Evert Santegoeds adviseert Suzan & Freek: “Overweeg een second opinion in Duitsland”

De emoties laaien hoog op bij fans van Suzan & Freek sinds het aangrijpende nieuws over Freek’s uitgezaaide longk*nker. De zanger blijkt niet meer te genezen en het is onduidelijk hoeveel tijd hem nog rest. Terwijl de schokgolf nog nazindert, is er ook een opvallend geluid te horen van Evert Santegoeds, hoofdredacteur van weekblad Privé. Hij riep het duo op om een second opinion in Duitsland te overwegen en blijft bij dat advies, ondanks gemengde reacties.

Evert komt met een opmerkelijk advies

Vorige week kwam het nieuws naar buiten dat Freek ongeneeslijk z!ek is. Voor zijn fans en voor het hele land kwam het als een mokerslag. Hoewel er volop steunbetuigingen volgden en specialisten uitleg gaven over wat uitgezaaide longk*nker inhoudt, nam Evert Santegoeds in zijn rol als journalist het voortouw om verder te kijken.

Tijdens zijn podcast Strikt Privé gaf hij een opvallend advies. Volgens Santegoeds zou er in Frankfurt een arts zijn die gespecialiseerd is in behandelingen die in Nederland niet worden toegepast. Hij liet doorschemeren dat deze arts mogelijk nog iets kan betekenen voor Freek. Santegoeds benadrukte dat het niet gaat om genezing, maar om een kans op verlenging van het leven. “Misschien kan het Freek wat extra tijd geven. Dat zou toch al iets zijn,” aldus Evert.

Niet iedereen begrijpt het advies

Het advies van Evert Santegoeds werd niet overal even goed ontvangen. Sommige mensen vonden het niet gepast om met een publiek advies over de persoonlijke medische situatie van een ander te komen, zeker in zo’n kwetsbare fase. Het voelde voor sommigen alsof de hoofdredacteur een grens overschreed. “Waarom moet iemand als Evert zich hier überhaupt mee bemoeien?”, luidde het op sociale media.

Toch kreeg Santegoeds ook bijval. In zijn podcast vertelt hij dat hij veel reacties kreeg. “Ik was donderdagavond in een restaurant en iemand kwam naar me toe. Die zei: ‘Wat goed dat u dat heeft gezegd, want mijn nichtje was opgegeven en die is daar geweest. Het heeft haar nog extra tijd gegeven.’”

“Geen garantie, maar wel hoop”

Santegoeds wil duidelijk maken dat hij geen valse hoop wil geven. “Kijk, ik weet ook wel dat het heel somber is. Maar het gaat erom: misschien kan het net nog iets extra’s doen. Geen wonderen, maar een klein beetje verlenging.” Hij benadrukt dat hij zich in zijn werk vaak laat informeren door verhalen uit zijn omgeving. “Het is ook mijn vak om dingen te signaleren en soms ook iets te opperen als ik denk: misschien kan het helpen.”

Een unieke therapie in Duitsland

Volgens Santegoeds past de arts in kwestie een “vrij unieke therapie” toe. Hij vertelt in zijn podcast dat deze arts technieken gebruikt die in Nederland niet of nauwelijks worden toegepast. “In het Zwarte Woud zit een kliniek, en in Frankfurt ook. Daar wordt gewerkt met andere therapieën, met soms opmerkelijke resultaten.” Hij voegt eraan toe dat hij weet dat dit soort verhalen altijd op discussie kan rekenen. “Maar ik doe gewoon mijn werk. En als ik denk: dit is iets wat mensen misschien nog niet wisten, dan wil ik dat delen.”

Een telefoontje weg

Wat Evert vooral bijzonder vond, was de persoonlijke reactie van de man die hij in het restaurant sprak. “Die zei: ‘Als ze willen weten waar ze moeten zijn, dit is mijn nummer. Ze mogen altijd bellen.’” Het typeert de sfeer die rond dit soort adviezen hangt: van hoop en betrokkenheid, maar ook van een zekere voorzichtigheid.

Duitse specialisten vaker onderwerp van gesprek

Het is niet de eerste keer dat er wordt gewezen op behandelingen in Duitsland voor mensen met k*nker. Al jarenlang weten Nederlanders met ernstige z!ekten soms de weg naar Duitsland te vinden, in de hoop op net dat beetje extra. Klinieken in Duitsland staan bekend om het aanbieden van alternatieve therapieën of experimentele behandelingen, zoals hyperthermie en immuuntherapie. Deze methoden zijn niet altijd wetenschappelijk bewezen, maar bieden sommige patiënten toch perspectief of comfort.

Ethische discussie: wie beslist?

Het advies van Santegoeds raakt aan een bredere discussie: wie bepaalt wat “gepast” is als iemand ongeneeslijk z!ek is? Moeten anderen zich er überhaupt mee bemoeien? Aan de ene kant kan het opdringerig of zelfs pijnlijk overkomen, zeker als de patiënt of de familie daar niet om heeft gevraagd. Aan de andere kant kan het voor sommigen juist waardevol zijn als iemand meedenkt of een andere deur opent.

Een medisch ethicus zegt daarover: “Het is belangrijk om altijd rekening te houden met de autonomie van de patiënt. Uiteindelijk is het aan Suzan en Freek zelf om te bepalen wat ze willen. Iemand anders kan wel een suggestie doen, maar moet altijd de ruimte geven om dat zelf af te wegen.”

Verwarring en hoop bij fans

De fans van Suzan & Freek reageren verdeeld op de suggestie van Santegoeds. Een groot deel van de reacties op sociale media is vol begrip: “Wat zou ik zelf doen? Ik zou ook elke kans willen grijpen,” schrijft een fan. Maar er zijn ook veel mensen die vinden dat dit soort adviezen alleen maar onrust veroorzaken: “Laat Suzan en Freek met rust. Ze hebben al genoeg aan hun hoofd.”

Het onderliggende gevoel bij veel mensen is duidelijk: het gaat om liefde, hoop en het najagen van elke seconde extra met een geliefde. “Als ik in hun schoenen stond, zou ik alles proberen,” schrijft een volger op Instagram.

Suzan & Freek zelf blijven stil

Tot nu toe hebben Suzan en Freek zelf niets gezegd over het advies van Santegoeds. Ze hebben aangegeven dat ze zich voorlopig volledig willen focussen op elkaar en de komst van hun kindje. In eerdere berichten vroegen ze hun fans om rust en privacy. De kans is groot dat ze hun eigen weg willen vinden in dit moeilijke proces, zonder extra druk van buitenaf.

De les die dit verhaal ons leert

Of Suzan en Freek daadwerkelijk iets gaan doen met het advies van Evert Santegoeds, zal de tijd leren. Het verhaal laat vooral zien hoe groot de impact is van hun verdrietige situatie op heel Nederland. Iedereen leeft mee en zoekt naar manieren om steun te bieden – soms door bloemen of berichten, soms door, zoals Evert, een suggestie voor een second opinion.

Het laat ook zien hoe complex deze situaties zijn. Waar voor de één zo’n advies hoop kan geven, voelt het voor een ander als bemoeienis. Wat uiteindelijk telt, is dat Suzan en Freek zich gesteund voelen in de keuzes die zij zelf maken.

En hoe je er ook tegenaan kijkt: dit alles maakt nog eens duidelijk hoe groot het verdriet is. Hoe mensen, dichtbij of ver weg, zich verbonden voelen met een verhaal van liefde, verlies en het najagen van tijd die je samen nog hebt.

Conclusie

Evert Santegoeds heeft ongevraagd een advies gegeven dat veel losmaakt. Sommigen vinden het niet gepast, anderen juist een gebaar van hoop. Maar wat vooral blijft hangen, is het besef dat Suzan en Freek voor een ongelooflijk moeilijke periode staan. Uiteindelijk is het aan hen om te beslissen welke stappen ze willen zetten – en welke niet. Want het zijn hún levens, hún keuzes, en hún verdriet. En daar hoort alle ruimte en respect bij.