Actueel
Groot drama voor Wesley Sneijder
Wesley Sneijder openhartig over miljoenenverlies: “Dit blijft een blok aan mijn been”
Terwijl zijn ex-vrouw Yolanthe Cabau haar leven voortzet tussen de palmbomen van Los Angeles, waar ze zich omringt met glamour, filmprojecten en een vleugje Hollywood, speelt zich aan de andere kant van de wereld een heel ander verhaal af. Wesley Sneijder, ooit een van de best betaalde voetballers ter wereld, kijkt inmiddels met gemengde gevoelens terug op zijn investeringen. In een openhartig gesprek in de podcast Leergeld vertelt hij over een beslissing die hem niet alleen geld, maar ook veel gemoedsrust heeft gekost.
Succesvolle carrière, grote dromen
Wesley Sneijder was jarenlang het boegbeeld van het Nederlandse voetbal. Met een indrukwekkende loopbaan bij clubs als Real Madrid, Internazionale en Galatasaray leek zijn succes grenzeloos. In die jaren stroomden de miljoenen binnen. Met zijn populariteit in Turkije en de goede contacten die hij daar opbouwde, leek investeren in vastgoed in Istanbul een logische volgende stap. Maar dat liep anders dan gehoopt.
Vastgoed in Istanbul: van droom naar nachtmerrie
“Het leek een fantastisch project,” vertelt Wesley. Het ging om meerdere torenflats in Istanbul, een stad die booming was en waar de vastgoedprijzen snel stegen. De plannen waren groots: moderne woontorens, strategisch gelegen, met alle luxe voorzieningen. De verwachte opleverdatum was 2018. Alles leek in kannen en kruiken. Sneijder stapte in met een flinke investering, naar eigen zeggen tussen de twee en drie miljoen euro.
Maar het project liep al snel vertraging op. De ene na de andere deadline werd niet gehaald. “En toen kwamen we er ineens achter dat er hele andere dingen aan de hand waren,” zegt Sneijder zichtbaar aangeslagen in de podcast. Want wat begon als een veelbelovende investering, eindigde in een juridisch mijnenveld.
Justitie grijpt in: torens in beslag genomen
De vastgoedontwikkeling bleek achteraf verbonden te zijn aan een criminele organisatie. Een ontdekking die als een mokerslag aankwam. “Die torens staan er nu wel,” aldus Sneijder, “maar ik heb er nog geen euro van gezien.” De gebouwen werden door justitie in beslag genomen, waardoor alle investeerders – waaronder Wesley – met lege handen achterbleven.
De gevolgen zijn nog altijd voelbaar. “Het is nog steeds een blok aan mijn been,” vertelt hij. De ex-voetballer heeft juridische stappen ondernomen in de hoop zijn investering terug te krijgen. “Ik wil er gewoon van af en mijn geld terugzien. Daarom heb ik er een advocaat op gezet.”
Van controle naar chaos
Het verhaal van Wesley Sneijder raakt aan een universeel thema: de zoektocht naar zekerheid na een carrière vol snelheid, roem en rijkdom. Na jaren op het veld waarin alles tot in de puntjes geregeld was, wordt de overgang naar het ‘gewone leven’ soms onderschat. Voor veel topsporters is het vinden van een nieuwe balans een uitdaging. De verleiding van snelle investeringen ligt op de loer. Zeker als het gaat om een markt die je denkt te kennen, zoals Sneijder met Turkije.
Maar zelfs met alle goede bedoelingen en kennis van de cultuur, bleek het risico niet te overzien. Het contrast tussen zijn zorgvuldig opgebouwde voetbalcarrière en het financiële debacle in Istanbul is wrang.
Contrast met Yolanthe
Ondertussen lijkt ex-partner Yolanthe Cabau haar leven op een andere manier te hebben ingericht. Vanuit Los Angeles laat ze via social media regelmatig zien hoe ze werkt aan nieuwe acteerklussen, samen met hun zoon Xess Xava tijd doorbrengt en betrokken is bij diverse maatschappelijke projecten. Voor de buitenwereld lijkt haar leven licht, soepel en stijlvol.
Dat contrast is voor sommige volgers opvallend. Terwijl Yolanthe zichtbaar haar weg heeft gevonden in het internationale entertainmentcircuit, lijkt Sneijder in een fase van heroriëntatie te zitten. Zijn financiële zorgen maken deel uit van een bredere zoektocht: hoe geef je een nieuw leven vorm als de stadionlichten eenmaal uit zijn?
Een les voor velen
De titel van de podcast, Leergeld, is toepasselijk. Sneijder spreekt in alle openheid over de misstap. Niet om medelijden te wekken, maar om te waarschuwen. “Soms denk je dat je het goed voor elkaar hebt,” vertelt hij, “maar dan ontdek je pas veel later wat er echt speelt.” Zijn verhaal is een herinnering aan het belang van due diligence, en het gevaar van blind vertrouwen in mensen of projecten.
Het is dapper dat Sneijder zijn verhaal deelt. Zeker in een wereld waarin faalangst en gezichtsverlies vaak groot zijn, en zeker als publieke figuur. Door transparant te zijn over zijn financiële tegenslagen, helpt hij andere (ex-)topsporters om hun weg te vinden na hun carrière. Hij doorbreekt het taboe dat succes altijd gegarandeerd doorloopt, ook ná de sport.
Hoop op herstel
Hoewel de miljoenen nog niet terug zijn, is Sneijder de hoop nog niet kwijt. Zijn juridische stappen zijn in volle gang, al beseft hij dat het een langdurig traject kan worden. In de tussentijd richt hij zich op projecten dichter bij huis. Hij is regelmatig te zien als analist bij sportprogramma’s, en blijft een geliefd gezicht bij voetbalminnend Nederland.
Bovendien heeft hij zijn verhaal nu publiek gemaakt. Dat levert misschien geen geld op, maar wel iets dat minstens zo waardevol is: erkenning, begrip en bewustwording. Het verhaal van Sneijder is dat van een man die opnieuw leert lopen – niet op het veld, maar in het leven daarbuiten.
Slotgedachte
Wesley Sneijder was ooit het gezicht van Nederlandse voetbaltriomfen. Nu is hij het gezicht van iets anders: de kwetsbaarheid die zelfs met miljoenen op de bank nooit helemaal verdwijnt. Zijn investering in Istanbul is een harde les, maar ook een bewijs van veerkracht. Want ook al is het bedrag dat hij verloor fors, zijn wil om recht te zetten wat krom is gebleven, is minstens zo groot.
En dat verdient respect. Want in een tijd waarin succes vaak wordt afgemeten aan zichtbare rijkdom, toont Sneijder dat ware kracht zit in eerlijkheid, herstel en volharding. Met of zonder flats in Istanbul.
De 62-jarige Peter besloot om twee jaar geleden op vakantie te gaan naar Letland. Hij zal deze solotrip echter nooit meer vergeten.
Peter steekt van wal: “Het Oostblok is weer eens wat anders als Spanje, waar veel mensen heengaan. Het leek me ontzettend leuk ergens heen te gaan waar niet zoveel over bekend is.”
De Nederlander vervolgt: “Bovendien zijn vluchten naar Riga ook goedkoop, evenals het verblijf en de kosten in het algemeen.”
“Ik houd van reizen en het liefst alleen, dan hoef je geen rekening te houden met anderen en dan kun je dus ook gewoon je gang gaan”, aldus Peter.
Peter had alles tot in de puntjes gepland. “Via Google had ik al gekeken naar toeristische trekpleisters, zodat ik niet doelloos in het rond zou lopen. Dat doe ik eigenlijk altijd.”
Aangekomen besloot hij om een avondje te gaan stappen, dus trok hij de stad in. Tijdens zijn wandeling werd hij plots aangesproken door een jongedame.
Peter vertelt: “Ze zei dat ze uit Rusland waren en vroeg me of ik ergens een leuk tentje wist waar ze iets zouden kunnen gaan drinken. Ik had geen idee, en vertelde dat ik uit Nederland kom.”
“Daarop vroeg ze me of ik zin had om met haar mee te gaan. Ik zag daar geen kwaad in en we zijn toen samen naar een bar gegaan”, vervolgt Peter.
“Het was supergezellig en de drank vloeide rijkelijk. Ze heette Stefania en was 23 jaar. Aan het einde van de avond vroeg ze of ze mee mocht naar mijn hotel.”
Peter was toen zestig en zegt dat het moeilijk was om een knappe dame van 23 jaar te weigeren. “Ze was heel erg knap en ik had er veel zin in. Toch was ik niet meer helemaal helder en zelfs een beetje duizelig.”
De man legt uit wat er dan gebeurde. “Toen we in mijn hotelkamer kwamen, kon ik nauwelijks meer op mijn benen staan. Het voelde alsof ik teveel gedronken had, maar ook weer niet.”
“Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen. Alhoewel, het was meer een soort van knock-out. Toen ik wakker werd was Stefania er niet.”
“Tot mijn grote schrik was mijn portemonnee, waar mijn vakantiegeld van 2.000 euro en bankpas inzaten, er ook niet meer.”
“Ik heb toen mijn bank direct gebeld en gelukkig was er nog niets afgeschreven. De kaarten heb ik laten blokkeren. Mijn cash geld was ik wel kwijt.”
“Dat was nog erg lastig, want ik moest immers nog drie dagen eten en drinken. Ook moest ik de taxirit naar het vliegveld betalen. Zonder geld ben je echt machteloos.”
“Gelukkig had ik mijn paspoort nog en via Western Union heeft een familielid geld naar me overgemaakt. Dat kon ik toen afhalen bij een kantoortje in de stad.”
“In de resterende dagen heb ik Stefania niet meer gezien. Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik denk dat ze iets in mijn drinken heeft gedaan.”
“Het klinkt ook te mooi om waar te zijn. Waarom zou een bloedmooie meid van 23 met een man van 60 willen zijn?” Peter heeft zijn lesje nu wel geleerd.
“Het heeft me enorm aangegrepen en als ik nu op vakantie ga, kijk ik wel drie keer uit. Ondanks dat ik zulke verhalen wel had gehoord, ben ik er zelf toch ingetrapt.”