Actueel
Verschrikkelijk nieuws voor ernstig zieke Martin Gaus: ´Mijn lichaam wil niet meer´
Voor generaties dierenliefhebbers is Martin Gaus een vertrouwd gezicht. Met zijn kenmerkende stem en liefde voor honden was hij jarenlang een vaste waarde op de Nederlandse televisie. Maar de Martin Gaus die nu in de media verschijnt, toont een andere kant van zichzelf: kwetsbaar, eerlijk en openhartig over de zware kant van ouder worden.
Geen medelijden, maar realisme
In een interview met weekblad Story vertelt Gaus hoe het echt is om tachtig te zijn. Hij doet dit niet om medelijden op te wekken, maar om de werkelijkheid onder ogen te zien. Onlangs belandde hij in het ziekenhuis met een blaasontsteking, één van de vele gezondheidsproblemen die hij door de jaren heen heeft doorstaan. “Ik heb een nieuwe nier, een herseninfarct gehad, een hartoperatie ondergaan en een darmperforatie,” somt hij nuchter op.
“Ik moet aan de slag, anders ben ik dood”
Ondanks zijn fragiele gezondheid weigert Gaus bij de pakken neer te zitten. Hij werkt al jaren aan zijn memoires, maar merkt dat het steeds moeilijker wordt om de discipline op te brengen. “Ik zit op pagina 200, maar dan laat ik het weer liggen,” vertelde hij onlangs in Volkskrant Magazine. Toch voelt hij de urgentie om zijn verhaal af te maken. “Ik kan niet te lang wachten, dan ben ik dood.”
Geen behoefte aan geforceerde gezelligheid
Zijn tachtigste verjaardag wilde Gaus bewust klein houden. “Gedoe, slap geouwehoer, je zit een ei met mayo te eten en een bitterbal,” aldus zijn cynische beschrijving van verjaardagsfeestjes. Hij is wars van oppervlakkige verplichtingen en hecht meer waarde aan oprechte ontmoetingen dan aan sociale conventies.
Een ontroerend eerbetoon
Toch was er onlangs een moment van diepe emotie. Tijdens het Animal Event in Beekse Bergen werd hij onverwacht geëerd door oud-cursisten en bewonderaars. Zij verzamelden hun dankwoorden in een boek dat hem diep raakte. “Dat mijn leven zin heeft gehad, dat ik iets heb vervuld bij mensen,” zei hij zichtbaar geroerd. Voor Gaus is dat waardevoller dan welke televisieprijs dan ook.
Dagelijkse strijd met het lichaam
De realiteit van ouder worden is hard, en Martin beschrijft deze zonder opsmuk. “Mijn haren vallen uit, mijn lichaam degradeert stap voor stap. Uiteindelijk loop je gewoon leeg.” Zelfs simpele handelingen zoals veters strikken zijn nu een uitdaging. Zijn woorden zijn confronterend, maar voor velen ook herkenbaar.
Levendige geest, broos lichaam
Ondanks fysieke achteruitgang is zijn geest nog scherp. Hij reflecteert, filosofeert en blijft betrokken bij de wereld om hem heen. Hij vecht niet tegen het ouder worden, maar accepteert het als een onvermijdelijk proces. Zijn openheid hierover biedt troost aan anderen die hetzelfde meemaken — en geeft ouderen een stem die zelden zo eerlijk gehoord wordt.
Een erfenis van meer dan hondenadvies
Martin Gaus zal altijd herinnerd worden als dé hondenexpert van Nederland, maar zijn nalatenschap is veel breder. Door zijn openheid over ouderdom, zijn veerkracht en zijn levensverhaal laat hij zien dat betekenis niet ligt in eeuwige jeugd, maar in de manier waarop je met het leven omgaat. Met humor, eerlijkheid en lef.
Rico Verhoeven wint opnieuw tijdens Glory 100, maar kijkers zijn kritisch: “Weer geen spektakel”
Rico Verhoeven blijft ook na Glory 100 de onbetwiste koning van het kickboksen. De 36-jarige wereldkampioen stapte zaterdagavond opnieuw als winnaar uit de ring, ditmaal na een strategisch duel tegen de Russische vechter Artem Vakhitov. Ondanks de winst zijn veel fans kritisch: waar men had gehoopt op vuurwerk, kregen zij vooral tactiek te zien. Op sociale media stromen de reacties binnen: “Weer zo saai,” klinkt het.
De verwachtingen voor Glory 100 waren hooggespannen. Niet alleen omdat het een jubileumeditie van het vechtsportevenement betrof, maar ook omdat Verhoeven al meer dan 4.000 dagen ongeslagen wereldkampioen is in het zwaargewicht. Toch verliep het gevecht minder spectaculair dan gehoopt.
Een schaakspel in plaats van een knock-out
Voorafgaand aan het duel gaf Verhoeven zelf al aan dat het een strategische wedstrijd zou worden. In interviews vergeleek hij het gevecht met een schaakpartij: geen wilde stoten, maar doordachte bewegingen, timing en controle. “Deze man is geen standaard tegenstander. Hij is technisch, ervaren en gevaarlijk,” waarschuwde Rico.
Die verwachting kwam uit. Van een explosieve confrontatie was nauwelijks sprake. De eerste ronde verliep kalm, waarbij beide vechters vooral aftastten. Pas in de tweede ronde kwam er iets van spanning toen Vakhitov indruk maakte met een spinning backfist, een draaiende vuistslag die Verhoeven vol op de buik trof.
De Nederlander wankelde even en leek kort buiten adem, maar wist zich snel te herpakken. Toch kwam er in de daaropvolgende ronden geen moment waarop het publiek op het puntje van de stoel zat.
Het publiek laat zich horen
In de zaal werd het gebrek aan actie duidelijk gevoeld. Het publiek liet meerdere keren luidkeels merken dat het meer spektakel wilde. Kreten als “Actie, actie, actie!” galmden door de arena, vooral tijdens de vierde en vijfde ronde.
Verhoeven probeerde in de derde ronde nog de druk op te voeren, maar het lukte hem niet om Vakhitov echt in de problemen te brengen. De Rus, zelf voormalig kampioen in het lichtzwaargewicht, hield stand en speelde het tactisch slim.
Na vijf ronden wees de jury Verhoeven unaniem aan als winnaar op basis van punten. Daarmee blijft hij wereldkampioen zwaargewicht in Glory, een titel die hij al sinds 2014 verdedigt. Zijn totale dominantie in de sport blijft dus overeind, al was het deze keer niet met een daverend applaus.
Een sportieve boodschap en excuses van Rico
Wat opviel na afloop, was de manier waarop Verhoeven het publiek toesprak. In een zeldzaam eerlijke toespraak bood hij zijn excuses aan voor het gebrek aan spektakel. “Sorry jongens, dit werd niet het vuurwerk waar jullie op hoopten. Maar deze man is zó gevaarlijk, je kunt geen risico’s nemen,” sprak hij, verwijzend naar Vakhitov.
Het komt niet vaak voor dat een vechter zijn supporters publiekelijk aanspreekt op deze manier, zeker niet na een overwinning. Verhoeven toonde zich daarmee niet alleen een kampioen in de ring, maar ook een sportman met gevoel voor zijn publiek.
Na zijn woorden over het gevecht vroeg hij ook nog om een moment van stilte voor Gaza, wat hem bij sommigen op lof en bij anderen op discussie kwam te staan. Toch bleef het respectvol en ingetogen, en werd zijn verzoek door het publiek ingewilligd.
Kritiek op social media: “Kampioen, maar geen entertainer meer”
Op sociale media is de kritiek op Verhoevens optreden niet mals. Vooral fans die rekenden op een gevecht met meer flair, uiten hun teleurstelling. “Het voelt alsof ik naar een herhaling kijk van zijn vorige partijen,” schrijft een gebruiker. Een ander stelt: “Rico is een machine, maar de vonk is eraf.”
Sommige volgers vergelijken de wedstrijd met eerdere, meer dynamische partijen uit zijn carrière, waarin Verhoeven wel wist te verrassen met krachtige combinaties en beslissende knock-outs. Sinds enkele jaren lijkt hij echter steeds vaker te kiezen voor controle en puntenwinst.
Toch zijn er ook fans die begrip tonen voor zijn strategie. “Je blijft geen kampioen als je domme risico’s neemt,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). “Hij blijft tactisch een meester, al is het soms lastig om naar te kijken.”
Vakhitov: waardige tegenstander
Hoewel Artem Vakhitov uiteindelijk verloor op punten, krijgt hij veel lof voor zijn optreden. De Rus, voormalig Glory-kampioen in een lagere gewichtsklasse, liet zien dat hij technisch goed onderlegd is en over een sterke verdediging beschikt. Zijn spinning backfist was een van de weinige hoogtepunten van het gevecht, en leverde hem zelfs tijdelijk het initiatief op.
Voor Vakhitov was het zijn debuut in het zwaargewicht bij Glory. Hij maakte het Verhoeven moeilijker dan velen vooraf hadden verwacht, en zal waarschijnlijk terugkeren in toekomstige line-ups.
Kampioen sinds 2014: indrukwekkende reeks
Ondanks de kritiek blijft Rico Verhoeven een klasse apart. Hij is al meer dan 4.000 dagen onafgebroken wereldkampioen, iets wat in het moderne kickboksen nauwelijks voorkomt. Zijn laatste verlies dateert van vóór zijn Glory-periode, en sindsdien versloeg hij grote namen zoals Badr Hari, Jamal Ben Saddik en Benjamin Adegbuyi.
Met zijn overwinning op Vakhitov zet hij zijn reeks voort, al groeit de roep om een nieuwe, spannende uitdager. Glory zal ongetwijfeld nadenken over hoe toekomstige partijen weer meer spektakel kunnen bieden zonder de sportieve integriteit te verliezen.
Wat nu voor Rico Verhoeven?
Verhoeven zelf liet na afloop weten eerst rust te willen nemen. “Ik heb me maandenlang voorbereid op deze partij. Nu is het tijd om weer even bij familie te zijn en het hoofd leeg te maken,” aldus de kampioen.
Over een volgende tegenstander is nog niets bekendgemaakt, maar fans hopen dat Glory in 2025 met een nieuwe uitdager komt die Verhoeven echt tot het uiterste kan dwingen. Namen als Antonio Plazibat of een mogelijke rematch met Badr Hari worden al voorzichtig genoemd.