BE
Georges en Jerome in de wolken: Van Aert maakt dromen waar
Wout van Aert combineert sportieve topprestaties met gezinsgeluk: Georges en Jerome beleven droomdag
De zomer van 2025 stond voor wielrenner Wout van Aert in het teken van sportieve uitdagingen én waardevolle familiemomenten. Terwijl hij op de fiets belangrijke koersen reed, nam hij tegelijkertijd de tijd om bijzondere herinneringen te maken met zijn gezin. Zijn zoontjes Georges en Jerome waren daarbij vaak het stralende middelpunt. Het resulteerde in een periode waarin zowel topsport als gezinsgeluk hand in hand gingen.
Sterke prestaties na de Tour de France
Van Aert wist zijn deelname aan de Tour de France af te sluiten met een klinkende overwinning, een bekroning op een intensieve campagne. Na die triomf stond hij echter niet stil. Al snel nam hij deel aan de Cyclassics in Hamburg, gevolgd door de Ronde van Duitsland. Zijn aanwezigheid in deze wedstrijden bevestigde nog maar eens zijn status als veelzijdige renner die niet bang is om kort na een grote ronde opnieuw aan de start te verschijnen.
Hoewel het resultaat in Hamburg niet direct een podiumplaats opleverde, bewees Van Aert zijn waarde door zich ondanks vermoeidheid en zware benen toch in de top tien te nestelen. Met een tiende plek liet hij zien dat zijn conditie nog steeds van hoog niveau is, ook na wekenlange inspanning in Frankrijk.
Een inkijkje via sociale media
Naast zijn sportieve prestaties gaf Van Aert zijn fans ook een kijkje achter de schermen. Via Instagram deelde hij foto’s van gezellige momenten met zijn vrouw Sarah en hun kinderen. Het liet zien dat er tussen trainingen en wedstrijden door ook ruimte was voor ontspanning. Dineren met vrienden en familie, wandelingen en kleine uitstapjes maakten deel uit van zijn zomeragenda.
Het gaf zijn volgers een ander beeld van de wielrenner: niet alleen de professional die zijn lichaam tot het uiterste drijft, maar ook de vader en echtgenoot die bewust tijd vrijmaakt voor de mensen die het meest belangrijk voor hem zijn.
Een topdag voor Georges en Jerome
Dat Wout van Aert waarde hecht aan zijn gezin bleek eens te meer toen hij zijn zoontjes Georges en Jerome een onvergetelijke dag bezorgde. Het gezin trok richting Plopsaland, waar de kinderen hun helden uit televisieprogramma’s konden ontmoeten. Voor Georges en Jerome werd het een absolute topdag: een ontmoeting met Samson & Marie en Kabouter Plop maakte het uitstapje compleet.
Voor Van Aert betekende dit meer dan alleen een dagje uit. Het was een manier om zijn kinderen, die vaak hun vader moeten missen door zijn drukke wielerkalender, iets bijzonders mee te geven. Het benadrukt de balans die hij probeert te vinden tussen zijn carrière en zijn rol als vader.
Reflectie na terugkeer in competitie
Op sportief vlak was het voor Van Aert geen eenvoudige terugkeer. Tijdens de Cyclassics in Hamburg moest hij hard werken om zich in de kop van de wedstrijd te nestelen. Uiteindelijk eindigde hij als tiende. Na afloop liet hij weten gemengde gevoelens te hebben:
“Ik had zeker op meer gehoopt, maar ik had de benen niet om op de laatste klim het verschil te maken,” vertelde hij na de koers.
Toch toonde Van Aert zich tevreden. In de laatste kilometer wist hij zich goed te positioneren en ondanks enkele obstakels behaalde hij het maximaal haalbare resultaat. “Ik probeerde me goed klaar te zetten voor de sprint, maar ik raakte een paar keer ingesloten. Dit was het hoogst haalbare,” legde hij uit.
Waardering vanuit de ploeg
Ook de ploegleiding reageerde positief op zijn prestatie. Volgens coach Grischa Niermann moest Van Aert pas op het allerlaatste moment invallen als vervanger van teamgenoot Olav Kooij. Ondanks die late oproep reed hij een sterke koers en finishte hij in de eerste groep. Dat hij dit deed na een zware Tour de France maakt de prestatie des te indrukwekkender.
De waardering binnen het team bevestigt dat Van Aert niet alleen een belangrijke renner is tijdens de grote rondes, maar ook een waardevolle kracht bij klassiekers en eendagskoersen. Zijn veelzijdigheid en doorzettingsvermogen maken hem tot een van de meest complete renners van het peloton.
De combinatie van topsport en ouderschap
Het leven van een topsporter brengt veel offers met zich mee. Lange trainingskampen, zware wedstrijden en talloze reisuren zijn onderdeel van het pakket. Toch laat Van Aert zien dat het mogelijk is om deze intensieve carrière te combineren met betrokken ouderschap.
Door momenten als het uitstapje naar Plopsaland in te plannen, maakt hij duidelijk dat hij zijn gezin niet uit het oog verliest. Voor zijn kinderen betekent dit dat ze niet alleen hun vader zien als wielrenner, maar ook als degene die tijd vrijmaakt voor plezier en ontspanning. Voor Van Aert zelf vormen deze momenten ongetwijfeld een bron van energie en motivatie om op de fiets te blijven presteren.
De waarde van balans
In de topsport wordt vaak gesproken over de noodzaak van balans. Fysieke training, mentale rust en sociale steun spelen allemaal een rol in succes. Van Aert laat zien hoe belangrijk de rol van familie daarin is. Door samen herinneringen te maken, creëert hij een fundament dat hem helpt om op sportief vlak sterker te staan.
Veel fans herkennen zich in deze boodschap. Het benadrukt dat zelfs op het hoogste niveau menselijkheid en gezinsleven een plaats hebben. Het maakt Van Aert niet alleen een gerespecteerde atleet, maar ook een inspiratiebron voor anderen die proberen werk en privé in evenwicht te houden.
Vooruitblik op de rest van het seizoen
Met de Ronde van Duitsland en andere koersen in het vooruitzicht blijft het wielerseizoen van Van Aert intensief. Toch straalt uit alles dat hij zowel op sportief vlak als in zijn persoonlijke leven voldoening vindt. De steun van zijn gezin, gecombineerd met zijn tomeloze inzet op de fiets, vormen een sterke basis voor wat komen gaat.
Fans kijken reikhalzend uit naar zijn volgende prestaties. Of het nu gaat om een overwinning, een topklassering of simpelweg het bewonderen van zijn strijdlust, Van Aert weet steeds opnieuw indruk te maken.
Conclusie: dromen waarmaken, op én naast de fiets
De afgelopen weken tonen hoe veelzijdig het leven van Wout van Aert is. Als renner blijft hij hoge ogen gooien met sterke prestaties in grote koersen. Als vader zorgt hij voor onvergetelijke momenten voor Georges en Jerome, die hun idolen mochten ontmoeten en een topdag beleefden.
Voor Van Aert zelf is het een periode waarin sportieve ambitie en gezinsgeluk samenkomen. Het maakt duidelijk dat succes niet alleen wordt gemeten in overwinningen en podiumplaatsen, maar ook in de herinneringen die je maakt met de mensen die je liefhebt.
Met dromen die waar worden voor zijn kinderen en een carrière die blijft bloeien, staat Wout van Aert symbool voor de kracht van balans, doorzettingsvermogen en toewijding. Zowel op de fiets als daarbuiten.
Margriet Hermans is voor veel Vlamingen nog altijd een vertrouwd gezicht. Ze werd bekend als zangeres, televisiepersoonlijkheid en kleurrijke mediaverschijning, maar haar loopbaan kent ook een hoofdstuk dat bij het grote publiek soms wat naar de achtergrond verdwijnt: haar jaren in de politiek. Toch speelde die periode een belangrijke rol in haar leven en vormde ze haar blik op maatschappij, cultuur en engagement.
Van podium naar parlement
In de jaren negentig maakte Margriet Hermans een opmerkelijke overstap. Waar ze tot dan toe vooral bekend was van het podium en de televisie, besloot ze haar maatschappelijke betrokkenheid een andere vorm te geven. Ze ging de politiek in en werd verkozen tot senator. Voor Hermans was die stap geen bevlieging, maar een bewuste keuze. Ze voelde al langer de drang om thema’s die haar na aan het hart lagen niet alleen te bezingen of te benoemen in interviews, maar ook concreet te verdedigen binnen de politieke structuren.
Haar achtergrond in cultuur en media bleek daarbij een grote troef. In de Senaat hield ze zich vooral bezig met dossiers rond cultuurbeleid, mediavrijheid, gelijke kansen en maatschappelijke zichtbaarheid. Thema’s die perfect aansloten bij haar persoonlijke ervaringen en haar loopbaan buiten de politiek. Ze wist hoe het voelde om beoordeeld te worden op uiterlijk, reputatie of imago, en wilde net daarom mee nadenken over een eerlijker en inclusiever beleid.
Een intense maar leerrijke periode
De politieke jaren waren voor Margriet Hermans intens. De combinatie van publieke bekendheid en parlementair werk bleek niet altijd eenvoudig. Als bekende Vlaming lag ze vaker onder een vergrootglas dan veel van haar collega’s. Elk woord, elke uitspraak en zelfs haar verschijning werden breed uitgemeten. Toch liet ze zich daar niet door ontmoedigen. Integendeel, ze gebruikte haar zichtbaarheid om aandacht te vragen voor onderwerpen die anders misschien minder snel de voorpagina’s zouden halen.
Zelf blikt ze vandaag terug op die periode als bijzonder leerrijk. Ze kreeg een unieke inkijk in hoe beleid tot stand komt, hoe compromissen worden gesloten en hoe traag verandering soms kan gaan. Tegelijk ervoer ze ook hoe belangrijk volgehouden engagement is. Politiek, zo ontdekte ze, draait zelden om snelle successen, maar eerder om lange adem en vasthoudendheid.
Het einde van een politieke loopbaan
In 2009 kwam er een einde aan haar actieve politieke carrière. Na meerdere jaren in de Senaat besloot Margriet Hermans de politiek achter zich te laten. Die keuze kwam niet uit teleurstelling voort, maar uit een gevoel dat het tijd was voor een nieuw hoofdstuk. Ze wilde opnieuw meer ruimte maken voor creativiteit, muziek en persoonlijke projecten.
Sindsdien richt ze zich opnieuw op haar artistieke werk, haar aanwezigheid in de media en op vrijwilligerswerk. Ondanks het feit dat ze inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, zit stilzitten duidelijk niet in haar aard. Haar dagen zijn gevuld met uiteenlopende bezigheden en projecten die haar energie geven.
Nog altijd aanspreekpunt
Opvallend is dat Margriet Hermans, ook jaren na haar vertrek uit de politiek, nog steeds wordt aangesproken door mensen met politieke of maatschappelijke vragen. In de podcast Als de muren konden praten vertelt ze daar openhartig over. “Ik krijg nog elke dag vragen van mensen die met een probleem zitten dat politiek opgelost kan worden,” zegt ze.
Die aandacht ervaart ze soms met gemengde gevoelens. Enerzijds voelt het als een erkenning van haar inzet en betrokkenheid van vroeger. Anderzijds moet ze mensen teleurstellen. Ze is immers al lang niet meer actief in de politiek en kan geen dossiers meer beïnvloeden of oplossingen afdwingen. “In de tijd toen ik verkozen was, kwamen ze niet,” merkt ze op. “Maar nu ik niet meer verkozen ben, komen ze wel.”
Daar trekt ze inmiddels duidelijke grenzen. Ze geeft aan dat ze geen tijd en ook geen behoefte meer heeft om zich opnieuw in politieke kwesties te verdiepen. Voor haar is dat hoofdstuk afgerond.
Afstand van de huidige politiek
Die afstand geldt niet alleen praktisch, maar ook inhoudelijk. Margriet Hermans voelt weinig affiniteit met de huidige generatie politici. In interviews en gesprekken laat ze weten dat ze zich niet langer verbonden voelt met het hedendaagse politieke klimaat. De thema’s, de toon en de manier van werken verschillen sterk van de periode waarin zij actief was.
Ze heeft zich dan ook grotendeels teruggetrokken uit de politieke wereld. Oude contacten zijn verwaterd en ze volgt het dagelijkse politieke spel vooral als toeschouwer, niet meer als deelnemer. Die afstand ervaart ze niet als verlies, maar eerder als een bevrijding. Ze hoeft zich niet meer te verhouden tot partijpolitiek, agenda’s of strategische afwegingen.
Trots zonder spijt
Toch kijkt Margriet Hermans met trots terug op haar politieke jaren. Ze beschouwt haar tijd in de Senaat als een prestatie waar ze achter blijft staan. Vanuit haar eigen achtergrond en persoonlijkheid gaf ze een stem aan onderwerpen die haar nauw aan het hart lagen. Ze probeerde bruggen te slaan tussen cultuur en beleid, tussen media en maatschappij.
De combinatie van bekendheid en politiek bracht uitdagingen met zich mee, maar zorgde er ook voor dat ze een breder publiek kon bereiken. Voor haar was dat een manier om verantwoordelijkheid te nemen: niet alleen profiteren van publieke aandacht, maar die ook inzetten voor het algemeen belang.
Vrijheid in het nu
Vandaag geniet Margriet Hermans vooral van de vrijheid die haar huidige leven haar biedt. Ze kiest zelf haar projecten, bepaalt haar tempo en hoeft geen rekening meer te houden met politieke verplichtingen. Muziek, media-optredens en vrijwilligerswerk vormen nu de kern van haar bezigheden.
Ze is nog steeds uitgesproken, betrokken en maatschappelijk geïnteresseerd, maar zonder de druk van een mandaat. Dat maakt haar stem misschien minder officieel, maar niet minder oprecht. Voor Margriet Hermans is het duidelijk: haar politieke carrière ligt achter haar, maar de lessen en ervaringen uit die periode blijven een waardevol deel van wie ze is geworden.
