstand oproepen bij leerlingen, maar uiteindelijk zorgen voor meer duidelijkheid. “Zodra ze doorhebben dat er geen ruimte is voor eindeloze discussies, accepteren ze de regels en ontstaat er rust.”
Wat zeggen onderwijsdeskundigen?
Onderwijswetenschappers wijzen erop dat duidelijkheid en structuur bewezen positieve effecten hebben op leerprestaties. Een voorspelbare omgeving vermindert stress bij kinderen en vergroot de kans dat ze zich kunnen concentreren.
Wel benadrukken experts dat discipline alleen werkt als het wordt gecombineerd met een positieve benadering. “Streng zijn mag, maar leerlingen moeten ook voelen dat ze gezien en gesteund worden,” aldus een pedagoog van de KU Leuven.
Reacties van ouders
Ook ouders reageren verdeeld op de plannen van Demir. Sommigen zijn blij dat er meer nadruk komt op discipline. “Onze kinderen hebben baat bij duidelijke regels, zowel thuis als op school. Het is goed dat de overheid dit ondersteunt,” zegt een moeder uit Gent.
Andere ouders zijn bezorgd dat te veel nadruk op regels ten koste kan gaan van creativiteit en vrijheid. “Natuurlijk moet er orde zijn, maar kinderen moeten ook ruimte krijgen om zichzelf te ontplooien,” klinkt het.
Demir benadrukt echter dat haar aanpak niet gaat om strikte gehoorzaamheid, maar om rust en veiligheid. “Discipline is geen doel op zich, maar een middel om een goede leeromgeving te creëren.”
De link met motivatie van leerkrachten
Volgens Demir hangt de motivatie van leerkrachten nauw samen met orde in de klas. “Je motiveert leerkrachten in de eerste plaats door hen te laten lesgeven. Als ze constant brandjes moeten blussen, verliezen ze energie en plezier. Met meer rust in de klas geven we hen hun vak terug.”
De modules moeten daarbij concreet helpen. Ze zijn bedoeld als hulpmiddel, niet als verplichting. “We willen leerkrachten ondersteunen, niet voorschrijven hoe ze alles moeten doen,” aldus de minister.
Een cultuurverandering?
De vraag is of de plannen van Demir op termijn ook leiden tot een cultuurverandering in de scholen. Volgens kenners kan dat, mits de aanpak consequent wordt volgehouden en gedragen door zowel leerkrachten als ouders.
Een cultuur van rust en respect ontstaat niet van de ene dag op de andere, maar groeit door kleine, herhaalde acties. “Als leerlingen overal dezelfde duidelijke boodschap krijgen – thuis, op school, bij activiteiten – dan wordt goed gedrag de norm,” aldus een onderwijspsycholoog.
Toekomstperspectief
Voor Demir is dit nog maar het begin. Ze wil de komende jaren blijven inzetten op concrete hulpmiddelen, praktische ondersteuning en nauwe samenwerking tussen scholen en gezinnen. Het doel: een leeromgeving waarin kinderen zich veilig voelen, leerkrachten hun vak met plezier uitoefenen en de onderwijskwaliteit stijgt.
Of de plannen breed aanslaan, zal de komende maanden blijken. Scholen krijgen nu de kans om de modules uit te proberen en hun ervaringen te delen. Het kabinet hoopt dat succesverhalen andere scholen inspireren.
Conclusie
Met haar pleidooi voor meer discipline en rust in de klas probeert minister Zuhal Demir een structurele verandering teweeg te brengen in het Vlaamse onderwijs. Door leerkrachten te voorzien van praktische modules en ouders te betrekken bij de opvoeding, wil ze de basis leggen voor een leeromgeving die ordelijk, warm en effectief is.
Haar boodschap is helder: streng zijn betekent niet kil zijn. Integendeel, door duidelijke regels en routines ontstaat ruimte voor warmte, verbinding en beter onderwijs. Of de aanpak het gewenste effect heeft, zal in de praktijk moeten blijken, maar één ding is duidelijk: het thema discipline staat weer stevig op de agenda.
Bart De Wever zet druk op federale begrotingsgesprekken: “Tijd dringt, maar een akkoord blijft mogelijk”
De klok tikt voor de federale regering. Premier Bart De Wever (N-VA) heeft tot 6 november de tijd om met zijn regeringspartners tot een akkoord te komen over de meerjarenbegroting. Zo niet, zo heeft hij laten verstaan, stapt hij naar de koning. Die waarschuwing hangt nu als een schaduw over de Wetstraat.
Toch lijken de onderhandelingen, ondanks de urgentie, nog niet in de beslissende fase beland. De premier zelf vertrekt dit weekend naar Egypte voor de plechtige opening van het Grand Egyptian Museum. Daardoor worden de gesprekken pas op maandag weer volop hervat.
Voor wie de Belgische politiek kent, is dat geen uitzonderlijk scenario. Maar het trage tempo voedt wel de spanning binnen de coalitie.
Een race tegen de klok
De begroting is het financiële fundament van de regering voor de komende jaren. Daarin worden niet alleen uitgaven en inkomsten vastgelegd, maar ook de richting van het sociaal en economisch beleid.
Voor Bart De Wever is het dossier extra belangrijk: het is de eerste grote test voor zijn premierschap sinds hij in juli de eed aflegde. Een mislukking zou politieke schade kunnen berokkenen, zowel voor zijn N-VA als voor de coalitiepartners MR, CD&V en Vooruit.
“De deadline van 6 november is reëel,” benadrukte De Wever eerder. “België heeft nood aan duidelijkheid, en die komt er enkel met een gedragen begroting.”
Een akkoord moet niet alleen de overheidsfinanciën stabiliseren, maar ook vertrouwen wekken bij internationale instellingen zoals de Europese Commissie, die toekijkt op de naleving van de begrotingsregels.
Een opvallend trage onderhandeling
Dat de gesprekken traag verlopen, is niet onopgemerkt gebleven. Toch hoeft dat volgens politicoloog Nicolas Bouteca (Universiteit Gent) niet te betekenen dat de regering op ramkoers ligt.
“Het feit dat er op dit moment nog geen doorbraak is, hoeft niet verontrustend te zijn,” zegt hij in een gesprek met VRT NWS. “De meeste scenario’s liggen al klaar. Nu gaat het vooral om politieke wil.”
Met andere woorden: de technische puzzelstukken zijn grotendeels gelegd, maar de politieke afwegingen — wie krijgt wat, en wie levert in — vergen nog tijd.
Volgens Bouteca wordt er achter de schermen aan verschillende dossiers tegelijk gewerkt, zodat elke partij iets kan “binnenhalen” zodra het akkoord rond is. “Er wordt niet enkel over cijfers gesproken. Er zitten ook beleidsdossiers in de mix, zoals langdurige ziekte, nachtwerk en arbeidsflexibiliteit. Dat zijn thema’s waarmee partijen zich kunnen profileren.”
Politiek evenwicht als sleutel
De Belgische begrotingspolitiek is altijd een oefening in evenwicht. De coalitie telt partijen met uiteenlopende ideologische accenten: waar MR pleit voor meer ruimte voor ondernemerschap, wil Vooruit dat de sociale zekerheid overeind blijft.
CD&V vraagt dan weer extra aandacht voor gezinnen en zorg, terwijl N-VA de nadruk legt op efficiënt bestuur en werkgelegenheid.
De uitdaging voor De Wever is dus niet alleen om een sluitend financieel plan op tafel te leggen, maar ook om elk van de coalitiepartners iets te geven waarmee ze politiek kunnen thuiskomen.
“Iedereen wil met een trofee naar buiten komen,” zegt Bouteca. “En dat vertraagt het proces, maar maakt een compromis tegelijk ook waarschijnlijker. Want zodra iedereen iets krijgt, is er ruimte voor akkoord.”
Een premier onder druk
Hoewel Bart De Wever bekendstaat als een doorgewinterde onderhandelaar, is dit zijn eerste grote test in de rol van premier. Hij moet niet alleen zijn eigen partij tevreden houden, maar ook tonen dat hij boven de partijen kan staan.
Zijn aankondiging dat hij naar de koning zal stappen als er geen akkoord komt, wordt door sommigen gezien als een strategische zet om druk te zetten op de partners.
“De Wever weet dat tijdsdruk vaak helpt om knopen door te hakken,” analyseert Bouteca. “Door publiek een deadline te noemen, verhoogt hij de druk, vooral op partijen die bang zijn voor politieke instabiliteit.”
De premier zelf houdt zich voorlopig op de vlakte. Volgens bronnen in zijn entourage wil hij “geen paniek zaaien, maar wel duidelijkheid creëren”.
Wat als er geen akkoord komt?
Mocht de regering er niet in slagen om voor 6 november tot een akkoord te komen, dan treedt automatisch een noodregeling in werking: België zou dan tijdelijk moeten werken met zogenaamde voorlopige twaalfden.
Dat systeem houdt in dat de overheid per maand slechts een twaalfde van het vorige jaarbudget mag uitgeven. Het is bedoeld om de continuïteit te garanderen, maar laat geen nieuwe beleidsinitiatieven toe.
Voor De Wever zou dat een politieke nederlaag zijn. Niet alleen omdat het een teken van verdeeldheid binnen zijn regering zou zijn, maar ook omdat het de economische onzekerheid zou vergroten.
“Voorlopige twaalfden zijn een noodrem,” legt Bouteca uit. “Het is een signaal dat een regering niet meer in staat is om haar eigen koers te bepalen. En dat is iets wat een premier altijd wil vermijden.”
“Een val van de regering is onwaarschijnlijk”
Ondanks de gespannen sfeer verwacht Bouteca niet dat de regering zal vallen.
“Ik denk dat de betrokken partijen goed beseffen wat er op het spel staat,” zegt hij. “Een val van de regering zou het land in politieke chaos storten, en dat wil niemand.”
Die analyse wordt gedeeld door MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, die eerder deze week in een interview benadrukte dat hij vertrouwen heeft in een oplossing.
“Een regeringsval zou chaos betekenen,” zei Bouchez. “En dat moeten we absoluut vermijden.”
Volgens hem is er binnen de coalitie nog steeds bereidheid om tot een compromis te komen. “We hebben de voorbije weken al moeilijke dossiers opgelost. Dit zal niet anders zijn.”
Egypte en symboliek
Opvallend is dat De Wever dit weekend naar Egypte reist, waar hij aanwezig zal zijn bij de officiële opening van het Grand Egyptian Museum in Caïro. Dat symbolische moment — waar ook verschillende internationale leiders verwacht worden — zorgt ervoor dat de gesprekken tijdelijk op pauze staan.
Voor sommigen is dat een teken dat de premier vertrouwen heeft in een goede afloop. “Als hij echt vreesde voor een crisis, zou hij dit bezoek waarschijnlijk niet laten doorgaan,” zegt een bron binnen de coalitie.
Na het weekend zou het overleg opnieuw in versnelling komen, met het oog op een mogelijk akkoord in de eerste dagen van november.
Politiek, timing en vertrouwen
De komende week wordt dus cruciaal voor de regering-De Wever. Politiek draait in België zelden alleen om cijfers, maar vooral om vertrouwen, symboliek en timing.
“De Wever weet dat hij nu zijn leiderschap moet tonen,” besluit Bouteca. “Een premier die erin slaagt om een evenwicht te vinden tussen besparingen en investeringen, kan daar politiek sterker uitkomen. Maar een mislukking zou hem meteen verzwakken.”
De volgende dagen worden daarom niet alleen beslissend voor de begroting, maar ook voor de stabiliteit van de regering zelf.
Conclusie: voorzichtig optimisme
Hoewel het trage tempo en de harde deadline voor spanning zorgen, overheerst bij waarnemers een voorzichtig optimisme. De scenario’s liggen klaar, de belangen zijn groot, en de druk stijgt.
Of zoals een ervaren onderhandelaar het samenvatte:
“In de Belgische politiek gebeurt er zelden iets tot het allerlaatste moment. Maar net op dat moment gebeurt meestal alles.”
De komende week zal uitwijzen of Bart De Wever erin slaagt zijn eerste grote test als premier tot een goed einde te brengen.