Actueel
Hartverscheurend: Emma (42) wacht tot haar dochter (15) haar examens heeft gedaan: ”Daarna stap ik uit het leven”
Emma (42) kiest bewust voor laatste afscheid om haar kinderen te beschermen: “Ik wil hen het ergste besparen”
De 42-jarige Emma Bray, moeder van twee tieners, staat voor een hartverscheurende beslissing. Twee jaar geleden werd bij haar de spierziekte ALS vastgesteld, een progressieve en ongeneeslijke aandoening. Inmiddels is haar situatie zo ernstig dat ze besloten heeft om deze zomer naar een hospice te verhuizen en daar vrijwillig te stoppen met eten en drinken. Een moeilijke keuze die ze maakt vanuit liefde voor haar kinderen – om hen het allerzwaarste moment te besparen.
Een moeder met een missie: beschermen tot het einde
Emma is moeder van twee kinderen, een dochter van 14 en een zoon van 15. Haar besluit komt voort uit haar diepe wens om haar kinderen niet te confronteren met het verstikkende einde dat ALS met zich meebrengt. In een openhartig interview met de Britse krant The Mirror vertelt Emma: “Ik wil niet dat mijn kinderen meemaken hoe ik uiteindelijk stikkend afscheid moet nemen van het leven. Dat beeld zou hen voor altijd bijblijven.”
Emma’s ziekte is in een vergevorderd stadium. Ze kan haar kinderen niet meer de knuffels en troost bieden die ze zo graag zou geven. “Het is zwaar om te zien hoe mijn kinderen me willen knuffelen, maar ik het simpelweg niet kan,” zegt ze. “Ik voel dat ik de essentie van wie ik ben aan het verliezen ben. En ik zie dat verdriet elke dag in hun ogen.”
Laatste mooie herinneringen
Voordat Emma haar laatste reis aanvaardt, heeft ze bewust tijd gemaakt om nog bijzondere herinneringen te creëren met haar gezin. Zo maakte ze een droomreis naar de Malediven, een bestemming die al lang op haar verlanglijstje stond. “Het was mijn ‘bucketlist-vakantie’,” vertelt ze. “Ik wilde nog één keer iets heel bijzonders doen met de mensen die ik het meest liefheb.”
Daarnaast heeft ze een laatste feest georganiseerd om haar leven te vieren. Een avond vol muziek, verhalen en dierbaren – een manier om afscheid te nemen op een warme en liefdevolle manier. “Het was belangrijk voor me dat ik nog één keer het leven kon vieren, samen met de mensen die altijd voor me klaarstonden,” zegt ze. “Dat gaf me kracht.”
Een toekomst die steeds beperkter wordt
De vooruitgang van ALS is onverbiddelijk. Emma’s situatie verslechtert met de dag. “Ik kan geen van mijn ledematen meer gebruiken,” legt ze uit. “Mijn spraak is sterk aangetast en eten gaat steeds moeilijker. Ademen wordt zwaarder en zwaarder. Alleen in bed kan ik me nog een beetje comfortabel voelen, maar zelfs dat kost me veel energie.”
Zelfs de meest basale dingen in het leven zijn voor haar inmiddels onmogelijk geworden. “Ik kan niet meer krabben als ik jeuk heb, mijn bril rechtzetten of een laken verschuiven als ik het te warm of te koud heb. Alles wat zo vanzelfsprekend lijkt, is voor mij een onoverkomelijke hindernis geworden.”
Het besluit: stoppen met eten en drinken
Emma heeft het besluit genomen om deze zomer naar een hospice te verhuizen. Daar zal ze, wanneer ze zich er klaar voor voelt, vrijwillig stoppen met eten en drinken. Ze wordt daarin begeleid door de zorgverleners van het hospice, die haar de best mogelijke zorg en comfort zullen bieden in haar laatste dagen.
“Ik weet dat het een zwaar besluit is,” zegt ze. “Maar ik heb lang nagedacht en ik weet dat dit het juiste moment is. Mijn kinderen hebben me altijd intens geliefd, maar ik kan niet meer de moeder zijn die ik wil zijn. Het laatste stukje ouderschap dat ik nog kan doen, is hen beschermen tegen het ergste lijden en trauma.”
Wachten op het juiste moment
Voor Emma is het belangrijk dat haar kinderen eerst hun eigen belangrijke momenten kunnen afronden. Zo wacht ze bewust tot haar dochter haar examen heeft gedaan. “Ik wil dat zij dit hoofdstuk kan afsluiten zonder nog extra zorgen,” zegt ze. “Daarna zal ik mijn beslissing nemen, op het moment dat het voor mij goed voelt.”
Emma weet dat ze nog maar kort de tijd heeft. “Ik voel dat mijn kwaliteit van leven zo ver achteruit is gegaan dat het niet meer eerlijk voelt om door te gaan,” zegt ze eerlijk. “Ik word liefdevol verzorgd, maar ik kan niet meer mezelf zijn.”
Een boodschap van kracht en liefde
Ondanks de zwaarte van haar situatie blijft Emma vechten voor een waardig en liefdevol afscheid. Ze heeft haar uitvaart al tot in de puntjes voorbereid, inclusief de tekst die tijdens de dienst zal worden voorgelezen. “Ik wil dat het een moment wordt dat mijn kinderen en familie met warmte en trots kunnen herinneren,” zegt ze. “Niet met verdriet of schuldgevoel.”
In haar woorden klinkt niet alleen verdriet, maar ook kracht en liefde. “Deze hele reis is meedogenloos geweest,” zegt ze. “Maar ik heb nog steeds kunnen proberen een goede moeder te zijn. Zelfs dat gaat nu niet meer. En daarom kies ik ervoor om mijn kinderen het zwaarste te besparen.”
Een indringend verhaal dat raakt
Emma’s verhaal laat zien hoe intens en complex het proces van afscheid nemen kan zijn. Het roept vragen op over waardigheid, liefde en verantwoordelijkheid – thema’s die universeel zijn, maar voor Emma nu bijzonder scherp en persoonlijk.
Voor haar kinderen en dierbaren zal Emma altijd een moeder blijven die hen tot het laatste moment wilde beschermen. Een vrouw die, ondanks haar ziekte, haar laatste kracht putte uit haar liefde voor haar gezin. “Ik heb altijd geprobeerd er voor hen te zijn,” zegt ze. “Nu is het mijn beurt om hen te beschermen tegen het verdriet dat nog zou komen.”
Een oproep tot begrip en medeleven
Emma’s verhaal is niet alleen een persoonlijk drama, maar ook een oproep tot begrip voor iedereen die met een terminale ziekte te maken krijgt. Het laat zien dat beslissingen over het levenseinde vaak voortkomen uit liefde en zorg, niet uit opgeven.
Voor de mensen die achterblijven is het een les in medeleven: de kracht om te blijven steunen, ook als dat betekent dat je iemand moet laten gaan. En voor Emma is het de manier om zelf regie te houden over haar laatste momenten – op haar manier en in haar tempo.
De liveshow van The Tribute: Battle of the Bands op SBS6 zorgde gisteravond niet alleen voor muzikaal spektakel, maar ook voor flinke beroering onder de kijkers. Zes tributebands streden om een plek in het prestigieuze concert in de Ziggo Dome, maar het waren vooral de juryoordelen die de gemoederen bezighielden. Wat een feestelijke finale had moeten zijn, mondde op sociale media uit in een felle discussie over rechtvaardigheid, smaak en de rol van de jury.
Zes bands, één droom
In de beslissende aflevering stonden zes acts op het podium van The Tribute: Battle of the Bands. Elke band bracht een eerbetoon aan een iconische artiest of groep en deed dat met zichtbaar vakmanschap en passie.
-
The Child of Destiny liet het publiek meezingen met de hits van Destiny’s Child.
-
Donna’s Hot Stuff bracht disco en soul tot leven met het repertoire van Donna Summer.
-
Beach Boys’ Best zette een zomerse sfeer neer met de tijdloze muziek van The Beach Boys.
-
Coming on Strong blies het publiek omver met Golden Earring-klassiekers.
-
The Cosmic Carnival nam de zaal mee in de wereld van Fleetwood Mac.
-
Carl zingt Shaffy eerde het werk van Ramses Shaffy met emotionele intensiteit.
Het niveau lag dit seizoen bijzonder hoog. Dat was niet alleen zichtbaar in de optredens, maar ook hoorbaar in de beoordelingen: de cijfers bleven overwegend hoog en de jury gaf herhaaldelijk aan hoe moeilijk het was om keuzes te maken.
Eerste schifting: verbazing en onbegrip
Al vroeg in de uitzending viel de eerste beslissing. The Cosmic Carnival moest het programma verlaten, terwijl The Child of Destiny zich ternauwernood plaatste voor de volgende ronde. Precies dát moment zorgde voor opschudding bij het publiek thuis. Op sociale media regende het reacties van kijkers die zich afvroegen hoe deze uitslag tot stand was gekomen.
De kritiek richtte zich vooral op jurylid Angela Groothuizen, die een hoog cijfer gaf aan The Child of Destiny. Volgens veel kijkers had dat cijfer doorslaggevende invloed op de rangschikking. “Als ze iets realistischer had beoordeeld, was de uitslag anders geweest,” klonk het op X. Voor sommigen voelde het alsof het publieksoordeel te weinig gewicht kreeg.
De finale: een historische wending
Toen de finale eenmaal was bereikt, leek alles weer open te liggen. De spanning was voelbaar, zowel in de zaal als bij de kijkers thuis. En toen gebeurde iets wat in de vijfjarige geschiedenis van het programma nog nooit was voorgekomen: Donna’s Hot Stuff en Beach Boys’ Best eindigden exact gelijk op de eerste plaats.
Het scorebord liet geen ruimte voor interpretatie. Twee bands, dezelfde totaalscore. De verbazing was groot, niet alleen bij het publiek maar ook bij de deelnemers zelf. Toch besloot de organisatie snel: beide bands werden uitgeroepen tot winnaar.
Twee winnaars, één groot podium
De gedeelde winst heeft grote gevolgen voor het liveconcert in de Ziggo Dome. Normaal gesproken bepaalt de eindklassering hoe lang een band mag spelen:
-
de laagst geplaatste act opent met 15 minuten,
-
hogere plekken krijgen steeds meer speeltijd,
-
de winnaar sluit traditioneel af met een set van een uur.
Door de dubbele overwinning krijgen nu twee acts een hoofdrol. Zowel Donna’s Hot Stuff als Beach Boys’ Best mag een volledig uur vullen in de Ziggo Dome. Dat maakt het concert extra bijzonder, maar roept ook vragen op: hoe wordt de avond ingedeeld en wie sluit uiteindelijk af?
Top vier compleet
Naast de twee winnaars eindigden Coming on Strong en The Child of Destiny in de top vier. Ook zij mogen optreden tijdens The Tribute – Live in Concert, maar met een kortere set. Daarmee is het programma voor het Ziggo Dome-concert nu definitief bepaald.
Kijkers laten zich horen
De reacties op sociale media waren fel en emotioneel. Veel kijkers vonden dat het publieksoordeel zwaarder had moeten wegen dan dat van de jury. Anderen verdedigden juist de deskundigheid van de juryleden en wezen erop dat smaak nu eenmaal subjectief is.
Sommige berichten waren mild kritisch, andere ronduit boos. Kijkers spraken van “een verstoorde balans” en vonden dat één jurylid te veel invloed had gehad op het eindresultaat. Tegelijkertijd waren er ook fans die juist blij waren met de dubbele winst en spraken van een mooie erkenning voor twee ijzersterke acts.
Een succes ondanks de discussie
Los van de controverse staat vast dat het programma dit seizoen veel losmaakt. De kijkcijfers bleven hoog, de betrokkenheid op sociale media was enorm en de bands kregen een podium dat voor velen een droom is. Voor de artiesten zelf overheerst trots: optreden in de Ziggo Dome is een mijlpaal, ongeacht de discussie eromheen.
Live in de Ziggo Dome
Fans die de tributebands live willen zien, kunnen terecht bij The Tribute – Live in Concert op 16, 17, 18 en 19 april 2026 in de Ziggo Dome. De belangstelling is groot, maar er is wel een kanttekening: kaarten zijn uitsluitend verkrijgbaar voor Vodafone- en Ziggo-abonnees via de Priority-site. De ticketprijzen liggen tussen de €49 en €64. Zonder abonnement is toegang helaas niet mogelijk.
Conclusie
De finale van The Tribute: Battle of the Bands zal de boeken ingaan als een van de meest besproken afleveringen ooit. Niet alleen vanwege het hoge muzikale niveau, maar vooral door de unieke dubbele overwinning en de stevige kritiek op de jury. Of je het nu eens bent met de uitslag of niet: het programma heeft zijn doel bereikt. Het gesprek over muziek, smaak en rechtvaardigheid is volop losgebarsten — en dat is misschien wel het grootste succes van deze editie.