Actueel
Dochter (45) Bas van Toor plotseling heengegaan
Clown Bassie (Bas van Toor) deelt intens verdriet: “Het verlies van mijn dochter blijft ondraaglijk”
Bas van Toor, voor velen beter bekend als clown Bassie, hoopt in september zijn 90e verjaardag te vieren. Achter het kleurrijke televisiepersonage schuilt een man die de afgelopen jaren veel heeft moeten doorstaan. Naast zijn langdurige gezondheidsproblemen heeft hij recent een diep persoonlijk verlies gedeeld waarover hij tot nu toe zweeg: het plotselinge 0verlijden van zijn dochter Ilona, inmiddels twee jaar geleden.
Een leven vol tegenslagen – en veerkracht
Bas van Toor kampt al jaren met gezondheidsproblemen. Negen jaar geleden belandde hij in een rolstoel na een z!ekenhuisopname die ingrijpender bleek dan gedacht. Wat begon als een relatief eenvoudige medische ingreep, eindigde met blijvende schade.
Tijdens een operatie aan zijn halsslagader in een Rotterdams z!ekenhuis ontstond een complicatie op de intensive care. Een zwelling in zijn hals belemmerde zijn luchtwegen en slokdarm, waardoor hij op het nippertje aan verstikking ontsnapte. Sindsdien is zijn mobiliteit ernstig beperkt en is zelfs spreken moeilijk geworden. Toch bleef Bas, bekend om zijn optimisme, altijd vechten.
Groot persoonlijk verlies: dochter Ilona 0verleden
Naast zijn eigen fysieke uitdagingen kreeg Bas van Toor te maken met een verlies dat zijn hele gezin raakte. In een openhartig interview met De Telegraaf deelt hij voor het eerst dat zijn dochter Ilona twee jaar geleden is 0verleden. Het verdriet was zó groot dat de familie ervoor koos om het verlies in besloten kring te verwerken.
Zijn dochter Liesbeth (61) vertelt dat nierfalen Ilona uiteindelijk fataal werd. “Het is nog steeds ontzettend moeilijk om het erover te hebben,” zegt ze. “We waren allemaal kapot van haar 0verlijden, en dat gevoel is eigenlijk nooit helemaal weggegaan.”
De familie besloot pas nu naar buiten te treden met het nieuws, omdat het r0uwproces tijd nodig had. “We vonden het te pijnlijk om er eerder over te praten. Maar we voelen nu dat het moment gekomen is om dit met anderen te delen,” aldus Liesbeth.
“Mijn ouders zijn ongelooflijk sterk”
Ondanks de tegenslagen, waaronder de kwetsbare gezondheid van Bas en het verlies van Ilona, bewondert Liesbeth de kracht van haar ouders. “Het 0verlijden van mijn zus heeft hen niet gebroken. Ze zijn nog altijd even verbonden met elkaar en hebben een ongelofelijke innerlijke kracht. Ik ben trots op mijn ouders. Ze hebben ons laten zien hoe je blijft doorgaan, zelfs als het leven zwaar wordt.”
Een intieme familieband
De familie Van Toor koos er bewust voor om het verdriet rond Ilona’s 0verlijden niet eerder publiek te maken. Niet uit schaamte, maar uit bescherming. “Soms heeft een gezin tijd nodig om in stilte te r0uwen. Om elkaar vast te houden zonder dat de buitenwereld meekijkt,” legt Liesbeth uit.
De band tussen Bas, zijn vrouw en hun kinderen is door de jaren heen alleen maar sterker geworden. Ook al is Ilona er fysiek niet meer, haar aanwezigheid wordt nog elke dag gevoeld binnen de familie.
Hoopvol vooruitkijken naar 90ste verjaardag
Bas van Toor hoopt in september 90 jaar te worden. Een bijzondere mijlpaal voor een man die generaties heeft doen lachen, maar zelf ook diepe dalen heeft gekend. Zijn familie hoopt dat deze verjaardag niet alleen een viering van zijn leven wordt, maar ook van zijn kracht, liefde en doorzettingsvermogen.
“Het verdriet blijft, maar de herinneringen zijn kostbaar”
Voor de familie is Ilona’s afwezigheid nog dagelijks voelbaar, maar de liefde voor haar blijft bestaan. “Ze was een bijzondere vrouw, warm en betrokken,” aldus Liesbeth. “We praten nog vaak over haar. Dat helpt ons, en het houdt haar dichtbij.”
Met dit eerlijke en ingetogen verhaal laten de Van Toors zien dat achter een glimlach soms een wereld van verdriet schuilgaat – maar ook van liefde, verbondenheid en hoop.
Wil je meer verhalen lezen over de levens van bekende Nederlanders achter de schermen? Volg ons op Facebook en blijf op de hoogte van menselijke en inspirerende nieuwsberichten. 💛
Actueel
Er is iets verschrikkelijks aan de hand met prinses Astrid

Na twaalf intensieve jaren zet prinses Astrid een punt achter een van de meest zichtbare, maar tegelijk minst begrepen taken binnen het Belgische koningshuis. Ze stopt als koninklijk begeleider van handelsmissies naar het buitenland en draagt haar rol stap voor stap over. Eerst neemt koningin Mathilde een deel van die verantwoordelijkheid op zich, later volgt kroonprinses Elisabeth. Op papier lijkt het een logische wissel van generaties, maar achter deze beslissing gaat een veel groter verhaal schuil over inzet, belasting en stille toewijding.

Een rol die vaak wordt onderschat
Wie denkt dat het begeleiden van handelsmissies vooral bestaat uit lintjes doorknippen en handen schudden, vergist zich grondig. Dat benadrukt ook Emmanuel Flaam, CEO van Netalux, die meerdere missies meemaakte. In Het Nieuwsblad zegt hij: “Mensen onderschatten wat zij doet. Je moet altijd scherp staan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.”
Tijdens zo’n missie volgen de dagen elkaar in hoog tempo op. Er zijn officiële ontvangsten, seminaries, bedrijfsbezoeken, ontmoetingen met lokale autoriteiten en gesprekken met investeerders. Alles verloopt volgens een strak schema, vaak in verschillende talen en culturele contexten. “En dan is er nog die jetlag, meerdere keren per jaar,” voegt Flaam eraan toe. Het vraagt niet alleen fysieke energie, maar ook mentale scherpte en diplomatiek inzicht.
Meer dan een ceremonieel gezicht
Volgens het Koninklijk Paleis was de rol van prinses Astrid allesbehalve symbolisch. “De belangrijkste opdracht is optreden als boegbeeld van de missie,” legt woordvoerder Lore Vandoorne uit. “In de landen waar we naartoe reisden, was Prinses Astrid degene die de missie leidde.”
Haar aanwezigheid gaf Belgische delegaties een duidelijke meerwaarde. In veel landen opent een lid van het koningshuis deuren die anders gesloten blijven. Bedrijven kregen toegang tot gesprekspartners op hoog niveau, simpelweg omdat Astrid het voortouw nam. Haar agenda zat doorgaans overvol, met nauwelijks ruimte voor rustmomenten. Toch stond ze bekend om haar constante professionaliteit en betrokkenheid.

Twaalf jaar op het hoogste tempo
Sinds 2011 was prinses Astrid het vaste gezicht van de Belgische handelsmissies. Jaar na jaar reisde ze naar alle uithoeken van de wereld om Belgische ondernemingen te ondersteunen bij hun internationale ambities. Dat betekende niet alleen aanwezig zijn, maar ook grondige voorbereiding. Ze verdiepte zich in economische dossiers, sectoren en lokale gevoeligheden, zodat ze tijdens gesprekken inhoudelijk mee kon spreken.
Royaltykenner Joëlle Vanden Houden benadrukt hoe ver Astrid daarin ging. “Ze wilde het misschien té goed doen,” zegt ze. “Ze bereidde zich altijd tot in de puntjes voor.” Die gedrevenheid leverde haar veel respect op in economische en diplomatieke kringen, maar eiste tegelijk een hoge tol.
Signalen van overbelasting
Hoewel prinses Astrid zich naar buiten toe altijd sterk en toegewijd toonde, waren er achter de schermen al langer signalen dat de constante druk haar parten speelde. “Ik vernam dat ze last had van rugproblemen en slecht sliep,” vertelt Vanden Houden. Het zijn klachten die vaak voorkomen bij mensen die langdurig onder hoge spanning staan en weinig herstelmomenten kennen.
Het besluit om te stoppen komt dan ook niet uit de lucht vallen. Na twaalf jaar intensief reizen, voorbereiden en presteren, trekt Astrid een duidelijke grens. Niet uit onwil, maar uit zorg voor haar gezondheid en balans. In een tijd waarin mentale en fysieke belasting steeds vaker bespreekbaar worden, past haar keuze in een bredere maatschappelijke ontwikkeling.

Een zorgvuldig geplande overdracht
De overgang verloopt niet abrupt. Het Koninklijk Huis kiest bewust voor een gefaseerde overdracht. Op korte termijn neemt koningin Mathilde al twee handelsmissies voor haar rekening. Daarmee blijft de continuïteit gewaarborgd en kunnen bedrijven blijven rekenen op koninklijke ondersteuning.
Mathilde brengt haar eigen kwaliteiten mee. Ze staat bekend om haar empathische stijl, talenkennis en sterke internationale uitstraling. Haar ervaring met sociale en economische thema’s sluit goed aan bij de doelen van handelsmissies, waarin niet alleen cijfers tellen, maar ook relaties en vertrouwen.
De toekomst: kroonprinses Elisabeth
Op langere termijn ligt de rol klaar voor kroonprinses Elisabeth. Daarmee krijgt de volgende generatie de kans om ervaring op te doen in een internationaal en economisch kader. Volgens Claire Tillekaerts, voormalig topvrouw van Flanders Investment and Trade, is dat een logische stap. “Elisabeth heeft een natuurlijk charisma en komt toegankelijk over,” zegt zij.

Ook Emmanuel Flaam ziet veel potentieel in de jonge kroonprinses. “Wie haar ziet speechen, merkt dat zij een brok energie is.” Elisabeth combineert een moderne uitstraling met een sterke opleiding en internationale ervaring. Handelsmissies kunnen voor haar een belangrijke leerschool worden in diplomatie, economie en representatie.
Respect voor wat was
Hoewel de focus nu verschuift naar de toekomst, overheerst er vooral waardering voor wat prinses Astrid in twaalf jaar heeft opgebouwd. Ze gaf een duidelijke invulling aan haar rol en zette de lat hoog, zowel voor zichzelf als voor haar opvolgers. Belgische bedrijven kijken met respect terug op haar inzet en de concrete resultaten die handelsmissies onder haar leiding opleverden.
Haar afscheid markeert geen einde, maar een overgang. Astrid blijft actief binnen het koningshuis, zij het met een andere focus en minder intensieve verplichtingen. De ervaring die zij meebrengt, blijft waardevol als achtergrond en klankbord.

Een stille kracht binnen het koningshuis
Het verhaal van prinses Astrid laat zien hoe veeleisend bepaalde koninklijke taken zijn, ook al spelen ze zich grotendeels buiten de schijnwerpers af. Handelsmissies zijn geen glamourreizen, maar complexe operaties waarin diplomatie, economie en menselijk contact samenkomen.
Na twaalf jaar heeft Astrid haar bijdrage geleverd, met toewijding en discipline. Door nu een stap terug te zetten, geeft ze ruimte aan herstel én aan een nieuwe generatie. Het is een beslissing die respect afdwingt en tegelijk vertrouwen uitstraalt in wat komt.



