Actueel
Fans in grote tranen: Martien Meiland geeft aan dat Chateau Meiland stopt
Afscheid van Chateau Meiland: populaire realityserie stopt na zes seizoenen
Na zes seizoenen komt er een einde aan een van de meest geliefde en besproken realityseries van de afgelopen jaren: Chateau Meiland. Martien Meiland, de flamboyante spil van de familie, heeft het nieuws zelf bevestigd. Wat begon als een dappere droom in het Franse landschap, groeide uit tot een kijkcijferhit en cultureel fenomeen. Maar nu is het tijd om het hoofdstuk definitief af te sluiten. En dat valt niet alleen de familie zwaar, maar ook hun trouwe kijkers.
“We vinden het mooi geweest”
In een openhartig interview met weekblad Privé vertelt Martien dat de beslissing na veel wikken en wegen is genomen. “We hebben het er vaak over gehad als gezin. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat het mooi is geweest. Alles heeft zijn tijd. En nu is het tijd voor rust,” zegt hij. De familie wil zich in de toekomst richten op andere projecten en vooral wat meer privacy en balans in het dagelijks leven.
Het einde van de serie betekent niet dat de Meilands volledig uit beeld verdwijnen. Maar het constante draaien van camera’s, het leven in het bijzijn van een heel productieteam en de druk om voortdurend te entertainen, eisen hun tol. “Op een gegeven moment wil je ook gewoon in je badjas op de bank liggen zonder dat iedereen meekijkt,” aldus Erica Meiland in een eerder interview.
Van Frans chateau tot Code Rosé
Chateau Meiland ging in 2019 van start met de droom van de familie om een vervallen kasteel in Frankrijk om te toveren tot een bed and breakfast. Met veel vallen en opstaan, hilarische taferelen, chaotische verbouwingen en emotionele momenten wisten ze de harten van het publiek te veroveren. Martiens legendarische kreet “Wijnen, wijnen, wijnen!” werd razendsnel een gevleugelde uitspraak in menig Nederlands huishouden.
De terugkeer naar Nederland betekende allerminst het einde van de avonturen. Van hun tijdelijke verblijf in Hengelo tot het opstarten van pension Code Rosé in Noordwijk – de serie bleef vernieuwen, terwijl de kenmerkende humor en dynamiek van het gezin behouden bleven.
Toch waren het niet alleen de grappen en grollen die de kijkers aantrokken. De familie was opvallend open over hun emoties, meningsverschillen en kwetsbaarheden. Dat zorgde ervoor dat veel mensen zich met hen konden identificeren.
Trouw publiek
Met wekelijks meer dan een miljoen kijkers en een schare fans op sociale media, werd Chateau Meiland al snel meer dan een tv-programma. Het werd een vast ritueel voor gezinnen op de bank, een gespreksonderwerp op de werkvloer, en een bron van inspiratie voor mensen die dromen van een ander leven.
Na de bekendmaking van het stopzetten van de reeks regende het reacties. Onder fans heerste vooral verdriet en dankbaarheid. “Alsof er een stukje van je weekritme verdwijnt,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). Een ander noemt het “het einde van een tijdperk”.
Hoogte- en dieptepunten
Hoewel het programma vaak luchtig was van toon, schuwde het ook zwaardere thema’s niet. De breuk tussen Maxime en Leroy, de gezondheidsproblemen van Erica, en de twijfels die Martien soms had over zijn bekendheid: het werd allemaal eerlijk en openhartig gedeeld met de camera. Dat maakte de serie soms intiemer dan menigeen had verwacht.
Ook de dochters Maxime en Montana groeiden voor de ogen van het publiek uit tot zelfstandige vrouwen met eigen dromen en verantwoordelijkheden. Maxime deelde haar reis als jonge moeder en ondernemer, terwijl Montana zich ontpopte tot een creatieve kracht achter de schermen. Kijkers zagen niet alleen het leven van de familie, maar ook hun groei – als individuen en als gezin.
Een bewuste keuze
Volgens insiders is het stoppen van de serie geen gevolg van tegenvallende cijfers of interne spanningen, maar een bewuste, goed overwogen keuze. “Ze willen voorkomen dat het programma op routine verdergaat,” zegt tv-kenner Tina Nijkamp. “Juist door op een hoogtepunt te stoppen, behouden ze hun authenticiteit.”
Ook commercieel gezien was Chateau Meiland jarenlang een goudmijn. Merchandise als mokken, wijnflessen en kalenders vlogen over de toonbank. Maar de familie geeft aan dat succes niet altijd geluk betekent. “Soms moet je durven kiezen voor rust, voor elkaar en voor wat echt telt,” aldus Erica.
Hoe nu verder?
Wat de toekomst brengt voor de Meilands is nog onduidelijk, maar stilzitten lijkt er niet bij. Martien heeft al laten doorschemeren dat hij ideeën heeft voor een kookboek, en Erica werkt aan een nieuw lifestyleproject. Maxime wil zich richten op haar webshop en het moederschap, terwijl Montana achter de schermen actief blijft met styling en interieur.
Daarnaast blijft de familie zichtbaar op sociale media, waar ze nog altijd een grote schare volgers hebben. Het contact met hun fans willen ze behouden, maar dan op hun eigen voorwaarden. “We zijn mensen, geen personages,” benadrukt Martien. “En soms moet je even uit het licht stappen om jezelf terug te vinden.”
Het einde als nieuw begin
Voor velen voelt het einde van Chateau Meiland als een verlies, maar ook als een logische afsluiting van een bijzonder hoofdstuk. Een reeks die begon met een impulsieve droom en uitgroeide tot een nationaal succes, laat nu ruimte voor nieuwe verhalen. Niet op televisie misschien, maar wel in het dagelijks leven van een familie die – ondanks alle spotlights – gewoon zichzelf bleef.
“Lieve mensen,” besluit Martien in zijn boodschap aan de kijkers, “we willen jullie bedanken. Voor jullie liefde, jullie steun, en voor het kijken. Zonder jullie was dit avontuur nooit zo bijzonder geweest. Maar nu… tijd voor rust. En misschien een goed glas wijn.”
Of zoals Martien het zelf zou zeggen: “Wijnen, wijnen, en daarna lekker slapen.”
Na twaalf intensieve jaren zet prinses Astrid een punt achter een van de meest zichtbare, maar tegelijk minst begrepen taken binnen het Belgische koningshuis. Ze stopt als koninklijk begeleider van handelsmissies naar het buitenland en draagt haar rol stap voor stap over. Eerst neemt koningin Mathilde een deel van die verantwoordelijkheid op zich, later volgt kroonprinses Elisabeth. Op papier lijkt het een logische wissel van generaties, maar achter deze beslissing gaat een veel groter verhaal schuil over inzet, belasting en stille toewijding.
Een rol die vaak wordt onderschat
Wie denkt dat het begeleiden van handelsmissies vooral bestaat uit lintjes doorknippen en handen schudden, vergist zich grondig. Dat benadrukt ook Emmanuel Flaam, CEO van Netalux, die meerdere missies meemaakte. In Het Nieuwsblad zegt hij: “Mensen onderschatten wat zij doet. Je moet altijd scherp staan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”
Tijdens zo’n missie volgen de dagen elkaar in hoog tempo op. Er zijn officiële ontvangsten, seminaries, bedrijfsbezoeken, ontmoetingen met lokale autoriteiten en gesprekken met investeerders. Alles verloopt volgens een strak schema, vaak in verschillende talen en culturele contexten. “En dan is er nog die jetlag, meerdere keren per jaar,” voegt Flaam eraan toe. Het vraagt niet alleen fysieke energie, maar ook mentale scherpte en diplomatiek inzicht.
Meer dan een ceremonieel gezicht
Volgens het Koninklijk Paleis was de rol van prinses Astrid allesbehalve symbolisch. “De belangrijkste opdracht is optreden als boegbeeld van de missie,” legt woordvoerder Lore Vandoorne uit. “In de landen waar we naartoe reisden, was Prinses Astrid degene die de missie leidde.”
Haar aanwezigheid gaf Belgische delegaties een duidelijke meerwaarde. In veel landen opent een lid van het koningshuis deuren die anders gesloten blijven. Bedrijven kregen toegang tot gesprekspartners op hoog niveau, simpelweg omdat Astrid het voortouw nam. Haar agenda zat doorgaans overvol, met nauwelijks ruimte voor rustmomenten. Toch stond ze bekend om haar constante professionaliteit en betrokkenheid.
Twaalf jaar op het hoogste tempo
Sinds 2011 was prinses Astrid het vaste gezicht van de Belgische handelsmissies. Jaar na jaar reisde ze naar alle uithoeken van de wereld om Belgische ondernemingen te ondersteunen bij hun internationale ambities. Dat betekende niet alleen aanwezig zijn, maar ook grondige voorbereiding. Ze verdiepte zich in economische dossiers, sectoren en lokale gevoeligheden, zodat ze tijdens gesprekken inhoudelijk mee kon spreken.
Royaltykenner Joëlle Vanden Houden benadrukt hoe ver Astrid daarin ging. “Ze wilde het misschien té goed doen,” zegt ze. “Ze bereidde zich altijd tot in de puntjes voor.” Die gedrevenheid leverde haar veel respect op in economische en diplomatieke kringen, maar eiste tegelijk een hoge tol.
Signalen van overbelasting
Hoewel prinses Astrid zich naar buiten toe altijd sterk en toegewijd toonde, waren er achter de schermen al langer signalen dat de constante druk haar parten speelde. “Ik vernam dat ze last had van rugproblemen en slecht sliep,” vertelt Vanden Houden. Het zijn klachten die vaak voorkomen bij mensen die langdurig onder hoge spanning staan en weinig herstelmomenten kennen.
Het besluit om te stoppen komt dan ook niet uit de lucht vallen. Na twaalf jaar intensief reizen, voorbereiden en presteren, trekt Astrid een duidelijke grens. Niet uit onwil, maar uit zorg voor haar gezondheid en balans. In een tijd waarin mentale en fysieke belasting steeds vaker bespreekbaar worden, past haar keuze in een bredere maatschappelijke ontwikkeling.
Een zorgvuldig geplande overdracht
De overgang verloopt niet abrupt. Het Koninklijk Huis kiest bewust voor een gefaseerde overdracht. Op korte termijn neemt koningin Mathilde al twee handelsmissies voor haar rekening. Daarmee blijft de continuïteit gewaarborgd en kunnen bedrijven blijven rekenen op koninklijke ondersteuning.
Mathilde brengt haar eigen kwaliteiten mee. Ze staat bekend om haar empathische stijl, talenkennis en sterke internationale uitstraling. Haar ervaring met sociale en economische thema’s sluit goed aan bij de doelen van handelsmissies, waarin niet alleen cijfers tellen, maar ook relaties en vertrouwen.
De toekomst: kroonprinses Elisabeth
Op langere termijn ligt de rol klaar voor kroonprinses Elisabeth. Daarmee krijgt de volgende generatie de kans om ervaring op te doen in een internationaal en economisch kader. Volgens Claire Tillekaerts, voormalig topvrouw van Flanders Investment and Trade, is dat een logische stap. “Elisabeth heeft een natuurlijk charisma en komt toegankelijk over,” zegt zij.
Ook Emmanuel Flaam ziet veel potentieel in de jonge kroonprinses. “Wie haar ziet speechen, merkt dat zij een brok energie is.” Elisabeth combineert een moderne uitstraling met een sterke opleiding en internationale ervaring. Handelsmissies kunnen voor haar een belangrijke leerschool worden in diplomatie, economie en representatie.
Respect voor wat was
Hoewel de focus nu verschuift naar de toekomst, overheerst er vooral waardering voor wat prinses Astrid in twaalf jaar heeft opgebouwd. Ze gaf een duidelijke invulling aan haar rol en zette de lat hoog, zowel voor zichzelf als voor haar opvolgers. Belgische bedrijven kijken met respect terug op haar inzet en de concrete resultaten die handelsmissies onder haar leiding opleverden.
Haar afscheid markeert geen einde, maar een overgang. Astrid blijft actief binnen het koningshuis, zij het met een andere focus en minder intensieve verplichtingen. De ervaring die zij meebrengt, blijft waardevol als achtergrond en klankbord.
Een stille kracht binnen het koningshuis
Het verhaal van prinses Astrid laat zien hoe veeleisend bepaalde koninklijke taken zijn, ook al spelen ze zich grotendeels buiten de schijnwerpers af. Handelsmissies zijn geen glamourreizen, maar complexe operaties waarin diplomatie, economie en menselijk contact samenkomen.
Na twaalf jaar heeft Astrid haar bijdrage geleverd, met toewijding en discipline. Door nu een stap terug te zetten, geeft ze ruimte aan herstel én aan een nieuwe generatie. Het is een beslissing die respect afdwingt en tegelijk vertrouwen uitstraalt in wat komt.